Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Remco Evenepoel: “Voor Vuelta lang bergop getraind, maar explosiviteit niet verdwenen”
Interview Vijf keer de Stelvio, drie keer de Mortirolo vanaf de steilste kant en tal van andere beklimmingen in Italië. Remco Evenepoel trekt met twee weken van meer dan dertig uur aan trainingsarbeid naar een Spaans blok, waarbij de Vuelta a España het hoofddoel is. Maar eerst wacht zaterdag Clásica San Sebastián, de koers die hij in 2019 won. “Ik kom met veel motivatie naar het Baskenland, al moet ik pas écht goed zijn in de derde Vuelta-week”, vertelt hij in een Zoom-meeting waar WielerFlits bij aanwezig was.
Tijdens de Tour de France – waarvan hij genoot – zat de 22-jarige Belg van Quick-Step Alpha Vinyl op hoogte in Livigno. Hij legde daar de basis om straks in de Ronde van Spanje te kunnen schitteren. Naar eigen zeggen woog hij in 2022 nog niet zo licht en de tekenen op zijn gezicht tijdens de persco spreken boekdelen: hij lijkt scherper te staan dan eerder dit seizoen en de toch zichtbare wallen onder zijn ogen verklappen dat de voorbije maand zeer intens is geweest. Toch vertelt Evenepoel monter en enthousiast dat hij zich fris voelt en met veel goesting naar Spanje trekt. Om daaraan toe te voegen: “Hopelijk volgt dan het WK.”
Hoe is je voorbereiding op dit blok geweest?
“Na het BK heb ik een paar dagen vrijaf genomen. Daarna ben ik met de auto naar Livigno getrokken. Daar ben ik drie weken geweest, waar ik lang getraind heb in de bergen zonder veel intensiteit. Ik wilde daar een grote basis leggen om dit blok aan te vangen. Voor San Sebastián heb ik me niet specifiek voorbereid.
Ik heb zware weken achter de rug, waarvan twee met meer dan dertig uur trainen. Dat is veel. Maar dat verliep vlotjes, ik heb geen problemen gekend, geen valpartijen of andere stommiteiten gehad. Tot op heden was mijn voorbereiding goed. Na de Clásica San Sebastián zet ik die richting de Vuelta verder voort.”
Evenepoel won in zijn eerste jaar bij de profs meteen San Sebastián – foto: Cor Vos
Vergelijk jezelf eens met de Remco Evenepoel die in 2019 San Sebastián won. Wat is er veranderd?
“Ik ben een completere atleet. Toen was ik pas negentien jaar oud en was mijn lichaam nog volop in ontwikkeling. Daarnaast doorzie ik de koers nu beter. Ik lees ze beter dan dat ik destijds deed. Verder ben ik meer ervaren en explosiever dan bij mijn zege in 2019. Als mens ben ik ook completer. Hopelijk stelt me dat in staat dit jaar opnieuw een goed resultaat neer te zetten.”
En qua gewicht?
“Ik ben iets minder zwaar. Neem nu het eerste deel van dit seizoen, toen ik naar Luik-Bastenaken-Luik toewerkte. Dat is een koers met minder lange hellingen en meer explosiviteit. We hebben toen niet op mijn gewicht gelet, of tenminste niet zoals ik dat nu doe met deze koers en de Vuelta die eraan zit te komen. Op dit moment ben ik op mijn lichtste gewicht van heel 2022. Het dieet dat je volgt, hangt ook van de koers af. Daarnaast zijn er specifieke trainingen die helpen om spiermassa of vet te verliezen. In vergelijking met de Clásica San Sebastian van drie jaar terug, ben ik nu anderhalf tot twee kilo lichter.”
Leg eens uit hoe het is om na zo’n lange inactiviteit er meteen te staan.
“Dat durf ik niet te zeggen. Alleen de laatste dagen thuis in België heb ik wat intensiteit in mijn trainingen ingebouwd, al heb ik niet gek gedaan. De afgelopen week heb ik tien uur getraind, voornamelijk achter de scooter. Daarin heb ik korte koerssimulaties gedaan, zodat ik al die klimuren in snelheid kon omzetten. De laatste dag voordat ik afgereisd ben naar het Baskenland, deed ik een aantal korte intervallen. Dat is goed voor deze koers en ik voelde daar ook dat ik qua explosiviteit niet echt heb ingeboet na al die beklimmingen. Ik start dus zonder twijfels aan Clásica San Sebastián. Ik wil opnieuw meedoen voor de overwinning.”
Je hebt op steile beklimmingen weleens problemen gekend. Nu je veel op langere beklimmingen hebt gedaan, hoe ga je dat zaterdag dan op de laatste klim aanpakken?
“Hoe steiler de klim, hoe belangrijker het gewicht. Het gewichtsverlies wat ik de laatste tijd heb gehad, kan me echt helpen om aanvallen te beantwoorden. Daardoor zie ik minder hard af op de echt steile stroken. Ik heb veel getraind op de Mortirolo en andere echt steile beklimmingen in Livigno, omdat ik weet wat er ook in de Vuelta aan komt. Ik voelde tijdens die trainingen dat ik snel gewend raak aan die steile stroken. Ook is mijn explosiviteit zelfs iets beter dan een paar maanden geleden, ondanks het gewichtsverlies. Ik denk daarom dat het voor San Sebastián niet een groot probleem zal zijn. Al is de koers altijd onvoorspelbaar.”
Evenepoel zegevierde eind mei ook in de profkermesse Gullegem Koerse – foto: Cor Vos
Zie jij het als voor- of nadeel dat je zo fris bent ten opzichte van de renners die uit de Tour de France komen?
“Ik denk als je naar Wout van Aert kijkt in de Tour: hij had voorafgaand volgens mij zo’n 25 koersdagen in zijn benen. Hij presteerde daar dan drie weken – in mijn ogen – op zijn hoogste niveau ooit. Volgens mij geeft dat goed weer wat het voordeel kan zijn. Voor mij was dat ook een voorbeeld waarom ik het nu zo relatief rustig aan doe in functie van de Vuelta. Ik weet dat de komende anderhalve maand heel druk gaan zijn, met de Vuelta en hopelijk daarna ook nog het WK. Dat is een lange periode van vijf weken waarin ik op het hoogste niveau moet presteren. Fris aankomen in de derde Vuelta-week is het belangrijkst.”
Met welk doel trek je dan straks naar daar?
“Dat duurt nog even, maar ik train nu zo hard om het daar goed te doen. Het is moeilijk om te zeggen of ik daar voor een goed resultaat in het eindklassement kan gaan. Als ik een ritzege – of twee – kan boeken, dan kun ik al over een geslaagde Vuelta spreken. Laat ik het zo zeggen; het hoofddoel is om een rit te winnen. Alles wat dan in het klassement lukt, is extra. Ik begin de Vuelta in ieder geval met een focus op een ritzege, met in het bijzonder de tijdrit op de tiende dag. Daarnaast mikken we met Quick-Step ook op de ploegentijdrit in Utrecht. Dat is voor ons altijd belangrijk en we gaan met een sterk team van start. Persoonlijk zou een zege in de ploegentijdrit voor mij al een perfecte Vuelta betekenen.”
Je noemt wedijveren met Tadej Pogačar, Jonas Vingegaard en Egan Bernal in de grote rondes een droom. Kijk je daardoor nog meer uit naar de komende Ronde van Spanje?
“Om dat niveau te bereiken, daarvoor zal ik zeker bergop nog een weg voor af moeten leggen. In tijdritten heb ik dit jaar al op het hoogste niveau gepresteerd. Maar op de beklimmingen blijf ik af en toe met vragen zitten, als ik de beste mannen in koers probeer te volgen. Met mijn specifieke voorbereiding op de Vuelta – met veel lange beklimmingen, gezien de bruut hoge bergop aankomsten – zal dat perfect gaan, als er hopelijk niets misloopt in de komende weken.
Ik trek nu alvast met een heel andere benadering naar de Vuelta dan naar de Giro d’Italia van vorig jaar. Ik heb nu veel gekoerst in het begin van het jaar en daarna was mijn kalender nog best leeg. Maar ik voel dat de training zich uitbetaalt en dat de vorm met de week stijgt. Ook voel ik me nog fris, ondanks trainingsweken van meer dan dertig uur. Die frisheid is het belangrijkst in mijn ogen. Ik heb het ritme en het gevoel van klimmen nu onder de knie, ik ben aan die inspanning gewend.
Evenepoel betaalde leergeld in de Giro van 2021 – foto: Cor Vos
In aanloop naar de rondes van Noorwegen en Zwitserland heb ik voor het eerst een klimstage gedaan. Dat heeft me al heel erg geholpen, hoewel ik in Zwitserland niet heel fris was. Dat is de belangrijkste les die we uit die koers getrokken hebben. De Vuelta gaat een groot avontuur zijn, waarin ik hoop op het beste. Maar om naar mijn grote droom toe te werken die ik ooit op een dag hoop te bewerkstelligen – op het eindpodium van een grote ronde staan – moet je jezelf ontdekken en je grenzen verleggen. Daarom trekken we met deze voorbereiding naar Spanje. Ik ben benieuwd waartoe dit gaat leiden.”
Je lijkt met je hoofd al in de Vuelta, klopt dat?
“Nee, begrijp me goed! Ik ben hier om een goed resultaat neer te zetten en proberen om een tweede zege te boeken hier in San Sebastián. Ik heb altijd goed gepresteerd in het Baskenland. Ik ben hier naartoe gereisd met vertrouwen na een goede voorbereiding en ik voel me fris. Dat zijn de twee belangrijkste punten om hier aan de start te staan. Ik voel me heel gemotiveerd om weer in koers te gaan, ik heb hier echt naar uitgekeken tijdens mijn hoogtestage.”
Ik weet niet goed of je reactie nou eigenlijk een reactie is op mijn post of in het algemeen. De zaken die je noemt zijn namelijk aannames die ik niet benoem. Ik reageer direct op zijn andere manier van trainen, wat een concrete verandering is. En ik geef juist aan dat ik niet geloof in het tevreden zijn met een rit, of zoals jij het noemt, geldingsdrang.
Qua temperament is hij bijna het tegenovergestelde van een grote ronderenner. We kennen hem van zo snel mogelijk aanvallen, liefst solo. Van tussensprintjes willen winnen die er niet toe doen. Van met heel veel randzaken bezig zijn in de koers en daarop reageren, zichtbaar geergerd. En van sparen of verstoppertje spelen is al helemaal weinig sprake. Desondanks denk ik dat hij in de toekomst de klik kan maken. Maar zo snel al? Ik heb daar in tegenstelling tot jou minder vertrouwen in.
Edit: maar als we dromen. Ik wil wel een rotzakje zien tussen al die lieve jongens zoals Pogacar en Vingegaard.
Hup Remco
Er werden hem al te vaak woorden in de mond gelegd, uitspraken verdraaid of uit de context getrokken. Zo heeft hij Jakobsen nooit een moordenaar genoemd, het was Lefevere die zich uitliet over ''poging tot'', niet Evenepoel. En toch werd dat hier geregeld herhaald. Wanneer hij in een interview voor een goed doel, waar de doelgroep kinderen was, en waar verder niet over wielrennen gepraat werd op de afsluitende vraag ''Ga je de Giro winnen'', al lachend reageert met ''ik ben erop gebrand'', kon WF er niet snel genoeg bij zijn om uit te pakken met een kop ''Evenepoel is erop gebrand de Giro te winnen'', zonder enige duiding of context.
Ook in dit interview stelt WF dat Evenepoel hetvolgende zou gezegd hebben: [i] ''Maar op de beklimmingen blijf ik af en toe met vragen zitten, als ik de beste mannen in koers probeer te volgen. Met mijn specifieke voorbereiding op de Vuelta – met veel lange beklimmingen, gezien de bruut hoge bergop aankomsten – zal dat perfect gaan, als er hopelijk niets misloopt in de komende weken.'' [/i] Dit klopt dus niet, dat zei hij niet. Maar opnieuw iets dat bewust of niet, als arrogant zou kunnen beschouwd worden, terwijl hij dit dus niet heeft gezegd. Hij heeft gezegd dat de voorbereiding ''quite perfect'' zal zijn als er niks fout loopt, en dat hij daar op hoopt.
En zo gaat het meestal. Elk excuus om hem toch maar onhebbelijk, arrogant of wat dan ook te vinden, werd aangewend om de cognitieve dissonantie verder te voeden, ook al werd er zelden een bron gecheckt.
Leuk, zat jij ook in die Zoom-meeting? :)
Hij wil lange klimmen kunnen doen in het ene deel, en explosief zijn in het andere deel. ik snap de beweegredenen erachter, maar het roept bij mij de vraag op of zoiets gezond is op lange en korte termijn. Ik kan me voorstellen dat je ergens halverwege je loopbaan een keer probeert te "switchen" (bijv. zoals Thomas, Wiggins), maar als jonge renner meerdere keren in het seizoen..??
Hoe dan ook klopt hij de verwachtingen weer lekker op. Waarom niet gewoon iets meer op de vlakte blijven ("ik heb een goed stage gehad, hard gewerkt, en ik denk dat ik er goed voor sta. PUNT"). Waarom dat eeuwige gezwam over "lichter dan toen, nog altijd explosief, nu ook goed op lange klimmen, etc". Dat gaat nooit vóór je werken, hooguit tégen je als blijkt dat je er op de eerste de beste lange klim wordt afgepierd. Of straks niet mee kunt als het in Baskenland boven de 10% gaat...
Je hoort Evenepoel bijna in ieder interview over zijn gewicht. Niet alleen in deze bijdrage. Bij pakweg Roglic hoor je daar nooit wat over. Bij Van Aert of VdP ook zelden. Pogacar heb ik daar ook nog nooit echt over bezig gehoord.
Verder snap ik het verhaal van de watten per kilo. Maar mijn punt is eigenlijk vooral dat hij in het seizoen lijkt te willen switchen van het ene soort renner naar het andere type. Dat is volgens mij niet echt gezond.
Ik zit pesoonlijk op de lijn van Panache hierboven. Dat Evenepoel misschien wel het beste tot zijn recht komt in tijdritten en eendagswedstrijden. En eventueel ook in rondjes van een week, waarin woekeren met je krachten wordt beloond. Dat dit het meeste past bij zijn koerswijze en lichaamsbouw.
Verder zou Evenepoel inderdaad wat minder over zijn manier van trainen versus zijn beoogde resultaten moeten praten (opscheppen ?). Want we hebben in het verleden al vaker kunnen vaststellen dat dit niet altijd blijkt te kloppen. Maar blijkbaar heeft dat met zijn persoonlijkheid te maken.
Tenslotte. De redactie speelt daar gretig op in. Door te pas en onpas uitspraken en interviews van Evenepoel te brengen en te vergroten. Geen enkele renner kwam zo vaak aan bod in WF. Het volstaat dat Evenepoel zijn kleine teen beweegt, of de redactie ziet daarin een mogelijkheid om kliks en reclame-inkomsten te genereren. Door hier te reageren, doe ik daar ook enigszins in mee. Alleen tracht ik te nuanceren en te objectiveren. In tegenstelling tot het zootje puberale, gestoorde haatzaaiers die hier hun frustraties uiten.
natuurlijk is Evenepoel goed voor de clicks. Maar het gaat te ver om daar enkel de media zelf de schuld van te geven.
Evenepoel en zijn omgeving zochten in het verleden ook maar wat graag zelf de media op. Van docusoap tot pittige uitspraken, en van een harde mening over collega's tot "beste waarden ooit".
Ik denk dat je daar niet beter van gaat fietsen, en ook niet populairder wordt in het peloton en daarbuiten. Wielrennen is niet de sport van uitgesproken vedetten die zichzelf op een voetstuk plaatsen. Dan moet je tegen een balletje gaan trappen. Wielrennen is een sport van nederigheid, want 1 steentje, 1 windvlaagje of 1 onverwachte beweging van een collega, en je seizoen (of zelfs loopbaan) kan voorbij zijn.
The higher they fly, the harder they fall. Soms lijkt het alsof dat besef bij Remco in komt dalen. Om dan een microfoon verder toch weer terug te vallen in zijn oude patroon. Als hij zichzelf kan "veranderen" qua fietscapaciteiten, dan zou je toch ook zeggen dat hij hier wat aan kan doen...
En kunnen we het nu over het wielrennen hebben ?
Nu keer je de zaken wel om. Het was wel Michelangelo die hier jaren lang op een beschamende manier op renners, ploegleiders en managers ingehakt heeft. Niet alleen om hun inhoud, persoonlijkheid of uitspraken. Maar ook over hun gestalte, uitzicht, taalgebruik enz. Allemaal zaken waarvoor je in de normale maatschappij zelfs voor het gerecht kan gebracht worden. Niet zo op WF waarbij de redactie een en ander zelfs cultiveerde door de manier waarop te pas en onpas artikels met provocerende titels over die personen gepubliceerd werden.
Dat lijkt mij juist een onderdeel van de vermomming LOL Een beetje kritisch in 1 post maar voor de rest ook tijdens de Tour waren de argumenten allemaal pro Wout en tegen de rest van JV. Iets wat de kritische 'fan' Beer zo kenmerkte bij de reacties op de ploeg. Maakt mij verder niks uit, al trek ik de grens bij die walgelijke laster over Dylan.
Opmerkelijk om iemand te missen die hier, –gekloond-, weer nadrukkelijk aanwezig is om lucht te geven aan zijn obsessie.
Hup Remco