Interview Remco Evenepoel genoot gisteren met volle teugen van zijn tijdrit- en eindzege in de Volta ao Algarve. Toch blikte hij al vooruit. “Natuurlijk is ook Tirreno-Adriatico een doel. Al verwacht ik daar een nog sterker deelnemersveld.”

Het was bijna een uur na de aankomst van de tijdrit dat Remco Evenepoel de meeste plichtplegingen achter de rug had. Flashinterview, reacties voor de verschillende tv-stations, de podiumceremonie en de obligate dopingcontrole voor de winnaar. Tot slot, voor hij met de ploegmaats de verplaatsing naar Lissabon – van waaruit hij opnieuw naar België vloog – aanvatte, beantwoordde hij nog een resem vragen aan de schrijvende pers.

Het ging vooral over de komende weken en maanden. Dat hij nu thuis even tot rust zou komen, vertelde hij. “Samen met de familie en mijn vriendin. Maar ik neem ook snel de trainingen weer op. Kwestie van goed voorbereid aan de start van Tirreno-Adriatico, mijn volgende opdracht, te komen. Ook dat is een doel op zich”, steekt hij zijn ambitie niet onder stoelen of banken.

Gelijkaardig
“Dat is mijn laatste rittenkoers vooraleer ik op hoogtestage vertrek om de Ardense klassiekers en de Giro voor te bereiden. Zonder absolute topvorm wil ik er nog een laatste keer zo goed mogelijk presteren.” Evenepoel vergelijkt de Tirreno met de Ronde van de Algarve. “Behoorlijk gelijkaardig, denk ik. Twee etappes die wellicht op een sprint zullen eindigen en waarin we de kaart-Fabio Jakobsen trekken, twee aankomsten bergop en een afsluitende tijdrit, weliswaar veel korter dan deze hier in de Algarve. Dus denk ik dat we ook dezelfde tactiek als hier kunnen toepassen: onderweg zo weinig mogelijk tijd verliezen en de laatste dag volle bak gaan. En misschien, als het lukt, tussendoor zelf een prikje proberen uit te delen.”

“Maar… Het deelnemersveld zal er toch nog iets sterker zijn dan hier”, voegt hij toe. “In de breedte, bedoel ik. Er staan meer topteams aan de start daar. Dat betekent ook dat ik er opnieuw extra ervaring kan opdoen. Ik ga zeker mijn ogen goed openhouden, kijken hoe alles verloopt bergop. En ondertussen probeer ik om er zelf het maximale uit te halen.”

Remco Evenepoel tijdens de tijdrit in Lagoa – foto: Cor Vos

Dat hij nog niet in topvorm is, vertelde hij na de finish in Lagoa een paar keer. “Hoeveel procent ik momenteel nog van mijn beste conditie verwijderd ben? Dat is moeilijk in te schatten”, houdt hij op deze vraag wel de boot af. “Ik kan straks zomaar ziek worden en daardoor minder goed aan de start staan dan hier. Dat weet je niet. Maar het is wel zo dat ik geleerd heb om niet te snel te pieken. Om goed op mijn gewicht te letten ook. Ik kan daar hard op focussen.” Polsend naar details, vertelt hij dat het de bedoeling is dat hij nog een kleine kilo kwijtraakt in aanloop naar de Tirreno. “En tegen de start van de Giro wil ik er twee kwijtraken.”

Vleugels
Tot slot hadden we het nog even over de voorbije week. Wat vond hij nu zelf zijn strafste prestatie? De overwinning op de top van de Alto da Fóia in de tweede etappe, of de tijdritwinst in Lagoa, gisteren? “Doe dan toch maar die tijdrit. Relatief kort en heel explosief. Toen ik zag hoeveel Watt ik op die korte knikjes duwde, wist ik dat het goed zat. Die gele trui gaf me ook vleugels, moet ik toegeven. Nu, Rohan Dennis zal die ook wel gehad hebben met die regenboogtrui, niet?” Dat die tijdritzege een mentale boost geeft, gaf hij nog mee. “Persoonlijk vind ik dit wel een referentie. Dennis is wereldkampioen en gewoon ook echt de beste tijdrijder ter wereld. Ik vind dat ik er fier op mag zijn dat ik hem heb kunnen kloppen.”