Remco Evenepoel kijkt uit naar Luik-Bastenaken-Luik: “Interessant hoe de wind ervoor staat”
Interview Julian Alaphilippe en Remco Evenepoel moeten zondag in Luik-Bastenaken-Luik de meubelen redden in het broze voorjaar van Quick-Step Alpha Vinyl. Beiden zijn ze zich daarvan bewust, maar de wereldkampioen en het supertalent beseffen tegelijkertijd dat het lastig zal zijn. “Toch komt er nog een klassieker aan, dus we houden moed!”, zegt Evenepoel in een Zoom-meeting waarbij WielerFlits aanwezig was.
Julian, hoe schat jij komende zondag je kansen in? En is het erop of eronder om nog iets van het voorjaar te maken?
“Als je start, heb je een kans om te winnen. Het is een van de koersen waarvan ik droom om ze nog eens aan mijn palmares toe te voegen. Ik ben best blij met mijn vorm. Na de Waalse Pijl heb ik geprobeerd om zo goed mogelijk te herstellen. Ik zit met mijn hoofd al bij zondag. Natuurlijk hebben we een kans en we zijn gemotiveerd om er het beste van te maken.”
Remco, is het winnen van Luik-Bastenaken-Luik nu al een doel voor jou?
“Dat is een ambitie, maar hopelijk duurt mijn carrière nog even en kan ik hier ieder jaar terugkeren. Als ik dit jaar niet win, zal ik niet panikeren en ben ik niet ongelukkig. Het belangrijkste is dat we als team het beste resultaat neerzetten. We zijn hongerig. Dat waren we al in de Brabantse Pijl en dat waren we opnieuw in de Waalse Pijl. We willen zondag vechten om het beste van onszelf te laten zien. Maar we moeten zien wat het waard is, er staat een erg sterk peloton aan het vertrek. Dat we als team willen winnen, staat vast.”
Julian, de laatste jaren was jij hier de absolute topfavoriet. Nu is dat veel minder het geval. Verwacht jij dat de koers voor jou anders is komende zondag?
“Ja, absoluut. Niet omdat ik niet de grote favoriet ben, maar vooral omdat het parcours een beetje is veranderd (geen Côte des Forges in de diepe finale dit jaar, red.). Na de verkenning op vrijdag hebben we gezien dat het parcours vanaf de laatste beklimmingen heel snel is. Zelfs al voor de Côte de la Redoute. Dat is denk ik het belangrijkste: ik verwacht een meer open, snelle koers. Na de Waalse Pijl ben ik niet echt bezorgd. Ik heb iets in mijn hoofd. Tot nu toe is dat redelijk goed gelukt.”
De laatste weken zien we dat koersen steeds vroeger openbreken. Denk je dat ook over deze zware beproeving komende zondag?
“Eerlijk: ik heb geen idee. Nogmaals, we moeten voorbereid zijn op een erg snelle finale na een zware wedstrijd. Sommige teams zullen proberen om de koers nog harder te maken, door ver voor de finish al iets te ondernemen. Maar om eerlijk te zijn moet dat dan wel vóór La Redoute gebeuren, want daarna zullen we snel aan de finish geraken.”
Evenepoel vult dan aan: “Ik denk ook dat het koersverloop afhangt van de wind. Als je die mee hebt in de finale, kun je van ver gaan. Staat-ie tegen, dan pleeg je zelfmoord op die brede banen tussen de beklimmingen in. Hoe die er nu voorstaat, ziet dat er interessant uit. In de laatste dalende kilometers voorspellen ze tegenwind, maar daarvoor hebben we wind in de zij en wind mee. Als dat zo is, zullen we aanvallen moeten volgen.”
Remco, je hebt gezegd naar de Ardennen te gaan in steun van Alaphilippe. Kan die steun ook betekenen: zelf aanvallen van ver?
“Dat hangt echt af van de benen, het is een lange koers. Toch zijn er veel jongens die kunnen overleven tot Roche-aux-Faucons, de laatste klim. Ook in de Ardennen moet je goed gepositioneerd aan de afdalingen en hellingen beginnen. In de Waalse Pijl hebben we dat perfect gedaan. Julian was nooit ver bij mij vandaan en ik niet bij hem. We bewegen ons goed door het peloton. We hebben bewezen dat we elkaar begrijpen.
We weten ook wanneer we moeten anticiperen, of wanneer we het tactische spel kunnen spelen. Als de situatie voor mij goed voelt om aan te vallen, dan zal ik die kans proberen te pakken. Als we voelen dat het beter is om bij elkaar te blijven tot de laatste klim, dan zullen we dat doen. Dat we zoveel mogelijkheden hebben samen, is voor ons alleen maar een voordeel deze zondag.”
Heb je dan de benen en het vertrouwen om zelf te kunnen winnen, zondag?
“Dat is een vraag die me vorig jaar serieus genekt heeft, dus ik ga voorzichtig zijn met antwoorden (lacht). Ik voel me alleszins goed. Ik heb naar deze periode toegewerkt. Woensdag heb ik goed verteerd, dus ik hoop dat ik zondag op de afspraak kan zijn. Dat is wat ik van mezelf verwacht en de ploeg trouwens ook. We moeten er nog met twee zijn in de finale. Daar gaan we alles voor doen.
Aan de voorbereiding kan het niet liggen en ik ben ook niet echt ziek geweest. Er zijn geen excuses in dit verhaal. Alles zal afhangen van de dagvorm en hopelijk blijven we gevrijwaard van pech. En als we fouten maken, kunnen we dat hopelijk alleen aan onszelf verwijten. Maar uiteraard zo weinig mogelijk. Ik ga voor een zo’n kort mogelijk resultaat tegen de eerste plek, al willen we met de ploeg die overwinning behalen. Dat is een feit.”
Na de Waalse Pijl klaagde je wel over hooikoorts. Hoe ga je daar zondag mee om, nu er weer goed weer aan komt?
“Ik heb liever mooi weer en last van mijn allergieën, dan regen, sneeuw en kou. Je kunt jezelf op hooikoorts voorbereiden met medicatie. Ik heb het al sinds mijn geboorte, dus voor mij is het niets nieuws. Het enige wat ik kan zeggen, is dat ik dit voorjaar vergeten ben om te beginnen met mijn medicatie. Dat is waarom ik er woensdag zo hevig op reageerde. Maar alles is nu onder controle, mijn neus is weer open en het hoestje is ook verdwenen. Alleen maar goed nieuws, dus.”
Het is het verhaal van dit voorjaar: Quick-Step Alpha Vinyl wint niet in de grote wedstrijden. Brengt dat voor jou extra druk met zich mee, Remco?
“Natuurlijk zitten we in een lastige periode, want we hebben nog geen klassieker gewonnen. Maar de laatste weken zijn we steeds meer van voren te zien. Die zege komt dichter- en dichterbij. Het is niet dat we nergens naartoe rijden. We doen altijd ons best, ook zondag. Maar je kunt simpelweg niet altijd winnen. Alleen er komt er nog eentje aan, dus de burger houdt moed!”
Zo moe van
Zeer ingetogen en bescheiden opstelling van de heren valt me op, heb ze zich wel wat fanatieker op de borst zien kloppen. Dit is bij uitstek de wedstrijd waar zij het waar kunnen maken dus kan me niet voorstellen dat er geen druk is.
Als je het mij vraagt moet hij zich gedeisd houden tot na de redoute. En misschien nog wel langer. Daar proberen mee zijn en het spel spelen met flip. Want de kracht zit in het duo. En wie weet moet flip het ook wel van wat verder proberen, en niet gokken op roche en sprint.
Ik heb van jou verder nog geen inhoudelijke bijdrage gelezen in dit topic. Hoe zie jij de kansen van het Quickstep duo en op welke manier kunnen ze volgens jou hun winstkansen optimaliseren?
Zelf denk ik dat dit een hele grote kans is voor zowel Van Aert als Alaphilippe om hun tweede monument te winnen. Zonder Pogacar, Roglic als topfavorieten en veel jokers die een verhaal hebben qua focus en gezondheid is dit een uitgelezen kans voor dit duo. Indien Van Aert gelost is dan is aanvallen met Evenepoel (mits hij alleen weg geraakt) en Alaphilippe achter de hand houden als waarschijnlijk snelste sprinter een logische tactiek. Echter is de vraag of Alaphilippe die echte topvorm heeft (weet hij zelf het beste) en mocht dat niet zo zijn dan zit er niets anders op dan te bluffen en pokeren tot de laatste kilometers (we kijken dan allemaal naar Wout Van Aert die het vuile werk opknapt).
Evenepoel die "van ver" gaat is een beproefd recept in koersen als de Druivenkoers of Brussel Cyclassics, maar tot op heden nog niet voor de grotere koersen. Als hij te vroeg gaat (nog voor de Redoute) is de kans groot dat de knechten van de grote favorieten hem gewoon gaan terughalen, en hij eraf moet als de percentages boven de 15% komen.
Alaphillipe heeft al vaker laten zien om alleen voorop te kunnen blijven. O.a. op het WK tot 2 keer toe. Dat kan vanaf de Valkenrots, maar wie weet ook wel wat eerder.
Hoe dan ook denk ik dat het verstandig is om de kaarten pas echt op tafel te leggen op de Redoute of daarna. En dan kun je ook eens een keer een verrassende kaart spelen, zeker nu Pogacar er niet is. En dan bedoel ik niet sprinten met Evenepoel, maar wel het niet wachten op de sprint met Alaphillipe.
Ik zou niet al te veel vertrouwen hebben in de sprint van deze Alaphilippe, ook niet als het "maar" tegen Vlasov, Teuns en Cosnefroy is, laat staan dat Valverde, Ulissi, Hirschi of Pidcock er nog bij zitten. Hij sprint sowieso vaak dom op grote momenten en als de snelheid er dan ook nog eens niet helemaal is... ik zou ze allebei laten aanvallen. En de beste plek is dan tussen beklimmingen, wanneer niet iedereen even alert is.
Niet op de beklimmingen, maar net daarna of op de tussenstukken. Vaak zit daar iedereen wat rond te kijken wie er nog is, ofwel naar adem te happen. En vanaf de Redoute tot aan de finish zijn er voldoende van dat soort stroken te vinden.
(*volgens mij mag het ook al vroeger dan La Rédoute, afhangende van wie er meespringt, niet in het minst omdat de sterke blokken ook ná die helling de koers nog kunnen controleren - een grotere kans om weg te komen tussen Rédoute en Faucons dan voordien zie ik m.a.w. niet)
Op de Redoute zelf vindt vaak de hele grote schifting plaats, waarbij ineens 70% van de knechten weg zijn. En dan begint vaak het echte pokeren.
Alweer de wind van voren dus …
Alaphilippe moet wel in staat worden geacht verschil te kunnen maken op de Roche-aux-Faucons, Evenepoel zou dan afstoppend werk kunnen verrichten.
Zou me trouwens niet verbazen als zowel Alaphilippe als Van Aert morgen misgrijpen.
Hoe dan ook blijft koers maken van ver en een volgehouden solo over meerdere hellingen ook dan het beste scenario voor Evenepoel (maar dat zal niet voor morgen zijn)
Dan zou het tussen de Haute Levée en de Rosier moeten gebeuren. Het zou een breekijzer voor Alaphilippe kunnen zijn; de kans dat hij genoeg marge krijgt en vervolgens solo er vandoor gaat tot aan de finish acht ik zeer klein.
Maar ik krijg graag ongelijk in deze.
Ik denk dat we inmiddels de conclusie mogen trekken dat Evenepoel nagenoeg solo moet aankomen om te winnen. En dat hij dus op pad moet met mannen die:
- met hem mee willen rijden
- hij kan lossen in de finale
Als het mannen zijn die te goed zijn om ze eraf te rijden, dan is het vrij zinloos om door te rijden lijkt me. Want met doorrijden zet je Alaphillipe niet in een zetel, maar zet je hem klem (zoals in de Brabantse pijl).
Al denk ik dat met de afwezigheid van Pogacar (en Roglic!) ineens heel veel andere ploegen kansen zien. Want met Pog en Rog was het toch alles zoveel mogelijk bij elkaar houden tot de Valkenrots, en dat met heel degelijke ploegen.
Ik denk een nieuwe tactiek van d’n Patrick.
Voor een zenuwpees als Alaphilippe en een publiekspleaser als Evenepoel is dat een heel moeilijk evenwicht.