Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Remco Evenepoel huilde geregeld zonder te weten waarom hij huilde
Interview Geliefd en gehaat. Bejubeld en beschimpt. Remco Evenepoel wordt in België toegejuicht als het grootste talent sinds de ‘Kannibaal’ zijn fiets in de wilgen heeft gehangen. Hij wordt echter net zo fel bekritiseerd omdat hij zijn neus net wat hoger tilt dan de gemiddelde wielrenner. In België rezen het laatste anderhalf jaar de twijfels of hij daadwerkelijk in staat is om een van de grootsten uit de wielergeschiedenis te worden. Met zijn glorieuze zege in Luik-Bastenaken-Luik heeft hij al zijn criticasters een overtuigend weerwoord gegeven.
Er werden al harde conclusies getrokken. Nee, hij is niet de man van de steile klimmen. En na zijn teleurstellende debuut in de Giro d’Italia vorig jaar was de algemene tendens dat hij voor de grote rondes toch een maatje te klein zal zijn. En oh ja, zijn bijnaam Eddy Evenepoel kon de prullenbak in. De nieuwe Merckx van deze generatie is toch echt wel Tadej Pogačar.
Sinds zijn indrukwekkende wereldtitel bij de junioren in Innsbruck 2018 werd hij in Vlaanderen de hemel in geschreven. Maar met diezelfde inkt werden er ook vraagtekens geplaatst wanneer hij het laatste anderhalf jaar (net) niet tot die grootse daden in staat was.
foto: Cor Vos
Dat Evenepoel nog altijd pas 22 jaar jong is, wordt vaak héél gemakkelijk vergeten. Het grootste breekpunt in de snelle doorbraak bij de profs, is zijn zware valpartij in de Ronde van Lombardije in 2020. Hij duikelde daar door het verkeerd inschatten van een bocht een ravijn in. Eigenlijk heeft hij bij die doodsmak nog alle geluk gehad. Met een breuk in het bekken (op de plek waar de kop van de heup het dijbeen binnendringt), een dubbele breuk van het schaambeen en een zwaar hematoom op de longen liep hij zware verwondingen op.
Maar, er was ook een adertje gesprongen dat het bloed naar de kop van het dijbeen brengt. Dat is levensgevaarlijk. Evenepoel was al twee liter bloed kwijt. Als ze dit in het ziekenhuis van Como niet hadden ontdekt, had hij kunnen doodbloeden. Verder zat de breuk op één millimeter van een zenuw. Als die geraakt zou zijn, had hij een dwarslaesie kunnen oplopen.
Op de persconferentie na zijn fantastische zege in Luik-Bastenaken-Luik stond hij daar uitgebreid bij stil. Negen maanden reed hij na de vreselijke valpartij geen wedstrijd. Eigenlijk heeft hij zich sinds die bewuste 15e augustus 2020 nooit meer dezelfde renner en persoon gevoeld. In deze Luik vond hij naar eigen zeggen ’the true Remco’ weer terug. De echte Remco, zoals hij graag over zichzelf in de derde persoonsvorm spreekt.
“Eigenlijk liep het bij de profs in mijn eerste anderhalf jaar, tot aan die val in Lombardije, ongekend goed”, vertelt hij. “Ik zat in een achtbaan, waarin ik mezelf keer op keer bleef verrassen. Na die val was alles anders. Mentaal was dat een enorme omschakeling. Van de jongen die van de ene naar de andere prijs fietste, moest ik mezelf weer terugvinden op de fiets.”
Bekijk hier de reactie van ploegbaas Patrick Lefevere.
Gestrest
“Ik moest geduld hebben en wachten tot de beste Remco weer terugkwam. Dat maakte me gestrest. Ik was niet de Remco die ik wilde zijn. Ik was mezelf niet. De terugkeer ging met ups en veel downs. Het was soms moeilijk om mezelf te motiveren, om de draad weer op te pakken. Maar mijn familie en de ploeg hebben er altijd voor me gestaan.”
“Ik heb echt hard moeten werken om terug te komen. Je kunt nog zoveel talent hebben, maar op die momenten komt het op de harde arbeid aan. Iedere dag opnieuw moet je keihard werken om terug op niveau te komen. Het was een moeilijke tijd, waarin ik vaak aan het huilen was zonder dat ik wist waarom. Dat kwam omdat ik niet meer wist wie ik was. Ik kon mezelf niet terugvinden. Gelukkig heb ik die zware tijd doorstaan en zit ik hier met de mooiste trofee die ik me maar wensen kan.”
Evenepoel benadrukt dat hij door die val een heel andere renner is geworden. De structuur van zijn spieren is veranderd. “Er hebben zich na de val een nieuw soort spieren ontwikkeld, waardoor ik op beklimmingen zoals vandaag de La Redoute explosiever kan koersen. Mijn uithoudingsvermogen heeft daar niet onder geleden. Eigenlijk ben ik hierdoor een ander soort renner dan voor dé val geworden.”
“Afgelopen winter hebben we bewust verder gewerkt aan de explosiviteit, maar ook aan mijn tijdrijderscapaciteiten. Precies de twee elementen die ik vandaag in Luik nodig had. La Redoute is mijn favoriete klim en ik wilde daar een kleine bom plaatsen. Ik denk dat dat is gelukt. Ik had verwacht dat ik daar met een groepje weg kon komen, maar bovenop de top was ik alleen. Toen heb ik er maar een tijdrit van gemaakt.”
Voor het eerst sinds zijn val heeft Evenepoel het oude gevoel weer terug. “Dit was weer de echte Remco”, benadrukt hij enkele keren na zijn zege op de Quai des Ardennes. “Voor het eerst stond ik aan de start van Luik-Bastenaken-Luik, mijn droomwedstrijd. En dan slaag ik er meteen in om dit fantastische monument te winnen. Ik ben heel trots op hoe ik het heb afgemaakt na 29 kilometer in de aanval te hebben gereden.”
foto: Cor Vos
Topvorm
Vanaf het begin van dit seizoen kreeg Evenepoel beetje bij beetje het gevoel terug dat hij weer op weg was naar zijn ‘oude’ niveau. “Alleen in Tirreno-Adriatico kende ik in de koninginnenrit nog een offday. In het Baskenland was ik nog niet in topvorm, maar ik voelde toen wel al dat die goede vorm er zat aan te komen.”
“Ik heb dit hele voorjaar naar deze dag, naar deze Luik-Bastenaken-Luik toegeleefd. Dit was de wedstrijd waar ik top wilde zijn. De stress die me vorig jaar nog geregeld verlamde, was dit jaar vanaf het begin verdwenen. En ook nu tijdens mijn aanval in Luik merkte ik dat de zelfverzekerdheid groot was. Er was geen stress toen ik alleen vooruitkwam na La Redoute, en ook toen mijn voorsprong op de Roche-aux-Faucons terugliep raakte ik geenszins in paniek. Ik geloof weer in mezelf en dan kan ik over mijn limieten gaan.”
Waar zijn explosiviteit en tijdrijderscapaciteiten de afgelopen maanden in de trainingen de volle aandacht kregen, gaat Evenepoel zich de komende periode meer focussen op zijn klimvermogen. “Ik hoop dit niveau vast te kunnen houden. De komende periode ga ik werken richting de Ronde van Zwitserland en later de Vuelta a España. Dat gaan mijn nieuwe uitdagingen worden. Vol vertrouwen ga ik daaraan beginnen.”
Ik heb dit met plezier gelezen. Openhartig, daar hou ik wel van.
* dixit WielerFlits live chat vandaag.
"zielige hondenfilmpies’, ‘eigenlijk alles met violenmuziek’, ‘een dichte FEBO’, ‘lange mensen op de fiets met haast’, ‘scheurbuik’...
Dat betekent dat als hij een keer tegenvalt, zijn criticasters uit hun hok komen om hun gelijk te halen, maar daarmee overtuigen ze zijn fans niet. Dat betekent ook dat als hij een grootse zege behaalt, zijn fans uit hun hok komen om hun gelijk te halen. En ook zij overtuigen daarmee de criticasters niet. Zo simpel was het, is het, en blijft het zijn.
Reset.
Serieus: dit verhaal raakt meerdere snaren.
Zou extra mooi zijn als hij vanaf nu meer op zijn innerlijke kracht en minder op driftige gebaartjes zou kunnen terugvallen in wedstrijden…
Gelauwerd én gelouterd als het ware.
maar als hij vliegt in die ware tijdrijderstijl met heerlijke cadans denk ik daar niet meer aan.
wat een fenomeen, de REVKET
Ga aub niet dokter Kerckhoffs uithangen, want dit is sensationele medisch inhoudelijke onzin.
Vind de analyses/opinies eigenlijk weinig verheffend. En de titel erboven is duidelijk voor de clicks en niet om de inhoud goed te duiden. Betere titel: "nieuw soort spieren stuwen Evenepoel tot ongekende hoogtes".
Ik heb hier wel eens geponeerd dat Evenepoel mentaal blokkeert of breekt als hij moet lossen. De beruchte "5 minuten slechte benen", terwijl de benen op dat moment niet slecht zijn maar zijn hoofd. Daar staat tegenover dat hij vandaag "in zijn kracht heeft gefietst": het gevoel de beste te zijn, en daardoor juist dóór de muur te kunnen gaan. Dat is exact waarom hij zo gevaarlijk is als je hem ruimte geeft, het gevoel de beste te zijn en te shinen brengt het beste in hem boven, terwijl dreigen te moeten lossen juist het tegenovergesteld in hem naar boven haalt.
Vandaag heeft hij zichzelf in zijn kracht weten te manoeuvreren. En de concurrentie was niet alert genoeg om daarop te reageren (of in geval van Powless: niet sterk genoeg). Dan krijg je dit soort mooie nummertjes. Ik mag hopen dat ze in de nabesprekingen bij Bahrein, Ineos of Movistar en diverse andere teams dit nog even goed influisteren. Want ik denk dat er genoeg jongens waren die mee hadden gekund, maar dit niet durfden of gokten dat anderen het wel gingen oplossen. WRONG!
Verder denk ik dat Evenepoel aan Louis Vervaeke een hele goede "knecht" heeft. Een beetje de band die Devenyns heeft met Flip. Vervaeke is ook als groot talent binnengekomen, heeft de keerzijde ervan gezien, en kan deze ervaring overbrengen op Remco. Want de kunst gaat denk ik vooral zijn om Remco in balans te krijgen en te houden: wegblijven bij de grote uitspraken, gedragingen en gebaartjes die tegen je gaan werken of als een boemerang bij je terug kunnen komen, en op zoek naar de dingen waar hij wél beter van gaat rijden.
Meest opmerkelijke in de column: "ik heb andere spieren gekregen na mijn val, ik ben een andere renner geworden". Nu ben ik geen medisch specialist of fysioloog, maar het geval van iemand die fysiologisch een totaal andere renner is geworden na een trauma is Lance A. En we weten nu waar dat vandaan kwam. Benieuwd of er iemand is met kennis van zaken die daar wat meer inzicht in kan geven.
Als hij nog 10 keer in een ravijn valt, wordt hij dan een topsprinter? Zo werkt het toch niet?
Waar is de beschuldiging? Ik zie hem niet?
Ik vind enkel het hele verhaal van "andere spieren krijgen na een val" gewoon een vaag verhaal dat ik niet slik als zoete koek.
Straks wordt de nieuwe vorm van doping "ravijnduiken", waarbij renners alles doen om een steeds dieper ravijn op te zoeken en steeds extremere dingen doen omdat ze daar betere spieren van zouden krijgen.
In plaats van iemand te beschuldigen van het beschuldigen van doping zou je je daar ook gewoon vragen over mogen stellen. Want je bent 1 van degenen die niet alles slikt als zoete koek of als een blinde juichpony voorop loopt in de polonaise, ik had van jou wat meer niveau verwacht dan dit.
Huh, hoe wat? Huh?
Wat je hier doet noemen ze selectief knippen en plakken. Quote dan ook even de zin die er voor staat, dan blijft het ook voor andere lezers duidelijk.
Maar nieuwe spieren is inderdaad een gek verhaal, klinkt vooral alsof ie er een mooi verhaal van wil maken. Gewoon getraind op sprintjes, dan word je er beter in. Zo simpel is het.
Euh, ja, natuurlijk, maar de vraag is dan wat de achterliggende fysiologische verandering is die deze verbetering bewerkstelligt ;-)
Ik vond het ook een opmerkelijke uitspraak en Evenepoel heeft (net zoals wij) geen medische achtergrond, maar een zoekopdrachtje bracht me tot volgend review artikel/quote:
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/j.1600-0838.2010.01196.x
"In summary, the MyHC composition of human skeletal muscle seems to be modulated when subjected to resistance training and subsequent detraining. Most pronounced is the significant decrease in the expression of the fastest human skeletal muscle MyHC isoform IIX, with a corresponding increase in the MyHC IIA isoform. It is speculated that the increase in the relative amount of MyHC IIA along with a documented twofold greater hypertrophy of the fast fibers, compared with the slow fibers, as well as the training-induced increase in maximal muscle strength are highly beneficial in a wide range of sports. Likewise, the apparent boosting in MyHC IIX isoform content that seems to occur with detraining following strength training is a phenomenon that should be further examined if the intention is to create a very fast, explosive (albeit non-endurant) type of muscle. In relation to the choice of investing time and efforts in resistance training for a given athlete it is important to closely examine the athletes training background and take into account whether or not the athlete respond with extensive muscle hypertrophy or with almost no hypertrophy. Very recent data indicate that a great deal of difference may exist among different individuals in terms of this particular response, which means that the type and amount of resistance training should be modified accordingly."
Wat ik hieruit begrijp is dat de hoeveelheid "trage" en "snelle" spiervezels wel degelijk bijgestuurd kan worden via gerichte training, maar dat de mate waarin dit mogelijk is erg afhangt van de trainingsgeschiedenis van de individuele sporter.
Bij Wout van Aert lag praktisch zijn been er af en een jaar later wint hij bijna alles. Is dat dan ook niet bijzonder?
Daarnaast is het ontzettend jammer dat je Lance er bij betrekt waarbij je indirect doping insinueert. Daarnaast zeg je niks over de grootste doping zondaar aller tijden: "de kanibaal". Gemiste kans.
Het mooie maar soms ook het meeste lastige van mens zijn is dat je niet kunt zien wat iemand denkt. Natuurlijk krijg je negatieve gedachten als je wordt gelost en iemand die een hele goede dag heeft krijgt vleugels. Dat is doodnormaal, ook voor topsporters. De beste man is 22, heeft maanden in de kreukels gelegen en is nu weer terug op niveau. Als hij denkt dat hij andere spieren heeft gekregen en dat er een andere Remco is dan voor de val dan is dat simpelweg ook zo. Dat is hoe je hoofd en lichaam werkt.
Remco is nog steeds het grootste talent wat er rond fietst samen met Pogi. Hij trapt ongekende waardes voor zijn gestalte.
Om het op jouw manier te doen zal ik beginnen met een positieve noot, zo wek ik de indruk dat wat nadien gezegd wordt niet op een negatieve manier mag geïnterpreteerd worden. Dus: het siert je dat je na vandaag niet toevallig 3 dagen van de aardbol verdwijnt en dat je de overwinning verdiend noemt, misschien ook wel omdat hij het deed op die manier die jij hem persoonlijk had ingefluisterd.
Die woorden zijn echter weinig waard als je meteen nadien zaadjes begint te planten om die overwinning te relativeren. Die laat je de komende weken ongetwijfeld tot een gigantische boom uitgroeien. Eerst dat draadje dat begint als "enkel de zwakke Powless reageerde op z'n aanval" dat al verder begint te evolueren naar "hij wint enkel omdat de favorieten hem domweg lieten wegrijden". Dat is zoals zeggen dat Pogacar de Strade enkel heeft gewonnen omdat de zwakke Rodriguez de enige was die reageerde op z'n aanval en de rest van de favorieten hem domweg liet wegrijden.
Nu nog het draadje van de dopinginsinuatie erbij. Want laten we wel wezen, die "we weten nu waar dat vandaan kwam" kan maar op twee oorzaken slaan: de chemotherapie van Armstrong of z'n dopinggebruik. Tenzij je dus denkt dat Evenepoel stiekem chemo heeft ondergaan wil je echt wel wat insinueren. Dat zaadje groeit ook al uit tot het boompje "nieuwe spieren" in je andere reacties.
En zo doe je die vermeende felicitaties toch weer snel helemaal teniet...
Er van tussen gaan is Remco zn handelsmerk.
Het als eerste over de streep gaan van Remco is altijd weer een kunst in het uiten van gevoelens van onbegrijpelijkheid en enigheid in zn soort van iedere overwinning en die daarna voor de pers zijn innerlijke roerselen vrijgeeft.
Vannieuwkerke heeft opnieuw de ideale schoonzoon van Vlaanderen gevonden.
Klinkt wel herkenbaar. Gisteren was hij duidelijk erg actief...
Terug on topic: ik wist van de val (heb nog voor de tv staan vloeken) en wist dat het ernstig was, maar nu lees ik pas voor gevolgen het fysiek en psychisch heeft gehad. Tenminste voor zover het mogelijk is uit dit stuk. En het maakt zijn overwinning van gisteren mooier. Hopelijk wordt de druk op hem niet groter om nu elke keer het huzarenstukje te herhalen. Begin vorig jaar werd er gesproken over de Grote Drie. Nu een ruim een jaar later heeft de grote drie maar 1 monument gewonnen. Het wielrennen is aan de top veel breder geworden. En de jonge renners arriveren veel sneller.
Wat ik ook opnieuw zie is een entourage die vanaf nu weer van de hoogste toren blaast.
Zo zegt vader Evenepoel: "Er werd een bepaald beeld van Remco gecreëerd en daar heeft hij het wel moeilijk mee gehad. "Hij kan niet dalen, hij kan niet in een peloton rijden, hij kan niet wringen, hij kan zich niet positioneren..." Wel, het enige wat hij nog niet kan, is Pogacar volgen."
Mijn bescheiden advies, doe dit nou niet. Werk nou in een nieuw soort bescheidenheid toe aan nieuwe doelen. Zeggen dat hij alleen Pogacar niet kan volgen lijkt mij wat opportunistisch na de solo van gisteren.
Maar goed, blijkbaar moet men zich nog veel vaker aan dezelfde steen stoten.
Het lijkt wel voetbal, waar slecht presteren altijd ligt aan iets of iemand anders, en goed presteren altijd meteen leidt tot overmatige heldenverering.
https://sporza.be/nl/2022/04/24/remco-evenepoel-krijgt-luid-applaus-bij-aankomst-in-supportersca~1650837211287/
https://sporza.be/nl/2022/04/24/feest-in-thuisbasis-van-remco-evenepoel-we-gaan-niet-vroeg-sla~1650820297155/
Nur die lumpe sind bescheiden ...
Dit klinkt een beetje als een mens met zeer beperkte verbale en cognitieve vaardigheden. Om iets zinnigs over die nieuwe spieren te kunnen zeggen zal er toch heus een microscopisch onderzoek moeten plaatsvinden. Hoever de wetenschap inmiddels is met gendoping weet ik niet, en of er al renners zijn die zich eraan wagen al helemaal niet.
Wél heb ik kunnen waarnemen dat de vlucht van het wonderkind niet met nieuwe wonderbenen gepaard ging, maar veelal in het kielzog van ouwe (fossiele brandstofslurpende) motoren. Dat haalt toch een beetje de glans van de overwinning. Zij nog opgemerkt dat de massale valpartij, waarbij zo'n 20 renners in de kreukels lagen de wedstrijd ook al geen goed deed. Of Evenepoel zich nog 'n beetje meelevend naar zijn ploeggenoot Flip heeft getoond, is mij niet bekend. Wel begrijp ik dat hij af en toe eenzaam tegen een boom staat te huilen. Kijk, je bent lid van een wolvenbende, of niet.
Ik ben geen Remco fanaat of fan, maar ik vind wel dat je hier zaken flink uit zijn verband trek op basis van zelf bijeen gezochte informatie en insinuaties.
En ja soms zou hij beter zwijgen en is hij een irritante overjaarse puber maar in dit geval heeft hij niet echt iets verkeerd gezegd. Hem op één fout gebruikt woordje pakken is gewoon moedwillig en gebruik dure woorden als cognitief alsjeblief ook correct.
Dàt was pas bleiten, trouwens ;-)
Hup Remco