Primoz Roglic heeft na de vierde en vijfde etappe ook de zesde rit van Tirreno-Adriatico op zijn naam geschreven. In de zogenoemde Tappa dei Muri, een heuvelrit met een hele rits aan kuitenbijters, was hij de snelste in de sprint van een elitegroepje.

Wie na de bergrit van vrijdag op zijn lauweren wilde rusten, kwam bedrogen uit in Tirreno-Adriatico. De zesde etappe van en naar Osimo was namelijk loodzwaar. In deze ‘murenrit’ volgden de steile klimmetjes elkaar in rap tempo op.

Ook in het eerste wedstrijduur wachtten al de nodige puisten, maar elf renners lieten zich daar niet door afschrikken. Bergtruidrager Davide Bais (EOLO-Kometa), Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck), Mike Teunissen, Georg Zimmerman (Intermarché-Circus-Wanty), Nikias Arndt (Bahrain Victorious), Krists Neiland (Israel-Premier Tech), Casper Pedersen (Soudal Quick-Step), Clément Russo (Arkéa-Samsic), Alessandro De Marchi (Jayco AlUla), Valentin Ferron (TotalEnergies) en Quinn Simmons (Trek-Segafredo) kozen vroeg in de etappe het hazenpad.

Een lekke band voor Van der Poel in de openingsfase – foto: Cor Vos

De aanvallers vergaarden een voorsprong van drieënhalve minuut. Op een kleine zestig kilometer voor het einde, toen het gat al flink verkleind was, probeerde Santiago Buitrago de sprong naar voren te maken. Hij kreeg daarbij hulp van zijn ploeggenoot Arndt, die zich terug liet zakken. De Colombiaan sloot zo aan bij de vluchters, maar op goed veertig kilometer van de streep kwam het peloton alweer terug.

Van Aert geeft gas
Dat kwam vooral door Jumbo-Visma, dat doortrok op de klimmetjes richting aankomstplaats Osimo, waar de renners voor de daadwerkelijke finish al enkele keren passeerden. Wout van Aert, die de troepen aanvoerde met Primoz Roglic in zijn wiel, zorgde voor een flinke schifting. Onder meer Mathieu van der Poel passen. Ook Julian Alaphilippe leek de handdoek te gooien, maar de Fransman kon kort voor de passage aan de streep terugkeren. Een groepje van zo’n twintig renners begon aan de laatste ronde.

Van Aert leidt de dans – foto: Cor Vos

Wilco Kelderman zat ook in die groep, maar viel letterlijk weg. Hij tikte met zijn voorwiel tegen zijn voorganger aan en schoof onderuit. De Nederlander van Jumbo-Visma kon zijn weg wel vervolgen. Ondertussen kwamen van achteren weer de nodige renners terug bij het peloton, maar vooraan reden juist vier coureurs weg. Guillaume Martin trok als eerste in het offensief en kreeg het gezelschap van Alex Aranburu, Carlos Verona en Aleksandr Vlasov. Die laatste stond zevende in het klassement, op 21 seconden van Primoz Roglic.

In de achtervolging op Vlasov
Omdat de vier op een gegeven moment zo’n halve minuut te pakken hadden, moest Jumbo-Visma in de achtervolging. Tiesj Benoot en Wout van Aert kregen later hulp van UAE Emirates, dat Davide Formolo afvaardigde. Samen zorgden ze ervoor dat het verschil tussen de twintig en dertig seconden bleef schommelen. Door een versnelling van INEOS Grenadiers was het verschil voor het begin van de twee slothellingen tot bijna niets gereduceerd.

Toen de vier daadwerkelijk bij de lurven waren gegrepen, kwam er een aanval van Mikel Landa. Hugh Carthy probeerde te volgen, maar moest afhaken. Roglic wist de sprong wel te maken, net als Enric Mas, João Almeida, Tao Geoghegan Hart, Michael Woods, Giulio Ciccone en Vlasov. Onder meer Lennard Kamna, Brandon McNulty en Wilkco Kelderman – de nummer twee en vier en vijf van het klassement – gingen al overboord.

Hattrick voor Roglic
Net voordat de laatste, steile helling naar Osimo begon, muisde Woods er vanonder. Hij begon met een voorsprong aan de klim. De Canadees wist echt niet stand te houden, want de rest van het groepje rekende hem bij het ingaan van de laatste kilometer weer in. Vervolgens zagen we een versnelling van Enric Mas, maar hij een klein plukje renners wist zijn wiel te houden. Onder hen Primoz Roglic, die in de laatste meters over het sterkste eindschot beschikte.