Roglic snelt in extremis voorbij vroege vluchter Mäder voor derde ritzege in Parijs-Nice
Primož Roglič heeft zijn derde etappezege geboekt in Parijs-Nice. Na 119,2 kilometer kwam de renner van Jumbo-Visma als eerste boven op Valdeblore La Colmiane door in de laatste meters van de etappe vroege vluchter Gino Mäder te passeren. Dankzij zijn etappezege legt de Sloveen een nog stevigere basis voor eindwinst in de Koers naar de Zon.
Eigenlijk zou de zevende etappe van Parijs-Nice in badplaats Nice beginnen. Maar op verzoek van de burgemeester werd de start verplaatst naar Le Broc. De aankomst in skigebied La Colmiane bleef wel intact. Ook voor de slotklim werd aangevat moest er al flink worden geklommen. Direct uit het vertrek wachtte al de Côte de Gilette. Met de Col de Sigal en de Côte de Saint-Antonin volgden nog twee beklimmingen van tweede categorie.
Belgen melden zich in vlucht
Een vroege kopgroep had geen schrik van de vroege beklimmingen. De namen: Anthony Perez (Cofidis), Neilson Powless (EF Education-Nippo), Andrey Amador, Laurens De Plus (INEOS Grenadiers), Alexey Lutsenko (Astana-Premier Tech), Julien Bernard, Kenny Elissonde (Trek-Segafredo), Thomas De Gendt (Lotto Soudal), Sam Bennett, Mattia Cattaneo (Deceuninck-Quick-Step), David De la Cruz (UAE Emirates), Dylan Teuns en Gino Mäder (Bahrain Victorious).
Mads Pedersen wilde ook onderdeel uitmaken van de vlucht van de dag, maar hij belandde in een ouderwetse chasse patate. Vooraan stond de groep niet stil, want de eerste twee koersuren werden afgewerkt aan een gemiddelde van 42,1 kilometer per uur. Het peloton reed ook door, daar de voorsprong van de kopgroep nooit boven de drie minuten uit kwam. In zijn jacht op de bergtrui kwam Perez op alle drie de beklimmingen onderweg als eerste boven. Daarmee was de missie van de 29-jarige Fransman geslaagd: hij verzekerde zich van de bolletjestrui.
Mäder op jacht
Na zijn jacht op de bollen liet Perez zich uitzakken. Nog voor de slotklim werd bereikt werd de Cofidis-renner gegrepen door het peloton. Vooraan hadden Lutsenko, Powless, Elissonde en Mäder er nog wel zin in. Zij scheidden zich in de eerste kilometers van hun vluchtmakkers af, al kreeg Lutsenko wel snel door dat het voor hem te snel ging. Vanuit het peloton was Simon Geschke (Cofidis) op zoek gegaan naar de kop van de koers. De jarige Duitser haalde diverse renners in, maar vooraan kwam hij nooit.
Met nog zeven kilometer te gaan schudde Mäder wederom aan de boom. Van deze demarrage werd Elissonde het kind van de rekening, een volgende versnelling twee kilometer later werd Powless fataal. Maar op de klim van eerste categorie werd het voor de Zwitserse stilist ook een hachelijke zaak om vooruit te blijven. Op het moment dat Mäder Powless van zich afschudde was de voorsprong al geslonken naar veertig seconden.
Roglič kent geen medelijden
Toen Steven Kruijswijk op een goede twee kilometer van de streep op de pedalen ging staan in dienst van Roglič ging het helemaal hard met de voorsprong van Mäder. Toen Special K afgaf, plaatste Roglič al een eerste versnelling. Onder de vod gaf Tiesj Benoot er een lap op, maar hij werd gecounterd door de geletruidrager. Hij leek met Maximilian Schachmann (BORA-hansgrohe) in zijn wiel in een streep naar Mäder toe te rijden, maar hij besloot nog even te wachten, als een kat die speelde met zijn prooi.
Met iets minder dan 300 meter te rijden zette Roglič zijn laatste versnelling in. Schachmann zette alles op alles, maar hij kon niet mee in het geweld van de Sloveen. Mäder gaf alles wat hij in zich had, maar hij kon niet voorkomen dat Roglič hem op zo’n 25 meter voor de streep voorbij snelde.
Dankzij zijn derde ritzege in Parijs-Nice heeft Roglič bij het ingaan van de slotetappe 52 seconden voorpsrong op Schachmann. Alexander Vlasov volgt op 1m11s. Tiesj Benoot staat op een voorlopige vijfde plaats op 1m34 van de oppermachtige Sloveen van Jumbo-Visma.
De slotrit van Parijs-Nice is een 93 kilometer lange etappe die start in Le Plan-du-Var en finish in Levens. Vandaar rijden zij eerst de Côte de Duranus (3,9 km aan 3,7%) omhoog. Na 20,2 kilometer wordt voor de eerste keer de aankomststreep in Levens gepasseerd.
Zelfs de arrogantste ronderenner van de laatste 20 jaar begreep dat.
Enfin. Roglic moet niks. Mag uiteraard winnen als hij dat kan.
Velen lijken te vergeten dat dit gewoon een professionele sport is. Net zoals in het echte ‘zakenleven’ is het beter om je concurrenten niet te doen verliezen als je daar zelf niks aan hebt.
Dus matje is een kneusje want die trok de sprint aan voor Merlier eerder deze week? Wat een loser is me dat.
Heeft nochtans gewoon gelijk, normaliter speel je de bal en niet de man.
Vreemd dat al die zogeheten sportmannen dat niet inzien.
Roglic is echter de enige binnen die ploeg kan winnen en is daarnaast verreweg de sterkste in dit deelnemersveld. Kortom dan wil je dat ook laten zien en dan wil je winnen.
Onzin maar goed, wat dan in Kuurne? Laat daar ook alle kansen liggen op de zege. Maar goed, je wil het niet zien.
De overwinning van Roglic zit hem in het eindklassement, niet in deze ritzege.
Als winnen het enige is dat telt, waarom wordt er dan zoveel gemopperd over treintjes en verstikkende tactieken?
Weet je nog toen Armstrong mee ging in de vroege vlucht met Simeone? Was ook zijn killerinstinct, hij wou gewoon die etappe.
Maar goed. Ga maar lekker herrie schoppen, polariseren boven nuanceren!
Wat Monsieur zegt.
Tuurlijk je mag gaan voor iedere overwinning maar dit gaat je opbreken en vind dit uiterst onsympathiek zeker omdat hij dit rondje met 4 vingers in de neus van de b garnituur hier wint
Of iemand je In een koers wel of niet helpt heeft veel meer met opportunisme te maken dan met vriendjes zijn.
Tuurlijk is het sneu voor Mäder, maar laten we niet vergeten dat ook andere teams hebben bijgedragen aan het verkleinen van de voorsprong.
Makkelijk scoren hierboven!
Goed de deelnemerslijst is hier minder ferm bezet maar dat maakt de prestatie van Primoz niet minder indrukwekkend. Doet mij denken aan de Vuelta vorig jaar waar hij op verschillende wijze de etappes kon winnen.
Dat het Mader niet gegund is is heel wat anders.
"Lance Armstrong besluit op de top van de Mont Ventoux dat Marco Pantani de etappe mag winnen. De Texaan heeft al snel spijt van zijn beslissing, ook al omdat Pantani het barmhartige gebaar van de geletruidrager niet kan appreciëren. De Italiaan voelt zich in zijn eer gekrenkt. “In de bergen wil ik solo winnen.” Dit schiet dan weer in het verkeerde keelgat van Armstrong, die toch maar even fijntjes laat weten dat hij toch écht de beste was op de Mont Ventoux. Het moge duidelijk zijn: de relatie tussen beide kampioenen is behoorlijk verzuurd."
Roglic speelde het spel magistraal en had Mäder al veel eerder kunnen oppeuzelen. Dat het in extremis gebeurd maakt de tragiek alleen maar mooier. Zij die beginnen te neuzelen over ‘zeges schenken’ schijnen niet te beseffen dat de arrogantie die hierachter schuilt (Armstrong-Pantani) vele malen groter is dan altijd voor de overwinning gaan.
Bahrein gaat nu voor pogacar rijden
En dit is tevens dank je wel zeggen tegen Kruiswijk die niet voor niets het gat even terug bracht naar 10-15seconden.
Links of rechtsom is er altijd wel iemand die er iets van vindt.
Komaan zeg, gaan we nu huilie huilie doen? Topsport is hard, deal with it. En Roglic kan weer een winstpremie delen met zijn ploegmakkers.
Een MvdP die Van Aert gisteren klopte, had die ook maar in het wiel moeten blijven zitten? Of MvdP die 30 velritten wint in één winter, dan hoor ik ook niemand er over dat je cadeautjes hoort uit te delen.
Bij een Annemiek van Vleuten die La Course met een soortgelijk demarrage won als hier werd ook niet gezegd dat het onsportief / onnodig was.
Ontzettend sneu voor Mäder dit, ik had hem de overwinning wel gegund. Maar ik zie liever dit dan een coureur die opzettelijk inhoudt en niet z'n best doet om te winnen.