Johan Price-Pejtersen heeft zich in Italië gekroond tot Europees kampioen tijdrijden bij de beloften. De Deen bleek veruit de snelste in de 22,4 kilometer lange vlakke tijdrit in en rond Trento. Søren Wærenskjold bezorgde Noorwegen een zilveren medaille, brons was er voor de Nederlander Daan Hoole.

In tegenstelling tot bij de profs is het Europees kampioenschap bij de beloften al jarenlang een belangrijk meetmoment. Sinds 1997 staan er eigenlijk louter bekende namen op de erelijst, een enkeling daargelaten. Ook nu kon een aanstormend talent zichzelf bijschrijven op het palmares. Met Johan Price-Pejtersen, Søren Wærenskjold, Filip Maciejuk, Nederlanders Daan Hoole en Tim van Dijke, de nieuwe rondesensatie Juan Ayuso en de Belg Lennert Van Eetvelt stonden aardig wat potentiële winnaars aan de start van de biljartvlakke tijdrit van 22,4 kilometer in en rond industriestad Trento.

Price-Pejtsersen zet eerste richttijd neer 
De uit IJsland afkomstige Kristinn Jonsson mocht om 14.15 uur het spits afbijten, maar speelde verder geen rol van betekenis in de strijd om de medailles. De eerste serieuze richttijd aan het eerste tussenpunt werd neergezet door mede-favoriet Price-Pejtersen. De 22-jarige Deen, die twee jaar geleden al eens Europees kampioen werd in de U19-categorie, kwam na 10,5 kilometer door met een tijd van 12m34s. Price-Pejtsersen bleek op dat moment veel sneller dan eerder gestarte renners als de Spanjaard Raúl García (13m15s) en Joonas Kurits (13m30s) uit Estland.

Johan Price-Pejtersen – foto: Cor Vos

Vervolgens was het wachten op de doorkomst van de andere favorieten voor de wit-blauwe sterrentrui. Mick van Dijke bijvoorbeeld, maar de Nederlander moest aan het eerste tussenpunt al bijna één minuut (13m27s) toegeven op Price-Pejtersen. Ook de Duitse hardrijder Maurice Ballerstedt was na 10,5 kilometer al min of meer uitgeschakeld voor de Europese titel: Ballerstedt klokte 13m19s en bleek driekwart minuut te langzaam om de tijd van Price-Pejtsersen aan te vallen. Ook Ayuso (13m21s) en Adam Holm Jørgenson (13m12s) kwamen bij lange na niet aan de kanontijd van de voorlopige leider.

Ook de voor Rusland uitkomende Lev Gonov volgde halverwege al op behoorlijke achterstand, maar wist met een tussentijd van 12m57s de schade wel binnen de perken te houden. Ook Hoole en de Duitser Michel Heßmann doken aan het eerste meetpunt onder de dertien minuten. Hoole, misschien wel de belangrijkste tijdrittroef namens Nederland, klokte 12m58s en Heßmann deed met een tijd van 12m57s ook nog volop mee om de medailles. De Pool Filip Maciejuk, op voorhand een van de grote favorieten voor de titel, stelde dan weer teleur met een split time van 13m25s.

Denemarken versus Noorwegen
De lijst met tussentijden was pas compleet na de doorkomst van Alexandre Balmer en Søren Wærenskjold. De Zwitserse schaduwfavoriet Balmer (13m06s) noteerde de zesde tussentijd, de Deen Wærenskjold was met 12m53s goed voor een tweede tussentijd. Het verschil tussen de nummers één en twee was na net iets meer dan tien kilometer twintig tellen in het voordeel van Price-Pejtersen, die intussen richting de eindstreep denderde in het centrum van Trento. Met een eindtijd van 25m35s, goed voor een gemiddelde van 52,5 km/h, legde hij de lat bijzonder hoog voor zijn concurrenten.

Daan Hoole op weg naar een bronzen medaille – foto: Cor Vos

Gonov, Heßmann, Hoole… De concurrenten beten hun tanden stuk op de eindtijd van Price-Pejtersen. Hoole bleek onderweg wel goed te hebben ingedeeld en wist in het tweede deel van de tijdrit kostbare seconden goed te maken op Heßmann en Gonov. Met een voorlopige tweede tijd, achter Price-Pejtersen, mocht de boomlange 22-jarige Nederlander dromen van een medaille. Het werd uiteindelijk een medaille met een bronzen randje, aangezien Wærenskjold nog onder de tijd van Hoole wist te duiken, al bleek het verschil aan de streep minimaal: 26m08s om 26m09s.

Wærenskjold en Hoole finishten echter wel op gepaste afstand van Price-Pejtersen, die uiteindelijk met groot machtsvertoon naar de Europese titel wist te snellen. Heßmann moest genoegen nemen met de ondankbare vierde plaats, Gonov maakt de top-5 vol. Van Eetvelt kwam niet verder dan een negende plaats, Van Dijke werd slechts dertigste.