Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Philippe Gilbert pleit na chaotische finale voor aanpassing drie kilometer-regel
De slotfase van de vierde etappe van de Tour de France verliep erg chaotisch. In de finale – die werd ontsierd door enkele valpartijen – zagen we opnieuw een gedrum van jewelste tussen de sprint- en klassementsploegen. Oud-renner Philippe Gilbert roept op tot verandering. “De UCI moet naar de renners luisteren en de drie kilometer-regel aanpassen”, laat hij weten in de wielertalkshow Vive le Vélo.
Een finish op het racecircuit van Nogaro moest voor een prachtige sprint zorgen, maar die kwam er niet. De massasprint werd namelijk ontsierd door verschillende valpartijen, waaronder eentje van Europees kampioen Fabio Jakobsen. Het thema veiligheid kwam daardoor weer op tafel te liggen.
Gilbert is van mening dat een aanpassing van de drie kilometer-regel heel wat valpartijen zou kunnen voorkomen. “Ik heb al vaak over een aanpassing van de regel gesproken met Adam Hansen, voorzitter van rennersvakbond CPA. Hij heeft het idee al voorgesteld en veel renners gingen akkoord. Nu is het aan de UCI om naar de renners te luisteren.”
Aparte categorieën
De ex-wereldkampioen pleit voor verschillende ‘categorieën’. “Misschien moeten ze op basis van het profiel van de laatste vijftig kilometer of op basis van de hoogtemeters in een rit categorieën maken. Boven de 3.000 hoogtemeters is de kans klein dat er nog een massasprint komt, terwijl een rit met minder dan 2.000 hoogtemeters wel een serieuze kans op een sprint heeft.”
Er zitten echter wel haken en ogen aan het plan van Gilbert. Wat doe je dan bijvoorbeeld met de bonificatieseconden die aan de streep te verdienen zijn? “Dan moet je het hele systeem gaan bekijken, dus zo simpel is het allemaal niet”, besluit Gilbert.
Maar toch moeten de renners eerst eens naar zichzelf kijken, het random middendoor uitzakken, kwakken en duwen (bijv. VdP gisteren), het naar links kijken en naar rechts sturen midden in een sprint. Het altijd gemakkelijk wegwuiven van dit soort gedrag (zoals MvdP doet met zijn, ik doe weinig verkeerd terwijl je wel degelijk 110% fout zit) is er mede debet aan dat het gedoe in stand blijft.
Laten de renners zelf eerst eens beginnen met:
- Sprinten in een rechte lijn en niet de deur dichtsmijten
- Lead-out klaar? Dan laat je je uitzakken via de zijkant
- Ingesloten? Neem je verlies en ga niet duwen, trekken en/of kwakken bij een snelheid van 55/60km/h+
Wanneer je deze twee kampen aanschouwt dan zijn er twee problemen die direct opvallen: ten eerste dat 'belachelijk' en 'niets aan de hand' voornamelijk geroepen wordt op basis van het shirtje dat een renner draagt en ten tweede dat de jury niet consequent de regels hanteert. Zo lang bovenstaande twee problemen niet opgelost worden is het zinloos om allerlei extra regeltjes te bedenken om de veiligheid te vergroten. Er is immers al een set regels, laten we die eerst een consequent gaan toepassen om die mentaliteitsverandering af te dwingen. Dan zien we daarna wel of er überhaupt nog een groot probleem resteert.
Ik ben een heel groot voorstander van veiligheid in de koers, maar niet om dit met allerlei kunstgrepen voor elkaar te krijgen.
What's next? De tijden boven op de berg opnemen zodat niemand meer hard naar beneden hoeft te rijden?
Het begint met parcourskeuzes. Massasprints gevaarlijk? Nou, dan minder massasprints. Krijg je een andere koers, een ander type renner dat kan winnen. So what. Net als aankomsten bergaf, die hoef je niet af te schaffen maar kun je wel zo veel mogelijk beperken. Zodat de essentie van de sport (als eerste bij de finish zijn) gewoon in stand bljft.
En daarna is het vooral zorgen voor veilige parcoursen, goede afzettingen. En het nadrukkelijker gaan sturen op gedrag. Duideljke kaders stellen, en strak gaan handhaven. Desnoods met het straffen van de bevoordeelde teamgenoot ipv de dader als het met andere strafmaatregelen niet werkt. Maar gevaarlijk sprinten moet niet meer lonen, dan houdt dit ook het snelste op.
De hele 3 km regel is sowieso onzinnig: als je valt of lek rijdt krijg je de tijd van de groep waar je in zit, maar als er scheuren in het peloton ontstaan dan wordt de tijd wel aangerekend. Met andere woorden: de klassementsrenners moeten toch voorin blijven wurmen om de risico's op tijd verlies te verminderen. Zie gisteren ook, J-V bleef doortrekken vanwege gevaarlijke bochten. Dus de regel zou alleen zin in kunnen hebben als de klassementstijd stopt op 3 km van de meet (hetgeen ook niet logisch is). En ook dan loop je weer het risico dat iedereen aan het wringen is om veilig de 3 km te behalen, met alle discussies van dien inclusief oproep de grens te verleggen. Voordat je het weet belanden we in een situatie dat vlakke ritten helemaal niet meer mee moeten tellen voor het algemeen klassement.
3 k regel afschaffen en incidenteel, met gisteren als prachtig voorbeeld, eerder afvlaggen.
Maar dan nog, het gros van de kletsers gebeurde in een kleinere groep waar de ak mannen uit weg waren had ik het idee.
Maar meesurfend op Gilbert’s piste denk ik dat etappes vooraf catagoriseren niet de oplossing is en zou ik eerder gaan voor een scenario waarbij de organisatie een koers ‘afvlaggen’ kan op dezelfde manier waarmee ze het depart reeel inleiden.
Kijk, met een op hol geslagen meute zonder noemenswaardige marge voor eventuele koplopers, zoals gisteren, kun je eenvoudig op het moment zelf besluiten ‘spurters en kompanen vd dagzege, geen tijdverschillen’. Ietsie veiliger wordt het wel dan maar let maar op dat ze het dan nog voor elkaar krijgen om te vallen.
Ik zou het een leuk experiment vinden.