Wereldkampioen Peter Sagan heeft de honderdste Ronde van Vlaanderen gewonnen. De Slowaak van Tinkoff was in de finale veruit de sterkste en ontdeed zich op de laatste klim van Sep Vanmarcke, waarna hij solo over de meet kwam in Oudenaarde. Fabian Cancellara eindigde in zijn laatste Ronde als tweede. Vanmarcke werd derde en bezorgde LottoNL-Jumbo daarmee een podiumplaats.

Vlucht laat op zich wachten
Een rap eerste uur (aan 46 kilometer per uur) met tegenwind zorgde nog niet voor een geslaagde ontsnapping. Vooral de ProContinentale ploegen probeerden mee te springen, maar telkens werden zij weer opgeslokt. Het tempo lag zeer hoog en het peloton werd op een lint getrokken. Pas na 75 kilometer geraakten zes mannen weg. Wesley Kreder zat mee namens Roompot Oranje Peloton, Gijs Van Hoecke (Topsport Vlaanderen-Baloise), Hugo Houle (AG2R La Mondiale), Federico Zurlo (Lampre-Merida), Imanol Erviti (Movistar) en Lukas Pöstlberger (Bora-Argon 18) kregen de vrijgeleide.

Dubbel pech Vanmarcke, Démare valt weg
Wanty-Groupe Gobert, dat voorafgaand aan de koers een indrukwekkend eerbetoon gaf aan Antoine Demoitié, had de slag gemist. Kenny Dehaes ging nog in de achtervolging, maar zwom tussen beide groepen in. De vluchters kregen al snel vier minuten, Dehaes bleef steken op twee minuten en zag in dat zijn missie geen kans van slagen had. Bij een valpartij op 143 kilometer van de meet waren onder anderen Sep Vanmarcke, Geraint Thomas en Arnaud Démare betrokken. Laatgenoemde kwam gehavend uit de crash en stapte uit koers. Niet veel later kuste Vanmarcke opnieuw de grond, waardoor hij met behulp van zijn ploegmaats terug moest keren.

Nervositeit voert de boventoon
Tiesj Benoot kwam tien kilometer verderop in het gedrang ook zwaar ten val. Hem was hetzelfde lot beschoren als Démare: abandon. Etixx-Quick-Step nam het heft in handen in het nerveuze peloton. Op het Molenberg trok Tony Martin het spel op de wagen, waarmee hij het peloton in stukken deed breken. De verschillen bleven te overzien. Nervositeit zorgde voor een nieuwe valpartij, waarbij de halve BMC-ploeg crashte. Eén van de topfavorieten, Greg Van Avermaet, moest opgeven. Erviti, Houle en Van Hoecke bleven het langst over op kop. André Greipel, Nils Politt, Dimitry Gruzev en Dimitri Claeys kwamen over vanuit het peloton, dat even op adem kwam en de zeven leiders ruimte gaf.

Finale opent op de Koppenberg, Van Baarle anticipeert
Op de tweede beklimming van de Oude Kwaremont koos Stijn Vandenbergh de aanval met Dylan van Baarle in zijn kielzog. De favorieten meldden zich vervolgens aan de frontlinie, wat betekende dat de finale geopend was. Dat was nodig, want de Paterberg volgde direct, al bleef het daar stil. De Koppenberg was de plek voor Lars Boom om de benen te testen, hierdoor volgde een schifting in het peloton. Ruim twintig man zaten bijeen, maar er was nauwelijks samenwerking. Vandenbergh en Van Baarle vonden ondertussen de aansluiting bij de overblijvers van de kopgroep.

Kwiat en Sagan op E3-herhaling, Vanmarcke volgt
Alle grote namen hielden elkaar goed in de gaten te houden na de Taaienberg. Pechvogel was Boom, die precies op dat moment lek reed en de slag miste. Kwiatkowski en Sagan hoopten toen op en E3-scenario, Vanmarcke maakte de jump waar de rest bleef twijfelen en Boom kon terugkomen. Van Baarle hield sterk stand op kop. Het achtervolgende trio sloot op 23 kilometer van de streep aan bij de kopgroep, de groep-Cancellara volgde op veertig seconden. Vier ploegen leidden de achtervolging en brachten de groep tot op 25 tellen aan de voet van de laatste keer Oude Kwaremont.

Sagan weet zich te ontdoen van Vanmarcke – foto: Sirotti

Ultieme slotfase
Sagan nam de kop vooraan, enkel Vanmarcke kon het wiel van de wereldkampioen houden. Vanuit de achtergrond kwam Cancellara aangedenderd, binnen no time reed hij op de derde plek. Terpstra vond nog de aansluiting bij Cancellara. Op de laatste helling van de dag (de Paterberg) sloeg Sagan zijn slag. Vanmarcke parkeerde en kreeg op de top bijval van Cancellara, die Terpstra geloosd had. De wereldkampioen gooide zich als een steen naar beneden en greep twintig seconden.

Het Belgisch-Zwitserse achtervolgingsduo kwam tot op tien tellen, maar zagen na de boog van de vijf kilometer het witte stipje met regenboogkleuren kleiner en kleiner worden. Pas na de finish in Oudenaarde zagen zij Sagan terug. De welbekende wheelie volgde na de streep.

Twee Nederlanders in top tien
In het achtervolgende groepje sprintte Dylan van Baarle naar een knappe zesde plaats. Niki Terpstra was de tweede landgenoot in de top tien, hij eindigde als tiende. Andere opvallende namen zijn vroege vluchters Imanol Erviti op plek zeven en Dimitri Claeys op de negende stek.

Het is de tweede zege van vandaag voor de wereldkampioen. Eerder op de dag wist Lizzie Armitstead namelijk al de Ronde van Vlaanderen voor vrouwen te winnen.