Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Organisatie Vuelta a Burgos legt fout voor massale val in rit twee bij David Dekker
De wedstrijdorganisatie van de Vuelta a Burgos heeft bij l’Equipe gereageerd op de massale en harde valpartij in de laatste kilometer van de tweede etappe. Daarbij kwam David Dekker in derde positie ten val, doordat een verkeersdrempel het stuur uit zijn handen rukte. Het halve peloton ging vervolgens over hem heen, met tal van blessures bij verschillende renners.
Koersdirecteur Marcus Moral wil niet de verantwoordelijkheid van de valpartij dragen en legt de schuld vooral bij Dekker. “Het was geen verkeersdrempel, maar een zebrapad van niet meer dan 2,5 centimeter hoog. Op een helling”, beweert de Spanjaard. “Dit obstakel werd aangegeven door markeringen op de grond en door het vlaggen van een seingever. We hebben in de voorbereiding de laatste drie kilometer aan de renners laten zien. Het is onmogelijk om een parcours te vinden door rotondes of passages zoals deze te verwijderen.”
“Het is een fout van David Dekker”, vindt de koersdirecteur. “Hij heeft dat intussen ingezien en om vergeving gevraagd. Dat doe ik nu ook. Ik zeg niet dat het alleen de schuld van de renner is. Het is de schuld van iedereen. Maar we kunnen de koersorganisatie niet aanvallen als het obstakel wel is aangegeven. Ik denk dat de laatste kilometers van de tweede etappe correct waren. We nemen onze verantwoordelijkheid, maar daarop mag men ons niet demoniseren”, geeft Moral mee. Door de val gaven verschillende renners op.
Wat schrijven de reglementen voor?
Een blik in de Organiser’s Guide to Road Events van de UCI leert ons een aantal zaken over de veiligheid in de laatste kilometer. Op pagina 95 is te lezen dat een wedstrijdorganisatie ervoor moet zorgen dat grote obstakels ‘zoals wegversmallingen, verkeerseilanden en -drempels’ vermeden worden in de laatste kilometers en niet aanwezig moeten zijn in de slotkilometer. Op pagina 161 staat dat de organisator moet zorgdragen voor een goede signalering op redelijkerwijze afstand en dat deze vermeld dienen te worden in de technische gids.
Bestudering van de technische gids van de Vuelta a Burgos laat zien dat de plek van het ongeval is aangeduid als gevaarlijk, bovenaan bladzijde 51. In het routeboek staat letterlijk ‘voorzichtigheid voor een verhoogde passage’. De discussie die nu overblijft is of het vermeende zebrapad dan wel verkeersdrempel, een major obstacle is. Maas in de wet of niet: de organisatie lijkt met een seingever en het aangeven van de hindernis in het routeboek, te hebben voldaan aan de veiligheidsvoorschriften van de UCI in de organisatiehandleiding.
Dekker reageert: “Als er geen drempel ligt, val ik niet”
Naar aanleiding van de uitspraken van Moral zocht WielerFlits contact met de hoofdpersoon in kwestie. Die was duidelijk in zijn commentaar: “Ik maak een fout door niet goed genoeg mijn stuur vast te hebben, om met meer dan 75 kilometer per uur over de drempel te klappen. Maar verder is het volgens mij simpel: als je een UCI-regel overtreedt, ben je fout. Toch?”, doelt hij op op de Organiser’s Guide to Road Events. Dekker – die het laatste jaar de pech blijft opstapelen – hield zelf aan zijn valpartij vooral schaafwonden over en naar eigen zeggen gebroken moraal.
“Als er geen drempel ligt, val ik niet”, gaat hij verder. “Rijden we dezelfde weg in tegengestelde richting (dus omhoog, red.), dan rijden we veertig kilometer per uur en val ik of iemand anders ook niet. Als ik mijn stuur wél goed genoeg vasthoud, gebeurt dezelfde valpartij misschien in het bolletje van het peloton ergens tussen plek twintig en veertig. Als renners moeten wij de regels volgen: niet liggen op de bovenbuis (de super tuck-positie, red.), sprinten in een rechte lijn en afval op de juiste plek weggooien. Dan moeten organisatie de regels goed genoeg volgen, maar zeker moet de UCI zelf beter toezicht houden.”
“Ik besef me dat ik een fout maakte waar ik zelf ook de gevolgen van draag, in de eerste plaats”, zegt Dekker. “Maar een drempel zo dicht op de finish en wetende dat het in een dalende lijn ligt, is vragen om problemen. Niemand valt of veroorzaakt een val vrijwillig, maar het peloton wordt wel vrijwillig over dit parcours gestuurd. Je hebt te maken met een op hol geslagen peloton dat strijdt om een etappezege en klassementsrenners die zo dicht mogelijk willen eindigen in elke etappe. Dan weet je dat er minimaal op de limiet gereden wordt en daarmee horen een organisatie, de parcoursbouwer én UCI rekening mee te houden.”
Bekijk hieronder de beelden van de zware val
Timo Roosen vencedor de la segunda etapa de la Vuelta a Burgos en el accidentado final de Villadiego #VueltaBurgos
Solo los tres ciclistas de Jumbo Visma que lanzaban el sprint han conseguido salvar la numerosa caída en el último kilómetro
En directo: https://t.co/xA9xxNzHsc pic.twitter.com/5YrOBJ1N3U
— Teledeporte (@teledeporte) August 3, 2022
Een aanduiding in het routeboek van precaucion elevado paso en een seingever betekent nog niet dat daarmee 'een major obstacle' vermeden is. Het gaat hier om de combinatie van snelheid en verhoogde oversteek, zebrapad in de laatste km. Die zgn 2,5 cm kan al snel als lanceerplatvorm beschouwd worden. Denk dat Roglic dat kan bevestigen. Onacceptabele gevaarzetting richting een sprint.
Bus in en naar huis idd.
De seingevers stonden natuurlijk zeker niet op een redelijke afstand. Deze stonden naast het 'zebrapad', eentje zelfs buiten de hekken.
https://twitter.com/StatsOnCycling/status/1554900968566816768?t=jd-etwNx_6SuW9r-mesTkQ&s=19
Jezus wept.
Nu nog een gezamelijk statement van alle koersorganisatoren richting de renners graag: Of jullie gaan eens normaal doen door niet als een stel doorgesnoven beesten te koersen, of jullie zijn niet meer welkom. Renners brengen met hun gedrag, bijbehorende levensgevaarlijke situaties en valpartijen, en constante gezeik op de organisaties en totale gebrek aan zelfreflectie de sport gigantisch in diskrediet.
Uiteindelijk hebben de renners de koersorganisatoren veel harder nodig dan andersom, alleen lijken ze dat niet helemaal te begrijpen.
Ik ben fan van je werk, maar hier sla je de plank danig mis.
Er was hier wat mij betreft nog geen sprake van roekeloos rijgedrag, wel een peloton dat op hoge snelheid op de finish af ging. Maar geen gekwak of gedoe op het moment van de val.
Er lag ook een zebrapad/drempel/obstakel of net onder welke definitie je hem plakt, op een plek waar de snelheid hoog is, en die normaal gesproken bedoeld is om de snelheid van weggebruikers te verlagen. Alleen... je zit in een wedstrijd waarbij het de bedoeling is om net wat harder te gaan dan je opponent. Vandaar ook het reglement over de laatste km.
Dit is wat mij betreft typisch zo'n gevalletje waarbij zowel de UCI, wedstrijdorganisatie, renners en ploegen geen van allen vrijuit gaan.
Maar gelukkig neemt de organisatie zijn verantwoordelijkheid, dus het zal vast wel niet snel opnieuw gebeuren...
Je moet wel een talenwonder zijn ...
Nou sorry maar ik voel me niet verantwoordelijk.
Fout ligt gewoon bij de renner(s).
Een verhoogd zebrapad zoals ze veel in Spanje liggen hebben maar één doel en dat is de snelheid van het verkeer af te remmen. In die zin zijn alle snelheidsremmers in het verkeer taboe voor het beroepswielrennen in de laatste 3km.
Want laten we eerlijk zijn: wat is er sinds "Polen" veranderd bij renners, ploegen en organisaties? Uiteindelijk bar weinig. In sommige Vlaamse koersen hebben we andere afzetting gekregen bij de finish (hulde daarvoor), maar je ziet zoveel andere aankomsten die gewoon levensgevaarlijk zijn. Door zowel de aankomst zelf (verantwoordelijkheid UCI) als het gedrag dat de renners op deze aankomsten vertonen (verantwoordelijkheid ploegen en individuele renners).
Gewoon dikke pech dat Dekker voor een minimale fout een maximaal gevolg veroorzaakt...
Slaat gewoon nergens op dat de drempel daar lag in parcours.