Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Organisatie Maasmechelen na kritiek: “Niet simpel om zo snel een perfect parcours neer te planten”
De Wereldbeker Maasmechelen leverde zondag spannende wedstrijden op, maar na afloop was er ook behoorlijk wat kritiek. Onder anderen Eli Iserbyt en Lars van der Haar uitten hun ongenoegen over het parcours. Inmiddels heeft organisator Flanders Classics gereageerd op dat commentaar.
“Natuurlijk vinden we dit erg vervelend”, zei head of communications Annelore Cleuren tegen Het Nieuwsblad. “Je moet weten dat goed zes weken geleden er nog geen sprake was van hier een wedstrijd te organiseren. Op die korte tijd een perfect parcours neerplanten was uiteraard niet gemakkelijk. Nochtans hadden we niet de indruk dat de ondergrond in die mate bekritiseerd zou worden.”
“Wij zullen de reacties van de renners uiteraard intern evalueren en bekijken hoe we dit naar een volgende editie kunnen aanpakken. Het is jammer dat de kritiek deze mooie crossdag overschaduwt.”
Iserbyt, Van der Haar en Hermans
Die kritiek kwam in de eerste plaats van Iserbyt. De West-Vlaming, die in Maasmechelen als derde eindigde, was vooral niet blij met de vele stenen op het parcours. “Ga maar eens eerst met blote voeten op het gras lopen en daarna over stenen en je begrijpt waarom dat een probleem is”, zei hij in het flashinterview na afloop. “Daardoor kwam ik ten val en sta ik hier met bebloede knieën. Je hebt amper grip in de bochten. Ik kom hier volgend jaar niet meer terug als het er nog steeds zo bij ligt. Het is niet Wereldbekerwaardig.”
Van der Haar was het daar mee eens. “Het parcours was echt gevaarlijk. Er lagen heel veel stenen op de ondergrond. Dit is gewoon geen Wereldbekerparcours. Als het had geregend zou het net als Bieles zijn geweest”, aldus de Europees kampioen, verwijzend naar het WK veldrijden van 2017 waar stenen op de grond in combinatie met regen zorgde voor een veelvoud aan lekke banden.
Ook Quinten Hermans vond de stenen ‘bij momenten niet te doen’, vertelde hij Het Nieuwsblad. “Het hobbelde werkelijk overal, het hele rondje lang. Als er zo een paar stukken zijn kan je je daar wel bij neerleggen, maar dit ging er wat over. Ik viel hard in de eerste ronde, maar ik kan niet zeggen of dat nu door het gesteente kwam of niet.”
En ja hobbelen hoort bij veldrijden tot zekere hoogte, maar er is een limiet. Je rijdt niet op een fully. En grote stenen horen níet bij veldrijden.
Trek die limiet gewoon op naar 50mm/2.0inch en zie daar: mogelijkheden te over om die sport aantrekkelijker te maken, simpelweg omdat je mooiere omlopen in het circuit kunt betrekken.
Op de mtb is de standaard inmiddels 2.4, dus daar zit dan net zo weinig overlap in als in de tijd dat die sport in opkomst was en we met 1.9 en 2.0 26 inch bandjes downhillden.
Tijd lijkt mij er rijp voor: 33mm wordt nu op de weg al gebruikt. De CX mag ook wat opschuiven.
Los daarvan: organisatoren, ploegen en renners wilden zelf met dikke startgelden, sponsors, etc etc in de slag. Te grote broek aangetrokken, nu overgeleverd aan de grillen van Van der Spiegel. Die heeft de charme van de voorjaarswedstrijden eigenhandig verhabbezakt. Nu is de beurt aan het veldrijden, dat gewoon kneuterig had moeten blijven
Ik denk niet dat ze extra loon krijgt als ze een betwistbare beslissing mag/moet proberen uitleggen aan de media.