Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Opluchting bij kritische Van Vleuten: “Dit hoort niet in een etappekoers thuis”
Een diepe zucht van verlichting bij Annemiek van Vleuten na afloop van de vierde etappe van de Tour de France Femmes. In de hectische gravelrit naar Bar-sur-Aube had ze weliswaar materiaalpech, maar toch verloor ze geen tijd op de andere favorieten. “Ik ben opgelucht dat ik het heb overleefd.”
Voorafgaand aan de etappe was het de vraag hoe Van Vleuten de rit zou doorstaan. Wonderwel ging het allemaal goed. “Ik reed hartstikke lekker”, zegt ze opgetogen in gesprek met de NOS. “Het was twee dagen een marteling en ik ben nu nog niet helemaal de oude, maar ik was wel lekker aan het koersen.”
Dat koersen deed ze voor een deel op de fiets van ploeggenote Emma Norsgaard. “Net voor het einde van de laatste strook kreeg ik een lekke band. Gelukkig reed Emma achter mij. Als ik haar fiets niet had gekregen…”, bedankt ze haar Deense ploegmaat. “Ik moest wel in de achtervolging. Dat had ik gisteren niet gekund, vandaag wel.”
“Ik ben opgelucht dat ik het heb overleefd”, vervolgt Van Vleuten. Ze plaatst wel een kritische noot bij de rit die gekruid werd door vier lange onverharde stroken in de finale. “Eigenlijk hoort dit niet in een etappekoers thuis. Leuk voor de winnaar, maar niet voor de klassementsrenners. Ik hou van de Strade Bianche als eendagswedstrijd, maar niet in een etappekoers.”
“You saved my GC!” 🫂🤗@AvVleuten rode on @emmanorsgaard1’s @canyon_bikes #AeroadCFR for the final section of stage four in the 🇫🇷 #TDFF after her mechanical.#RodamosJuntos pic.twitter.com/4GfC6vIzE7
— Movistar Team (@Movistar_Team) July 27, 2022
Maar vanuit het perspectief van de toeschouwer is dit natuurlijk fantastisch. Mooie plaatjes, spectaculaire koers; daarvoor kijk je wielrennen...
Of wilde je gewoon even bijdehand doen?
De meest veelzijdige wint.
Tijdens een ééndagskoers krijg je die mogelijkheid nauwelijks. Parijs-Roubaix - hoewel vaak een spectaculaire wedstrijd - is in mijn ogen een koers waarin het al dan niet hebben van pech een te belangrijke rol speelt.
Je kunt het ook omdraaien. Degene die geen pech ondervindt krijgt zomaar twee, drie, vier of vijf minuten kado. Kost totaal geen inspanning. Terwijl de ander dat dan eerst weer goed moet maken wat veel energie kost. Dan heb je de schade wel ingehaald, maar betaal je de tol weer op een ander moment. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. In een klassieker is het gelijk klaar. Maar in een etappekoers fiets je dagen achter de feiten aan. Daar heeft Van Vleuten helemaal gelijk in. Natuurlijk geeft het spektakel. Maar daar zullen de klassementsrijders/sters toch echt schijt aan hebben. Veel goede eendaags renners doen gewoon niet mee in zulke wedstrijden (ook Parijs-Roubaix of de Strade Bianci niet) omdat ze dat risico niet willen lopen.
Verder wordt deze koers betaald door sponsoren en Tv gelden. Dat hoort nu eenmaal bij beroepsrenner zijn. Het is ook een TV show waarvoor je kiest als je beroepsrenner wordt. Het is het hele pakket waardoor je je geld verdient. Als vrouwen beter betaald willen worden dan hoort daar ook een parcours bij wat voor de kijker aantrekkelijk is. Ik vind de visie van Annemiek dan ook te veel vanuit haarzelf bekeken en niet in het belang van het vrouwenwielrennen.
Ik blijf erbij een gravelrit kan (maar hoeft niet) tijdens een etappekoers. Een "grote" ronde met enkel sprintetappes kan je moeilijk aantrekkelijk vinden en enkel bergetappes zou ook maar saai zijn. Mooi die variatie, Van Vleuten kan dit perfect aan.
Pech en valpartijen etc. komen zeker niet meer voor als op normale asfaltwegen.
Zum kotsen!
Vos is sws een held
Dat zorgt ervoor dat het een gevarieerd parcours is, waarbij de winnaar allrounder moet zijn en het biedt de kijker meer spektakel, dus meer waarde voor de organisatie EN de rijders!
1. "de vrouwen moeten niet zo janken" - gisteren zijn het vooral volgers en analisten die zich vragen stelden bij het parcours, behalve Van Vleuten heb ik er haast geen enkele renster over horen klagen.
2. "Annemiek preekt voor eigen parochie" - afgezien van de mogelijkheid tot pech, is dit soort parcours helemaal niet in haar nadeel. Ze won 2 van de 8 edities van de Strade Bianche en reed er verder nog 5 keer top-10.
3. "Bijzonder dat ze hier hier zo over klagen, bij de mannen is het ook zo" - ja, en letterlijk élke keer als er kasseien in de Tour zitten, is daar exact dezelfde discussie. Echt een raar argument, tenzij je geheugen niet verder reikt dan 3 weken.
Mijn standpunt: niet de clowns maar de act is het levensvatbare: zie bijv strade en consorten tov stadscentratroep. niet piepen en grindhappen dus. Verplicht desnoods een bepaalde band, scheelt de helft
Ik vind (twee belangrijke woorden) trouwens dat dit wél thuishoort in een etappekoers.