Opinie | Johan Bruyneel: “Het nieuwe leven van Egan Bernal”
Opinie Egan Bernal heeft mij afgelopen maandag op de rustdag van de Tour de France met enkele uitspraken doen schrikken. Natuurlijk moest hij nog de teleurstelling verwerken van het echec een dag eerder op de Grand Colombier. Zijn woordkeuze zei mij echter vooral dat zijn levenswijze momenteel niet klopt.
Alarmbellen
Pardon? Dit is toch niet de instelling van een ambitieuze en hongerige 23-jarige renner? Iemand die in principe aan het begin van zijn carrière staat en bij wie de grootste successen nog moeten komen. Dit lijkt wel de taal van een gearriveerd renner. En dat is heel gevaarlijk. Het moet bij Team INEOS Grenadiers alle alarmbellen doen afgaan.
Laat ik vooropstellen dat ik een groot fan van Bernal ben. Hij is een zeldzaam groot talent en een prachtige renner om naar te kijken. Ik ben nog steeds overtuigd dat hij de Tour nog een keer of vaker gaat winnen. Hij verkeert nu echter wel op een gevaarlijk punt in zijn loopbaan.
Niet superieur
Nadat hij met de speciale chartervlucht van de Colombiaanse regering terug is gekomen naar Europa, heeft hij eigenlijk altijd achter de feiten aangereden. Natuurlijk zijn rit- en eindzege in de Route de l’Occitanie deed vermoeden dat hij op de goede weg was. Toch plaatste ik toen al de nodige vraagtekens over zijn optreden op de Col de Beyrède. Bernal kwam vooruit met ploegmaat Pavel Sivakov en de jonge Astana-Rus Aleksandr Vlasov. Sivakov reed continue op kop. Uiteindelijk kon Bernal slechts tien seconden op hem pakken. Zo superieur was die overwinning dus niet.
Vervolgens zag je in de Tour de l’Ain dat hij steeds het hoofd moest buigen voor Primoz Roglic. In het Criterium du Dauphiné was het verschil zelfs nog groter totdat hij uiteindelijk moest opgeven met een blessure aan zijn bilspier. Een kwetsuur die overigens veelvuldig voorkomt wanneer je té geforceerd op de fiets zit.
In deze Tour de France toonde hij in de eerste twee weken nauwelijks verbetering. Alleen in de tweede Pyreneeënrit liet hij zich zien, maar bij lange na nog niet op zijn oude niveau. Al vraag ik me af wat we tot dusver in dit seizoen na de coronabreak daadwerkelijk van de klassementsrenners hebben gezien. Er is er pas één die het heeft gedurfd om een aanval eerder dan in de laatste kilometer in te zetten. Dat is Tadej Pogacar in de eerste rit in de Pyreneeën.
Schlemiel
Voor de rest hebben we alleen maar temporijders gezien die tot de rode vod in hun trein bleven zitten. Op 90 à 95% van je mogelijkheden kun je dan aanhaken tot in die laatste kilometer. Dat heeft Bernal gedaan. Je kunt dan aanhaken, maar wanneer je op deze wijze continue tegen je limieten zit, dan moet je dit in het hoogstaande niveau van de Tour de France op een bepaald moment bekopen. Daar liep Bernal zondag tegenaan.
Het moet voor het wonderkind van Zipaquira mentaal een enorme mokerslag zijn geweest. Vorig jaar was hij de grote held en nu is hij als titelverdediger toch een beetje de schlemiel. Misschien is dit ook wel een goed moment om hem wakker te schudden. Want ik vraag me hardop af of hij nog wel de juiste levensstijl heeft om op het allerhoogste niveau voor de prijzen mee te doen. Of zijn leven nadat hij als eerste Colombiaanse Tour-winnaar niet te druk is geworden?
Het is ook niet niks wat hem vorig jaar is overkomen. Als 22-jarige was hij na de Tour de France van 2019 ineens de grote held van Colombia. Hij werd in zijn wielergekke thuisland door alles en iedereen aanbeden. De status en de miljoenencontracten hebben logischerwijs invloed op zijn leven gehad. Hoeveel Colombiaanse wielrenners hebben we niet gekend die na enkele successen de weelde in hun thuisland niet meer konden dragen? De verering met al dat Zuid-Amerikaanse temperament is duizenden malen extremer dan in ons nuchtere Europa.
Verkering verbroken
Ik heb gehoord dat Bernal inmiddels zijn jeugdvriendin Xiomy Guerrero, met wie hij ruim vijf jaar samen was, heeft verlaten. Hij woonde met haar samen, dus deze breuk zal een grote invloed op zijn leven hebben. Verder heeft hij ook gebroken met zijn ontdekker, de oud-prof Fabio Hernan Rodriguez, die ik in de Vuelta a España 1992 nog eens om een ritzege heb geklopt. Inmiddels heeft hij iemand anders die in Colombia al zijn zaken regelt. Wanneer je de koning bent, is immers iedereen bereid om naar je pijpen te dansen.
Ook heeft Bernal zijn woonplaats Zipaquira verlaten en vertoeft hij tegenwoordig veel meer in een buitenwijk van Bogota. Het zijn allemaal veranderingen die de stabiliteit in zijn leven ondermijnen.
Natuurlijk geven zijn trainingsritten op Strava aan dat hij nog genoeg kilometers maakt en dat hij qua lange ritten een trainingsbeest is. Hier kun je echter ook vraagtekens achter zetten. Is het wel goed om acht uur lang op de fiets te zitten of om ritten van driehonderd kilometer te maken. Het gaat vaak vooral om de kwaliteit van de training. En op Strava kun je ook heel veel dingen niet laten zien.
Ik denk dat zijn Team INEOS Grenadiers ook niet de controle over hem heeft gehad tijdens de coronalockdown. Normaal is dit de ploeg waar alles tot in de puntjes is geregeld en waar men in stramienen leeft. Omdat de grenzen naar Colombia waren gesloten, had het team echter nauwelijks zicht op hem. Dat is heel anders wanneer je in Europa met elkaar van wedstrijd naar wedstrijd en van trainingskamp naar hoogtestage leeft.
Grip verloren
Nee, ik ben bang dat Bernal een beetje de grip op zijn professioneel leven is kwijtgeraakt in zijn vaderland waar hij sinds zijn Tour-zege door iedereen aanbeden wordt. Ik kan het begrijpen. Wanneer jezelf dat land bezoekt zul je tot de ontdekking komen dat rijkdom en roem de grootste magneet voor een groot deel van de allermooiste Colombiaanse vrouwen is. Het kan bijna niet anders dan dat je als 22-jarige jongen gevoelig bent voor al die aandacht en verering.
Ik denk dat het goed is dat Bernal hier nu op jonge leeftijd al mee geconfronteerd wordt. Hij is nu nog dusdanig jong dat hij het harde wielerleven nog kan oppakken. Misschien is deze afstraffing in de Tour wel het beste wat hem kon overkomen.
Als je de podcast van Armstrong volgt weet je dat de man buitengewoon veel kennis heeft van de koers.
Vaak heb je een behoorlijk gezonde kijk op zaken. Maar hier vraag ik me oprecht af of dit stukje cynisch bedoeld is, of dat je dit oprecht meent.
Lees nog even zijn bijdrage van een week geleden, en kijk dan nog steeds of deze kenner ook echt een kenner is, of slechts een opportunist die aan scorebord journalistiek doet, en dat in een lekker leesbaar jasje stopt.
Wat een stuitend opportunisme.
Ik heb de twee eerdere artikelen van Johan Bruyneel nog eens teruggelezen, maar hij spreekt zich nergens tegen met deze column. Waar doel je op? Of is het puur om Bruyneel’s verleden waardoor je niets van hem wil horen.
Dat mensen met een doping verleden geen actieve rol in de topsport mogen hebben juich ik enorm toe, maar dat ze geen analyse van de koers mogen maken is kul. Als analyst sta je aan de zijlijn en met de kennis van de sport van binnenuit kan je prima analyseren, zonder dat mensen richting doping geduwd worden.
Als Thomas Dekker bij de NOS mag werken (wat ik ook prima vind), moet Bruyneel stukjes mogen schrijven voor wielerflits.
Zoals het er nu naar uit ziet heeft Bruyneel er minder kennis van de dan de gemiddelde Wielerflitser. Ik snap niet dat Wielerflits niet eerste screent of de beste man iets inhoudelijks te zeggen heeft. Of was dat niet belangrijk? Clicks (positief of negatief) zijn belangrijker dan inhoud?
Echt meerwaarde zou zijn geweest als hij vorige week, toen alle analytici iedereen waarschuwde voor het gevaar van de derde week van Bernal, had weten te melden dat dat zeer onwaarschijnlijk was, omdat Bernal er geen houtje-touwtje meer van kan omdat 'ie verhuisd is. Maar toen blaatte Bruyneel met de meute mee dat Roglic een gigantische fout had gemaakt door niet meer tijd te pakken op Bernal.
Nu is Bernal gelost en heet Bruyneel ineens de complete inside info over hoe dat allemaal wel niet kan. Lekker dan, spuit 11. Echt ongelooflijk kansloos en opportunistisch.
Opvallend is wel de gelatenheid waarmee Bernal zijn zwanenzang beleeft maar dat kan even goed berusting in het niet fit zijn in combinatie met een relativerend karakter als dat hij nauwelijks meer slaapt vanwege de polonaise aan Colombiaanse topmodellen in zijn luxe, omheinde villa met zwembad in Bogota-buiten. Ik verwacht hem wel weer in de vuelta en dan zullen we eens zien.
Que si o que no? Esta es la pregunta.
Dan ben je 22 en heb je eigenlijk het hoogst haalbare al bereikt.
Ik vind het gewoon een onnodige toevoeging in een opiniestuk over Bernal, zie de toegevoegde waarde namelijk niet.
Jouw reactie getuigt overigens ook niet van heel veel klasse....
Schrijf nou maar gewoon een leuke analyse van de koers!
Als iemand zijn nek uitsteekt met een voorspelling is het achteraf makkelijk afbranden.
Dit natuurlijk los van de persoon die de wielersport zoveel schade heeft berokkend. Ik zou liever iemand hier als opinieschrijver hebben die nooit prof is kunnen worden omdat diegene geen doping gebruikte, in plaats van mensen die dat wel hebben gedaan te belonen met extra klusjes.
Een week geleden zeggen dat Bernal de derde week gaat knallen en nu doen alsof hij al lang zag aankomen dat het niet goed ging. Dat dan nog op basis van een hoop belachelijke aannames die hij zelfs niet probeert te onderbouwen met bewijzen. Rijkdom en roem als magneet voor mooie Colombiaanse vrouwen? Goedkoop en zelfs racistisch en seksistisch. Deze onzin durft hij zelfs naast Armstrong niet te verkopen.
Zijn opmerking 'overwinning vorig jaar in zak' heb ik niet opgemerkt. Dat is inderdaad zorgwekkend, en geen geluid van een sporter hongerig naar succes.
INEOS zal zeker achter de oren gaan krabben...
En maak je niet druk want op een gegeven moment is het nieuwe van de ‘afkeer’ af en worden de stukken gewoon op inhoud beoordeeld, zeg maar zoals ik altijd al doe.
Misschien was het verbreken van de relatie met zijn vriendin wel juist een opluchting voor Bernal. Misschien is het in die buitenwijk van Bogatà wel veel beter toeven dan in Zipaquira. Kom dan met bewijzen aangaande de levensstijl die zo fnuikend is voor zijn presteren, of voor mijn part met geruchten, zo is het allemaal bijzonder nietszeggend.
Veel wordt afgeleid van een uitspraak van Bernal. Is dat schriftelijk opgetekend of is dat in beeld gebracht? Hoe keek hij toen hij die uitspraak deed? Op welke toon sprak Bernal? Maakte hij er gebaren bij, en zo ja, welke?
Bruyneel kan dus een hele inkijk geven op de levensstijl van Bernal op basis van woordkeuze zonder enige context erbij te hebben of te geven.
Troosteloos armoedig dit.
Was het bergop lastiger dan een ander jaar zorgde hij in een waaier met Sagan en Bodnar te zitten of een meesterlijke afdaling te rijden van de Peyresourde.
Die Girorit waarin hij alles of niets speelt. Dat soort dingen zie ik Bernal niet doen. Geen van de Colombianen trouwens. Ze worden regelmatig geroemd om hun aanvallende rijden, maar deze Tour zijn het over het algemeen ook slechts volgers. De enige die echt aanvalt is Pogacar dit jaar.
Iedereen zag dat Bernal niet heel top was in het begin ( en helft van dit forum zei ook dat Roglic moest aanvallen) en in die etappe klimt hij wel mee met de beste ( al is het met hangen en wurgen). En een groot deel van de bevolking dacht dan ook als Bruyneel dat het misschien toch nog goed ging komen met Bernal.
De tijd wijst het anders uit, maar dat is geen reden om hem af te schieten.
Naar een verklaring zoeken waarom dit gebeurt is natuurlijk altijd gissen, maar de mogelijke redenen ( en er zijn er blijkbaar veel ) zijn wel niet onlogisch.
Een relatiebreuk heeft vaak een grote impact ( kijk Sagan, Nys, ... ).