Opinie | Gele Alaphilippe geschenk voor Jumbo-Visma
Opinie De wet van de té grote inhaligheid. In het peloton hadden al decennialang vele kampioenen met deze wetmatigheid te maken. Wanneer je de concurrentie niks gunt, maak je geen bondgenoten. Zeker wanneer je in een grote ronde voor het eindklassement rijdt, moet je op bepaalde momenten met sommige teams een gelijk belang hebben. Dat Julian Alaphilippe van de sterke Deceuninck-Quick-Step-formatie in Nice de ritwinst en de gele trui pakt, is voor Jumbo-Visma misschien wel het best denkbare resultaat om de Côte d’Azur te verlaten
In de aanloop naar de Tour de France hadden de teammanagers Patrick Lefevere en Richard Plugge een afspraak in het Van der Valk-hotel in Rotterdam. Er zat enige spanning op de lijn na de door Dylan Groenewegen veroorzaakte valpartij van Fabio Jakobsen in de eerste rit van de Ronde van Polen. Beide teammanagers zijn echter grote persoonlijkheden die over de emotie van het heftige voorval heen kunnen stappen. Het thema veiligheid staat zeker na de recente gebeurtenissen bij beiden hoog op de agenda. De vredespijp die in de havenstad gerookt werd, schept een band die makkelijk opgepakt kan worden wanneer beide teams in de koers een gezamenlijk doel hebben.
Het machtsvertoon dat Jumbo-Visma de koers de afgelopen twee dagen in handen durft te nemen, is eigenlijk het meest opvallende feit uit het openingsweekeinde van deze 107e Ronde van Frankrijk. Als koningen rijden de mannen van geel-zwart op kop. Hoe ze in de openingsrit in de spekgladde afdaling van de Col de Rimiez de wedstrijd neutraliseren is van grote klasse. ‘Der Panzerwagen’ Tony Martin kruipt in de rol van safety car, terwijl Primož Roglič zich een ware ‘patron’ toont door Astana tot orde te roepen.
Gewicht
Ook in de tweede rit schuwt de supermarktformatie het niet om het voortouw te nemen. In een etappe met duizelingwekkende afdalingen zoals de Col de Turini is het verstandig om vanaf de eerste lijn uit de problemen te blijven. Toch vraag ik me af of de Nederlandse formatie niet té gulzig op kop koerst. Wanneer je voor Tourwinst gaat, moet je in de eerste week immers proberen om zoveel mogelijk krachten te sparen. Het klassement wordt vrijwel altijd in de loodzware slotweek gemaakt en juist daar moet je de kracht van het team pas echt laten gelden.
In de aanloop naar, op en voorbij de Col d’Èze bepalen Robert Gesink, Tony Martin en Wout van Aert het tempo. Het geel-zwart kleurt het front van het eerste peloton. Net zoals dit de afgelopen weken in de Tour de l’Ain en het Critérium du Dauphiné gebeurde. Na afloop van deze rittenkoersen waarschuwde Dumoulin dat we dit beeld zeker niet in de Tour moesten verwachten. “De Tour de l’Ain is drie dagen en de Dauphiné vijf dagen. Die wedstrijden zijn totaal niet te vergelijken met een Tour van drie weken”, gaf de Maastrichtenaar toen al aan dat je in een grote ronde niet het gewicht van de koers vanaf de eerste dag moet dragen.
Op negen kilometer van de streep op de Col des Quatre Chemins ontsnappen publiekslieveling Julian Alaphilippe, de sterke debutant Marc Hirschi en Adam Yates. Op dat moment zakken de Jumbo’s terug naar de tweede lijn en nemen niet het voortouw in de achtervolging. Dan blijkt ook direct dat de manschappen van INEOS Grenadiers wel degelijk het heft in handen nemen wanneer zij dat nodig achten.
Ideaal scenario
Heel even komen de twee favoriete teams letterlijk met elkaar in de knoop. Wanneer Dumoulin even naar achteren kijkt, heeft hij niet in de gaten dat Michael Kwiatkowski inschuift. De Pool tikt het voorwiel van de Maastrichtenaar aan die hierdoor zijn evenwicht verliest. Van opzet is geen sprake. Gelukkig weet Dumoulin de val redelijk te breken, maar het bewijst nog eens dat overal het gevaar in een grote ronde loert.
Dat de drie aanvallers weg blijven en met de minimale voorsprong van twee seconden het eerste peloton op de Promenade des Anglais voorblijven is een prima scenario voor Jumbo-Visma. Dat de gele trui om de schouders van Alaphilippe komt en de sterke formatie van Deceuninck-Quick-Step nu die leidersplaats gaat verdedigen, geeft de Nederlandse formatie de komende dagen wellicht enige rust.
Vorig jaar zagen we dat de mannen van Lefevere als geen ander weten hoe je in de Tour de koers kunt controleren. Destijds wist Alaphilippe het maillot jaune liefst 14 dagen om zijn schouders te houden. En nu heeft hij met specifieke hardrijders als Bob Jungels, Kasper Asgreen, Michael Mørkøv, Dries Devenyns en Tim Declercq opnieuw een sterk team om zich heen om die gele trui te verdedigen.
Voor Jumbo-Visma zou het ideaal zijn als de Fransman de komende dagen die leidende positie kan behouden. Een betere bondgenoot dan Deceuninck-Quick-Step is er in de eerste Tourhelft niet te vinden. En daarmee kunnen de mannen rond Primož Roglič en Tom Dumoulin zoveel mogelijk krachten sparen voor het belangrijke tweede deel. Laat het gewicht van de Tour voorlopig maar zoveel mogelijk over aan de manschappen van Alaphilippe.
En inderdaad is het bergop niet genoeg maar voor de aankomende week wel qua QS en koers dragen.
Overigens ben ik niet bang dat taaie gasten als Martin en Gesink na een weekendje hard rijden al opgebrand zijn.
Qua inhoud, di en do moet Ala wel aankunnen. Di een loper, do lange aanloop naar een finale. Ergens zo rond het weekend een favo in het geel. Na de rustdag zullen de sprintersploegen wel gaan helpen op di en woe. Donderdag wellicht nog puncher/zware aankomst sprintersploegen die willen winnen. Vrijdag mag je dan weer aan de bak.
Ik vermoed dat Ala de gele trui binnen een week alweer kwijt is, en misschien al wel overmorgen.
Dat gezegd hebbende moet je met Alaphilippe altijd uitkijken natuurlijk.
Dan donderdag nog zo'n kunstje, en dan zou hij richting etappe 13 door kunnen.
Het hangt mede af van de aanvallers van de dag, ik verwacht dat etappe 8 voor de aanvallende klimmers is, en de klassementsmannen nog niet vol voor het geel gaan.
Maar goed, als hij meer voor etappes gaat, kan het best zijn dat hij de trui niet met hand en tand verdedigt en de woensdag weer fris wil zijn, een aankomst na een bergje en licht oplopende finale. Die lijkt echter voldoende vlak voor een groter arsenaal punchy sprinters.
Verder denk ik dat je hem niet moet onderschatten vwb klassementambities, hij kan zomaar wel eens nijdig uithalen tot en met Parijs. Mss dat hij zijn trui ook nog een keer een paar dagen moet prijsgeven, aan een betere klimmer (springveer, geen tijdrijder). Om hem vervolgens in de klimtijdtrit weer terug te pakken.
Ik ben het er wel mee eens dat je niet een veel betere ploeg dan DCQS kan treffen om als bondgenoot mee te hebben.
Het zou af kunnen worden gedaan met één regel (de stelling van de dag).
Stelling: geel Alaphilippe is een geschenk voor Jumbo.
Zo kan je iedere dag een stelling planten en barst de discussie vanzelf los. Scheelt je een uurtje 'opinie' schrijven.
De vraag stellen is hem beantwoorden. Daarnaast zijn ze ook niet 1, 2, 3 van Yates verlost.
Ben het er mee eens dat het absoluut een zege is voor Jumbo dat iemand als Alaphilippe het geel nu heeft.
Hopelijk heeft Julian de afgelopen weken goed verstoppertje gespeeld, na zijn zeer sterke optreden in Milaan - San Remo. (Want de vorm was daarna ineens weg ?!?!) Dan kan het met het parkoers van dit jaar, dat door de organisatie als het ware voor hem is uitgetekend misschien nog wel spannender worden dan verwacht. Er is eigenlijk maar één klim van boven de 2000 meter, en een potje tijdrijden daar is Julian ook niet vies van. Zeker als deze ook nog eens eindigt met een pittige klim.
Als fan zou ik het geweldig vinden mocht Julian tot de één na laatste dag meestrijden om het geel iig. Of het ook realistisch is dat is een tweede. Maar na vorig jaar durf ik niet te roepen dat het onmogelijk is. Daarnaast zie ik tienduizend keer liever een ras aanvaller als Julian als al die lafbekken met hun treintjes die allemaal tot de derde week wachten, om in die derde week vervolgens niets meer te doen dan hun top tien plekje te verdedigen.
Allez Julian !!! :)
Zeker roglic heeft zo lijkt het een flinke klap gehad. En ook de anderen waren sneller verdwenen dan in de dauphine. Dumoulin lijkt in ieder geval soort van ontspannen, da's wel een goed teken.
Alaphillipe lijkt goed maar niet super. Vorig jaar was hij niet te houden, nu lijkt hij wel weg te komen maar is de lucht wat eerder uit de ballon.
Maar afhankelijk van het koersverloop blijft het een gevaarlijke patriot. Zolang hij op een zucht staat van geel is hij gevaarlijk. Maar als hij er een keer een klein beetje doorheen zakt zal hij denk ik het geweer van schouder veranderen.
Heb ik een andere koers gezien dan de heer Kerckhoffs? Het was van niet beter kunnen. Of had je verwacht dat met alleen Dumoulin en Roglic in die groep Dumoulin nog even de kop ging nemen voor Roglic?
Er is nog geen absolute noodzaak voor TJV om zo pontificaal op de kop te rijden.
Je kunt ook uit de problemen blijven door op de 2e rij te blijven. Andere ploegen vinden het best zo, laat TJV maar doen, wij proberen wel te profiteren als het moment zich daarvoor aandient.
Ben straks echt benieuwd in de zware bergetappes of de ploeg wel zo sterk is en/of Roglic en Dumoulin niet snel zonder knechten zullen komen te zitten bij een flinke demarrage.