Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Openhartige Egan Bernal: “Na mijn Tourzege was ik de weg kwijt”
Interview “Dit maakt heel veel emoties los na de twee moeilijke jaren die ik achter de rug heb”, vertelde kersvers Giro-eindwinnaar Egan Bernal op de persconferentie achteraf. “Toegegeven, de periode na mijn Touroverwinning was zwaarder dan het winnen van de wedstrijd zelf. Maar nu ben ik back in the game.”
Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! Hij had al een intens momentje met vriendin Maria Fernanda gehad. Hij was, in de schaduw van de Dom, al luid toegejuicht door een legertje Colombiaanse fans en op het podium had hij – onder de confetti – ook al de Trofeo Senza Fine gekust. Restte Egan Bernal, meer dan een uur nadat hij zegevierend over de finish was gebold, nog een laatste inspanning vooraleer hij echt kon feesten: de afsluitende persconferentie. Maar de Colombiaan deed het met de glimlach en was best openhartig.
Wat betekent het winnen van de Giro voor jou? Je reageerde emotioneel…
“Noem het maar een explosie van emoties. Ik kan het moeilijk beschrijven. Maar het heeft vooral te maken met de moeilijke periode die ik heb meegemaakt na mijn overwinning in de Tour de France in 2019, nu bijna twee jaar geleden.”
Wil je daar iets meer over vertellen?
“Kijk, de Ronde van Frankrijk winnen is de droom van elke jonge renner. Dat was voor mij niet anders, maar het heeft mijn hele leven wel op zijn kop gezet. Ik won de Tour op heel jonge leeftijd (22, red) en dat heeft een enorme impact gehad, ook in Colombia. Ik wist niet meer wat te doen met mijn leven. Ik was helemaal de weg kwijt, net als de motivatie om hard te blijven werken.”
“Ik trainde wel, maar verder was ik niet meer dezelfde Egan als vóór mijn Tourzege. Dat kwam deels ook door een aantal veranderingen in mijn privésituatie. Daar kwamen later ook nog rugproblemen bij. Die zorgden er mee voor dat ik niet kon bewijzen wat ik waard was. Maar ik knokte terug en nu ben ik back in the game. Ik haal opnieuw mijn beste niveau en de honger en de motivatie om nog meer te winnen is groot.”
Hoe kreeg je uiteindelijk opnieuw plezier in het fietsen?
“Het aandeel van onze teammanager Dave Brailsford is daarin belangrijk geweest. Vorig jaar, na mijn opgave in de Tour, zochten we met z’n tweeën een restaurant op en hebben we gezellig gedineerd. Rustig blijven én… fun beleven, drukte hij me op het hart. ‘Leef je uit, dat is je grote kracht’, voegde hij eraan toe. Ik heb geluisterd. En die fun, die heb ik in deze Giro d’Italia teruggevonden. Zelfs al was dat een onnozele bonificatiesprint (Bernal verwijst – mét hartelijke lach – naar het sprintje tegen Evenepoel op weg naar Foligno, red).”
Van welk moment heb je in deze Giro het meeste genoten?
“Er waren meerdere mooie momenten. Ik herinner me de Strade Bianche-etappe naar Montalcino als een geweldige ervaring, maar misschien heb ik vandaag het meest genoten van de stem van mijn coach, die tijdens de tijdrit in de volgwagen zat. Hij heeft me de hele rit lang de rust gegeven die ik nodig had.”
Wat was achteraf gezien je moeilijkste moment?
“Zonder twijfel de etappe van gisteren (zaterdag, red), toen Damiano Caruso aanviel. Het ging in die fase allemaal heel snel. Gelukkig had ik nog enkele ploegmaats bij me. Onder meer Jonathan Castroviejo heeft een belangrijke rol gespeeld. En Dani Martínez uiteraard, waar ik elke dag kon op rekenen.”
Wat nu? Naar verluidt is het niet jouw doel om een bepaalde grote ronde meerdere keren te winnen, maar verkies je om zowel Tour, Giro én Vuelta één keer te winnen en je dan terug te trekken in Colombia om er journalist te worden?
“Ik won intussen een Tour en een Giro, dus nu wil ik vooral focussen op het winnen van de Vuelta. Dat klopt. En ja, het is ook zo dat ik in het verleden gedacht heb aan een job als journalist, maar nu denk ik vooral aan een leven thuis met mijn dieren: mijn drie honden, een koe en de kippen. Samen met mijn vriendin en mijn familie. Ik heb echt niet zoveel nodig om gelukkig te zijn. Het geluk zit in de kleine dingen, zeker niet in het materiële.”
Kan je de Tour en de Giro in hetzelfde jaar winnen, denk je?
“Dat is niet iets voor mij, vrees ik. Ik ben nu bijvoorbeeld helemaal leeg. Ik denk zelfs niet dat ik in de Ronde van Frankrijk van start zou kunnen gaan.”
Bernal kust de Trofeo Senza Fine – foto: Cor Vos
Andere wedstrijden die hier relatief veel last van hebben wegens hun plek op de kalender zijn Omloop, Amstel, San Sebastiaan, Binckbank en Vuelta.
Serieus? Hij rijdt hier Caruso op 1,5 minuut en je denkt dat Pogacar en Roglic daar niet tegen op kunnen?
Roglic rijdt Carapaz maar op 24 (boni)seconden in de Vuelta van vorig jaar.
En dan denk ik ook dat Bernal nog net iets beter is dan Carapaz
Porte had in zijn lange carrière nog maar 2x top-10 gereden in een grote ronde. En plots is hij vorig jaar 3de in de Tour na Poga/Roglic. Zal ook maar zwak bezette ronde zijn geweest.
Het feit dat Caruso gewoon voor S. Yates, Vlasov en vele anderen eindigt wil zeggen dat hij steengoed reed.
Groter Bernal fan maar de Bernal van de tour van 2019 maakt geen kans tegen Roglic en Pogacar. Eerst en vooral door een veel mindere tijdrit, maar ook door een gebrek aan explosiviteit (die hij deze giro wel had). Bernal was ook gewoon ondermaats in de eerste twee weken van die Tour De France.
Bernal zal wel vol op de vuelta gaan nu en de maffiespelen overslaan.
Dit is simpel opportunisme, Bernal wil graag naar de vuelta dit jaar en deze winnen. Als de al mannen er door zakken in de tour voor Ineos en er een beetje leuk parcours ligt gaat hij aankomend seizoen naar Frankrijk toe natuurlijk.
Vriendinnen ook overigens. Maar dat terzijde.
Verder een mooi verhaal. Ik had óók graag gehoord of hij in de laatste week extra last heeft gekregen van zijn rug, of niet. Hoe minder hij daarover zegt, hoe meer ik vermoed dat dat wellicht toch de boosdoener en energievreter is geweest.
Pas op Bernal, anders doet Karsten Kroon je een huwelijksaanzoek, want die wil een koe knuffelen.
en een onderdeel van de tijdgeest lijkt me. Waarin tiktok filmpjes maar een paar tellen duren omdat de aandacht naar het volgende moet.
Daarom geloof ik ook niet dat de huidige generatie jonge renners heel lang gaat domineren. Paar jaartjes veel winnen, en dan zakt de motivatie weg. Ik geloof dus niet in uitspraken als "we zijn nu voor 10 jaar vertrokken met Pogacar/Evenepoel/Bernal/Uitdenbroeckx/etc."
Vergeet niet dat Evenepoel 4 jaar geleden nog voetballer was, en 4 maanden geleden nog zwemmer. Wie weet is hij over 4 weken wel darter....
Dit jaar kan daar de Vuelta bijkomen. Nog genoeg rondes om zich de volgende jaren op te richten: Tirreno, Catalonië, Baskenland, Romandië en de Dauphiné. En misschien wordt die UAE Tour ooit ook wel nog een begeerd rondje. Qua eendagskoersen valt er ook nog veel te winnen met de Strade, Waalse Pijl, Luik, San Sebastian & het Italiaanse najaar. Verder zal een WK trui ook een doel zijn en wie weet start hij ook in Tokyo om te winnen.
Kortom, ik denk niet dat we schrik moeten hebben dat Bernal zal stoppen nadat hij de Vuelta op zak heeft. Een tweede Valverde zal hij anderzijds ook niet worden.
Prachtige paradox van het leven: streven naar het hoogste, waardoor de schijnwerpers van de gehele wereld op je staan, maar tegelijkertijd het besef dat daarin het geluk niet te vinden is.
Kortom: Egan Bernal als sporter en als mens bewonderenswaardig.
Een soort Brent van Moer dus
Pas 24 en al winnaar van 2 van de 3 grote ronden. Niet slecht, helemaal niet slecht. Wie kan dat nog zeggen?
'k Zou hem graag (opnieuw) zien deelnemen aan de ééndagswedstrijden Strade Bianche, de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik.