Olympische Spelen: Voorbeschouwing wegwedstrijd mannen in Tokio 2021
De Tour wacht op niemand. Een bekend gezegde, maar ook de Olympische Spelen wachten op niemand. Oók niet op de Tour de France. Door de verplaatsing van de Zomerspelen naar 2021 moest de Ronde van Frankrijk zelfs een week naar voren op de kalender. Het coronavirus maakt van de Spelen een bijzonder evenement, en dat geldt ook voor de wielrenners. In Tokio wordt gezocht naar een opvolger voor Greg Van Avermaet. Wie grijpt het goud? WielerFlits blikt vooruit.
Historie
Waar de olympische tijdrit pas in 1996 werd geïntroduceerd, was de wegwedstrijd op de Spelen al in 1896 een van de onderdelen. Blijkbaar was het niet zo’n succes, want niet in alle edities daarna werd er op de weg gekoerst. Sinds 1912 zou de wegwedstrijd echter nooit meer van de olympische kalender verdwijnen. Traditioneel begint het wielrennen in het openingsweekend van de Olympische Spelen. Ook dit jaar, wat – vragen van de ASO en de UCI ten spijt – leidde tot een verschuiving van de Tour de France.
Eén keer was na afloop van de wegrace het Wilhelmus te horen. Hennie Kuiper pakte in 1972 goud op de Zomerspelen van München. Hij bleef Clyde Sefton en Jaime Huelamo voor. Erik Dekker trad twintig jaar later bijna in zijn voetsporen. De Drent moest alleen zijn meerdere erkennen in Fabio Casartelli. Met de overwinning van de betreurde Italiaan, die drie jaar later zou verongelukken in de Touretappe over de Portet d’Aspet, kwam een einde aan een tijdperk; tot aan 1992 mochten alleen amateurs meedoen, maar sinds 1996 zijn ook de profs welkom. De Zwitser Pascal Richard was met een gouden plak in Atlanta de eerste die daarvan profiteerde.
Hoewel in eerste instantie nog lang niet alle profs stonden te springen om naar de Spelen te gaan, kreeg de olympische koorts in de loop der jaren steeds meer vat op het peloton. Aleksander Vinokourov had er, zo wordt beweerd, in 2012 in Londen zelfs een klein fortuin voor over om Rigoberto Urán in de slotkilometer ‘per ongeluk’ de verkeerde kant op te laten kijken. Net als Vino staan ook Jan Ullrich (Sydney, 2000), Paolo Bettini (Athene, 2004) en Samuel Sánchez (Peking, 2008) in de analen geschreven.
Twee keer mocht België een gouden plak aan het medailleklassement toevoegen dankzij winst in de wegwedstrijd voor mannen. In Käplyä, dat het epicentrum was van de wielerkoersen in het Finse Helsinki, was het André Noyelle die er met het goud naar huis ging. Het werd een heus een-tweetje voor de Belgen, want Robert Grondelaers kwam een kleine minuut later als tweede over de finish. Het brons was voor de Duitser Edi Ziegler. 64 jaar later kreeg Noyelle eindelijk zijn opvolging, in de persoon van Greg Van Avermaet.
Laatste tien winnaars olympische wegrit
2016: Greg Van Avermaet (Rio de Janeiro)
2012: Alexander Vinokourov (Londen)
2008: Samuel Sánchez (Peking)
2004: Paolo Bettini (Athene)
2000: Jan Ullrich (Sydney)
1996: Pascal Richard (Atlanta)
1992: Fabio Casartelli (Barcelona)
1988: Olaf Ludwig (Seoul)
1984: Alexi Grewal (Los Angeles)
1980: Sergei Sukhoruchenkov (Moskou)
Vorige editie
De olympische wegwedstrijd van Rio de Janeiro kreeg een onverwachte winnaar. Het parcours was op het lijf geschreven van een klimmer pur sang en in volle finale leek het ook zover te komen dat een klimmer ging winnen. Vincenzo Nibali en Sergio Henao waren de sterkste klimmers van een kopgroep op een van de zwaarste beklimmingen, maar de Italiaan en de Colombiaan kwamen ten val in de gevaarlijke afdaling. Hun kansen op eremetaal waren daardoor gevlogen.
Rafał Majka leek daardoor op goudkoers, want de Poolse klimmer was in zijn eentje achter Nibali en Henao aangegaan. Uit een achtervolgende groep wisten vervolgens Jakob Fuglsang en een ijzersterke Greg Van Avermaet, die zich staande wist te houden tussen al het klimgeweld, de sprong te maken naar Majka. Twee kilometer voor de finish aan de Copacabana sloten zij aan bij de moegestreden Majka.
In de lange, rechte finishstraat was het vervolgens Van Avermaet die zijn sprint wist uit te spelen tegen Fuglsang, die nog het langste standhield, en Majka. De term ‘Gouden Greg’ was geboren en hij mocht het olympische goud in ontvangst nemen. Fuglsang kreeg het zilver omgehangen en Majka het brons. Op ruim twintig seconden volgde een groep met Julian Alaphilippe, Joaquim Rodríguez, Fabio Aru en Louis Meintjes.
Uitslag olympische wegrit 2016, Rio de Janeiro
Greg Van Avermaet in 6u10m05s
Jakob Fuglsang in z.t.
Rafał Majka op 5s
4. Julian Alaphilippe op 22s
5. Joaquim Rodríguez op 22s
Wedstrijdverslag
Parcours
Gestart wordt er in het Musashinonomori Park. Vanaf daar wordt er koers gezet naar de eerste beklimming van de dag: Doushi Road (4,3 km aan 6,1%). Als de renners boven zijn op een hoogte van 1.121 meter, hebben zij tachtig kilometer achter de rug. Na de korte Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%) gaat het in gestrekte draf naar de Mount Fuji, de eerste scherprechter van de olympische wegrit.
Helemaal omhoog op de Mount Fuji gaan de renners niet. Het dak van de wegrit wordt bereikt op 1.451 meter boven zeeniveau, op de top van de Fuji Sanroku (14,5 km aan 6%). Vanaf daar staat er nog een kleine 95 kilometer op de teller. Na een snelle afzink rijden de renners over heuvelachtige wegen naar de Fuji International Speedway. Op dat racecircuit in de prefectuur Shizuoka passeert het peloton een eerste keer de finishlijn.
Met nog goed 45 kilometer te gaan passeren de renners voor een tweede maal de aankomst, om aan de daadwerkelijke finale te beginnen. De finale belooft zwaar te worden, want met de Mikuni Pass (6,7 km aan 10,1%) krijgen de coureurs een zeer steile beklimming voor de wielen geschoven. Van kilometerpaal één tot vijf is het gemiddelde zelfs 12%.
Na een korte afdaling volgt er een plateau naar de laatste klim van de dag, de Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%). Die klim werd eerder ook al beklommen in combinatie met Doushi Road. Vanaf de top is het nog 21 kilometer, grotendeels in dalende lijn, naar de finish op de Fuji Speedway. Daar is het ook nog allesbehalve vlak. In totaal krijgen de renners bijna vijfduizend hoogtemeters voor de wielen, om precies te zijn 4.865 hoogtemeters.
Het traject van de wegwedstrijden in Japan, onder de rook van Mount Fuji, bevindt zich niet in de stad Tokio. De finish is gelegen op het Fuji Speedway-circuit en dat is ongeveer anderhalf uur van Tokio vandaan. Veel landenteams hebben zich de afgelopen week dan ook niet in het olympische dorp gehuisvest, maar dicht bij het parcours.
Beklimmingen op een rij
Na 80,5 km – Doushi Road (4,3 km aan 6,1%)
Na 96,5 km – Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%)
Na 139,5 km – Fuji Sanroku (14,5 km aan 6%)
Na 201,0 km – Mikuni Pass (6,7 km aan 10,1%)
Na 212,7 km – Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%)
Start: 04.00 uur / 11.00 uur
Finish: tussen 10.20 uur en 11.10 uur / tussen 17.20 uur en 18.10 uur
Afstand: 234 kilometer
Favorieten
De Olympische Spelen hebben een status aparte binnen het wielrennen. Olympisch goud is niet voor iedereen weggelegd en dat het evenement elke vier jaar (voor deze ene keer vijf jaar) georganiseerd wordt maakt het nog specialer. De plek op de kalender maakte het een behoorlijke hersenkraker voor de renners en de ploegen, die hun coureurs afstaan aan de nationale comités.
Een deel koos voor een voorbereiding in de Tour, een ander deel besloot een gedeelte van de Tour te rijden en er waren renners die het spektakel in Frankrijk links lieten liggen. Dat leverde dan weer het voordeel op dat zij vroeg naar Tokio konden afreizen en zich konden acclimatiseren. Achteraf zullen we pas weten welke voorbereiding de juiste is. In die zin zou je de wegrit van de Spelen kunnen vergelijken met de Clásica San Sebastián, die sinds jaar en dag de week na Parijs verreden wordt.
Kijkend naar de favorieten beginnen we met de titelverdediger, die van de partij is namens België. Greg Van Avermaet is zeker niet de topfavoriet na wat hij zelf zijn ‘slechtste Tour de France ooit’ noemde. Duidelijke woorden van Gouden Greg, die zich samen met Tiesj Benoot en Mauri Vansevenant zal inzetten voor de twee kopmannen. Die twee zijn ook meteen twee van de grootste kanshebbers op eremetaal. Het is interessant om te kijken hoe de Belgische ploeg het tactisch gaat uitspelen.
Wout van Aert is in topvorm. Hij is een van de weinigen die tijdens de Tour de France echt beter is geworden. Vlak voor de Tour moest hij vanwege een blindedarmontsteking onder het mes, waardoor hij flink teruggeslagen werd in zijn opbouw naar de Tour en Tokio. Maar in Frankrijk werd Van Aert alsmaar beter en beter. Hij presteerde het schier onmogelijke door een bergrit, een tijdrit én een massasprint te winnen. Dat hij de etappes met een dubbele Mont Ventoux en op de Champs-Élysées won, maakt het verhaal van zijn Tour nog mooier.
Wat in het voordeel van Van Aert speelt is dat de wegwedstrijd in Tokio de lengte van een klassieker heeft. En de manier waarop Van Aert zich in het tweede deel van de Tour smeet in de bergen, maakt van hem een topfavoriet. Mocht hij de Mikuni Pass overleven, of eventueel weer terug kunnen aansluiten in de afdaling, dan beschikt hij ook nog over een sprint om u tegen te zeggen.
De tweede joker die België uitspeelt is Remco Evenepoel, die zich dan weer minutieus heeft voorbereid op Tokio. Vlak voor zijn hoogtestage in Livigno toonde hij zich met eindwinst in de Baloise Belgium Tour en medailles op het BK tijdrijden en op de weg. Evenepoel is al enige tijd in Japan en kent het parcours ondertussen van binnen en buiten. De koershardheid die Van Aert heeft, mist het 21-jarige toptalent. In het tactische spel kan Evenepoel de vroege aanvaller zijn. Hij heeft bewezen dat hij een koers solo kan afronden. Met Van Aert heeft hij dan een goede controleur die het kan afmaken in het geval een groep samenkomt.
Maar de Belgen zijn niet de enige ploeg die met twee kopmannen naar Japan is afgereisd. Wat te denken van Slovenië, dat tweevoudig Tour de France-winnaar Tadej Pogačar stuurt. Ook hij verkeert in hoogvorm en die etaleert hij maar wat graag in Tokio. Dat Pogačar al vroeg in de gele trui reed en een behoorlijk ruime voorsprong had, kan wel eens in zijn voordeel uitpakken. Hij heeft niet tot het gaatje hoeven gaan tot in Parijs, zo konden we wel zien. De 22-jarige klimmer durft de koers hard te maken en kan terugvallen op zijn sprintje. Op die manier won hij eerder dit jaar nog Luik-Bastenaken-Luik.
Primož Roglič is ook van de partij, al is het nog de vraag hoe hij ervoor staat na zijn harde valpartij in de Tour. De ervaren klassementsrenner stapte vanwege blessures uit, met oog op Tokio en later dit jaar nog de Vuelta. Via zijn ploeg Jumbo-Visma hoorden we al dat de trainingen goed verliepen voor Roglič en dat hij zijn vorm niet kwijt is geraakt door de valpartij. Een volledig fitte Rogla maakt serieus kans op een olympische medaille en in samenwerking met Pogačar moet Slovenië toch minstens een medaille kunnen winnen. Jan Tratnik en Jan Polanc maken de Sloveense selectie compleet.
De Tour de France rijden met Tokio in het achterhoofd, zo reed Alejandro Valverde de afgelopen weken rond. De inmiddels 41-jarige puncheur uit Murcia heeft al laten weten dat 2021 niet zijn laatste seizoen is. De Spelen zijn een groot doel voor Valverde, die bij vlagen goede dingen liet zien in de Tour. Zo werd hij tweede in de etappe naar Andorra en kon hij kopman Enric Mas lang bijstaan in de bergetappes. De Mikuni Pass is op het lijf van een explosief type als Valverde geschreven. En winnen? In de Dauphiné deed de wereldkampioen van Innsbruck dat nog in een sprintje van een elitegroep. Hij krijgt Omar Fraile, de broers-Izagirre en Jesús Herrada mee.
Duitsland dan. Dat heeft op papier een echte kanshebber op een medaille, en dat is een gevaarlijke outsider. We hebben het over Maximilian Schachmann, die de Tour de France heeft laten schieten in dienst van de Olympische Spelen. In Tokio komt hij voor het eerst in actie sinds zijn overwinning op het Duits kampioenschap. Dit voorjaar liet hij ook al zien in vorm te zijn, met winst in Parijs-Nice en ereplaatsen in de Amstel Gold Race (derde), Luik-Bastenaken-Luik (negende) en de Ronde van Zwitserland (vierde). Emmanuel Buchmann doet ook mee, maar zijn Tour was niet indrukwekkend.
De Nederlandse afvaardiging heeft geen grote favoriet voor de zege in huis. Het lijkt erop dat Bauke Mollema moet zorgen voor een goed resultaat. Mollema reed de Tour uit en wist een knappe overwinning te boeken in Quillan na een solo van ruim veertig kilometer. Voor hem is het parcours ideaal, net als de timing van de olympische wegrit. Mollema was namelijk ook altijd goed in de Clásica San Sebastián. De sluwe Groninger zal het wel van een solo moeten hebben en aangezien hij geen topfavoriet is, zou hij best de ruimte kunnen krijgen.
Wilco Kelderman is ook in een goede vorm, getuige zijn vijfde plek in het eindklassement van de Tour. De vraag is of hij bergop sterk genoeg is om de besten te kunnen volgen in Tokio, zeker als de springveren vertrekken. Dylan van Baarle liet al doorschemeren dat hij zich in dienst zal stellen en Tom Dumoulin richt zijn ogen vooral op de tijdrit van de woensdag erop. “Op de trainingen haal ik goede waardes. Hoe goed ik straks in Tokio ben is moeilijk te zeggen. Het verschil tussen goed zijn en de topvorm hebben, voel je pas in de wedstrijden”, zei hij wel. Baanrenner Yoeri Havik maakt het vijftal compleet.
Adam Yates, Simon Yates, Geraint Thomas en Tao Geoghegan Hart starten namens de Britse equipe. De tweeling is, mede door de opgave van Simon in de Tour, al even in Japan en kent het parcours dus goed. Thomas en Hart vlogen op hun beurt na Parijs naar Azië. Op dit parcours lijken de broers Yates toch het best tot hun recht te kunnen komen. Adam werd al eens vierde in Luik-Bastenaken-Luik, een koers die redelijk te vergelijken is met deze wedstrijd, en de klimmer van INEOS Grenadiers heeft zich optimaal kunnen voorbereiden op Tokio.
Italië heeft een brede selectie waar het alle kanten mee op kan. Met Vincenzo Nibali, Gianni Moscon, Alberto Bettiol, Giulio Ciccone en Damiano Caruso kan de Squadra Azzura op meerdere scenario’s gokken. Nibali stapte speciaal voor de Spelen vroegtijdig uit de Tour, terwijl al zijn ploeggenoten de Franse ronde links lieten liggen. Reken maar dat de Italianen fris aan de start staan. En pas op, want Bettiol klom ijzersterk in de Giro d’Italia. Rasaanvallers Moscon en Ciccone kunnen zomaar verrassen en Caruso zorgt voor de ervaring binnen de ploeg.
Ook de teams van Colombia (Nairo Quintana, Rigoberto Urán en Sergio Higuita), Polen (Michal Kwiatkowski en Rafal Majka), Frankrijk (David Gaudu en Guillaume Martin) en Rusland (Aleksandr Vlasov en Pavel Sivakov) kunnen meerdere pionnen uitspelen. Daarbij willen we oud-wereldkampioen Michal Kwiatkowski, die als helper een sterke Tour reed en specialist is voor dit soort klassiekers, David Gaudu en Sergio Higuita, die zich aan het einde van de Tour konden meten met de besten, uitlichten.
En dan zijn er nog ‘eenlingen’ die mogen dromen van eremetaal. Denk daarbij aan João Almeida (Portugal), Richard Carapaz (Ecuador), Alexey Lutsenko (Kazachstan), Michael Woods (Canada), Daniel Martin (Ierland), Marc Hirschi (Zwitserland), Jakob Fuglsang (Denemarken), George Bennett (Nieuw-Zeeland), Patrick Konrad (Oostenrijk) en Tobias Foss (Noorwegen).
Almeida heeft na een sterke Giro een rustige voorbereiding gehad richting de Olympische Spelen. Lutsenko wist een verrassende top-10-plaats uit de brand te slepen in de Tour de France en van hem weten we dat hij ook in klassiekers kan uitpakken. Woods deed lang mee om de bergtrui in de Tour en stapte met oog op Tokio vroeg af. Ook hij is een echte kampioenschapsrenner, zo liet hij al zien op het WK in 2018 waar hij brons pakte.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Tadej Pogačar, Alejandro Valverde
** Primož Roglič, Maximilian Schachmann, Alexey Lutsenko
* Bauke Mollema, Remco Evenepoel, Adam Yates, Gianni Moscon
Deelnemerslijst (IOC)
Weer en TV
In het Musashinonomori Park, gelegen in de de stad Chofu, is het zaterdag rond het startuur al ongeveer 30°C. Het is er bewolkt en de luchtvochtigheid ligt boven de 70%, waardoor het aan kan voelen als 35°C. In finishplaats Oyama, in de prefectuur Shizuoka, zal het weer niet veel anders zijn met temperaturen richting de 30°C die hoger aanvoelen. De luchtvochtigheid is er zo’n 80% en de kans bestaat dat er neerslag valt. Maar bovenal is het warm en lastig om te transpireren voor de renners.
De wegwedstrijd voor mannen wordt live uitgezonden door de NOS (NPO1), Sporza (Eén) en Eurosport 1. Dat doen de zenders al dan niet afgewisseld met andere sporten die tussen 04.00 uur en 11.00 uur worden afgewerkt. Ook via de online kanalen van genoemde uitzendgemachtigden is de koers te volgen vanaf 04.00 uur. Voor de precieze tijden, houdt ons tv-overzicht in de gaten.
Dit is echter geen discussie. Dit is gewoon een laconieke opmerking en die ging zoals ik al zei, enkel over Mauri. In tegenstelling tot wat MarcPeeters zegt, begin ik niet "steeds" over dat ravijn. Als Belg ben ik trouwens gewoon een Remcofan, dus het zou vreemd zijn als ik de behoefte zou voelen om dat telkens in herinnering te brengen. Laten we zeggen dat ik in staat ben om ook de pijnlijke momenten van mijn favoriete renners te relativeren en er een kwinkslag over te maken.
Vreemde plek hier, trouwens, waar je je voor het minste onbenul moet verantwoorden.
Het is iemand anders (platteprijs) die niet uitdrukkelijk schrijft maar wel duidelijk insinueert dat RE niet kan dalen.
Kan hij dan ook niet. Hebben we ook gemerkt in de Giro. En dan was het nog niet eens een moeilijke afdaling.
@Merzbow: Hij zal misschien nooit een uitstekende daler worden (tenzij hij bij Froomes leermeester in de leer gaat), maar hij heeft in elk geval al veel vorderingen gemaakt. Solo doet hij het zelfs al meer dan behoorlijk, zoals hij een jaar geleden bij zijn overwinning in San Sebastian liet zien.
Denk dat er bij RE en Greg ook nog wel wat eigenbelang door het hoofd spookt.
Roglic en Pogacar willen de concurrentie geïsoleerd krijgen. Als je dan niet een landgenoot mee hebt leggen ze je op de grill.
Evenpoel-hater 2: "Neen, ik geloof van niet."
Evenpoel-hater 1: "Oké, dan doe ik het wel!"
WvA wordt mijns inziens te hoog ingeschat qua klimcapaciteiten. Als de echte klimmers gaan, denk ik niet dat hij mee kan. Ook op de Ventoux heeft hij niet gewonnen door met de beste klimmers mee te kunnen, maar door eerder te vertrekken. Zou voor mij 2 hooguit 2 sterren krijgen.
Ster voor Evenepoel is vooral een "ster van de hoop". Op basis van zijn resultaten in eendagskoersen en op basis van zijn resultaten dit jaar is er eigenlijk geen enkele reden om hem een ster te geven. San Sebastian gewonnen? Dat is m.i. de klassieker die voor geen enkele renner een doel op zich is, maar een mix is van uitgebluste tourrenners en renners die zich aan het inrijden zijn voor het laatste deel van het seizoen.
Ik verwacht veel van de Slovenen, maar ook van de Fransen en Italianen. Mijn verdeling:
Roglic ****
Pogacar, Valverde ***
Van Aert, Gaudu, Yates **
Mollema, Nibali, Schachmann, Carapaz, Moscon *
Dark horse: Almeida. Niet veel van gezien of gehoord sinds de Giro, goede renner maar geen winnaar. Die ergens een keer zijn eerste dikke vis moet kunnen pakken. Als ik van een ingezette euro veel geld zou willen maken, dan zou ik hem spelen denk ik.
Spekkoper is het land met twee renners in de diepe finale, en Slovenië komt hier vanzelfsprekend het meest voor in aanmerking. Echter niemand wil Roglic en Pogacar naar hun zeteltje fietsen, dus menig land gaat op een vroege ontsnapping inzetten. Daarna is de vraag hoe goed je de achtervolging georganiseerd krijgt. Slovenië zal geheid als eerste hun knechten moeten opofferen. Met Polanc en Tratnik heb je natuurlijk wel twee stoempers aan wie je die klus kunt overlaten, maar je zal er absoluut meer voor nodig hebben om het gat klein te houden. Ook dan speelt weer de vraag binnen welke marge je Roglic en Pogacar van de vluchters én hun favoriete speelterrein wilt houden. Een marge van 2 minuten kunnen deze twee m.i fluitend overbruggen. Duivels dilemma..
Ik heb hier al veel gezien op WF, maar dat Evenepoel ONDERschat wordt is nieuw voor mij. Als ik zie hoeveel overwinningen vooraf al aan hem zijn toebedeeld, dan is dat meer dan alle andere renners samen. Zelfs toen hij halfdood in een ravijn lag zou hij volgens sommigen zo even de Giro en de TdF gewonnnen hebben.
Ik ben ervan overtuigd dat Evenepoel een zeer getalenteerde renner is, met ook zeer veel mogelijkheden. Maar tot op heden heeft hij vooral uitgeblonken in kleinere wedstrijden. En vind ik zijn strafste prestatie het zilver op het WK tijdrijden. En daar is wat mij betreft de sterrenverdeling ook een heel ander verhaal.
Zijn ster in deze eendagswedstrijd vind ik erg optimistisch op basis van zijn prestaties dit jaar, en op basis van zijn resultaten in eendagswedstrijden. Dan zijn er gewoon veel renners die al veel meer hebben laten zien. Maar ik ben benieuwd op basis van welke resultaten jij hem dan juist wel een ster (of meer) zou geven. Ja, misschien op de praatjes over wattages in de trainingen, maar we hebben in de Giro gezien hoeveel dat waard is in een wedstrijd...
Overigens zou ik er ook niet van opkijken als Evenepoel hem uiteindelijk wint. Maar dat doe ik ook niet als Gaudu dat flikt, of Dylan van Baarle, Ciccone, Asgreen of noem maar op. De OS zijn een heel bijzondere wedstrijd met hele kleine ploegen, vaak een zeer verrassend koersverloop en verrassende winnaars. Denk even terug aan hoe van Avermaet won in Rio op een parcours wat niet voor hem leek weggelegd.
Ik zie de frisheid van Roglic als een voordeel tov Pogacar. Voor de rest doen beiden niet veel voor elkaar onder in mijn ogen. Pogacar heeft soms sneller gesprint dan Roglic, en ook andersom. Niet zozeer wensdenken, maar mijn inschatting.
Grootste pluspunt is dat Roglic misschien naast de hand- en spandiensten van Pogacar kan rekenen op een veelzijdige superknecht in een lichtblauw shirt ;-)))
Roglic, Pogacar + 1 andere renner (bv Evenepoel, Valverde, Gaudu, Vlasov, Yates) blijven over.
De derde renner demarreert 1,5 km voor de streep. Wie gaat hem dan halen? Zouden daar afspraken over zijn?
Ik weet niet waar de schrijver zat met zijn hoofd, maar misschien dat je het woord analen moet vervangen voor annalen :-). (juist boven de foto van Vino, ik weet niet in hoeverre dat met deze typfout te maken heeft).
kortom, er wint gewoon een italiaan. die gaan in de meerderheid zijn in de kopgroep en die gaan dat uitspelen
João houden ze in de gaten, zelfs al hebben ze nu hun landentruitje aan.
Almeida is ook mijn "dark horse", maar hij krijgt van mij geen ster, een beetje om dezeflde reden als Evenepoel. Namelijk dat er veel renners zijn die veel meer hebben bewezen in eendagswedstrijden. En in geval van Almeida gaat het nog een stapje verder, die heeft eigenlijk nog nooit ergens wat gewonnen. Geen etappe, geen eendagswedstrijd.
Dat maakt hem niet kansloos, maar ook niet "sterwaardig".
Op zo’n zwaar parcours met teams van slechts 5 renners zou de wedstrijd al wel eens heel vroeg kunnen openbreken…
Ganna dus, die ook de ploegenachtervolging doet.
EDIT: Net als Nederland, maar dan omgekeerd dus ;-)
Gecontroleerde koers tot aan de voet van de steile klim en daar vol gas? Dan verwacht ik Pogacar, Roglic, Carapaz en nog 1 of 2 andere topklimmers. Waarbij Pog en Rog het voordeel hebben dat ze behoorlijk rap zijn aan de meet.
Gecontroleerde koers tot aan de voet, en dan een tactisch steekspel? Veel meer overlevers op de top, dan kom je ook in de categorie Mollema, Lutsenko, Valverde e.d. uit. In dit scenario is Van Aert mijn favoriet vanwege zijn scherpe eindschot en zijn tijdritcapaciteiten. Waarbij ik hem aan zou raden niet op de sprint te wachten maar zelf weg te rijden, omdat er bij een ontsnapping al heel snel naar hem zal worden gekeken.
Ongecontroleerde koers met vroege vlucht: dit is best een aannemelijk scenario. Er zijn geen grote blokken voor ijzeren greep op de koers, en er is gewoon veel kwaliteit in het peloton om een goede groep te vormen. Dat maakt dat er heel veel kanshebbers zijn. Dan een vroege vluchter met klimbenen. Nibali, Ciccone of een dergelijk type renner vanuit de vroege vlucht? Topfavorieten zullen zich hier niet aan wagen lijkt me. Maar ik zou dat wel iets vinden voor een type als Vansevenant om mee te zitten. Of Van Baarle vanuit TeamNL
Van alle wedstrijden MSR en Waalse pijl de makkelijkste om het koersverloop te voorspellen, en dit misschien wel de moeilijkste. Een peloton met ik denk wel 50 renners die een reele kans maken op de zege. Kijk daar nu al naar uit.
Pogacar, Roglic en Mollema, Lutsenko, Valverde e.d. Van Aert allemaal belang bij een grote groep aan de voet van de klim
Dat vraagt samenwerking. En dat conflicteert met de oude wielerwet van eerst het bordje van de ander leeg eten.
En daarbij: een ploeg als Belgie heeft misschien baat bij een gesloten koers tot aan de voet. Maar niet bij het vervolgens vol omhoog knallen van de laatste echte klim. Dan gaat Van Aert waarschijnlijk overboord. Dus ik zie die samenwerking niet zomaar gebeuren.
"Gecontroleerde koers tot aan de voet, en dan een tactisch steekspel? Veel meer overlevers op de top, dan kom je ook in de categorie Mollema, Lutsenko, Valverde e.d. uit. In dit scenario is Van Aert mijn favoriet vanwege zijn scherpe eindschot en zijn tijdritcapaciteiten. "
Blijkbaar ben ik niet duidelijk genoeg geweest (of ligt het aan het begrijpend lezen...)
Vanuit het perspectief van Van Aert is het goed als er gecontroleerd gekoerst wordt, en niet te hard bergop gereden wordt op de laatste klim, bijvoorbeeld door een tactisch steekspel bergop. Want als hij er aan blijft hangen tot op de top, dan is hij zeer waarschijnlijk de snelste van het pak.
Maar ik zie Wout overboord gaan als er vanaf de voet vol gas wordt gegeven bergop. Vergelijk de TdF, waarin je op de slotklim steeds een elitegezelschap van de allerbeste klimmers over hield. Daar verwacht ik Van Aert niet meer bij. Hij is een goede klimmer, maar geen superklimmer.
Dus beide scenario's is gecontroleerd tot aan de voet, maar het vervolg verschilt. Hopelijk zo duidelijk genoeg....
Jij hebt twee scenario's waarbij het verloop tot aan de voet van de klim hetzelfde is..
Vervolgens zeg je ik zie samenwerking niet gebeuren want van Aert gaat overboord.. maar je tweede scenario is dat er een gecontroleerde klim is waarbij van Aert met een groepje boven kan komen en jouw favoriet is.
Dus, of er is samenwerking tot aan de voet van de klim omdat jij je scenario twee hebt.. maar dan kan scenario 1 op dezelfde manier ontstaan.. omdat zoals je ook zelf zegt tot de voet van de klim beide scenario's hetzelfde zijn..
Wat jij wilt.. voor scenario 1 is er geen samenwerking want dan gaat van Aert overboord... Maar voor scenario 2 is er wel samenwerking want dan gaat van Aert niet overboord... Je moet aan de start een keuze maken.. en hoe het op die berg verloopt kun je hooguit proberen beïnvloeden...
Jij wilt halverwege de klim beslissen... shit we hadden niet samen moeten werken want Pog en Rog zijn er nu vandoor.. maar we gingen voor scenario 2
Dan lijkt mij dat er best een vlucht weg kan zijn een stuk voor die berg... waar Van Aert dan bij zit natuurlijk.. kan hij mogelijk zijn voorsprong (die terugloopt) behouden tot de top
een hele berg aannames, die begint met de poster van Van Aert. Ik ben MichelANGELO, niet Michel WUYTS.... ;-)
Ik zie Van Aert niet mee gaan in een vroege vlucht. En als hij dat zou proberen, dan gaat hij daar denk ik geen ruimte krijgen. Ik denk dat er veel de benen stil houden als Wout in de vroege vlucht zit. Lijkt me dus niet kansrijk.
Verder denk ik niet dat ik je helemaal begrijp over samenwerking op de klim. Verwacht je samenwerking van de Belgen? Of van anderen?
Ik denk dat het lastig is om samen te werken om het tempo laag te houden bergop op een laatste klim. Dat is vaak toch een kwestie van ofwel volgas naar de top (normaal gesproken gunstig voor Pog, Rog, Carapaz en een hele goede Yates, maar ongunstig voor o.a. Wout maar ook voor Mollema, Valverde, Woods, Lutsenko, Kelderman en noem ze maar op), ofwel hollen en stilstaan (en daarachter rijden de iets mindere klimmers met hun eigen strakke tempo naar boven en blijven erbij of heel dicht in de buurt).
Voor de rest gaat het mij vooral om de verschillende mogelijkheden die renners in verschillende scenario's hebben. Waarbij er natuurlijk vanwege de 4 sterren quotering door WF voor Van Aert wel even wat extra aandacht is voor wat het per scenario voor zijn kansen zou betekenen.
Maar mss kan hij aan jouw vriendje Evenepoel vragen om een gaatje te trekken een km of 20 voor die berg..
Zou dat niet wat zijn?
@S. Morgenstern ik geloof niet dat je iets ontgaan is.. ik weet niet waar je precies op doelt maar dat Michelangelo van Aert fan is dat is toch geen geheim...
Evenepoel die op 20 km even een gaatje trekt... Als het niet te hard waait van de zijkant, zit de rest toch echt gewoon in het wiel. Gecontroleerd naar de voet van de laatste klim.
En verder ben ik geen uitgesproken fanboy van Van Aert. Ik vind het een mooie en sympathieke coureur die ik graag zie rijden, maar daarmee past hij in het rijtje Roglic Alaphillipe Greipel Gilbert Cavagna en ga zo maar door. Ik kom wat dat betreft toch echt niet in de buurt van Wuyts en zijn gegil als Van Aert iets moois laat zien... Vraag desnoods maar na bij vriend Beer....
EDIT: wat Marik zegt....
https://www.wielerflits.nl/nieuws/tour-2021-voorbeschouwing-etappe-9-van-cluses-naar-tignes/#comment-892343
Even als zijn wensdenken scenario dat Vingegaard ging demarreren en Pogacar 5 min langs de weg zou staan met materiaalpech.
https://www.wielerflits.nl/nieuws/tour-2021-voorbeschouwing-etappe-18-van-pau-naar-luz-ardiden/#comment-898726
Nu zit ik hem wat te pesten met zijn poster en zijn vriendje Evenepoel en nu gaat hij overal serieus op in..
Het enige serieuze wat ik hierboven gezegd heb is dat als tot de voet van de berg scenario 1 kan dan kan tot de voet van de berg scenario 2 ook.. maar bij Michelangelo kan het eerste niet want dan moet van Aert lossen maar het tweede kan wel... Dat kan NIET je rijdt met een groep naar de voet van de berg of niet... je kunt niet zeggen er komt alleen samenwerking als van Aert niet hoeft te lossen op die berg..
scherpse analyse! ...
Maakt Michelangelo zijn rijtjes op basis van op welk uur van de morgen deze heren boven de pot staan te pissen? Ik zie althans op het eerste zicht niet waar deze heren met elkaar overeen komen.
Wat ben je allemaal aan het brabbelen m'n jong? De scenarios die Michelangelo schetst mbt van Aert hebben betrekking op wat er zich OP de klim afspeelt, niet ervoor. Daarnaast is Michelangelo volgens mij een van de mensen hier die juist altijd kritisch is op Evenepoel, en bij mijn weten ook absoluut geen fan van hem.
Waarbij hij steeds probeert te laten uitschijnen dat het niet is omdat hij Jumbo fan is?
Als je hierboven het verhaal helemaal leest, zijn eerste "analyse" en zijn reacties op mijn opmerkingen dan zie je het wel staan.
Wat je zegt, het gaat om de mogelijkheden OP de berg tijdens de klim maar scenario 1 en 2 moet je wel nog voor bij elkaar zitten !!!
Nu komt het; Volgens Michelangelo gaan ze niet samenwerken tot de voet van de klim (Een antwoord van hem hierboven) dus zitten ze daar niet meer bij elkaar zodat Pog en Rog niet op die klim weg kunnen knallen.. (optie 1)
Maar ze gaan wel samenwerken tot de voet van de klim dus zitten ze daar nog bij elkaar wanneer er op de klim gecontroleerd gereden wordt (optie 2) De reden dat het dan ineens wel zou kunnen is omdat van Aert dan een goede kans maakt.. (is dat zijn analyse? nee, dat is wat van Aert zelf gezegd heeft)
Dat kan NIET samenwerking is mogelijk tot de voet van de klim of niet... en dan kunnen optie 1 en 2 allebei... (dus gelijk verloop tot de voet van de klim)
Wat hij wil, is iets als.. Het gaat die dag regenen en ik denk dat het scenario zo is dat het gaat regenen als Wout in de ontsnapping zit (stel dat zou gunstig zijn voor van Aert) en dan.. Maar als Pogi in dezelfde groep meezit dan blijft het droog..
Dus hij schrijft zogenaamde briljante analyses, want wat hij eigenlijk doet is een verhaal schrijven waarvan de uitkomst altijd hetzelfde is. JUMBO wint en in dit geval dus van Aert. geeft niet, maar geef het dan toe..
Ik moet hierboven van Marik geloven dat Michelangelo geen Fan Boy is Uhggg (je hoeft maar 1 pagina terug)
Michelangelo 22 JULI 2021 OM 15:08
@Beer, Ik wist niet dat jij Van Aert een “net niet renner” vindt… Dan heb je er toch echt geen kijk op. Het is een klasbak die qua veelzijdigheid past in het rijtje Merckx, Kelly, Jalabert.
Zijn manipulatieve teksten om iedereen zijn mening zogenaamd vanuit neutraal standpunt op te dringen zijn beter dan zijn analyses (en het werkt want Merlinappa en Marik trappen er al in)
Nu gaat hij straks in zijn antwoord beginnen dat ik fan van iets anders ben dan Jumbo.. ook dat wil hij niet snappen dat ik gewoon zijn analyse na ga en als iets theoretisch al niet eens kan dat het dan niet klopt.
Wat iemand gister een pagina terug ook zei klopt precies.
22 JULI 2021 OM 19:35 (antwoord op Michelangelo)
Om jezelf te quoten: ‘ik heb soms het idee dat mensen hun dolle wensen voor realiteit aanzien en dat aan anderen proberen op te dringen’.