Olympische Spelen: Voorbeschouwing wegwedstrijd mannen in Tokio 2021
De Tour wacht op niemand. Een bekend gezegde, maar ook de Olympische Spelen wachten op niemand. Oók niet op de Tour de France. Door de verplaatsing van de Zomerspelen naar 2021 moest de Ronde van Frankrijk zelfs een week naar voren op de kalender. Het coronavirus maakt van de Spelen een bijzonder evenement, en dat geldt ook voor de wielrenners. In Tokio wordt gezocht naar een opvolger voor Greg Van Avermaet. Wie grijpt het goud? WielerFlits blikt vooruit.
Historie
Waar de olympische tijdrit pas in 1996 werd geïntroduceerd, was de wegwedstrijd op de Spelen al in 1896 een van de onderdelen. Blijkbaar was het niet zo’n succes, want niet in alle edities daarna werd er op de weg gekoerst. Sinds 1912 zou de wegwedstrijd echter nooit meer van de olympische kalender verdwijnen. Traditioneel begint het wielrennen in het openingsweekend van de Olympische Spelen. Ook dit jaar, wat – vragen van de ASO en de UCI ten spijt – leidde tot een verschuiving van de Tour de France.
Eén keer was na afloop van de wegrace het Wilhelmus te horen. Hennie Kuiper pakte in 1972 goud op de Zomerspelen van München. Hij bleef Clyde Sefton en Jaime Huelamo voor. Erik Dekker trad twintig jaar later bijna in zijn voetsporen. De Drent moest alleen zijn meerdere erkennen in Fabio Casartelli. Met de overwinning van de betreurde Italiaan, die drie jaar later zou verongelukken in de Touretappe over de Portet d’Aspet, kwam een einde aan een tijdperk; tot aan 1992 mochten alleen amateurs meedoen, maar sinds 1996 zijn ook de profs welkom. De Zwitser Pascal Richard was met een gouden plak in Atlanta de eerste die daarvan profiteerde.
Hoewel in eerste instantie nog lang niet alle profs stonden te springen om naar de Spelen te gaan, kreeg de olympische koorts in de loop der jaren steeds meer vat op het peloton. Aleksander Vinokourov had er, zo wordt beweerd, in 2012 in Londen zelfs een klein fortuin voor over om Rigoberto Urán in de slotkilometer ‘per ongeluk’ de verkeerde kant op te laten kijken. Net als Vino staan ook Jan Ullrich (Sydney, 2000), Paolo Bettini (Athene, 2004) en Samuel Sánchez (Peking, 2008) in de analen geschreven.
Twee keer mocht België een gouden plak aan het medailleklassement toevoegen dankzij winst in de wegwedstrijd voor mannen. In Käplyä, dat het epicentrum was van de wielerkoersen in het Finse Helsinki, was het André Noyelle die er met het goud naar huis ging. Het werd een heus een-tweetje voor de Belgen, want Robert Grondelaers kwam een kleine minuut later als tweede over de finish. Het brons was voor de Duitser Edi Ziegler. 64 jaar later kreeg Noyelle eindelijk zijn opvolging, in de persoon van Greg Van Avermaet.
Laatste tien winnaars olympische wegrit
2016: Greg Van Avermaet (Rio de Janeiro)
2012: Alexander Vinokourov (Londen)
2008: Samuel Sánchez (Peking)
2004: Paolo Bettini (Athene)
2000: Jan Ullrich (Sydney)
1996: Pascal Richard (Atlanta)
1992: Fabio Casartelli (Barcelona)
1988: Olaf Ludwig (Seoul)
1984: Alexi Grewal (Los Angeles)
1980: Sergei Sukhoruchenkov (Moskou)
Vorige editie
De olympische wegwedstrijd van Rio de Janeiro kreeg een onverwachte winnaar. Het parcours was op het lijf geschreven van een klimmer pur sang en in volle finale leek het ook zover te komen dat een klimmer ging winnen. Vincenzo Nibali en Sergio Henao waren de sterkste klimmers van een kopgroep op een van de zwaarste beklimmingen, maar de Italiaan en de Colombiaan kwamen ten val in de gevaarlijke afdaling. Hun kansen op eremetaal waren daardoor gevlogen.
Rafał Majka leek daardoor op goudkoers, want de Poolse klimmer was in zijn eentje achter Nibali en Henao aangegaan. Uit een achtervolgende groep wisten vervolgens Jakob Fuglsang en een ijzersterke Greg Van Avermaet, die zich staande wist te houden tussen al het klimgeweld, de sprong te maken naar Majka. Twee kilometer voor de finish aan de Copacabana sloten zij aan bij de moegestreden Majka.
In de lange, rechte finishstraat was het vervolgens Van Avermaet die zijn sprint wist uit te spelen tegen Fuglsang, die nog het langste standhield, en Majka. De term ‘Gouden Greg’ was geboren en hij mocht het olympische goud in ontvangst nemen. Fuglsang kreeg het zilver omgehangen en Majka het brons. Op ruim twintig seconden volgde een groep met Julian Alaphilippe, Joaquim Rodríguez, Fabio Aru en Louis Meintjes.
Uitslag olympische wegrit 2016, Rio de Janeiro
Greg Van Avermaet in 6u10m05s
Jakob Fuglsang in z.t.
Rafał Majka op 5s
4. Julian Alaphilippe op 22s
5. Joaquim Rodríguez op 22s
Wedstrijdverslag
Parcours
Gestart wordt er in het Musashinonomori Park. Vanaf daar wordt er koers gezet naar de eerste beklimming van de dag: Doushi Road (4,3 km aan 6,1%). Als de renners boven zijn op een hoogte van 1.121 meter, hebben zij tachtig kilometer achter de rug. Na de korte Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%) gaat het in gestrekte draf naar de Mount Fuji, de eerste scherprechter van de olympische wegrit.
Helemaal omhoog op de Mount Fuji gaan de renners niet. Het dak van de wegrit wordt bereikt op 1.451 meter boven zeeniveau, op de top van de Fuji Sanroku (14,5 km aan 6%). Vanaf daar staat er nog een kleine 95 kilometer op de teller. Na een snelle afzink rijden de renners over heuvelachtige wegen naar de Fuji International Speedway. Op dat racecircuit in de prefectuur Shizuoka passeert het peloton een eerste keer de finishlijn.
Met nog goed 45 kilometer te gaan passeren de renners voor een tweede maal de aankomst, om aan de daadwerkelijke finale te beginnen. De finale belooft zwaar te worden, want met de Mikuni Pass (6,7 km aan 10,1%) krijgen de coureurs een zeer steile beklimming voor de wielen geschoven. Van kilometerpaal één tot vijf is het gemiddelde zelfs 12%.
Na een korte afdaling volgt er een plateau naar de laatste klim van de dag, de Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%). Die klim werd eerder ook al beklommen in combinatie met Doushi Road. Vanaf de top is het nog 21 kilometer, grotendeels in dalende lijn, naar de finish op de Fuji Speedway. Daar is het ook nog allesbehalve vlak. In totaal krijgen de renners bijna vijfduizend hoogtemeters voor de wielen, om precies te zijn 4.865 hoogtemeters.
Het traject van de wegwedstrijden in Japan, onder de rook van Mount Fuji, bevindt zich niet in de stad Tokio. De finish is gelegen op het Fuji Speedway-circuit en dat is ongeveer anderhalf uur van Tokio vandaan. Veel landenteams hebben zich de afgelopen week dan ook niet in het olympische dorp gehuisvest, maar dicht bij het parcours.
Beklimmingen op een rij
Na 80,5 km – Doushi Road (4,3 km aan 6,1%)
Na 96,5 km – Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%)
Na 139,5 km – Fuji Sanroku (14,5 km aan 6%)
Na 201,0 km – Mikuni Pass (6,7 km aan 10,1%)
Na 212,7 km – Kagosaka Pass (2,2 km aan 4,7%)
Start: 04.00 uur / 11.00 uur
Finish: tussen 10.20 uur en 11.10 uur / tussen 17.20 uur en 18.10 uur
Afstand: 234 kilometer
Favorieten
De Olympische Spelen hebben een status aparte binnen het wielrennen. Olympisch goud is niet voor iedereen weggelegd en dat het evenement elke vier jaar (voor deze ene keer vijf jaar) georganiseerd wordt maakt het nog specialer. De plek op de kalender maakte het een behoorlijke hersenkraker voor de renners en de ploegen, die hun coureurs afstaan aan de nationale comités.
Een deel koos voor een voorbereiding in de Tour, een ander deel besloot een gedeelte van de Tour te rijden en er waren renners die het spektakel in Frankrijk links lieten liggen. Dat leverde dan weer het voordeel op dat zij vroeg naar Tokio konden afreizen en zich konden acclimatiseren. Achteraf zullen we pas weten welke voorbereiding de juiste is. In die zin zou je de wegrit van de Spelen kunnen vergelijken met de Clásica San Sebastián, die sinds jaar en dag de week na Parijs verreden wordt.
Kijkend naar de favorieten beginnen we met de titelverdediger, die van de partij is namens België. Greg Van Avermaet is zeker niet de topfavoriet na wat hij zelf zijn ‘slechtste Tour de France ooit’ noemde. Duidelijke woorden van Gouden Greg, die zich samen met Tiesj Benoot en Mauri Vansevenant zal inzetten voor de twee kopmannen. Die twee zijn ook meteen twee van de grootste kanshebbers op eremetaal. Het is interessant om te kijken hoe de Belgische ploeg het tactisch gaat uitspelen.
Wout van Aert is in topvorm. Hij is een van de weinigen die tijdens de Tour de France echt beter is geworden. Vlak voor de Tour moest hij vanwege een blindedarmontsteking onder het mes, waardoor hij flink teruggeslagen werd in zijn opbouw naar de Tour en Tokio. Maar in Frankrijk werd Van Aert alsmaar beter en beter. Hij presteerde het schier onmogelijke door een bergrit, een tijdrit én een massasprint te winnen. Dat hij de etappes met een dubbele Mont Ventoux en op de Champs-Élysées won, maakt het verhaal van zijn Tour nog mooier.
Wat in het voordeel van Van Aert speelt is dat de wegwedstrijd in Tokio de lengte van een klassieker heeft. En de manier waarop Van Aert zich in het tweede deel van de Tour smeet in de bergen, maakt van hem een topfavoriet. Mocht hij de Mikuni Pass overleven, of eventueel weer terug kunnen aansluiten in de afdaling, dan beschikt hij ook nog over een sprint om u tegen te zeggen.
De tweede joker die België uitspeelt is Remco Evenepoel, die zich dan weer minutieus heeft voorbereid op Tokio. Vlak voor zijn hoogtestage in Livigno toonde hij zich met eindwinst in de Baloise Belgium Tour en medailles op het BK tijdrijden en op de weg. Evenepoel is al enige tijd in Japan en kent het parcours ondertussen van binnen en buiten. De koershardheid die Van Aert heeft, mist het 21-jarige toptalent. In het tactische spel kan Evenepoel de vroege aanvaller zijn. Hij heeft bewezen dat hij een koers solo kan afronden. Met Van Aert heeft hij dan een goede controleur die het kan afmaken in het geval een groep samenkomt.
Maar de Belgen zijn niet de enige ploeg die met twee kopmannen naar Japan is afgereisd. Wat te denken van Slovenië, dat tweevoudig Tour de France-winnaar Tadej Pogačar stuurt. Ook hij verkeert in hoogvorm en die etaleert hij maar wat graag in Tokio. Dat Pogačar al vroeg in de gele trui reed en een behoorlijk ruime voorsprong had, kan wel eens in zijn voordeel uitpakken. Hij heeft niet tot het gaatje hoeven gaan tot in Parijs, zo konden we wel zien. De 22-jarige klimmer durft de koers hard te maken en kan terugvallen op zijn sprintje. Op die manier won hij eerder dit jaar nog Luik-Bastenaken-Luik.
Primož Roglič is ook van de partij, al is het nog de vraag hoe hij ervoor staat na zijn harde valpartij in de Tour. De ervaren klassementsrenner stapte vanwege blessures uit, met oog op Tokio en later dit jaar nog de Vuelta. Via zijn ploeg Jumbo-Visma hoorden we al dat de trainingen goed verliepen voor Roglič en dat hij zijn vorm niet kwijt is geraakt door de valpartij. Een volledig fitte Rogla maakt serieus kans op een olympische medaille en in samenwerking met Pogačar moet Slovenië toch minstens een medaille kunnen winnen. Jan Tratnik en Jan Polanc maken de Sloveense selectie compleet.
De Tour de France rijden met Tokio in het achterhoofd, zo reed Alejandro Valverde de afgelopen weken rond. De inmiddels 41-jarige puncheur uit Murcia heeft al laten weten dat 2021 niet zijn laatste seizoen is. De Spelen zijn een groot doel voor Valverde, die bij vlagen goede dingen liet zien in de Tour. Zo werd hij tweede in de etappe naar Andorra en kon hij kopman Enric Mas lang bijstaan in de bergetappes. De Mikuni Pass is op het lijf van een explosief type als Valverde geschreven. En winnen? In de Dauphiné deed de wereldkampioen van Innsbruck dat nog in een sprintje van een elitegroep. Hij krijgt Omar Fraile, de broers-Izagirre en Jesús Herrada mee.
Duitsland dan. Dat heeft op papier een echte kanshebber op een medaille, en dat is een gevaarlijke outsider. We hebben het over Maximilian Schachmann, die de Tour de France heeft laten schieten in dienst van de Olympische Spelen. In Tokio komt hij voor het eerst in actie sinds zijn overwinning op het Duits kampioenschap. Dit voorjaar liet hij ook al zien in vorm te zijn, met winst in Parijs-Nice en ereplaatsen in de Amstel Gold Race (derde), Luik-Bastenaken-Luik (negende) en de Ronde van Zwitserland (vierde). Emmanuel Buchmann doet ook mee, maar zijn Tour was niet indrukwekkend.
De Nederlandse afvaardiging heeft geen grote favoriet voor de zege in huis. Het lijkt erop dat Bauke Mollema moet zorgen voor een goed resultaat. Mollema reed de Tour uit en wist een knappe overwinning te boeken in Quillan na een solo van ruim veertig kilometer. Voor hem is het parcours ideaal, net als de timing van de olympische wegrit. Mollema was namelijk ook altijd goed in de Clásica San Sebastián. De sluwe Groninger zal het wel van een solo moeten hebben en aangezien hij geen topfavoriet is, zou hij best de ruimte kunnen krijgen.
Wilco Kelderman is ook in een goede vorm, getuige zijn vijfde plek in het eindklassement van de Tour. De vraag is of hij bergop sterk genoeg is om de besten te kunnen volgen in Tokio, zeker als de springveren vertrekken. Dylan van Baarle liet al doorschemeren dat hij zich in dienst zal stellen en Tom Dumoulin richt zijn ogen vooral op de tijdrit van de woensdag erop. “Op de trainingen haal ik goede waardes. Hoe goed ik straks in Tokio ben is moeilijk te zeggen. Het verschil tussen goed zijn en de topvorm hebben, voel je pas in de wedstrijden”, zei hij wel. Baanrenner Yoeri Havik maakt het vijftal compleet.
Adam Yates, Simon Yates, Geraint Thomas en Tao Geoghegan Hart starten namens de Britse equipe. De tweeling is, mede door de opgave van Simon in de Tour, al even in Japan en kent het parcours dus goed. Thomas en Hart vlogen op hun beurt na Parijs naar Azië. Op dit parcours lijken de broers Yates toch het best tot hun recht te kunnen komen. Adam werd al eens vierde in Luik-Bastenaken-Luik, een koers die redelijk te vergelijken is met deze wedstrijd, en de klimmer van INEOS Grenadiers heeft zich optimaal kunnen voorbereiden op Tokio.
Italië heeft een brede selectie waar het alle kanten mee op kan. Met Vincenzo Nibali, Gianni Moscon, Alberto Bettiol, Giulio Ciccone en Damiano Caruso kan de Squadra Azzura op meerdere scenario’s gokken. Nibali stapte speciaal voor de Spelen vroegtijdig uit de Tour, terwijl al zijn ploeggenoten de Franse ronde links lieten liggen. Reken maar dat de Italianen fris aan de start staan. En pas op, want Bettiol klom ijzersterk in de Giro d’Italia. Rasaanvallers Moscon en Ciccone kunnen zomaar verrassen en Caruso zorgt voor de ervaring binnen de ploeg.
Ook de teams van Colombia (Nairo Quintana, Rigoberto Urán en Sergio Higuita), Polen (Michal Kwiatkowski en Rafal Majka), Frankrijk (David Gaudu en Guillaume Martin) en Rusland (Aleksandr Vlasov en Pavel Sivakov) kunnen meerdere pionnen uitspelen. Daarbij willen we oud-wereldkampioen Michal Kwiatkowski, die als helper een sterke Tour reed en specialist is voor dit soort klassiekers, David Gaudu en Sergio Higuita, die zich aan het einde van de Tour konden meten met de besten, uitlichten.
En dan zijn er nog ‘eenlingen’ die mogen dromen van eremetaal. Denk daarbij aan João Almeida (Portugal), Richard Carapaz (Ecuador), Alexey Lutsenko (Kazachstan), Michael Woods (Canada), Daniel Martin (Ierland), Marc Hirschi (Zwitserland), Jakob Fuglsang (Denemarken), George Bennett (Nieuw-Zeeland), Patrick Konrad (Oostenrijk) en Tobias Foss (Noorwegen).
Almeida heeft na een sterke Giro een rustige voorbereiding gehad richting de Olympische Spelen. Lutsenko wist een verrassende top-10-plaats uit de brand te slepen in de Tour de France en van hem weten we dat hij ook in klassiekers kan uitpakken. Woods deed lang mee om de bergtrui in de Tour en stapte met oog op Tokio vroeg af. Ook hij is een echte kampioenschapsrenner, zo liet hij al zien op het WK in 2018 waar hij brons pakte.
Favorieten volgens WielerFlits
**** Wout van Aert
*** Tadej Pogačar, Alejandro Valverde
** Primož Roglič, Maximilian Schachmann, Alexey Lutsenko
* Bauke Mollema, Remco Evenepoel, Adam Yates, Gianni Moscon
Deelnemerslijst (IOC)
Weer en TV
In het Musashinonomori Park, gelegen in de de stad Chofu, is het zaterdag rond het startuur al ongeveer 30°C. Het is er bewolkt en de luchtvochtigheid ligt boven de 70%, waardoor het aan kan voelen als 35°C. In finishplaats Oyama, in de prefectuur Shizuoka, zal het weer niet veel anders zijn met temperaturen richting de 30°C die hoger aanvoelen. De luchtvochtigheid is er zo’n 80% en de kans bestaat dat er neerslag valt. Maar bovenal is het warm en lastig om te transpireren voor de renners.
De wegwedstrijd voor mannen wordt live uitgezonden door de NOS (NPO1), Sporza (Eén) en Eurosport 1. Dat doen de zenders al dan niet afgewisseld met andere sporten die tussen 04.00 uur en 11.00 uur worden afgewerkt. Ook via de online kanalen van genoemde uitzendgemachtigden is de koers te volgen vanaf 04.00 uur. Voor de precieze tijden, houdt ons tv-overzicht in de gaten.
[i]Edit redactie: Bedankt voor de attentie.[/i]
Denk dat je wel naar de 6:30 gaat
Ik denk dat Pogacar zich volledig wegcijfert voor [i]Rogla[/i].
Mijn prognose, met +- 25 renners waarvan 20 hun beste pijlen al zijn weggesmolten in de Japanse hitte.
Mss is Pogi er dan al niet meer bij, na 140km hebben ze een klim van 14.3km aan 6°, daarna zullen we zien wie er nog meedoet voor de 'gouden helm'.
probleem lijkt me vooral dat pogacar, roglic, van aert, lutsenko, moscon, valverde en co dat ook allemaal perfect weten en allemaal slim genoeg zouden moeten zijn om daar niet in te trappen. als het alweer een tijdje geleden was, dan zouden ze hem terug vergeten zijn, maar na deze tour... nah, nu weten ze 't wel.
****Pogacar
***Roglic, Mollema
**van Aert, Nibali, Woods
*Carapaz, Valverde, Evenepoel, Lutsenko
Nibali is uit de Tour gestapt om zich voor te bereiden om de OS, en het is een echte kampioenschapsrenner die goed kan pieken voor 1 wedstrijd. Woods is natuurlijk altijd goed geweest op (extreem) steile klimmen en was in de Tour ook al prima in vorm. Let op deze twee.
Van Aert en Valverde zou ik toch hoger zetten. De vorm is er (Nibali lijkt mij veel twijfelachtiger) en ze zijn niet elke dag tot het uiterste moeten gaan ( cfr.Pogacar)
Schachmann en Roglic zijn het moeilijkst in te schatten. Kanshebbers op dit parcours , maar het lijkt mij toch een voordeel om op zijn minst 2 weken Tour de hebben gereden.
Je schat Mollema veel te hoog in: 2 sterren lijkt me meer dan genoeg. Van Aert zou ik er 3 geven. Hij is sowieso de snelste als een groepje zou samenblijven en hij kan ook goed klimmen (ben je de Mont Ventoux vergeten waar hij o.a. Alaphilippe en Mollema - die ook nog 2 ploegmaten had - zomaar bergop los heeft gereden?). Nibali zou ik er maar 1 geven.
Maar ik ben dan ook “maar” een Belg ..
*** Roglic, Woods
** Mollema, Gaudu, Schachmann
*Carapaz,, Valverde, Lutsenko, A. Yates
Ik acht Van Aert wel in staat op één dag op die beklimming van 10% bij te blijven. Die beklimming is ook maar 6,5km lang en een geen 20km a la de Ventoux.
Edit: was Schachmann helemaal vergeten. Die moet dit echt kunnen.
Als er op de Mikuni Pass gewoon heel hard omhoog gereden wordt ligt Wout er af, dat lijkt me echt net iets te veel voor 'm. Kijk maar naar de Tirreno, waar Pogacar bergop simpelweg sterker was.
Ook zegt 1 etappe in de Tour mij niet heel veel; er zijn meer bergetappes waar Mollema voor Van Aert eindigde dan andersom. ;) Sowieso is pieken naar een eendaagse wedstrijd heel anders. Beide renners zijn daar goed in, maar vaak is het toch in het voordeel van de renners die gespecialiseerd zijn in het type koers. Dus Mollema en Pogacar hebben daar sowieso al voordeel tov van Aert mijns inziens. Maar Wout mag mij zeker verrassen!
Op basis van 1 etappe kan je vanzelfsprekend geen oordeel vellen. Er zijn namelijk ook andere etappes waar Mollema weer beter geklasseerd was. Zoals die etappe die hij won.
Okay, mij ontgaat me deze logica even.
Wout mag me absoluut verrassen, maar als er mano a mano wordt gereden op die steile klim zie ik een volledig frisse Bauke simpelweg langer meegaan dan een volledig frisse Wout.
als er sneuvelen op die klim, dan gaat mollema echt niet veel eerder of later dan van aert lossen, daar zit anno 2021 niet veel verschil op qua klimvermogen. als van aert daar 3 minuten verliest, dan mollema ook zeker 2.
dus koersomstandigheden die ervoor zorgen dat mollema nog wel mee is, gelden ook voor van aert. ik vind sommige argumenten nogal eenzijdig worden toegepast, al naar gelang men dat zelf graag zou hebben
Ik zie Mollema dit echt niet overleven als ze hier aan gaan.
Snap alleen niet zo goed waarom ze Mohoric niet hebben meegenomen voor een eventuele coup in de afdaling.
COSNEFROY Benoît AG2R Citroën Team
SCHÄR Michael AG2R Citroën Team
VAN AVERMAET Greg AG2R Citroën Team
RUMAC Josip Androni Giocattoli – Sidermec
SEPÚLVEDA Eduardo Androni Giocattoli – Sidermec
DE BOD Stefan Astana – Premier Tech
FRAILE Omar Astana – Premier Tech
FUGLSANG Jakob Astana – Premier Tech
GRUZDEV Dmitriy Astana – Premier Tech
HOULE Hugo Astana – Premier Tech
IZAGIRRE Gorka Astana – Premier Tech
IZAGIRRE Ion Astana – Premier Tech
KUDUS Merhawi Astana – Premier Tech
LUTSENKO Alexey Astana – Premier Tech
PRONSKIY Vadim Astana – Premier Tech
VLASOV Aleksandr Astana – Premier Tech
ARASHIRO Yukiya Bahrain – Victorious
CARUSO Damiano Bahrain – Victorious
MÄDER Gino Bahrain – Victorious
PERNSTEINER Hermann Bahrain – Victorious
TRATNIK Jan Bahrain – Victorious
HAVIK Yoeri BEAT Cycling
BODNAR Maciej BORA – hansgrohe
BUCHMANN Emanuel BORA – hansgrohe
KELDERMAN Wilco BORA – hansgrohe
KONRAD Patrick BORA – hansgrohe
SAGAN Juraj BORA – hansgrohe
SCHACHMANN Maximilian BORA – hansgrohe
AULAR Orluis Caja Rural – Seguros RGA
GESCHKE Simon Cofidis, Solutions Crédits
HERRADA Jesús Cofidis, Solutions Crédits
MARTIN Guillaume Cofidis, Solutions Crédits
ALMEIDA João Deceuninck – Quick Step
ASGREEN Kasper Deceuninck – Quick Step
CAVAGNA Rémi Deceuninck – Quick Step
EVENEPOEL Remco Deceuninck – Quick Step
ŠTYBAR Zdeněk Deceuninck – Quick Step
VANSEVENANT Mauri Deceuninck – Quick Step
GROSU Eduard-Michael DELKO
ŠIŠKEVIČIUS Evaldas DELKO
KUBIŠ Lukáš Dukla Banska Bystrica
BETTIOL Alberto EF Education – Nippo
CRADDOCK Lawson EF Education – Nippo
HIGUITA Sergio EF Education – Nippo
URÁN Rigoberto EF Education – Nippo
VALGREN Michael EF Education – Nippo
KUKRLE Michael Elkov – Kasper
SCHLEGEL Michal Elkov – Kasper
ZAKARIN Ilnur Gazprom – RusVelo
GAUDU David Groupama – FDJ
GENIETS Kevin Groupama – FDJ
KÜNG Stefan Groupama – FDJ
VALTER Attila Groupama – FDJ
CHOI Hiu Fung HKSI Pro Cycling Team
AMADOR Andrey INEOS Grenadiers
CARAPAZ Richard INEOS Grenadiers
DENNIS Rohan INEOS Grenadiers
DUNBAR Eddie INEOS Grenadiers
GEOGHEGAN HART Tao INEOS Grenadiers
KWIATKOWSKI Michał INEOS Grenadiers
MOSCON Gianni INEOS Grenadiers
NARVÁEZ Jhonatan INEOS Grenadiers
PORTE Richie INEOS Grenadiers
SIVAKOV Pavel INEOS Grenadiers
THOMAS Geraint INEOS Grenadiers
VAN BAARLE Dylan INEOS Grenadiers
YATES Adam INEOS Grenadiers
BEVIN Patrick Israel Start-Up Nation
BOIVIN Guillaume Israel Start-Up Nation
MARTIN Dan Israel Start-Up Nation
NEILANDS Krists Israel Start-Up Nation
WOODS Michael Israel Start-Up Nation
TZORTZAKIS Polychronis Kuwait Pro Cycling Team
FRAYRE Eder L39ion of Los Angeles
MÜHLBERGER Gregor Movistar Team
OLIVEIRA Nelson Movistar Team
VALVERDE Alejandro Movistar Team
JURADO Christofer Robín Panama es Cultura y Valores
ASADOV Elchin Salcano Sakarya BB Team
BALKAN Onur Salcano Sakarya BB Team
EL KOURAJI Mohcine Sidi Ali – Kinetik Sports Pro Cycling Team
MUGISHA Moise SKOL Adrien Niyonshuti Academy
BUDYAK Anatoliy Spor Toto Cycling Team
QUINTANA Nairo Team Arkéa Samsic
CHAVES Esteban Team BikeExchange
DURBRIDGE Luke Team BikeExchange
HAMILTON Lucas Team BikeExchange
JUUL-JENSEN Christopher Team BikeExchange
KANGERT Tanel Team BikeExchange
YATES Simon Team BikeExchange
ARNDT Nikias Team DSM
BENOOT Tiesj Team DSM
LEKNESSUND Andreas Team DSM
ROCHE Nicolas Team DSM
BENNETT George Team Jumbo-Visma
DUMOULIN Tom Team Jumbo-Visma
FOSS Tobias Team Jumbo-Visma
ROGLIČ Primož Team Jumbo-Visma
VAN AERT Wout Team Jumbo-Visma
DLAMINI Nic Team Qhubeka NextHash
ÖRKEN Ahmet Team Sapura Cycling
CICCONE Giulio Trek – Segafredo
ELISSONDE Kenny Trek – Segafredo
GHEBREIGZABHIER Amanuel Trek – Segafredo
MOLLEMA Bauke Trek – Segafredo
NIBALI Vincenzo Trek – Segafredo
RIES Michel Trek – Segafredo
SKUJIŅŠ Toms Trek – Segafredo
GIBBONS Ryan UAE-Team Emirates
HIRSCHI Marc UAE-Team Emirates
MAJKA Rafał UAE-Team Emirates
MCNULTY Brandon UAE-Team Emirates
POGAČAR Tadej UAE-Team Emirates
POLANC Jan UAE-Team Emirates
RIABUSHENKO Alexandr UAE-Team Emirates
JOHANNESSEN Tobias Halland Uno-X Dare Development Team
HOELGAARD Markus Uno-X Pro Cycling Team
MASUDA Nariyuki Utsunomiya Blitzen
Benieuwd of ze er wat aan hebben...
Inderdaad, het zal om die reden uiteindelijk vooral man tegen man worden verwacht ik. Alleen als je landgenoten ook nog eens voor hetzelfde merkenteam rijden of familie van je zijn zul je echt een ploeg hebben. Hint: Adam Yates
Laat alsjeblieft de naam RE niet vallen. RE hoeven wij ook helemaal niet meer te bespreken. Dat doet RE namelijk zelf al sinds hij het spreken in de derde persoon heeft ontdekt.
Ik heb net alle reacties van gisteren zitten lezen en echt niemand zien beweren dat Evenepoel morgen wint, laat staan met vingers/handen in de neus.
Beer niet, iemand anders ook niet, en Evenepoel zelf al helemaal niet.
Akkoord, dat vind ik ook geen troll-reacties, geen probleem mee.
Ik had het over die andere reactie van Beer op de bewering van Willem Kieft.
Wuyts en RE zijn nu eenmaal markante personen. Beide hebben op hun eigen manier een nogal typisch zelfbeeld en het is mooi dat ze dit graag met de buitenwereld willen delen. PatLef erbij en je hebt de Vlaamse Marx Brothers.
Vind wel dat Michel, als eerste daad na zijn ongewilde pensioen, een biografie over Roglic moet schrijven.
zoals hierboven al gezegd ben ik het niet eens met de opmerking van Beer rond troll-reacties.
Ik ben het wel met zijn opmerking over jouw "vrije samenvatting" eens. Die is volgens mij geen juiste weergave. Ik heb welgeteld 1 fanboy gelezen (dumoulinke), die dan nog niet eens beweert dat Evenepoel goud haalt.
Wel een hoop vergelijkingen tussen Evenepoel en Pogacar, wat ik zelf overigens een non-discussie vind.
Ik voel me als Belgische volger niet op stang gejaagd.
't zijn mopjes, waar ook een (weliswaar sterk uitvergrote) kern van waarheid in zit.
Intussen wel al een beetje belegen mopjes, maar goed, ze zullen nog wel even meegaan, zoals mopjes over Démare en de klink, Uran en de OS, etc...
"Het zijn altijd de anderen die iets fouts doen, ik nooit, ik ben onschuldig."
Anderen trollen en zuigen en jij niet. Ik hoop dat je het zelf gelooft.
Heel veel succes met je mooie blinkende lei kerel.
Edit: de vergelijking met Pogacar ontstond overigens omdat iemand RE de beste wielrenner ter wereld noemde. Niet omdat ik dacht, "kom laat ik RE en Pogacar eens out of the blue met elkaar vergelijken zodat ik RE kan afplassen."
Edit: Behalve Marik en Maillot à Pois dan. Jullie zijn er ook nog lang mee doorgegaan! Heeft het geholpen?
Een hele, maar dan ook echt een heeeeele, diepe zucht.
Jawel hoor, ik zit o.a. daarvoor op WF en ik moest erom lachen. Niet dijenkletsen hoor, maar gewoon een glimlach. Niets mis mee, het is een soort ophalen van herinneringen op een grappige manier.
Te weinig om handen vandaag - ik stop er bij deze mee en ga wat buiten spelen ;-)
Maar verder wil ik er hier toch niet op ingaan. Zoals ik gisteren al heb uitgelegd aan deze dames en (nou ja, vermoedelijk alleen maar) heren (correct me if I'm wrong), wil ik liever alleen discussiëren met argumenten en tegenargumenten, en dat mis ik toch wel een beetje in dit soort woordenwisselingen.
Edit, @Willem Kieft: Dat soort dingen weet ik dan weer niet. Ik lees ook niet alle minneberichtjes die jullie naar elkaar sturen.
RE appelleert gewoon aan het type publiek wat wel van een beetje bravoure houdt. Geen probleem toch.
Zoals ‘wij’ Nederlanders ook ons “Matje!Matje!Matjuuuh!!” publiek hebben.
Bravoure echter mag je gerust afrekenen als de maniertjes en uitspraken van de betreffende renner (en zijn fans!) groter zijn dan het kader van zijn prestaties, en helaas RE liefhebbers.. Dat is momenteel wel het geval.
Wuyts zei destijds “Zie Ricco iedereen recht in de ogen kijken voor hij aanvalt, als een echte cobra” Ik zag enkel een zwaar gedrogeerde overcompensatie macho met tenenkrommende maniertjes.
De man had nog amper iets gepresteerd en reed rond als Jezus in lycra. Toch werd hij al door o.a Wuyts de hemel in geprezen.
Sporters met narcistische trekjes moet je pas gaan ophemelen als hun prestaties ook daadwerkelijk over lange termijn buitengewoon zijn. Niet daarvoor want meestal gaat het dan goed mis met ze.
Beter om RE iets meer tegen zichzelf te beschermen.
De steile Mikuni Pass is normaal gezien te zwaar voor WvA, maar het is natuurlijk nog een eind tot de streep. Zal wat afhangen van de samenwerking in de verschillende groepjes vermoed ik.
Verder is het toch wat in het duister tasten wie precies in welke vorm steekt, en het beste met de zware omstandigheden om kan.
Pogacar is op papier topfavoriet op zo’n parcours, maar is hij fysiek en mentaal nog 100% na zijn Tourzege en kan hij om met de vochtige hitte? Het is niet ondenkbaar dat net als op het WK vorig jaar volop de kaart van Sloveens instituut Roglic wordt getrokken. De Slovenen lijken mij een streepje voor te hebben op de Belgen omdat zij 2 explosieve klimmers kunnen afleveren. Evenepoel moet solo aankomen en WvA moet overleven op de klimmen.
Daarnaast verwacht ik veel van Carapaz, Schachmann, Konrad, Woods en Adam Yates.
Oudjes Nibali, Valverde en Fuglsang gaan volgens mij tekortkomen, al kan je Den Ouwe van Murcia nooit helemaal uitvlakken.
Zij moeten het zaakje enigszins bij elkaar zien te houden.
De concurrentie gaat namelijk echt niet wachten tot dat deel van het parcours gaat komen waar Roglic en Pogacar vrijwel onverslaanbaar zijn.
Begrijp het ten dele.
Heb het vermoeden dat Slovenië met deze twee ook voor de lange ontsnapping wil inzetten die, mocht de vluchtersgroep binnen bereik komen, als springplank kunnen dienen. Kan Mohoric trouwens ook als de beste, en dat is het deel wat ik niet begrijp.
"Ik ben heel blij met die klim. Het is heel lastig." en "Op training kan ik de power duwen die ik wil en dat gaat vrij vlot." Puncher Evenepoel lost iedereen bergop en wordt alzo Olympisch kampioen op de weg. 't Is voor hem eigenlijk niet meer dan een training. Een uitje bij voorbereiding op de tijdrit. Die hij ook wint, natuurlijk.
"Top is vooral Wout van Aert. Als je ziet hoe hij de voorbije weken rondvloog: die zit in de vorm van zijn leven. Van Aert oogt goed, scherp, fris. Hij heeft hier naartoe gewerkt. En dat is hem gelukt.”
"Ik heb me zo goed mogelijk proberen voor te bereiden. Een hoogtestage ingepland, op tijd naar Tokio afgereisd, hier nog enkele zware trainingen afgewerkt. Sinds mijn laatste koersen heb ik opnieuw stappen gezet, voel ik. Maar toch… het wordt een beetje alles of niets. Afhankelijk van hoe ik me voel en ik de wedstrijd zal doorkomen."
"Ik bevind me in een transitiejaar. ‘Het Jaar 1 na De Val’. Het is misschien jammer om te zeggen, maar ik gebruik 2021 om op zoek te gaan naar mijn oude (top)niveau. Komt dat nu? Eerder richting EK of WK? Tegen de Ronde van Lombardije? Of pas volgend jaar? So be it. Ik blijf geduldig, bekijk het dag per dag. En ik zal moeten accepteren hoe het loopt. Eerst moet mijn lichaam een soort van ‘go’ geven."
"Het is al een beetje een overwinning dat ik hier sta een jaar na mijn zware val. Ik heb het er nog met Tiesj over gehad vandaag, het was een gekke weg. Nu sta ik hier als een van de kopmannen en dat is al een eer op zich. Ik wil er het beste van maken. Ik heb er hard voor gewerkt."
Inderdaad! Doet hij het niet prachtig? Uitbazuinen dat de power terug is en -steeds opnieuw- dat geen enkel parcours zwaar genoeg kan zijn, maar tegelijkertijd Wout naar voren schuiven als favoriet en zichzelf indekken door nog steeds te verwijzen naar de val, een val die nota bene geen operatie tot gevolg had en die hem slechts tweemaal één maand inactiviteit gekost heeft.
En die blessure, Evenepoel heeft niet gekoerst tussen augustus 2020 en mei 2021, dat was niet voor de lol.
Maar goed, intussen heb ik door dat de enige reactie van Evenepoel die jouw goedkeuring weg zou kunnen dragen zou zijn "ik ben een overroepen mannetje, ik weet zelfs niet waarom ik überhaupt een profcontract gekregen heb."
"Tja, zeggen dat een lastiger parcours beter bij je mogelijkheden past dan een vlak wil niet zeggen dat je denkt dat je iedereen daar in de vernieling zal kunnen rijden." Eigenlijk is dat precies wat dat wilt zeggen.
Dat Evenepoel niet deelnam aan wedstrijden was geheel en al zijn eigen keuze. Dat hij de Giro aanving zonder enige voorbereidende wedstrijd, louter op basis van trainingswaarden, was ZIJN keuze. Een keuze die zijn status hem toestaat.
"Maar goed, intussen heb ik door dat de enige reactie van Evenepoel die jouw goedkeuring weg zou kunnen dragen zou zijn “ik ben een overroepen mannetje, ik weet zelfs niet waarom ik überhaupt een profcontract gekregen heb.”
Neen. Helemaal niet. Ik toon enkel aan hoe potsierlijk zijn uitspraken zijn.
Dus, evenals in het kader van zijn revalidatie, raadden diezelfde specialisten hem aan om de Giro te rijden?
By the way, eerst schrijf je dat hij te weinig wedstrijden heeft gereden na zijn blessure (en dit zijn eigen fout is), nu insinueer je dat hij geen Giro had mogen rijden. Wat is het nu? Dat hij niet in topvorm aan de Giro is begonnen weten we allemaal (ook Remco, Patje en de specialisten). Enkel jij was hier blijkbaar niet van op de hoogte …
Nergens beweert Remco dat hij met zijn vingers in de neus wereldkampioen gaat worden. Nergens beweert hij dat het parcours eigenlijk een trainingsparcours voor hem is. Of dat hij bergop iedereen zal los rijden. Of dat hij zowel de wegrit als de tijdrit gaat winnen. Het zijn enkel internettrollen zoals FW die dit beweren …
"natuurlijk heeft Remco de Giro gereden na overleg met specialisten. Denk je soms dat hij heeft deelgenomen zonder dat zijn dokters het weten? Of tegen het advies van zijn dokters in?"
Dat is toch niet de discussie. Jij stelde dat Remco geen enkele wedstrijd reed op aanraden van de specialisten. Ik stelde in vraag of, indien de specialisten Remco afraadden van elke elke wedstrijd af te zien, diezelfde specialisten hem aanraadden om wel deel te nemen aan de Giro.
"Het is ergerlijk voor anderen dat enkele antifans hun eigen commentaar voorstellen alsof het quotes van RE zijn (quotes die Remco nooit heeft beweerd)."
De citaten staan, zoals het hoort, tussen aanhalingstekens.
Het eigen commentaar staat -natuurlijk- niet tussen aanhalingstekens.
“Onder zijn wielen verbleekt het asfalt. Daar waar hij reed, draait niets nog.”
“Puncher Evenepoel lost iedereen bergop en wordt alzo Olympisch kampioen op de weg. 't Is voor hem eigenlijk niet meer dan een training. Een uitje bij voorbereiding op de tijdrit. Die hij ook wint, natuurlijk.”
Klinkklare onzin die nergens uit voortspruit, en al zeker niet uit de quotes van RE die je aanhaalt ("Ik ben heel blij met die klim. Het is heel lastig." en "Op training kan ik de power duwen die ik wil en dat gaat vrij vlot").