Natalie van Gogh (47) stopt met wielrennen
Natalie van Gogh stopt na dit seizoen als wielrenster. De 47-jarige renster kwam de afgelopen twee seizoenen uit voor Bingoal Casino-Chevalmeire. Bij de Belgische formatie beschikte Van Gogh over een aflopend contract.
“Ik moest op zoek naar een nieuwe ploeg”, vertelt ze in een interview met Cyclingtips over haar pensioen. “Maar de afgelopen drie, vier jaar kostte het mij zoveel energie om mijzelf te verkopen aan ploegen, elke keer weer. En dan bestaat altijd het risico dat je in een ploeg terechtkomt die niet dezelfde ambities heeft als jij.”
De leeftijd begint volgens Van Gogh ook een rol te spelen. “Ploegen kunnen zeggen dat ik goed genoeg ben, maar ze kunnen ook zeggen dat ik te oud ben. Ik kan die denkwijze wel begrijpen. Je past niet meer in het plaatje van de ploeg, omdat jij het buitenbeentje bent. Ook heb ik niet veel groeipotentie meer. Ik word niet meer beter. Ik word ook niet slechter momenteel, wat volgens mijn trainer best een prestatie is”, geeft ze aan. “Maar om eerlijk te zijn wist ik dat dit moment eraan zat te komen. Ik moet het accepteren.”
Van Gogh was de enige transgender in het vrouwenpeloton. “Maar ik ben daarin nooit activistisch geweest. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om de transgendercommunity te representeren, of om de weg te plaveien voor transgenders in de sport. Ik ben gewoon Natalie en ik koers omdat ik van koersen houd.”
In 2011 debuteerde Van Gogh in het vrouwenpeloton. Drie jaar later sloot ze aan bij Parkhotel Valkenburg, waar ze tot en met 2018 zou koersen. Daarna volgden nog periodes bij Biehler (2019) en Chevalmeire (2020 en 2021). Op het palmares van Van Gogh staan twee zeges: in de Trofee Maarten Wynants en de openingsrit van de Lotto Belgium Tour. Allebei de overwinningen behaalde ze in 2015. Daarnaast won ze diverse titels op de baan en in het strandracen.
En ook gewoon respect dat ze transgender is, maar niet op de barricades klimt (ook al zal ze echt wel de nodige problemen ervaren hebben). Ik heb daar meer mee dan met transgenders die vervolgens niet tevreden zijn met hun plek in de maatschappij, en niet kunnen accepteren dat de wereld soms niet is ingericht op een hele kleine specifieke groep.
Hopelijk vindt ze een leuke nieuwe uitdaging naast het fietsen (en hopelijk is dat niet het op de barricade klimmen voor transgenders in de sport).