Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Michael Boogerd: “Nog steeds last van biografie Thomas Dekker”
Michael Boogerd heeft in het tv-programma De gevaarlijkste wegen teruggekeken op de periode waarin hij als wielrenner doping gebruikte en de biografie van Thomas Dekker, waar hij nog steeds last van ondervindt. “Dan kom je eigenlijk in een soort depressie terecht.”
Voor de opnames van het tv-programma, die eind vorig jaar zijn gemaakt, zocht Boogerd (47) samen met cabaretier Edson da Graça in een terreinauto de ongerepte natuur van Slowakije op. Tijdens hun vierdaagse toer van Bratislava naar Banská Štiavnica over grotendeels smalle geitenpaadjes voeren de twee openhartige gesprekken, waarbij ook het dopinggebruik van Boogerd ter sprake komt.
Hoe gaat dat dan, wil Da Graça van hem weten. “Bij de amateurs en de junioren was ik echt wereldtop. Toen werd ik beroepsrenner en in een keer leek het wel alsof ik niets meer kon. Vrij snel kom je erachter dat er iets gaande is. Daar wordt ook over gesproken: er is een middel dat veel renners gebruiken en daarom gaat het zo hard. Toen heb ik die keuze eigenlijk vrij snel gemaakt. Bijna iedereen deed het, dus ik had nooit het gevoel dat ik de boel aan het belazeren was.”
Dekker (l) en Boogerd – foto: Cor Vos
Schuldig voelt de oud-renner zich er niet over. “Ik baal eigenlijk gewoon meer dat ik niet uit een andere generatie ben gekomen. In de generatie voor mij gebeurde veel dingen, maar zij kwamen er veel makkelijker mee weg dan wij. De generatie ná mij heeft weer kunnen bogen op de slechte generatie die wij waren. Het lijkt wel alsof alles wat voor en na ons zat rechtstreeks uit het kleine huis op de prairie kwam, en dat wij een beetje het kwaad waren.”
Depressie
Ook vertelt Boogerd zijn reisgezel over de nasleep van de biografie van Thomas Dekker, die in 2016 werd gepubliceerd. “Nadat het boek was uitgekomen, liep ik maandenlang rond met een gevoel van – niet dat ik hem iets aan wilde doen of zo – dat ik een keer gerechtigheid moest halen. Het is een heel slechte gedachte en daar ga je je heel slecht door voelen. En dan kom je eigenlijk in een soort depressie terecht. Daar heb ik echt wel last van ondervonden. En nog steeds.”
Sinds die tijd voelt hij zich niet goed in zijn vel. “Misschien is het niet terecht als ik het zo zeg, maar vooral door het onrecht dat me is aangedaan. Dat is puur mijn gevoel. Ten eerste omdat iemand op die manier geld over jouw rug verdient. En dat het boek misschien ook wel op een bepaalde manier is geschreven dat het heel spectaculair is. Ik ga niet zeggen dat het allemaal niet waar is, absoluut niet. Maar het is hier en daar wel een beetje aangedikt.”
Boogerd op La Plagne – foto: Cor Vos
“Ook in het boek komt het eruit alsof ik hem aan de dope heb gebracht, als je een beetje tussen de regels door leest.” Dat steekt de winnaar van Touretappes in Aix les Bains (1996) en La Plagne (2002) nog het meeste. “Want dat is gewoon echt niet waar. Dekker is pas op het allerlaatste moment bij mij terechtgekomen en daarvóór regelde hij het gewoon allemaal zelf of via iemand anders.”
Vertrouwen
Of Boogerd ervoor openstaat om het nog eens bij te leggen met Dekker, wilde Da Graça tot slot weten. “Ik heb dat altijd wel graag gewild. Al toen het boek uitkwam, heb ik hem een paar keer geappt en gevraagd naar het wat en waarom. Ik wil uit zijn mond horen waarom hij mij op die manier heeft aangepakt. Dat verandert je ook als mens. Ik ben namelijk best lastig geworden in het vertrouwen van mensen. Het is helemaal niet leuk als je zo in het leven moet staan.”
Bekijk De gevaarlijkste wegen terug via NPO Start.
Je zit van 1990 naar een rijdende apotheek te kijken en dan is het apart wie uiteindelijk de prijs betalen en wie er mee weg komen. Rasmussen moet de tour uit om ruimte te maken voor Contador, het gaat echt nergens over. Ik zie Boogerd in die zin ook als een slachtoffer van doping aangezien hij de financiële en politieke middelen ontbeerde om vooruit te lopen op de technologie. Dit in tegenstelling tot bepaalde andere renners.
Dat aan jou uitleggen is duidelijk onbegonnen werk.
Wanneer je al niet begrijpt wat Djoop hier bedoeld mbt moreel, fatsoen en verschil wat velen terecht doen iets aan de kaak stellen ipv een kamergenoot, naam en rugnummer en allerhande prive zaken erbij halen waarvan deel opgeblazen ofwel iemand persoonlijk bewust beschadigen om zelf geld te verdienen daarmee heeft Zonneveld en vooral Dekker geluk dat Boogerd geen echt goede advocaat hier op wilde zetten. EN dan heb ik het niet over het doping gedeelte maar het andere wat smaad en laster is.
Vrijgeven van prive zaken die niets met doping van doen hebben. Smaad en laster door zelfs een kamergenoot die zonder overleg alles publiceert en eea nog flink opblaast ook. Geloof je nu echt zelf dat in het peloton dat werd en wordt gewaardeerd Nee dus.
Van alles beschrijven is prima maar niet door er namen bij te zetten. Immers over veel zaken kan Dekker niets aantoonbaar maken. Ondertussen besmeurd hij de naam van een ander, dat noemen ze niet voor niets rattenstreken.
Kennelijk begrijpen dat velen niet hier to het ze zelf overkomt.
Zowel Boogerd als Dekker hebben de keuze voor doping zelf gemaakt en moeten daarvoor hun verantwoordelijkheid nemen. Het boekje van Dekker is van een heel ander gradatie. Dat is bewust karaktermoord plegen om er zelf financieel beter te worden. Dat vind ik om te kotsen.
Ik vind Boogerd overigens best een sympathieke gast en ook als commentator is hij goed te pruimen. Wat Dekker heeft gedaan, is niet echt sjiek.
Zelf nooit gepresteerd en al helemaal niet op top niveau maar wel overal een mening over.
Het gaat hier vooral over de psychische last van het verraden worden door diegene die je jaren aan de hand nam om het vak te leren want Dekker heeft ook veel echt vakinhoudelijke goede zaken van Boogerd geleerd.
Het is heel simpel. De meesten die zo reageren hebben niet eens gekoerst op enkeling na. Toen het boek uitkwam destijds waren er veel borrels, bijeenkomste waar veel oud profs komen zoals criterium in VIP ruimte etc. Ook in den Bosch bij het wielrenner vh jaar gala waar na prijsuitreiking altijd een mooi samenkomen is.
Ik heb geen enkele prof gehoord Dekker steunde in het alles op straat gooien met naam en toenaam, zelfs ploegmaat kamergenoot.
Aan een tafel met jonge profs begrepen ze dit zelfs. Alleen gaven die wel aan blij te zijn dat die tijden voorbij waren en vonden ze wel dat het aan de orde gesteld moest worden.
Zo ver reikt jouw denkvermogen niet?
Vrijgeven van prive zaken die niets met doping van doen hebben. Smaad en laster door zelfs een kamergenoot die zonder overleg alles publiceert en eea nog flink opblaast ook. Dat wordt in het peloton echt niet gewaardeerd
Van alles beschrijven is prima maar niet door er namen bij te zetten. Immers over veel zaken kan Dekker niets aantoonbaar maken. Ondertussen besmeurd hij de naam van een ander, dat noemen ze niet voor niets rattenstreken.
Kennelijk begrijpen dat velen niet hier to het ze zelf overkomt. Gemekker over talenten is leuk maar daar gaat het artikel niet over. Toch zijn er veel die leven van ophef zo lijkt het wel.
Alsof Boogerd schuld heeft aan het feit dat destijds een talent zonder middelen geen prijzen kon rijden. Overigens konden sommige zeker gewoon volgen maar winnen is wat anders. De wijze van reageren van velen duidt op weinig realisme en analyserend vermogen. Het woorddoping is een rode lap voor velen, rammen er op los op het klavier en gaan zich volledig te buiten. LOL.
Dat doping stout is en je als grote jongen gewoon verantwoordelijkheid moet nemen voor je eigen beslissingen en acties staat helemaal niet ter discussie. Dat heeft juist Boogerd als een van de weinigen op camera gedaan. Met tegenzin toegegeven inderdaad, niet zo gek. En hij ziet dat het in andere tijden anders had kunnen lopen, ook niet zo gek. Tijdsgeest bestaat nou eenmaal (ik wil niet weten hoe er over 20 jaar over gesproken wordt dat mijn ouders me op pakweg mijn 14e weleens een biertje toestonden). Er zullen altijd nieuwe Domestiques zijn die met hun kennis van de toekomst opkomen voor de slachtoffers uit het verleden. Het zij zo. Je kan altijd nog iemands denkvermogen ter discussie stellen.
Doping pakken is nog niet hetzelfde als jezelf aanmelden voor het boekje van Zonneveld en Dekker dat 15 jaar later verschijnt. En toch zeker niet als het behalve doping ook om andere vertrouwelijke gesprekken en situaties gaat. Boogerd gaat vriendschappen en samenwerkingen blijkbaar met een positiever mensbeeld aan en dat spreekt wat mij betreft voor hem. #HupMichael
Als jouw hele leven uit wielrennen bestaat en je een veelbelovend talent bent met een grote toekomst is het natuurlijk wel heel makkelijk lullen in je luie stoel dat je dan maar had moeten stoppen, maar zo werkt het natuurlijk niet als je hele identiteit er aan ophangt. Ik had 100% hetzelfde gedaan als jonge jongen. Niet dat ik zo graag doping wil gebruiken, wel om gewoon de zaken gelijk te trekken wat dat betreft.
Tuurlijk zijn er uitzonderingen als Van Hooijdonk, echter had die al wel eea gewonnen voor het tijdperk. Niet zozeer makkelijker om te stoppen, wel anders.
Daarnaast werd er in de jaren60 70 en 80 ook alles wat er maar was geslikt en gespoten bij het leven, alleen omdat toen het wondermiddel nog niet voorhanden was maakt die gasten geen haar beter of slechter natuurlijk
Dies wel een liefhebber maar lult altijd vanuit het 'oude' wielrennen, met meel in de mond. Hij komt op mij eigenlijk nooit goed over.