Mathieu van der Poel wereldkampioen veldrijden na demonstratie in Bogense
Mathieu van der Poel heeft zich voor de tweede keer in zijn carrière tot wereldkampioen veldrijden gekroond. De Nederlander had tot halfweg het gezelschap van Wout van Aert, maar reed dan weg op de schuine kant.
De tactiek van de Belgen was vooraf duidelijk: beletten dat topfavoriet en alleswinnaar Mathieu van der Poel in een razendsnelle openingsronde iedereen uit het wiel knalde. Daar trok Van der Poel zich maar weinig van aan. De topfavoriet schoot als een kanonskogel uit de startblokken en dook als eerste het veld in, vlak voor een schijnbaar herboren Wout van Aert. Toon Aerts had zijn start gemist, maar kon – net als een tiental anderen – terugkomen toen de Grote Twee het op het asfalt richting aankomst lieten stilvallen.
Van Aert zet achterstand van zes seconden recht
In ronde twee kreeg Van der Poel een nieuwe kans om korte metten te maken met de tegenstand. Toch waren het de Belgen die het heft in handen namen. Van Aert zag zijn moment gekomen om landgenoot Aerts vrij spel te geven. Van der Poel twijfelde geen seconde om zijn turbo te laten aanslaan en reed gemakkelijk weer richting Aerts. De overname van de Europese kampioen was vervolgens fors. Op de schuine kant etaleerde hij zijn technisch meesterschap. Aerts stond te voet en hield daarbij ook Van Aert op. Gevolg: Van der Poel kreeg een zestal seconden cadeau.
Op de daaropvolgende rechte stroken reed Aerts de ziel uit zijn lijf om zijn foutje recht te zetten, maar pas toen Van Aert zijn rug kromde in de technische zone, werd het verschil kleiner. Zes seconden werden er vier, en even later slaagde Van Aert er zelfs in om te doen wat niemand dit seizoen voor elkaar kreeg: een kloofje op Van der Poel dichten. Zonder meer indrukwekkend. Er was ook niemand die zijn wagonnetje bij de drievoudige wereldkampioen had kunnen aanhaken. Na twee ronden volgde de rest al op iets minder dan een halve minuut van de beide kemphanen.
Schuine kant beslissend
Van Aert besloot vervolgens om het initiatief op zich te nemen, maar vlak voor de beruchte schuine kant sloop Van der Poel naar de kop. Wederom kwam zijn technisch vernuft naar boven met een quasi perfecte passage. Van Aert stond alweer te voet en werd terug in de verdrukking geduwd. Maar ditmaal kreeg hij die vijf seconden niet zo gemakkelijk gedicht. De klare kijk van Van Aert veranderde in een grimas en de verschillen liepen snel op. Van Aert had zijn motor duidelijk opgeblazen bij die eerste achtervolging.
In de tweede koershelft bouwde Van der Poel zijn voorsprong uit tot een geruststellende halve minuut. Van Aert leek maar niet te herstellen van zijn inspanningen en zag zelfs een herboren Toon Aerts tot bij hem sluipen. De twee maakten er in de slotronde nog een mooie strijd van om de dichtste ereplaats, tot Aerts er bij ging liggen en zich moest tevredenstellen met brons. Van der Poel kwam intussen in tranen en met de fiets boven zich getild over de aankomst.
Wereldkampioenschap veldrijden 2019
Uitslag heren elite
1. Mathieu van der Poel
2. Wout van Aert op 16s
3. Toon Aerts op 25s
4. Michael Vanthourenhout op 50s
5. Laurens Sweeck op 1m01s
6. Lars van der Haar op 1m10s
7. Quinten Hermans op 1m24s
8. Marcel Meisen op 1m29s
9. Jens Adams op 1m31s
10. Gianni Vermeersch op 1m33s
Volledige uitslag
Van Der Haar de enige Nederlandse teamspeler van dit WK, diepe buiging.
A3: 'Had natuurlijk al in 2016 of 17 moeten gebeuren...'
Aldus AvdP direct na afloop...
Wat als Toon niet vroeg weggegleden was op de schuine kant en Mathieu een paar seconden gratis kreeg? Wat als Wout niet solo achter Mathieu gereden had, maar had gewacht op enkele landgenoten om dit samen te doen?
De spanning stond er zwaar op bij de familie Van der Poel. Mathieu kwam meer opgelucht dan blij over de streep.
En nu, klaar met die speeltuin en naar de weg.
Raker kan je m niet raken.
Ik moet al-tijd aan dit (mooie) programma denken als ik de kop van Adri in beeld zie > https://www.vpro.nl/programmas/over-vaders-en-zonen.html
Geen hond bij wie dit in het geheugen gegrift blijft staan, de beste wint, lekker weertje, rechtoe-rechtaan parcours, het is wat het is.
Van der Haar ook super!
(En Ja dan bedoel ik Roubaix)
De echte grote talenten binnen het veldrijden dienen gewoon de weg op te gaan en dat is wat er gelukkig/natuurlijk ook altijd gebeurt.
Overigens gefeliciteerd Mathieu, weer een mooie overwinning! Kennelijk kan hij toch moeilijk om met de druk, al zal dat voor koersen op de weg ongetwijfeld anders zijn. Van Aert is blijkbaar al een echte wegrenner met z'n schuimbek.
Anders blij dat dit cross seizoen er zo goed als op zit. Saai, saaier, … net niet saaist. Op nu naar de weg waar de concurrentie vele malen groter is.
En het was toch nog steeds heel overtuigend. Greep de wedstrijd en van Aert gewoon bij de keel en reed steeds verder weg. Iedereen is verder op waarde geklopt en op zijn juiste plek gefinished ( allhoewel Aerts ook tweede had kunnen worden, maar van Aert is dat ook gegund gezien zijn beesachtige inspanning). Wij menen allemaal dat Mathieu niet super was en wellicht was dat zo, maar niettemin rijdt een van Aert zich letterlijk et snot voor de ogen en dat is zelf een echte klasbak.
Blijf me verbazen over de inspanningen die geleverd moeten worden in het hedendaagse cyclocross. Zeer pittig.
De druk die de media (lees Vlaamse media) er op heeft gelegd was niet misselijk. Als je dan zo cool, gefocust en professioneel de race ingaat ben je de terechte kampioen.