Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Mathieu van der Poel voor vierde keer wereldkampioen veldrijden, zilver voor Wout van Aert
Mathieu van der Poel is voor de vierde keer wereldkampioen veldrijden geworden. De 26-jarige Nederlander was de beste na een spannende zandcross in Oostende. Hij wist zijn eeuwige concurrent Wout van Aert te verslaan na een tweestrijd. De beslissing viel al in de derde ronde, toen Van Aert een lekke band kreeg. Het brons ging naar Toon Aerts.
De kopstart was voor Mathieu van der Poel, maar het was Wout van Aert die na de eerste beklimming van de brug als eerste het zand indook. Na de passage door het strand konden alleen Laurens Sweeck, Toon Aerts, Quinten Hermans en Michael Vanthourenhout enigszins volgen. Van Aert en Van der Poel kwamen daardoor op de renbaan elkaar al tegen, op ruim tien seconden gevolgd door de vier Belgen.
Van Aert kende een razendsnelle start – foto: Cor Vos
Valpartij Van der Poel
In de tweede ronde hoefde Van Aert, in tegenstelling tot Van der Poel, niet van de fiets in aanloop naar de tweede beklimming van de grote brug. Daardoor kon WVA een klein gaatje slaan. In zijn jacht om dat gat dicht te rijden, kwam Van der Poel hard ten val. De titelverdediger geraakte in een diep spoor en duikelde voorover, waardoor het verschil tussen Van Aert en Van der Poel groeide naar vijftien seconden. Toon Aerts had zich daarachter gemeld op de derde plek.
Lekke band voor Van Aert
Van der Poel liet zijn hoofd echter niet hangen. Door een goede passage in aanloop naar de brug reed hij een stuk van zijn achterstand dicht en zo sloot hij aan het einde van de derde ronde weer aan bij Van Aert. Niet veel later werd duidelijk hoe dat kon: de Belgische favoriet had een lekke band en moest van fiets wisselen. Hierdoor kon Van der Poel een voorsprong pakken van elf seconden.
Man-tegen-mangevecht
Halverwege de cross (na vier van de acht rondes) was het verschil door Van Aert teruggebracht tot zeven seconden. Het werd een waar man-tegen-mangevecht tussen de twee grootmeesters, waarin elk foutje in het zand of op de brug duur te staan kwam. Dat ondervond ook Van Aert in de vijfde ronde, want Van der Poel wist zijn voorsprong te verdubbelen. Ook in de zesde ronde liep hij verder uit, richting de twintig seconden.
Het duel langs de zee – foto: Cor Vos
Van der Poel maakt de beslissing
De kopman van Alpecin-Fenix breidde vervolgens zijn voorsprong alleen maar verder uit. Van der Poel maakte geen fouten en zette Van Aert in de voorlaatste ronde op ruim een halve minuut. Technisch maakte de Nederlander geen fouten meer. Zijn Belgische opponent deed nog verwoede pogingen om het gat te dichten, maar dat lukte alles behalve. Het verschil bleef, mede omdat Van der Poel geen risico meer nam, rond de 30 seconden hangen.
De strijd om het brons werd gewonnen door Toon Aerts. De 27-jarige Antwerpenaar reed lange tijd alleen op de derde plek, zag in de zesde ronde Tom Pidcock komen aansluiten, maar reed de jonge Brit weer uit zijn wiel. Pidcock zette in de slotronde nog even aan en dwong Aerts tot een sprintje, maar de versnelling van Pidcock kwam te laat.
Minder dan een uur
In de slotfase werd ook duidelijk dat het WK korter dan een uur ging duren; de jury had besloten om acht rondes te rijden in plaats van acht. Een opvallend gegeven, want normaal dient een grote wedstrijd als deze langer dan een uur te duren. Van der Poel finishte uiteindelijk na 58 minuten en 57 seconden.
foto: Cor Vos
WK veldrijden 2021 in 
Oostende
Uitslag mannen
Mathieu van der Poel in 58m57s
Wout van Aert op 37s
Toon Aerts op 1m24s
4. 
Tom Pidcock op 1m37s
5. Laurens Sweeck op 2m05s
6. Michael Vanthourenhout op 2m14s
7. Eli Iserbyt op 2m18s
8. Quinten Hermans op 2m23s
9. Lars van der Haar op 2m41s
10. Joris Nieuwenhuis op 3m15s
Wel jammer van die lekke band, ik denk dat ze anders heel lang bij elkaar in de buurt waren gebleven..
Kregen we vanwege Corona een rondje minder? Een WK binnen de 59 minuten is toch niet de bedoeling. Volgens mij reden de beloften gisteren amper korter, qua tijd althans.
In die logica heeft Mathieu enkel in Bogense 2019 Wout kunnen kloppen op een WK. In Tabor 2015 had Wout pech. In Dübendorf 2020 kwam Wout net terug uit z'n horrorblessure. En in Oostende 2021 terug pech. Eigenlijk was het parcours van Bogense 2019 WK-onwaardig, zoals Dendermonde dat was voor een Wereldbeker. Dus Mathieu heeft Wout nog nooit op een deftige race geklopt op het WK! We zullen Bieles 2017 ook als pech beschouwen voor Mathieu. Zo tellen alleen Zolder 2016 en Valkenburg 2018 mee. Tussenstand WK's: Wout 2 - 0 Mathieu.
Voor wie eraan twijfelt: ik ben sarcastisch.
Zinvolle laatste toevoeging. Want bij sommigen kan deze reactie zomaar eens oprecht en gemeend zijn, zonder enige vorm van sarcasme of ironie.... ;-)
Kortom, nog nooit zoveel zever gehoord over het voorkomen van lekke banden!
Soms kun je een lekke band voorkomen door fatsoenlijk over een borduurtje te springen, boomwortel te vermijden of om een put heen te rijden. En soms heb je gewoon pech als je ergens een scherp steentje in de ondergrond hebt zitten.
In Overijse en Herentals had Mathieu pech. In Bieles had Mathieu heel veel pech. En nu is Wout aan de beurt. Klote dat dit tijdens een WK gebeurt. En de verschillen zijn dusdanig klein dat een lang stuk op een lekke band meteen fataal is. Hoewel de duikeling van Mathieu er ook wel indrukwekkend uit zag.
Zonder die lekke band wou ik het wel eens zien, 20sec rij je dan niet zomaar toe.
Het tekent enkel hoe klein het verschil is tussen deze twee. Een lekke band en de koers is voorbij. Dat zag je in Herentals, in Overijse, en ook nu. Enkel zat Mathieu nu aan de goede kant van de pechstreep.
Misschien lag het aan de koerssituatie. Misschien is Wout mentaal wel niet zo sterk als iedereen graag wil geloven. Of zat hij in de eerste rondes al op zijn max en was dit de druppel?
Ik heb sommige reaguurders hier vorige week vanalles horen roepen over Wout en Mathieu in Overijse, en dat Wout daar de sterkste was en ook gewonnen had zonder lekke band van Mathieu. En spreken over gebrek aan respect als je zei dat Wout de overwinning mede te danken had aan de lekke band. Maar nu is het andersom, en dan ligt het ineens niet aan de kracht van Mathieu maar aan de pech van Wout.
Boeiend fenomeen....
Ik denk dat de gedachte was om een oud zwak punt, het terug vechten als je op achterstand komt, bij VdP uit te venten of zijn neiging om te driest achterstanden recht te zetten. De executie leek z'n vruchten af te werpen in eerste instantie met o.a. een fout tot gevolg. Daarna is echter vooral gebleken dat de VdP de mentale barrière van weleer ruimschoots doorbroken heeft en ook zonder de platte band wel weer bij Van Aert zou zijn teruggekeerd.
Grappig genoeg heeft uiteindelijk Van Aert zichzelf over kling gejaagd met dat plan van hard starten, voorsprong uitbreiden na een fout en de pech van de lekke band. Zoals de wedstrijd tactisch is aangevat door Van Aert zou VdP waarschijnlijk nog wel gewonnen hebben zonder die lekke band. Het zou mij benieuwen wanneer Van Aert dat juist niet had gedaan. Het zou dan misschien wel een interessant steekspel geworden zijn, waarbij men om en om prikjes uitdeelt en een klein afgedwongen foutje in de eindfase het spel zou kunnen beslissen.
4-3 in de enige cross die er toe doet,.. Zoetemelk zou er voor getekend hebben Grote molen
Ik heb genoten. Dank Mathieu en dank Wout!
En hiermee schrijf ik weer 8 regels met veel zinnigere inhoud dat Jan Boven zegt tijdens de race. Wat geeft die kerel altijd nikszeggende antwoorden, al of niet bewust.
Wout moest even bekomen van het rijden op een platte tube. Het verschil werd door hem ook gehalveerd maar op de zandstrook voor de brug moest hij te vroeg afstappen. Op de klim van de brug kwam hij harkend boven. Even daarvoor schoot Mathieu uit zijn klikpedaal maar wist op wonderbaarlijke wijze op de fiets te blijven. Ik denk dat hij daar het WK heeft gewonnen.
Zonder lekke band van Wout had ik het nog niet geweten.