Fietstoerisme 
Materiaalzone 
‘Mathieu van der Poel is een drama voor de concurrentie’
Interview Erik Dekker schudt zijn hoofd en vraagt zich na de 53 kilometer lange solo van Mathieu van der Poel in de vijfde rit van de Tirreno-Adriatico één ding af: “Hoe kan het toch dat Mathieu ons keer op keer opnieuw weet te verbazen? Dit is ongekend. Je kunt wel zeggen dat de andere mannen naar elkaar kijken omdat ze in het klassement geen rekening met hem hoeven te houden. Maar bij de achtervolgers was het ook een grote afvalrace. Dit realiseren op zo’n zwaar parcours en in deze koude en slechte weersomstandigheden is echt héél bijzonder.”
In 2002 wist Erik Dekker het eindklassement van de Tirreno-Adriatico te winnen na een spannende strijd met Danilo Di Luca. De zondagrit door de heuvelachtige Le Marche is in de Italiaanse rittenkoers tussen de twee zeeën meestal extreem lastig. “Ik zie me nu nog na die zondagrit in 2002 minutenlang voorbij de finish op de grond zitten om op adem te komen”, herinnert Dekker zich. “Er is in deze regio geen meter vlak en er wordt op de zondag altijd gekoerst. De zaterdagrit staat bekend als dé bergrit, maar ik weet dat de meesten op dit terrein nog meer afzien.”
Dekker vindt het huzarenstukje richting Castelfidardo nog meer bijzonder dan de zege van ‘MVDP’ na een solo van 72,5 kilometer in de BinckBank Tour vorig jaar op de Veste van Muur van Geraardsbergen. “Natuurlijk reed hij destijds ook nog voor het klassement, waardoor iedereen hem toen in de gaten hield en moest achtervolgen. Dit is echter wel in een heel ander deelnemersveld met o.a. de Tour-winnaars Tadej Pogacar, Egan Bernal en Geraint Thomas.”
Erik Dekker – foto: Cor Vos
Deelnemersveld
“Na de Strade Bianche vorige week zaterdag concludeerden we al dat Mathieu in Siena won in het sterkste deelnemersveld dat we de laatste jaren in een klassieker hebben gezien. Nu voert hij deze geweldige show op in hetzelfde sterke deelnemersveld. Het is ongekend hoe Van der Poel uiteindelijk op de drie kilometer lange slotklim zijn voorsprong nog weet te verdedigen tot 10 seconden op Pogacar. Natuurlijk zat hij ver door zijn krachten heen en verloor hij in de finale terrein. Maar hij weet wel heel knap stand te houden. Woorden schieten tekort om deze prestatie te omschrijven.”
Hoe de concurrentie voortaan moet omgaan met Mathieu van der Poel? Erik Dekker denkt even na en antwoordt dan: ,,Mathieu is een drama voor de concurrentie. Je weet niet wat hij doet. Hij kan sprinten. Hij kan explosief wegrijden op een steil klimmetje demarreren en hij heeft geen moeite met een lange solo. Als concurrent heb je geen flauw benul hoe je op hem moet reageren. Nu lijkt het me niet verstandig dat hij zaterdag in Milaan-Sanremo al in de aanval gaat op de Cipressa. Dan zijn er nog genoeg knechten in het peloton die in de achtervolging kunnen rijden. Maar, wat gaat dit geven in Parijs-Roubaix? Daar hebben we al urenlange solo’s van Fabian Cancellara en Tom Boonen gezien. Zeker als het slecht weer is, kan Van der Poel dan opnieuw een show opvoeren. Op natte wegen heeft hij sowieso een groot voordeel omdat hij met zijn techniek zijn fiets veel beter onder controle heeft.”
Rijdt ondanks zijn jeugdige leeftijd een stuk slimmer dan ene ROLGIC (rit van gisteren was een misser van formaat). Wellicht ook door betere ondersteuning uit de ploegleiderswagen...
Je ziet in wedstrijden wel eens dat ze 3 minuten kado doen. Peloton breed over de weg, iedereen op zijn gemak een boompje opzoeken, etc. Maar daar was absoluut geen sprake van.
Tel daarbij op de kou en vooral ook de wind, en je weet dat ze achter Mathieu niet hebben stilgezeten. Kijk ook hoe snel Soler en zijn kornuiten dichterbij kwamen.
De sterkste reed daarom gewoon voorop, de slimste reed daar vlak achter.
Is ook mijn inschatting. Koers moet altijd gereden worden, maar Mathieu zag er wel heel erg sterk uit. En de sprint die Mathieu heeft, daar heeft Pogacar tot nu toe niet aan kunnen tippen.
Denk dat hij de etappe ook met wat minder energie had kunnen winnen (maar da's niet zo mooi om naar te kijken)
Die gaat nooit meer komen.
Ik was altijd groot fan, maar dit is echt een aanfluiting.
Laatje MvdP eerst maar eens zijn palmares uitbreiden. Daar is ie net mee begonnen.
In zijn voorkeur-klassiekers kan ie nog niet in de schaduw staan van de groten.
Extra k*t eigenlijk voor de verzamelde tegenstand dat deze matige rijder al 2 ritten in de Tirreno gepakt heeft. Onbegrijpelijk.
Ten tweede de prestatie van Mathieu was groter omdat die veel langer duurde en alleen,Pogi is nog minder dan de helft alleen gereden.. Hier zitten enkele die reacties geven die verdwaald zijn,en uit een inrichting ontsnapt zijn. Vast zetten die hap voor het te laat is. Ik heb zo het idee dat ze zuidelijk onder Nederland rondlopen.
neemt niet weg dat hij ook een super gatelnteerde renner is
maar wat Mvdp heeft laten zien is weergaloos
hij heeft de tour gewonnen door gebruik te maken van
hij kan goed klimmen
en inderdaad hij trapt heel watt weg
maar laat hem eerst maar een doen wat Mvdp gedaan heeft
Mvdp heeft nou ook niet de meest getalenteerde ploeggenoten met alle respect voor zijn ploeggenoten
De discussie van vandaag ‘wie er nou vandaag de grootste prestatie levert’ is lijkt me echter heel duidelijk: dat is natuurlijk van der poel. Na de aanval van mvdp heeft Pogacar tot zijn aanval 30km geen trap teveel hoeven doen. Terwijl mvdp telkens in de wind zat, heeft Pogacar heel lang Formolo voor zich gehad, ook daarna nauwelijks op kop geweest. Het klopt dat op de steile stukken het voordeel in het rijden van een groep minimaal zijn, maar hoeveel van het parcours is dat? Niet veel. Het windvoordeel in zo’n groep is echt extreem, als we van de 30% regel uitgaan, betekent dat dus dat telkens als van der poel 400 watt trapte, Pogacar er 280 trapte, een extreem groot verschil. Hier komt ook nog bij dat de groep Pogacar langzamer reed dan van der poel, het wattage heeft dus nog lager gelegen. Je ziet hier meteen dus het verschil, terwijl van der poel keihard moest beuken in de hoge zones, heeft Pogacar afgezien van de klimmen gewoon onder zijn omslagpunt kunnen rijden. Hoe logisch is het dan dat hij er zo uit komt in de finale? We hebben het hier niet over ene J de Vries van de plaatstelijke wielerclub, maar de sterkste renner bergop van de wereld momenteel. Al met al is dat geneuzel dat Pogacar vandaag ‘de beste’ was complete nonsens. Het beweren daarvan getuigt wat mij betreft ook dat er niet zo heel veel van de basisprincipes van het wielrennen begrepen word.
Ik begrijp de drang van sommige mensen niet zo goed om de 'grootste prestatie' of 'de beste renner' aan te wijzen. Deze mannen hebben elkaar nodig om het maximale uit zichzelf te halen en dat doen ze niet alleen maar met met wacht-wacht-poef koersen maar met een variëteit aan wapens. Heerlijk toch. Dat je persoonlijke favorieten hebt vanwege land, ploeg, stijl of andere redenen is logisch, ieder z'n voorkeur.
Hij is iemand waarvoor mensen de TV of stream aanzetten. Hij is de talk of the town, niks controle, koers! Onvoorspelbaar, onvoorstelbaar, puntje van je stoel, af entoe een toefje controverse, het is er allemaal.
Meer aandacht, meer sponsoring, meer beter.