Mathieu van der Poel: “Ik kan me wel voor mijn kop slaan”
“Ik had gewoon vroeger aan moeten gaan.” Mathieu van der Poel legde de schuld bij zichzelf na zijn tweede plaats in de Brabantse Pijl, waar hij de zege moest laten aan Julian Alaphilippe.
“Ik maakte een fout die ik normaal nooit maak. Ik ga niet slapen vannacht, daar ben ik zeker van”, zei Van der Poel over zijn sprint in de Brabantse Pijl, waar hij met Alaphilippe en Benoît Cosnefroy duelleerde om de overwinning. “Ik wist al toen Alaphilippe er voorbijkwam, dat ik al te lang had gewacht. Dan zit ik eigenlijk half te freewheelen tussen hun twee. Het is mijn eigen domme fout.”
De kopman van Alpecin-Fenix verwachtte niet dat Cosnefroy voor de laatste bocht al zou komen. “Ik was van plan wat híj deed, namelijk tegen het hek sprinten want dan moest de rest door de wind komen. Op zich was dat nog gen probleem. Ik kan mezelf echt voor mijn kop slaan om niet aan te gaan op dat moment. Dat was een grote fout en ik ben echt heel teleurgesteld in mezelf.”
Dat hij zich niet zegezeker voelde tegen zijn twee tegenstrevers uit Frankrijk, vertelde hij. “Vorig jaar had ik hier de sprint al gereden, dus ik wist hoe dat moest. Ik wist dat als ik in de laatste rechte lijn kwam, toen ik de streep zag liggen, dat ik er dichtbij ging zijn. Maar om het dan nog zo te verkloten, dat kan ik mezelf niet vergeven.”
Eigen fout
Hoewel Van der Poel nog dicht bij de overwinning leek te komen op het moment dat Alaphilippe zijn handen al in de lucht stak, voelde hij zelf dat hij te laat kwam. “Ik had zeker nog wel een versnelling. Het is een eigen fout als je je sprint niet kunt rijden. Ik had gewoon vroeger aan moeten gaan.”
Over vier dagen gaat de Nederlandse kampioen alweer van start in Gent-Wevelgem, om daarna aan het vertrek te staan van de Ronde van Vlaanderen. Toch vindt hij niet dat hij daarmee de ontgoocheling van de Brabantse Pijl al snel kan wegspoelen. “Nee, zo ben ik niet. Ik zie dit echt als een gemiste kans. Ik was wel gebrand op de zege hier en het zat er zeker in.”
Jezelf professioneel laten ringeloren door twee ploeggenoten.
Hoe dan ook, samen hebben ze VDP keurig in het pak genaaid.
Zelf vond ik vooral een slimme sprint van Alaflip. Ik denk dat hij bewust lange tijd langs MVDP blijft. Matje kon daardoor geen kant op. Toen Alaflip eindelijk gepasseerd was, was het te laat.
Oorzaak ligt wel degelijk bij VDP. Die laat zich ringeloren. En Flipke doet dat zeer behendig: VdP klem zetten, snelheid even aanpassen aan Cosnefroy zodat bij Mathieu de snelheid eruit moet, en dan vol door naar de finish.
VDP had meteen uit de bocht zijn sprint moeten lanceren; het zou mij benieuwen of Alaphillipe er dan nog was overgekomen (maar dat zullen we nooit weten helaas)
En ik ben er ook van overtuigd dat VDP wint als hij eerst aangaat.
Alaflip heeft het slim gespeeld, en gebruik gemaakt van de tragere Cosnefroy om VDP vast te zetten.
Maar Cosnefroy heeft niet bewust Alaflip geholpen volgens mij
Ik denk dat ze wel degelijk even hebben afgestemd. Dat ze niet achter elkaar fietsen en misschien ook waar ze de sprint willen aangaan.
De fout van mathieu was een bonus!
Echter maakt dat ook geen klap uit, ook dat is wielrennen. Mathieu heeft gewoon een domme fout gemaakt, als hij als eerste aan gaat en een volle sprint lanceert zien ze hem nooit meer terug en wint hij met drie fietslengtes. Hij is ook altijd degene die roept dat hij vind dat iedereen altijd te lang wacht bij een sprint en notabene hij wacht nu zelf te lang. Dom maar ook daar leer je van.
T'is nota bene niet eens World Tour level. Sowieso weer goede zaken gedaan met het team ten opzichten van Arkea.
Tour de France, Giro d'Italia en Vuelta a España, here we come !!!!!! :D
Bij het opstellen van zijn programma vond dit geen gehoor maar misschien dat het nu wel aankomt.
Leren van je fouten en door frustratie nog meer adrenaline aanmaken voor de volgende sprint.
Ja, dit was een slechte sprint, maar hij zit er wel.
En met zijn manier van koersen gaat hij heel vaak in de situatie komen dat hij zijn cartouche te vroeg afschiet. Zoals in de AGR vorig jaar. Die hij uiteindelijk toch won.
Hij moet gewoon zo gedurfd blijven koersen, en de overwinningen proberen op te halen. En niet wachten tot ze in zijn schoot geworpen worden. Want ik denk dat hij er dan uiteindelijk veel minder mee pakt.
Mooiste voorbeeld: Van Avermaet. Die koerste eerst heel dom (altijd te vroeg in actie). Toen is hij slim gaan koersen (wachten) en heeft hij veel gewonnen. Maar hij volhardt nog altijd in die tactiek, maar die werkt niet meer. En dus is dom misschien wel weer het nieuwe slim.
- Gent-Wevelgem 2018
- MSR 2020 (in de sprint)
- BP 2020
- Vlaanderen (oooo zoooo dom) beklimmingen van bergjes (wegrijden van Italiaantje had ie niet eens gezien, en de laatste beklimming begon ie helemaal achteraan)
- AGR (te vroeg aangegaan, zelfs onze Gesink vond het dom)
- het WK (niet eten)
- in voorbereidende koersen dit jaar (kwam niet aan te pas in sprints, door slecht positie te kiezen)
- BinckBank dit jaar; als ie 10 km voor het einde wegsprint wint ie waarschijnlijk ook.
Dus je ziet, geen scorebordjournalistiek, want er zitten hierbovenn ook twee koersen die hij WON.
WvA doet dat veel beter en slimmer, vind ik. Maar MvdP is zo'n klasbak, dat ie er nog vaak mee wegkomt.
wielrennen is geen playstation. Je bent voor bijvoorbeeld perfecte plaatsing ook gewoon afhankelijk van wat anderen doen. Denken dat je goed geplaatst zit, totdat iemand een zwieper maakt of zich terug laat zakken.
Of bij een demarrage vroeg in de koers: Bij AGR bijvoorbeeld gaat hij vroeg. Maar die Astana? rijdt niet mee. Doen ze dat wel, dan komen ze waarschijnlijk wel als eerste op de Kruisberg en misschien ook op Eyserbosweg. En dan is dom ineens misschien heel slim. Maar wint hij vervolgens niet de koers.
WvA in de tour: als Bo Hagen iets verder naar rechts sprint komt Wout er nooit langs, en wint hij niet de etappe. Had hij dan ineens "dom" gesprint?
Van mij mag hij lekker dom blijven koersen: wint hij stiekem veel wedstrijden mee!
In de BinckBank tour met een beperkt peleton kan hij zelf het gat dicht rijden, aan kop sleuren om vervolgens weg te poefen en te winnen. Maar in de monumenten gaat hij dan toch veel ereplaatsen rijden denk ik. (Hoewel ik hem er ook wel zie winnen, dit jaar nog)
En zijn sprints zijn het beetje hetzelfde.... Hij wint omdat hij de rest weg blaast. Maar hij wint zelden als hij niet de betere is. Sommige renners kunnen dat wel.
Alaphilippe was niet alleen slimmer maar vooral veel beter dan Mathieu.
Op die kasseiklim had Mathieu alle moeite van de wereld om zich in het wiel van Alaphilippe vast te bijten. Je zou in principe het omgekeerde verwachten. In de laatste 5km had Alaphilippe zelfs nog de tijd om even naar de camera te glimlachen.
Daarmee is natuurlijk niet alles gezegd. Het kan goed zijn dat Mathieu de Ronde wint met een straat voorsprong op Alaphilippe en co. Ik kijk er alvast naar uit.
Als Flip veel beter was zoals jij zegt, waarom reed hij dan niet gewoon van hem weg? Weet niet welke wedstrijd jij hebt gezien maar ik zag toppers die zeer aan elkaar gewaagd waren.
mag ik jouw bril lenen. Want die van mij is wat wazig.
Ik heb namelijk een koers gezien waarbij de twee beste renners volledig aan elkaar gewaagd waren. Wind mee, wind tegen, bergop, bergaf. Ook op dat kasseienklimmetje. In staat elkaar pijn te doen, maar niet om elkaar te lossen.
En uiteindelijk wint denk ik de slimste van de twee.
Nog een prettige dag verder.
Geef me 1 overtuigend argument dat Alaphillipe sterker was bergop, ook op dat steile klimmetje.
De eerste keer rijdt VDP enkele meters dicht op Alaphillipe om bovenop zij aan zij te eindigen.
De tweede keer kwamen ze op mijn TV toch echt samen boven. Flipke voorop, en direct in zijn wiel VDP. Wiel aan wiel, geen gat ertussen.
Of kun je dat afleiden aan de gezichsuitdrukkingen? Manier van fietsen? Hun hartslag? Voelde jij de pijn in hun benen? Heel knap...
Als je sterker bent op zo'n klimmetje, dan kom je alleen boven! En de rest is allemaal flauwekul.
Goede middag nog.
Alaphilippe in de ronde..., ik zie het niet echt
M.a.w. hij zat dus volkomen naatje gepositioneerd.