Marianne Vos treurt om weer een tweede plaats op WK: “Als je zo dichtbij bent, dan is dat zuur”
Marianne Vos eindigde zaterdag voor de vijfde keer in haar carrière als tweede op het WK op de weg achter een Italiaanse. Na de finish zorgde dat voor tranen bij de Brabantse: “Als je zo dichtbij bent, dan is dat wel heel zuur.”
“Ik kon Elisa Balsamo niet opvangen met meer snelheid. Dan zijn het pijnlijke meters. Ik miste net een beetje punch”, doet ze haar verhaal. “Ik heb dit al een paar keer eerder meegemaakt. Ik kan het wel verwerken, maar kansen als deze krijg je niet elke dag.”
Andere ploeggenotes hadden na afloop van de wedstrijd kritiek op de lead-out voor Vos, maar zelf kon ze zich daar niet in vinden. “Ik weet niet wat er fout ging. Ik zat in het perfecte wiel, dat gaatje in de laatste meters was voor mij wel heel gunstig. Balsamo had gewoon de snelste sprint.”
“We wilden alert zijn en niks laten rijden”, eindigt ze. “Steeds zat er iemand van Oranje van voren. Er werd aangevallen en meegesprongen, zoals dat was besproken vooraf. Het parcours was alleen niet selectief genoeg. Net een harmonica-effect.”
Ik vind het doodzonde, had haar eerste regenboogtrui geweest na haar comeback en wellicht haar laatste kans. Denk ook vandaar de zichtbare emotie bij haar (maar nu ga ik psychologiseren).
Vos is eigenlijk de enige die professioneel reageert. Zij zal ook wel vinden dat een en ander geëvalueerd moet worden, maar houdt zoiets intern.