Marianne Vos na nieuwe zege in de VS: “En nu een verdiende rustpauze”
In Waterloo haalde Marianne Vos het na een duel met Lucinda Brand. In Iowa hield ze in de finale Denise Betsema af. “Ik kan bijzonder tevreden op mijn Amerikaanse avontuur”, glunderde ze achteraf. “Nu neem ik een break, om daarna weer op te bouwen naar de tweede helft van het veldritseizoen.”
Vos kende in Iowa City een vliegende start. Maar na een paar rondjes kwam een aantal concurrentes opnieuw aansluiten. “Geen bewuste keuze”, lachte ze. “Denise en co kwamen gewoon te snel terug. En het was nog een heel lange cross.” Vos had het over een lastige wedstrijd. “De intervallen volgden elkaar snel op. Dat maakt het zwaar.”
In de finale speelde ze het tactisch, vertelde Denise Betsema, haar laatste belaagster. “Die Mount Krumpit was een lastige. Ik wist dat Marianne daar het verschil zou proberen maken en dat pakte ze tactisch prima aan. Ik kan alleen maar veel leren van haar”, loofde ze de winnares.
Vos vliegt morgen, net als alle andere Europese renners en rensters, terug naar huis en zal nu genieten van een lange rustpauze. “Geen nood, ik kom terug”, stelt ze de fans nu al gerust. “Ik ga er nu even tussenuit, maar ga dan weer opbouwen naar deel twee van het veldritseizoen. Ik heb hier in de VS alvast genoten van drie fantastische wedstrijden en prima resultaten.”
Toch blijft vrouwenwielrennen een kleine sport. In hoeveel landen zouden ze Marianne Vos (her)kennen? Hoeveel professionele wielrensters zijn er?
Ik denk dat je bv. een Serena Williams of Simone Biles inderdaad toch wel nog wat hoger kan inschatten, al blijft het altijd moeilijk om sporten onderling te vergelijken.
Vooral de overgave waarmee ze het doet is aanstekelijk, laat zich niet frustreren door een 2e plaats en tactisch zo slim, gister weer: een uur alleen rijden is niet het doel, dus laat je maar weer inlopen om nog krachten over te hebben op het einde.
We hebben een masterclass in wielrennen gezien van Marianne Vos.
Na afgelopen Parijs Roubaix weet ze dat daar ook nog historie te schrijven valt: ik denk dat ze daar extra voor gemotiveerd zal zijn komend(e) jaar(jaren).
Daar komt ook nog bij, dat het jammer is jou niet in actie te zien en met name dan in de strijd met Betsema en Brand.
Wat ik persoonlijk het meest bewonder: ze gaat al zo lang mee, maar ze lijkt nog altijd heel erg te genieten van haar sport. Ze zag VdBreggen komen toen ze zelf aan de wereldtop stond, en nu VdBreggen is vertrokken staat ze nog altijd aan de top (zij het net wat minder alleen).
En wat ook opvalt is dat ze zichzelf gewoon iedere keer opnieuw uit lijkt te vinden. Kijk naar de cross: het niveau is de laatste jaren ontzettend gestegen. Maar waar Cant niet mee lijkt te kunnen, lukt Vos dit wel. En eigenlijk zie je hetzelfde gebeuren op de weg; ook daar is de top ontzettend veel sterker geworden, maar nog steeds kan ze mee met de besten.