Lefevere: “Het is mijn verdienste, wie anders heeft Cavendish een kans gegeven?”
Patrick Lefevere was meer dan blij met de overwinning van Mark Cavendish in de Ronde van Turkije. De Britse sprinter, ruim drie jaar zonder zege en vorig jaar bijna gestopt, bloeit bij Deceuninck-Quick-Step helemaal op onder de vleugels van Lefevere. “Het doet me heel veel plezier. Ik werd er haast emotioneel van”, aldus de ploegbaas in Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad.
“Als ik had gedacht dat het gedaan was met hem, dan had ik hem niet teruggenomen”, stelt Lefevere. “Ik heb het van bij het begin gezegd: ik had met Cavendish niets te verliezen. Als hij mislukte, was het zijn schuld. Lukte het, dan is het mijn verdienste. Ik dacht: we zien het wel. Het is dus gelukt. En ik meen dat, hé, dat het mijn verdienste is. Wie anders heeft hem een kans gegeven?”
Derde programma
Deceuninck-Quick-Step maakte dit voorjaar al veel gebruik van Cavendish. Hij begon in Almería, waarna hij enkele Belgische eendagskoersen, de Settimana Internazionale Coppi e Bartali en de Scheldeprijs reed.
“We hebben hem zo’n beetje overal ingezet. Eigenlijk reed hij het derde programma van de ploeg. In de Scheldeprijs had hij een heel specifieke opdracht. Sam Bennett moest voor de overwinning sprinten. Cavendish moest bij hem in het wiel zitten, opdat niemand anders die plek zou kunnen innemen”, legt Lefevere uit.
“Zondag in de Ronde van Turkije was het al nipt. In de laatste bocht verloor hij wat plaatsen door een renner die bijna viel. Vandaag heeft hij gesprint zoals hij dat het beste kan“, geeft de manager van Deceuninck-Quick-Step aan. En ondanks het redelijk ‘goedkope’ contract van Cav, heeft hij nu toch zijn waarde. “De Commonwealth bestaat nog, en nu krijgt hij ook weer een bladzijde in de krant. Misschien zelfs de frontpagina?”, vraagt Lefevere zich af.
Hij leest de reacties op Wielerflits ook, en vermaakt zich er kostelijk mee.
Laten we wel wezen, het wielrennen wordt een pak saaier als hij met pensioen gaat
En dan jou reactie. briljant. Bedankt!
Zit nu voor mijn speciekuip te wachten op het opiniestuk van Kerkhoffs hierover...
Zo werkt dat toch niet, dacht ik.
In dat model is winst van Van Aert aan hem te danken en elk verlies aan zijn ploeg, ook al ziet het onderwerp (de Van Aert in het model) dat zelf volkomen anders. Er is ook nog een Van Aert-Roglic-Jumbo model, wat gaat over onrecht dat een hele natie wordt aangedaan doordat een sporter van die natie een sporter van een andere natie ondersteunt.
Lefevere heeft hier een punt: Cav kost hem weinig dankzij een eigen sponsor en betaalt zich dubbel en dwars terug in publiciteit. Dus zakelijk een goede keuze.
Doordat hij op deze manier het succes claimt, krijgt hij gewoon nog meer publiciteit.
Dit kan gewoon niet waar zijn.
Of hij is een narcist, of hij doet het erom, of wielerflits verzint quotes om ons te nakken.
Ik neig zelf tot het eerste!
Door deze sprint kan Lefevere vol zelfverheerlijking, ejaculerend zijn Quickstep-bolide bevuilen. En er is altijd wel een onderdanige journalist in de buurt, die op zijn kleverige achterbank plaatsneemt. Voor een repeterend platform aan nikszeggings.
En werkelijke IEDERE renner die Quickstep verlaat rijdt het jaar erop als een geparkeerde drol rond. (Kittel, Viviani, Terpstra, Mas, etc.). Dit is géén toeval meer. Geen geluksfactor maar het gevolg van het best denkbare beleid. Lefevre weet als geen ander het maximale rendement uit renners te halen.
PS Ik heb een bloedhekel aan Wolfpak en al helemaal aan Lefevre (heus waar) maar dat heeft met jaloezie te maken. Ik kan er niet meer tegen dat ze alles blijven winnen. En geloof me, ze gaan nog HEEL VEEL winnen dit jaar. Vooral als Evenepoel en Jakobsen (die ik het overigens erg gun) weer de oude zijn. Blijf dus vooral allemaal machteloos toekijken en maar roepen dat Lefevre arrogant is. Ik voorspel alvast dit: vertrekt Lefevre bij Quickstep dan wint die ploeg opeens net zo veel als de voormalige Roompot-selectie. Deze weddenschap staat.
Alles begint met hele goede benen.
Zelfs goed management :-)
Ibarguren lijkt me niet iemand waar Brailsford mee geassocieerd wil worden na het testosteron debacle en het randje van de afgrond waar hij de ploeg toen net voor kon behoeden.