Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Lars van der Haar weer Europees kampioen: “Ik kan het niet geloven, dit is echt bizar”
Video Lars van der Haar stond vol emoties de pers te woord meteen na zijn overwinning op het EK veldrijden op de VAM-berg. De Woudenberger stuntte door het volledige Belgische blok een hak te zetten. “Ik kan het nog niet geloven. Het is echt bizar”, vertelt hij tegen de NOS. Hij kan er nu ook meer van genieten dan zijn eerste titel in 2015. “Toen moest ik andere dingen zeggen en nu mag ik er blijer mee zijn”, grijnst hij voor de camera van WielerFlits, doelend op zijn toenmalige ploeg Giant-Shimano.
“Ik heb alles gegeven en ik moest proberen in het begin niet op kop te komen, maar toch moest ik wat gaten dichtrijden”, blikt hij terug. “Daardoor werd het wel een harde koers en dat ik precies wat ik wilde. Ik heb gedacht aan wat ze altijd zeiden: niet nadenken, gewoon rijden.”
De laatste overwinning van Van der Haar dateert uit oktober 2019, toen hij de Nacht van Woerden won in eigen regio. Hij voelde dat een nieuwe zege eraan zat te komen. “Ik voelde me heel goed, maar dit parcours is zo atypisch en zo zwaar. Dat speelde in mijn kaart”, weet de renner van Trek Baloise Lions.
In 2015 was Van der Haar ook al eens Europees kampioen. Toen flikte hij dat in Huijbergen. “Deze is mooier, veel mooier”, is hij duidelijk. “Ik heb toch een aantal jaar niet veel kunnen winnen, dus om dan zo een titel te pakken is echt mooi. Al heb ik geen idee waarom het nu wel lukt. Of hier de beste Van der Haar ooit staat? Zo voel ik me wel.”
foto: Cor Vos
PS: Christophe Vandegoor, alles goed en wel maar Drenthe is niet het Hoge Noorden van Nederland. Mensen in zowel Friesland als Groningen hebben daar veldslagen over gevoerd maar zij zouden nooit Drenthe als concurrent voor die titel zien.
https://youtu.be/YI30RBF4HT4
Briljante quote!
Dus zo 'chocolade' is die medaille niet, en hij is er terecht blij mee. Zoals elke coureur er blij mee geweest was.
De Strade Bianche - ook een nieuwere wedstrijd - is spontaan opgericht, met liefde voor de koers, omdat er een fantastisch parkoers ter beschikking was, omdat er iets nieuws mogelijk was. De crossen in de VS kunnen een nieuw publiek aanspreken, kan de sport een internationaler aanzien geven, de sport wegtrekken uit de Vlaamse klei door eens te crossen op een ander continent. Maar waarom het EK er kwam ? Om op voetbal te lijken ? Omdat er ook een indoor EK atletiek is ? Om de kalender (nog meer) te vullen ? Omdat de UEC zijn bestaansrecht in daden wou omzetten ? Om financieel economische redenen ?
Nee, het EK is de meest overbodige wedstrijd op de kalender. Een NK, een WK ... dat spreekt mensen aan. Van een EK ligt niemand wakker. Maar who cares, zeker Larsje niet. Hij heeft nu een leuk shirt om aantrekken, mag vanavond 2 biertjes drinken en frietjes en/of pizza eten én kan zich een jaar lang dé beste renner van Europa noemen. Die pretoogjes ... hij zag er in elk geval heel erg gelukkig uit !
Omdat er in elke wielerdiscipline continentale kampioenschappen zijn.
Misschien inderdaad overbodig in het veldrijden, maar wat mij betreft heeft de titel dar wel mee waarde dan op de weg .
Hier geen gedevalueerd deelnemersveld maar gewoon iedereen behalve de grote 3 present.
Vanderhaar is trouwens al heel het seizoen op Iserbyt na de beste, dus dat denigrerende Larsje is nergens voor nodig.
Welke waarde je er vervolgens aan wil hangen is persoonlijk, maar iedereen weet dat er een trui op het spel staat en wil die graag winnen, daarmee staat hij voor mij boven andere crossen (excl wk).
Op de weg is het voor mij overigens wel weer anders WK>monument>EK
Daarnaast levert een trui natuurlijk ook weer extra startgeld op.
Jij mag het persoonlijk niks vinden, maar het EK is net zo kunstmatig als de Strade. Er bestaan geen 'spontaan opgerichte' koersen. Zo werkt het niet op dat niveau.
Wellicht parcours op zijn lijf geschreven. Maar zoals Nijs zegt dat hem dit vleugels gaat geven, valt te bezien. Denk eerder dat Nijs vanwege het succes, 'ze nu zelf ziet vliegen'.
Later benadrukt hij nog eens dat bij Nys het een gezellige ploeg is, waar mensen wat voor elkaar over hebben, waar de renners overal inspraak op hebben en dat het ook zo hoort.
Het echec van Canada, waar hij net voor het cross-seizoen moest opdraven om een geblesseerde renner te vervangen zit, samen met de rest van de strapatsen van Spekenbrink c.s., nog diep.
Renner nummer zoveel waarbij de cooperation de motivation nekt.