Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Kritiek op het Bos van Wallers: “Ik vind het een schande voor de koers”
Het Bos van Wallers is tegelijkertijd geliefd en gevreesd. De iconische vijfsterrenstrook van Parijs-Roubaix levert altijd iconische beelden op, maar helaas ook steevast valpartijen. Ex-renner Stijn Steels pleit voor een parcoursverandering. “Ik ben ongelofelijk anti-Bos van Wallers. Ik vind het een schande voor de koers”, zegt de ex-renner in Sporza-podcast De Tribune.
Afgelopen zondag was er ook weer een grote val, met Dylan van Baarle als een van de grote slachtoffers. Hij liep een breukje in de hand en een breukje in de schouder op. “Aan zulke snelheden schuif je niet, maar val je, en dan breek je dingen”, aldus Steels, die vorig jaar nog voor Quick-Step Alpha Vinyl uitkwam. “Een volledig peloton rijdt met een snelheid van 60 kilometer per uur blind dat bos is. Solo is het al moeilijk om op die gekantelde stenen recht te blijven. Bij het minste manoeuvre in een groot pak gaat iedereen tegen de grond.”
De 33-jarige Steels vindt dat het Bos van Wallers momenteel niet veel toevoegt aan de Helleklassieker. “Er zijn ook maar weinig winnende waarden aan. Het ligt er zo slecht dat je er niet kan wegrijden, je verliest er alleen maar. Voor een monument waar je je maanden op voorbereidt, in een moderne sport, moet je het gevaar niet extra gaan opzoeken.”
“Waar zijn we dan in godsnaam mee bezig?”
Zelf reed Steels Parijs-Roubaix vijf keer. Ook hij ging eens onderuit in het Bos van Wallers. “Mitchell Docker lag er toen ook bij en ik kon zijn gezicht niet meer zien. Zijn tanden waren uitgevallen, oogkas gebroken, tong gescheurd… Waar zijn we dan in godsnaam mee bezig? Mocht die strook nu later op het parcours liggen, dan zou ik het al beter snappen. Dan is de schifting ook al gebeurd.”
Steels, die niet vindt dat het Bos per se uit Parijs-Roubaix moet, voert ook nog een andere oplossing aan. “Als het Bos van Wallers en Parijs-Roubaix niet zonder elkaar kunnen bestaan, kun je wel beslissen om de strook in de omgekeerde richting op te rijden. Het jaar na de val van Johan Museeuw hebben ze het zo gedaan (in 1999 en ook in 2000, red.). Dan beklim je de strook en voeg je een lastiger element toe, maar het wordt wel veiliger. Toch is het meteen weer teruggedraaid. Elk jaar worden er gewoon carrières verwoest.”
Looks like Fred Wright was the first one to hit the floor on Trouée d’Arenberg. According to local rumours, he was pushed by a former ski jumper.
On a serious note, that’s a rough crash. 😰 #ParisRoubaix
— Benji Naesen (@BenjiNaesen) April 9, 2023
Iets met brood en spelen...
Velen van de 'fans' zetten de tv aan vlak voor Wallers, waarom denk je dat dat is?
En we zitten hier niet met het standaardpubliek dat de TV net voor het Bos aanzet toch? Hier wordt er een discussie gevoerd. Dat hele publiek kan met een omgekeerd Bos even goed de nootjes er bij pakken en ploeteren zien, een enkeling die opmerkt dat hij nu andersom loopt.
Je schetst een of ander overdreven óf voordehandliggend scenario waar niemand het mee eens is óf dat voor iedereen geldt. En vervolgens is iedereen die niet precies hetzelfde vindt óf debiel óf hypocriet.
Die live-ontmoeting met het bos, ging je ook met 60 naar beneden met een mannetje of 100 tegelijk?
Bovendien moet je de vraagstelling specifiek op het Bos richten met meteen de alternatieven: omgekeerd (het beste vind ik) en in 90%-hoek aankomend (zie ik eigenlijk ook fout gaan) voorleggen. 'Zou dat de koers minder heroïsch maken?'
Ik ben dat bos overigens meermaals doorgekomen, ook allebei de kanten op. Bij de toerversie waar ik was hadden ze het begin op slot gegooid na een aantal ellendige valpartijen en moest men via het kantje door.
Toevallig heb ik onlangs oud-winnaar Niki Terpstra in een podcast horen vertellen dat het bos de enige strook in Parijs-Roubaix was waarvoor hij bang was en waar hij zich dagen vooraf al veel zorgen over maakte. En dat hij die strook liever niet zou doen of minder risico zou willen nemen, maar als je wilt winnen dan is er maar 1 optie: Je er tussen gooien en hopen dat het goed met je afloopt.
In die podcast werd er ook kort gesproken waarom ze niet vanaf de zijkant het bos op konden draaien om zo iig de snelheid eruit te halen. Dit was een podcast van vorige week, dus nog voor deze editie.
Maar het bos heeft nog iets anders, waardoor het angst inboezemt denk ik: je gaat van het licht het donker in, van vlak naar heuvelaf. Juist die angst zorgt voor extra valpartijen. Iedereen die een beetje fietst weet wat het is, vanuit een zonnig veld een bos in, altijd oppassen.
Ik heb niet het idee dat er consensus is in het peloton, over een parcours verandering omtrent het bos. Zou wel een goede poll zijn.
@snoep dank voor die info. Net als RV tenminste een beetje inhoudelijke reactie. Kan me het goed voorstellen, die angst. Maar tegelijk ook de euforie, als je een dergelijke koers wint, of bij de top zit. De onzekerheid, de pech die op de loer ligt, het mentale gestel (velen geven bij voorbaat al op, door de angst, of gebrek aan kasseientalent). PR is de mooiste koers
En ook zonder het bos heb je nog steeds onzekerheid, pech, etc. Scheelt alleen misschien wel een paar hechtingen en bodbreuken.
Niemand neemt je hier serieus, je onwetende zelfverzekerdheid storend.
Het Bos daarentegen staat al ter discussie van voor de smartphone bestond (cfr de aanpassingen in 1999 en 2000), en is door de evoluties in het peloton de laatste decennia wellicht nog een stuk gevaarlijker geworden.
De heroïek, historiek, ziel van Parijs-Roubaix staat of valt wat mij betreft niet met die strook. Je zou zelfs kunnen stellen dat de door Steels voorgestelde aanpassingen die ziel net bewaren, omdat de impact van het Bos tegenwoordig veel doorslaggevender is dan een aantal decennia geleden.
Mons en Pevele krijgt die vanwege dat het het slecht, lang en het midden van veel meer is, de Carrefour omdat het slecht, druk en ver in de koers is, het bos met name omdat het bloedlink is.
De discussie is hier of je het risico iets zou kunnen verlagen door bijvoorbeeld de aanloopsnelheid te verlagen of in het extreme geval de strook zelfs te schrappen.
Als je het hebt over historie, uit het artikel hierboven blijkt dit al 2x te zijn aangepast (andere richting op gedaan). En dat was nog voor de smartphone generatie (1999 en 2000).
En jij bent blijkbaar een autoriteit op het gebied van traditie en historie? Dan wist je als het goed is dat het bos pas sinds 1968 is opgenomen in de koers? Dus als je het over traditie hebt kan je je afvragen waarom die strook überhaupt in het parcours zit? En waarom rijden ze geen 280km meer zoals in de 1ste editie?
Ook ik vind historie en traditie mooi. Naar mijn mening moet het echter wel mogelijk blijven om af en toe een beetje te kunnen schaven en schuren aan traditie.