Met één sterke sprint fietste Alexander Kristoff zich zondag in Gent-Wevelgem weer helemaal in de kijker. Maar liefst vier jaar moest de renner van UAE-Emirates het stellen zonder klassieke zege, maar dat wil niet zeggen dat zijn honger gestild is. “Natuurlijk droom ik ervan om zondag weer op het hoogste schavotje te staan, maar ik zal wel honderd procent in orde moeten zijn”, vertelt hij aan WielerFlits.

Honderd procent in orde lijkt de bonkige Noor in ieder geval wel te zijn. Zondag toonde hij dat hij in een lastige wedstrijd nog steeds een van de snelsten van het pak is, door onder anderen John Degenkolb, Oliver Naesen en Mathieu van der Poel af te troeven. Het zal Kristoff verdomd veel deugd gedaan hebben. Eind vorig jaar kreeg hij immers te horen dat hij de intrinsiek snellere Fernando Gaviria naast zich zou moeten dulden bij UAE-Emirates, waar hij tot op dat moment nog de grote man was in de sprint. Het was even slikken voor de Noor. Toch vonden de twee tamelijk snel een meer dan behoorlijke wisselwerking. Meer nog, we kunnen meer en meer spreken van een gouden duo.

In de UAE Tour hielp Kristoff zijn Colombiaanse ploeggenoot op meesterlijke wijze aan een zege, nota bene in het land van de hoofdsponsor. In Gent-Wevelgem waren de rollen omgekeerd. Iedereen blij, zo lijkt het wel. “Eerlijkheid duurt het langst”, lacht Kristoff. “Gaviria heeft in Gent-Wevelgem eerlijk aangegeven dat hij zich niet goed genoeg meer voelde en dat ik volledig voor mijn eigen kansen mocht gaan. Dat versterkt de vertrouwensband enorm en zal mij misschien ook meer motiveren om iets terug te doen binnenkort.”

Alexander Kristoff zegeviert in Gent-Wevelgem – foto: Cor Vos

“Deze combinatie is duidelijk een schot in de roos gebleken”, geeft Kristoff aan. “Op een of andere manier vullen we elkaar perfect aan. Je mag ook niet vergeten dat we allebei verschillende typen renners zijn, dat is volgens mij de sleutel tot succes. Ik ben een type dat na een lange lastige wedstrijd, zoals Gent-Wevelgem er eentje is, het best voor de dag komt. Veel jongens zien hun sprint kilometer na kilometer en helling na helling afbotten. Daardoor ligt de algemene snelheid na een lastige koers heel wat lager en zo kom ik beter tot mijn recht. Want mijn sprint lijkt door de afstand en lastigheid maar weinig verslechterd. Ik sprint als ik moe ben nog altijd even snel en dat is een waanzinnig voordeel. Maar op pure snelheid troeft Fernando me normaal gezien af, dus wil ik voor hem werken waar ik kan.”

Dat er vroeg gescoord is, leidt logischerwijs tot een sublieme sfeer binnen de ploeg. Kristoff en Gaviria, die op de persconferentie ook goudhaantje Jasper Philipsen naast zich kregen (met hem verschijnt op WielerFlits later nog een interview), nemen de equipe uit de Emiraten op sleeptouw en kunnen met een gerust gemoed aan het écht belangrijke werk beginnen. “De druk vanuit de ploeg ligt opeens een pak lager, dat kan ik niet ontkennen”, vertelt de Noor. “We hebben die ritzege in eigen land, een tweede plaats in de De Panne met Fernando, mijn overwinning in Gent-Wevelgem en – misschien minder in beeld – ook een meer dan behoorlijke San Remo van ons beiden. Wij hebben al de nodige resultaten bij elkaar gereden en dat kan niet elke ploeg zeggen. Dat zij dit weekend maar de kastanjes uit het vuur halen. Ik kijk dan vooral naar Deceuninck-Quick Step, met een in topvorm verkerende Zdeněk Štybar.”

Nooit uit de top-16
Wat Kristoff zelf betreft, is het alleen maar liefde voor de Ronde van Vlaanderen. Het lijkt wel alsof de Noor er niet kan tegenvallen. Al sinds zijn eerste deelname in 2012 viel hij geen enkele keer uit de top-16. Hoogtepunt was natuurlijk zijn overwinning in 2015, na een sprintje tegen Niki Terpstra. “Juist daarom dat ik nog zo ambitieus ben”, lacht Kristoff. “Ik ga eerlijk zijn: natuurlijk droom ik ervan om weer op het hoogste schavotje te staan, maar de realist in mij twijfelt. De Ronde van Vlaanderen mag dan wel ieder jaar mijn beste koers van het voorjaar zijn, maar winnen is nog iets anders. Je mag niet vergeten dat ik ook nog maar één keer op het podium heb gestaan. Er zijn er altijd wel enkelen beter, om te winnen moet ik eigenlijk echt honderd procent zijn. Daarom zal ik, net als in Gent-Wevelgem, moeten anticiperen om in aanmerking te komen. Maar ze zullen me nu sowieso in de gaten houden.”