Volgens mij heeft Benoot in eendagswedstrijden meer kans op eigen succes als knecht van WvA dan als kopman bij UAE. Zeker als je ziet hoe er afgelopen jaar op Wout zijn wiel werd gereden, moet een man als Benoot daar wel eens van kunnen profiteren.

Wout kan in de finale zeggen Val maar eens aan, en de MvdP’s en Pidcocks van deze wereld zien wellicht ook liever Benoot winnen dan van Aert. De ruimte die WvA niet heeft, kan Benoot misschien wel krijgen en Wout kan dan op de sprint mikken als het toch weer samenkomt.

Komt er nog bij dat ik denk dat Benoot zich beter gaat voelen naast zijn goeie maat van Aert en in een omgeving waar veel Nederlands wordt gesproken dan bij het vreemdelingenlegioen van UAE.

In rondes zal Tiesj bij Jumbo-Visma wellicht geen enkele kans krijgen voor eigen rekening, maar of er bij UAE zoveel meer ruimte is voor eigen succes met mannen als Pogacar en Almeida in het team?

‘Kan me ook niet voorstellen dat hij zich daar druk om maakt, tenzij een eigen ploeggenoot nog kans maakt.’ Lijkt me beetje naïef eigenlijk. Die concurrentiestrijd speelt bij die mannen ook volgens mij, al is het maar omdat ze voortdurend met elkaar vergeleken worden in de media.

Als vdP 3e wordt in Roubaix, 2e in de Ronde van Vlaanderen of 3e in Harelbeke verschijnt hij ondanks verlies met grote glimlach voor de camera. Ten tijde van WvA’s furieuze start na de coronabreak in de zomer van 2020 wilde Matje vaak niet eens voor de camera reageren. En omgekeerd zal Wout ook liever een ander zien winnen dan Thieuke.

Dat die mannen daar ongevoelig voor zijn, dat geloof ik niet. Net zoals die strijd in het verleden ook vaak speelde bij duels tussen andere grote renners. Reden liever elkaar in het verlies dan dat de ander won. Denk maar aan Cancellara in de RVV ‘11 die Boonen ziet naderen en achteraf voor de camera zelfs toegeeft dat hij veel te vroeg begint te sprinten zolang Boonen maar niet won. En zo zijn er tal van situaties geweest in de wielergeschiedenis.