Jumbo-Visma tevreden over laatste tijdrittest voor de Tour de France
Interview “Fuck!” In een woord kwamen al zijn frustraties naar buiten. Voorbij de streep hoorde Wout van Aert van persman Ard Bierens dat hij in de tijdrit van de Dauphiné net tekort kwam en weer tweede achter Filippo Ganna was. Na de vloek van de vierletterige kreet tilde de kopman van Jumbo-Visma met zijn krachtige bovenarmen boos zijn voorwiel op om het vervolgens hard op het wegdek te laten stuiteren. Verliezen met zo’n klein verschil doet altijd pijn.
Pas minuten later was het een kleine troost dat het verschil tussen Wout van Aert en wereldkampioen tijdrijden Filippo Ganna in de strijd tegen de chronometers steeds kleiner wordt. Op het WK in Imola in 2020 was het nog 26 seconden. In Brugge kwam hij vorig jaar tijdens de mondiale titelstrijd zes seconden te kort, terwijl hij nu op twee tellen van de Italiaan bleef steken.
Dat hij met meer tegenwind moest afrekenen dan de ruim twee uur eerder gestarte Ganna en dat het vlakke 31,9 kilometer lange traject in het dal van de Forez meer op het lijf van de flyer van INEOS Grenadiers was geschreven, wilde hij niet als excuus aanbrengen.
Vertrouwen voor Kopenhagen
“Laat ik stellen dat dit veel vertrouwen geeft voor de openingstijdrit van de komende Tour de France in Kopenhagen”, keek Van Aert al vooruit naar de 13,2 kilometer lange ouverture van La Grande Boucle. “Een kortere afstand ligt me normaal beter. Ik kom het best tot mijn recht in tijdritten korter dan 20 minuten. Al ligt die afstand Ganna ook heel goed.”
“Het belangrijkste is misschien wel dat ik vandaag de bevestiging heb gekregen dat ik richting Kopenhagen qua benen, materiaal en voorbereiding op de goede weg ben. Dat is een goede zaak. Zeker met de wetenschap dat ik normaal nog sterker wordt van een week harde koers zoals deze Dauphiné. De eerste tijdrit van de Tour is zeker een groot doel voor mij.”
Voor Jumbo-Visma was deze tijdrit een belangrijke test met het oog op de Tour de France. Hun twee klassementsrenners Primož Roglič en Jonas Vingegaard eindigden respectievelijk op de vijfde (op 42 seconden) en zevende (op 1.12 minuut) van Ganna.
“Dit was een heel belangrijk meetmoment richting de Tour de France”, benadrukte Mathieu Heijboer, head of performance van Jumbo-Visma en de eindverantwoordelijke voor de tijdritten in de Nederlandse ploeg. “Dit is de laatste tijdrit die de jongens rijden voor de Tour. Dus dit was voor ons dé test voor de openingstijdrit in Kopenhagen.”
Met drie renners bij de eerste zeven kon Heijboer tevreden zijn. “Zeker Primož en Jonas hebben het op dit vlakke parcours met redelijk wat wind goed gedaan. Dit is niet meteen hun terrein. Al hebben beiden vorig jaar laten zien dat ze op dit terrein ook een goede tijdrit kunnen rijden.”
“Jonas liet vorig jaar met twee derde plekken in de tijdritten in de Tour al zien dat hij in deze discipline met de besten kan wedijveren. Daar waren de tijdritten wel wat lastiger dan hier. We waren overtuigd dat hij op dit traject niet weggereden zou worden. Eigenlijk doet hij het heel goed. Zeker met de wetenschap dat hij richting de Tour conditioneel nog een paar stappen kan zetten.”
Vingegaard zelf maakte ook een positieve balans op: “Het was een zware, snelle tijdrit. Ik houd meer van heuvelachtige parcoursen. Ik denk dat ik tevreden kan zijn met dit resultaat. Zeker omdat ik deze ronde echt als een training richting de Tour zie. Het verschil met Ganna lijkt misschien groot met 1.12 minuut, maar hij heeft twintig kilogram meer aan kracht die hij op dit parcours perfect kan omzetten in snelheid. Dit parcours was gewoon helemaal op zijn lijf geschreven.”
Ook Roglič wees naar het verschil in lichaamsgewicht dat een belangrijke factor in deze tijdrit was. Met zijn 1,93 meter lengte en 83 kilogram schoon aan de haak is Ganna een echte powerhouse. “Dit was het terrein voor de big ones. Niet dat ik een kleintje ben, maar Ganna is toch een maatje groter. Ik ben nog niet op mijn best, maar het gaat hier wel oké. Dat bewijst deze tijdrit ook. Ik heb deze week in de Dauphiné nodig om sterker te worden. Van mijn knieproblemen heb ik geen last meer, waardoor ik optimistisch vooruit kijk.”
Heijboer was enthousiast over de tijdrit van Van Aert. “Wout was natuurlijk ook weer een klasse apart, maar hier aan de finish overheerst nu de teleurstelling van de tweede plaats. Dit was een moment geweest om Ganna te kloppen. Helaas is dit niet gelukt. Deze tweede plaats is gewoon heel zuur.”
“Eigenlijk trekt Wout in deze Dauphiné de lijn door van vorig jaar. Toen hij liet zien op alle terreinen mee te kunnen doen voor de ritzeges. Natuurlijk doet het missen van deze ritzege na zijn teleurstellende tweede plek van dinsdag tegen David Gaudu opnieuw pijn. Anderzijds heeft hij wel het geel weer stevig om zijn schouders.”
WVA is een ander verhaal. Het doel de groene trui zal nog niet zo makkelijk te matchen zijn met het andere grote doel de gele trui voor Roglic/Vingegaard. Je ziet het nu in de Dauphine. WVA wil elke etappe meedoen als het kan, maar dat kost veel energie.
Energie die hij dan in bepalende etappes tekort gaat komen.
Ik hoop op een mooie Tour voor de Nederlandse ploeg, maar vermoed dat het toch weer niet gaat lukken.
Totaal voorbarig want de prijzen worden volgende maand verdeeld. Heel simpel: twee jaar terug riepen we in koor dat Roglic te vroeg in vorm was en daarom de gele trui op la Planche de belle files verloor.
Er wordt nu constant gezegd dat ze in voorbereiding zijn. Als je nu al top bent dan ben je te vroeg in vorm als klassementsman. Eind juli dan volgt de afrekening.
Ik vind dat eerder een van de strafste dingen van Froome zijn carriere. Hoeveel kun jij er opnoemen die met de huidige kalender twee keer podium reden in de Giro en tour in hetzelfde jaar? Dumoulin dat zelfde jaar en dan enkele mannen uit de doping glorietijd, veel meer kan ik er niet opnoemen. (kan ook aan mijn beperkte kennis liggen :))
naar favoriet riekt verre van hem en vooral de pers te houden.
niettemin, dat overdreven zwalkend mini-mollemalen van 'm deze middag
stemt me ook engszins bedrukt
Ik verwacht wva trouwens wat minder op de cols dit jaar, meer focus op de sprint(training?) en ook wat meer kilo's lijkt het.
Dat is het wielrennen zoals dat in het befaamde gele boekje staat 'voor dummies'. Pogacar ziet dat van mijlenver aankomen, had afgelopen jaren overschot, dus is tzt al lang vertrokken zonder iemand die kan volgen.
Ook internationaal twijfelen analisten, zoals Axelgaard (vertaling): "Het maakt ook Primoz Roglic stijgt naar voren als de grote favoriet, maar deze keer komt de Sloveen met grotere twijfels dan normaal naar de race. Misschien won hij in het voorjaar Parijs-Nice, maar het is vrij duidelijk dat de Sloveen dit jaar niet zichzelf is geweest. Het is duidelijk dat we zijn historisch zwakke prestatie in Baskenland kunnen verklaren, waar zijn eindeloze school overwinningen in de wekenlange races die hij voltooit, werd gebroken, met knieproblemen. Maar ze waren geen thema toen hij in Parijs-Nice zo'n grote crisis doorgemaakt dat alleen Wout van Aert hem de overwinning verzekerde, of toen hij in Milaan-Sanremo zo'n "povere" inspanning leverde dat het Van Aert zelf de overwinning zou kunnen kosten waaraan de Belg de Sloveen slechts zes dagen eerder aan had geholpen."
"Het probleem is dat het komt na een 2021 waar ik nooit met het gevoel zat dat Roglic was zoals in 2019 en 2020, waar hij angstaanjagend superieur is en in zijn eigen competitie. Toegegeven, hij won de Vuelta en de Olympische Spelen in het enkelspel, net zoals hij een mooie overwinning pakte in Baskenland en twee eendagskoersen won in het najaar, maar hij had ook vreemde en zeldzame offdays in Luik en Lombardije. Het niveau was nog torenhoog, maar in 2021 had hij niet het aura van onkwetsbaarheid dat hij in voorgaande seizoenen had, en als 2022 ook slecht is begonnen, kan het alleen maar zorgwekkend zijn als we er nu snel het beste van hebben gezien 33-jarige Roglic."
Ik heb ook vraagtekens of Roglic nog lang zijn vorm kan aanhouden van de afgelopen jaren en als enige dertiger zijn plaatsje aan de absolute wereldtop nog wat langer kan behouden.
Maar in 2021 was hij toch echt nog wel op zijn topniveau. Een heel hoog niveau maar niet van de uitzonderlijke klasse waarmee Pogi de afgelopen 2 jaar heeft geacteerd. Zo goed is Roglic nooit geweest. ‘Angstaanjagend superieur en in zijn eigen competitie’ of ‘aura van onkwetsbaarheid’ voor een ronderenner die nooit die Tour of de Giro wist te winnen, vind ik gewoon overdreven.
Zijn Vuelta-zege van vorig jaar was er bv. eentje met groot gemak. ‘Zeldzame offdays in Luik en Lombardije’? Vorig jaar behaalde hij in Lombardije zijn beste resultaat ooit? In 2020 won hij 2 weken na de Tour dan wel Luik (weliswaar na een sprint waar hij als enige niet gehinderd werd door Alaphizwiep) en reed hij een goed WK, maar verder is Roglic nooit van het niveau Pogacar geweest in eendagswedstrijden. Zijn uitslagen in het verleden billijken de term ‘zeldzame offdays’ toch echt niet. Met zijn 2de plek in de Waalse Pijl in 2021 behaalde Roglic net nog 1 van zijn beste prestaties in een grote eendagswedstrijd.
En in rondjes van een week was hij in Parijs-Nice (jammerlijk uitgevallen) en Baskenland als vanouds top.
Vorig jaar zou ik na 2020 net het 2de beste seizoen van zijn carrière durven noemen (al komt 2019 ook in de buurt). 2022 is vooralsnog een stuk minder overtuigend, ‘21 was dat zeker niet wat mij betreft.
Indrukwekkend is het in elk geval. En het is niet de eerste keer dat hij in een rittenkoers de topnoteringen opstapelt met hier en daar een overwinning; denk ook aan de Tirreno en Groot-Britanië vorige jaar. Nog meer winnen zou leuk zijn natuurlijk, maar in elk geval vetcool om zo'n renner dagelijks voor de overwinning te zien strijden.