Kent u Julián Arredondo (31) nog? De Colombiaanse klimmer veroverde in 2014 nog de bergtrui in de Giro d’Italia namens Trek Factory Racing, maar moest op 28-jarige leeftijd al afscheid nemen van de wielersport. “Ik heb nog vijf keer geprobeerd om terug te komen, maar ik werd nooit meer de oude.”

Arredondo kijkt in een interview met de Colombiaanse wielerfederatie terug op zijn korte carrière. De Colombiaan kreeg in 2012 een kans bij het bescheiden Team Nippo en wist in dienst van de Italiaans-Japanse formatie de Tour de Langkawi te winnen. Aan het einde van 2013 volgde dan een overstap naar het grote Trek Factory Racing.

Arredondo stelde niet teleur in zijn eerste seizoen tussen de grote jongens, met twee ritzeges in de Tour de San Luis, een vijfde plek in Tirreno-Adriatico en als kers op de taart ritwinst en de bergtrui in de Giro d’Italia. Het bleek ook meteen het beste seizoen uit zijn carrière, want in de daaropvolgende jaren kreeg hij steeds meer last van fysieke problemen.

Piriformis syndroom 
De explosieve klimmer zocht jarenlang naar antwoorden, maar bleef ook na doktersbezoeken, rustperiodes en operaties last houden van met name zijn benen. Arredondo reed zijn laatste wielerwedstrijd in 2017, maar hij moest na vier etappes opgeven in Tirreno-Adriatico. “In Europa en de Verenigde-Staten wisten de artsen het probleem niet te vinden.”

“Ik voelde in de Giro van 2014 al dat mijn rechterbeen niet optimaal functioneerde. Ik heb lang moeten zoeken naar een verklaring, maar het blijkt nu dat ik last heb van het piriformis syndroom. Dit betekent dat mijn benen verlammen tijdens een krachtsinspanning. Ik probeerde nog terug te keren als wielrenner, maar moest op een gegeven moment de knoop doorhakken.”

Wielercoach 
Arredondo heeft het wielrennen echter niet vaarwel gezegd, aangezien hij nu jonge Colombiaanse wielrenners wil coachen, wellicht op weg naar een grootse carrière in Europa. “Ik wil een wielerschool beginnen voor renners van vijftien tot twintig jaar. Er zijn veel coaches, maar ik weet hoe het is om op het hoogste niveau te koersen.”

“Het is belangrijk om wielrenners goed te behandelen, wat helaas niet altijd het geval is. Je hebt allereerst te maken met een mens en dan pas met een wielrenner”, zo is zijn boodschap.