De derde etappe in de Tour of Oman, met aankomst op de beklimming van Jabal Haat, is gewonnen door Matteo Jorgenson. De Amerikaan bleek in een elitesprint bergop duidelijk de sterkste, en wist zo zijn werkgever Movistar een nieuwe overwinning te bezorgen. Mauri Vansevenant werd knap tweede, voor Geoffrey Bouchard.

In de tweede etappe kregen de renners al een lastige finale voorgeschoteld, maar vandaag was het pas écht klimmen geblazen in de Tour of Oman. De derde rit van Al Khobar naar Jabal Hatt kende namelijk een aankomst bergop. De finale spitste zich toe op de beklimming van Jabal Haat. Voor de klimmers een feest, maar een ware hel voor de sprinters. Net geen vijf kilometer klimmen aan een gemiddelde van 8,5%, met maximale percentages tot wel 15%: dat stond de renners allemaal te wachten in de diepe finale.

Vroege vluchters Meens, Bassett en Franco – foto: Cor Vos

Vier renners vormen de vroege vlucht
Stephen Bassett (Human Powered Health), Alejandro Franco (Burgos-BH), Johan Meens (Bingoal WB) en Mohd Harrif Saleh (Terengganu Polygon Cycling Team) lieten zich er niet door afschrikken. Deze vier renners sloegen de handen ineen en wisten zo een vroege vlucht op poten te zetten. Thuisrenner Said Al Rahbi maakte aanvankelijk ook deel uit van de vroege vlucht, maar moest al vrij snel lossen en werd weer netjes ingerekend door het peloton. Daar werd het vuile werk opgeknapt door Cofidis, de ploeg van leider Jesús Herrada.

Het verschil tussen de kopgroep en het peloton bleef lange tijd schommelen rond de drie minuten. Voor Harrif Saleh ging het op een bepaald moment te snel: de 34-jarige Maleisiër moest zijn medevluchters laten rijden. Bassett, Franco en Meens bleven intussen goed ronddraaien en begonnen met een mooie bonus (nog altijd drie minuten) aan de laatste dertig kilometer. Het venijn voor de vluchters zat hem echter in de staart, met de beklimming van Jabal Hatt, en dus bleek de voorsprong niet groot genoeg om ook uit de greep te blijven van de betere klimmers.

foto: Cor Vos

Actie op de slotklim, eerste profzege voor Jorgenson
Bassett, Franco en Meens werden net voor de slotklim opgeslokt door de grote groep, waar al snel een eerste schifting plaatsvond. BORA-hansgrohe besloot een strak tempo op te leggen in dienst van klimmers Emanuel Buchmann en de jonge Cian Uijtdebroeks. Hierdoor gingen de mindere klimmers overboord, maar toch begonnen we met een nog redelijk grote groep aan de laatste twee kilometer. Dit bleek voor de betere klimmers het ideale moment om eens flink door te trekken: zo was Matteo Jorgenson zeer bedrijvig.

De Amerikaan van Movistar wist de groep der favorieten stevig uit te dunnen, maar raakte niet weg. Het bleek wel de versnelling te veel voor Herrada. De Spanjaard bleek niet in staat om de betere klimmers te volgen, wist de schade nog wel te beperken in de slotfase, maar moest zijn leiderstrui alsnog afstaan. Van voren kregen we een elitesprintje voor de overwinning. Jorgenson ging als eerste de spurt aan, pakte meteen enkele meters en wist zijn inspanning door te trekken tot de finish. Vansevenant werd tweede, Uijtdebroeks vijfde.

Jorgenson sprint naar zijn eerste profzege – foto: Cor Vos

De 23-jarige Jorgenson boekte zo zijn eerste overwinning uit zijn profcarrière, en mag zich tevens de nieuwe leider noemen in de Tour of Oman. Voor zijn ploeg Movistar is het alweer de vierde zege van 2023. Eerder boekte Fernando Gaviria al een etappezege in de Vuelta a San Juan en won Ruben Guerreiro een etappe en het eindklassement in de Saudi Tour. Opvallend: in de laatste 50 meter waaiden nog enkele hekken weg vanwege een te laag vliegende helikopter, waardoor meerdere renners werden opgehouden.