Jonas Vingegaard koerst met andere mindset in Parijs-Nice
Jonas Vingegaard versus Tadej Pogačar: de 81ste editie van Parijs-Nice staat in het teken van de strijd tussen de regerende Tourwinnaar en de man die in 2020 en 2021 de belangrijkste wielerkoers op aarde wist te winnen. Vingegaard kijkt uit naar de komende dagen en heeft vertrouwen in een goede afloop. “Al zegt dit niks over je vormpeil straks in juli”, citeert Het Laatste Nieuws.
In Parijs-Nice hoopt Vingegaard zijn Sloveense rivaal op een eerste nederlaag te trakteren. “Als ik hier wil winnen, wat toch de bedoeling is want ik heb van Parijs-Nice één van mijn grote seizoensdoelen gemaakt, zal ik hém moeten verslaan. Het wordt een mooie week. Pogačar is een sterke renner, wat het altijd leuk koersen maakt met en tegen hem. Allebei koersen én winnen we graag, Tadej en ik. Dus gaan we overal voluit, op ónze eigen manier.”
Vingegaard schetst het belang van het winnen van de ‘Koers naar de Zon’. “Natuurlijk kan het vertrouwen schenken. Maar of je hier nu wint of niet, goed bent of slecht: dat zegt niks over je vormpeil straks in juli. De Tour is ook nog wel wat anders dan een rittenkoers van één week. Ik denk trouwens dat het (in Parijs-Nice, red.) ook niet uitsluitend tussen mij en Tadej zal gaan. Ook INEOS Grenadiers brengt bijvoorbeeld een sterk team met sterke renners aan de start.”
In Parijs-Nice is het als klassementsrenner zaak om goed op te letten, aangezien er veel potentiële valkuilen zijn. Zo staat de koers bekend om zijn waaierritten en hectische finales. “Geen idee of ik daarvan houd. Het is anders koersen, bijzonder stressvol. Maar ik vertrouw wat dat betreft op mijn sterke ploeg. Het doel is om in de ploegentijdrit wat tijd te pakken op de concurrentie.”
Van doemgedachte naar geloof in eigen kunnen
Vingegaard zal dan vervolgens moeten toeslaan in het slotweekend, met op zaterdag een bergetappe met aankomst op de flanken van de Col de la Couillole en op zondag de traditionele (lastige) slotrit naar Nice. De kopman van Jumbo-Visma kijkt vooral uit naar de lange slotklim van zaterdag. “Dáár schuilt mijn kracht, hebben we tijdens de hoogtestages vastgesteld.”
In de voorbije Tour wist hij Pogačar op de lange cols – denk aan de Col du Granon en Hautacam – pijn te doen en zelfs te lossen. “Dat veranderde mijn ‘mindset’ compleet, ja. Van de doemgedachte dat ik hem bergop nooit zal kunnen losfietsen naar de vaststelling dat ik er af en toe wél in slaag.”
Hij lijkt nu al het hoekje lafaard ingedouwd te worden terwijl ie juist alles zet op het pogen verslaan van een tegenstander die op nagenoeg álle vlakken nét ietsie tot veel beter is dan hem. Dat vergt een andere aanpak dan wanneer jij die betere bent.
Daarnaast: waarom is het niet leuk? Zo'n ondergedoken ijskonijn met één missie, die daarvoor alles doet en niet wijkt voor elke mening of opinie dan ook. Héérlijk hoe hij *poef* wegwas na zijn tourwinst. We zijn niet allemaal hetzelfde.
Overigens vind ik die grijze helmen van UAE ook echt goud, niet meer die softe kleurstelling van vorig jaar - stralen agressie uit (en dat haar steekt er niet meer uit).
Dat wordt natuurlijk nog versterkt als je grootste concurrent qua persoon & renner helemaal anders is.
Maar dat moet'em allemaal worst wezen. Hij weet wat z'n doelen zijn en wat werkt voor hem. En voor het overige heeft deze man nog nooit een koers gestolen. Een sleper of volger is hij zeker niet. Hij koerst wanneer hij moet koersen gewoon minder virtuoos and meer planmatig dan Pogacar.
Froome was de stérkste renner die volledig gerobotiseerd en toegewijd onderdeel van de beste ploeg uitmaakte. Het stoïcijnse hadden ze wel gemeen. Waar men Vingy heen aan het duwen is is wat men Quintana verweet: niet aanvallen en volgen. Kennelijk is dat het lot van de eerste belager.
Begrijp trouwens ook niet waarom ie niet een paar beurtjes deed. Had misschien tijd kunnen pakken op de andere concurrenten, die na de tijdrit misschien wel zijn grootste concurrenten blijken. Laat Pogi het harde werk doen, maar draai mee rond. Je geeft aan geen greintje angst te hebben voor je grote concurrent en de hele wielerwereld zwijmelt weg van zo’n opening.
Parijs-Nice is een prima koers om de angst even overboord te gooien, het is de Tour niet. Verder koerst ieder zoals ie wil, maar het publiek mag toch de ene koerswijze verkiezen boven de andere?
Doet met overmacht wat geen enkele andere renner lukte afgelopen jaren; Pogacar verslaan in de grote rondes.
[Quote]Allebei koersen én winnen we graag[/quote]
[Quote]op ónze eigen manier[/quote]
[Quote]Dáár schuilt mijn kracht[/quote]
[Quote]dat ik er af en toe wél in slaag[/quote]
Nou nou, Vingegaard klinkt wel érg overtuigend.
Niks mis mee hoor, paar wielen in de gaten houden en verder wattages stampen. Maar d'r mag wat mij betreft wat meer verhaal in z'n koersen komen.
We gaan het zien! Zal in ieder geval uit zijn tent gelokt worden door Pogacar, Evenepoel en anderen..
aan wie moet hij dat juist vragen om dat te weten te komen?