John Lelangue: “Niets fout met het businessmodel van het wielrennen”
“Wielrennen overleeft al meer dan 50 jaar op de manier zoals het vandaag overleeft. Er zijn niet minder renners of minder sponsors dan in de jaren ‘90 of 2000. Waarom zouden we een model in vraag stellen dat perfect werkt? Onze sport voortdurend vergelijken met voetbal en tennis heeft geen zin.” Dat zegt John Lelangue, teammanager van Lotto Soudal in Le Soir.
“Een sport zonder ticketinkomsten, televisierechten en transfersommen is wel degelijk levensvatbaar”, vertelt Lelangue. “Sponsoren in beeld brengen blijft de essentie van onze sport. Teams bieden hen publiciteit, hospitality, marketing en communicatie. Wij maken op geen enkele manier winst en alles wat we overhouden, investeren we opnieuw in onze sport.”
Lelangue was in een vorig leven onder meer actief bij Phonak en BMC. “Andy Rihs leerde mij dat als een wielerploeg winst maakt op het einde van het seizoen, dat ofwel is omdat er teveel geld gevraagd werd aan de sponsors, ofwel omdat er niet genoeg geld gepompt werd in de ontwikkeling van de sport.”
Niet vergelijken met voetbal en tennis
“Wielrennen heeft geen activa”, legt Lelangue uit. “Wanneer een Qatarese eigenaar investeert in de Franse voetbalclub PSG, dan krijgt hij de faciliteiten van een stadion en een hoop spelers om te kopen of te verkopen onder zijn hoede. Het wielrennen werkt volgens een andere logica, ons enige eigendom zijn onze fietsen en auto’s.”
“Wielrennen overleeft al meer dan vijftig jaar op die manier. Er zijn niet minder renners of minder sponsors dan in de jaren ‘90 of 2000. Waarom zouden we dan een model in vraag stellen dat perfect werkt? Onze sport voortdurend vergelijken met voetbal en tennis heeft dan ook geen zin.”
“Andy Rihs leerde mij dat als een wielerploeg winst maakt op het einde van het seizoen, dat ofwel is omdat er teveel geld gevraagd werd aan de sponsors“
Wanneer je 30 miljoen publiciteitswaarde biedt en sponsoren betalen dat, terwijl je maar 25 miljoen kosten maakt, dan staat het je vrij een deel van die 5 miljoen winst in de reserves te leggen.
En verder denk ik dat de wielrennerij altijd goed is als sponsor voor de naamsbekendheid. Iedereen weet wie de sponsor is van pakweg de "Sunweb-ploeg". Maar wie kent de shirtsponsor van Sevilla of Valencia, Borrusia Dortmund of AS Roma?
Het is nu vooral hopen dat de wielrenners het zelf niet verkloten zoals in de EPO-tijd.
Vraag die op tafel ligt is of de huidige verdeling van geld duurzaam is en met zijn tijd meegaat.
Maar is het daarom ook een goed model? Dat betwijfel ik ten sterkste.
En stilstaan is achteruitgaan, dus omdat iets al 30jaar zo werkt, blijven doen is nu niet de beste uitgangspositie.
Het grote probleem met heel deze situatie is dat ploegen veel te afhankelijk zijn sponsoren en dat het geld dat omgaat in de sport niet/te weinig bij de ploegen/renners beland.
Je bent altijd afhankelijk van sponsoren en kijkers. In de voetballerij gaat h et opeens ook niet goed meer nu er niemand meer kan kijken. Dus zo ongezond is de sport ook niet lijkt me.