Janez Brajkovic heeft kritiek op koerswijze Jumbo-Visma: “Ze rijden als kippen zonder kop”
Jumbo-Visma heeft na een week Tour de France al twee ritzeges op zak, stevent met Wout van Aert af op winst in het puntenklassement en Jonas Vingegaard lijkt de voornaamste uitdager van geletruidrager Tadej Pogačar. Toch laait er vanuit Slovenië kritiek op: Janez Brajkovič zet serieuze vraagtekens bij de koerswijze van de Nederlandse formatie.
De inmiddels 38-jarige Brajkovič, die pakweg vijftien jaar geleden werd gezien als het nieuwe Sloveense wonderkind, houdt zich niet in tegenover RTVSLO. “De ploeg van Pogačar is verzwakt, maar het is moeilijk om nu te zeggen of dit nu veel impact zal hebben op het eindresultaat. Andere ploegen staan klaar om om de ploeg van Pogačar te helpen. Hiermee doel ik op Jumbo-Visma”, aldus de oud-renner van onder meer Discovery Channel, Astana en Bahrain Merida.
“Jumbo-Visma koerst ook op dagen dat ze het gat met Pogačar kunnen verkleinen. Ze rijden dan alsof ze zelf de gele trui dragen. Ze zouden daar bij Jumbo-Visma emotioneel volwassen mensen in de auto’s moeten hebben, die weten hoe ze onder druk moeten presteren en zo de juiste keuzes kunnen maken. Bij Jumbo-Visma neemt alleen niemand de verantwoordelijkheid. Ze rijden echt als kippen zonder kop”, is Brajkovič scherp in zijn analyse.
De winnaar van het Critérium du Dauphiné (in 2010) weet wel wat er moet gebeuren. “Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers zouden een alliantie kunnen vormen in de tweede of derde week. Dat is de enige manier om Pogačar te verslaan. Als ze telkens wachten op de slotklim, is het te laat. De enige optie is om de krachten te bundelen en Pogačar in een rit zo te isoleren op de voorlaatste beklimming. Ik denk niet dat Jonas Vingegaard Pogačar kan verslaan. Zelfs niet op langere cols.”
Vijanden
Er lijkt ook deze Tour geen maat te staan op Pogačar. De tweevoudig Tourwinnaar gaat na acht etappes alweer aan de leiding en heeft al twee ritzeges op zak. Zijn landgenoot Brajkovič is onder de indruk van zijn gulzigheid, maar maakt zich ook een klein beetje zorgen. “Hij probeert echt elke etappe te winnen. De overige renners zijn machteloos. Die machteloosheid zal op een gegeven moment veranderen in haat. Dat baart me wel zorgen.”
“De renners zouden hem op termijn kunnen gaan haten, ook al is het een geweldige en vriendelijke kerel. Als hij blijft winnen, zal er een bepaalde weerstand ontstaan en zullen zijn concurrenten er alles aan doen om hem te verslaan. We hebben dit gezien de voorbije jaren. Maar ik ben het er niet mee eens dat hij nu zeges moet laten aan anderen.”
Pogacar is niet te verslaan. Lof voor Jumbo dat ze het toch proberen en ondertussen etappes en groen binnenhalen en voor spektakel zorgen.
Iemand al iets van Ineos gezien? Alsof die zo lekker bezig zijn.
Uiteindelijk werken ploegen als Ineos ook nog liever samen met Pogi, om zo de andere podiumplekken in te kunnen nemen. Vriendjes worden met de kampioen loont uiteindelijk altijd.
Verder nogal een drama queen met het verhaal over de haar die Pogacar zich op de hals zou gaan halen.
Denk dat Van Aert daar voorop laten rijden tactisch niet slim was, zeker omdat het niet UAE was die daar achter aan het rijden waren.
Ik zou eerder begrip hebben voor kritiek bij de 'moeilijkheid' die ze zichzelf op de hals hebben gehaald door ook nadrukkelijk met een groene ambitie te starten. Dat heeft in de eerste week de gele droom wel in de weg gezeten (hoewel minimaal).
Maar goed, de aanwezigheid van Van Aert heeft zich zelfs nu ook voor geel al weer uitbetaald. Daarnaast maakt deze vroege investering in groen, dat er in de belangrijkste ritten voor geel niet meer over nagedacht hoeft te worden. Een herhaling van een Ventoux situatie zou met de huidige situatie tot wachten van Van Aert moeten leiden.
In het praatprogramma "op schoot bij Dione" ook wel bekend als de AE zaten een gediplomeerd ploegleider en een altijd blije Harmeling schaapachtig de koers te analyseren. Kritiek, strategie en langere termijnvisie worden blijkbaar niet op prijsgesteld of zijn volledige uit de bovenkamers verdwenen. Trots gebruind met krullende haartjes en scherpe baartjes. Kortom: slappe hap, maar o wat was 't weer gezelli.