Vandaag één jaar geleden overleed Robbert de Greef. Nadat hij op 30 maart tijdens de Omloop van de Braakman werd getroffen door een hartstilstand, bezweek hij op 26 april 2019 in het ziekenhuis van Antwerpen aan een hersenbloeding. Ter nagedachtenis aan Robbert plaatsen wij vandaag het ‘In memoriam’ dat we een jaar geleden voor hem schreven.

Groot was de vreugde toen Robbert de Greef op 17 maart naar een tweede plaats in de Ronde van Drenthe reed. De 27-jarige coureur bewees die dag tussen de WorldTour-renners het ProContinental-niveau uitstekend aan te kunnen. En dat in een seizoen waarin hij gedwongen werd een stap terug te zetten naar het Continental-niveau. Vreugde is echter relatief en in dit geval van erg korte duur, want twee weken later kantelde vreugde in verdriet. De Greef kreeg in de Omloop van de Braakman een hartstilstand op de fiets en sindsdien vocht hij voor zijn leven. Op 26 april deed een hersenbloeding de Nederlander uiteindelijk de das om.

Robbert de Greef zag op 27 augustus 1991 het levenslicht in het Brabantse dorp Geldrop, waar hij op 11-jarige leeftijd het wielervirus te pakken kreeg: sindsdien was De Greef niet meer weg te slaan uit de Nederlandse wielerwereld. De Nederlander was vanaf zijn debuut in het Landelijk Jeugd Toernooi op 27 april 2003 tot zijn laatste koers de Omloop van de Braakman op 30 maart 2019 zestien jaar lang een gewaardeerd coureur in het peloton.

Dat kwam niet alleen door zijn bijzondere toewijding en motivatie voor de sport, maar ook door zijn behulpzaamheid, vrolijke karakter en humor, zeggen de vele coureurs met wie De Greef heeft samengereden. En dat zijn er veel: De Greef sleet in zijn wielerbestaan één clubploeg, vijf Continental-teams en één ProContinental-team. Van TWC De Kempen tot Alecto; allemaal werden ze de afgelopen dagen in rouw gedompeld door het vroege overlijden van de coureur.

Brommer van beroep (2010-2014)
De route van De Greef om prof te worden duurde lang en bracht hem in 2018 bij Roompot-Oranje Peloton terecht. Acht jaren in de elite- en beloftencategorie gingen daar nog aan vooraf. Toen De Greef in 2010 aan zijn eerste jaar bij de beloften begon, was hij een man van de tweede rij. Pas in zijn tweede beloftejaar kon De Greef potten breken, met onder andere een tiende plaats als clubrenner in de Arno Wallaard Memorial. Een jaar daarna maakte hij zijn debuut als Continental-renner bij Jo Piels.

Winnen zat er in deze jaren voor “de Brommer” nog niet in. Toch werd De Greef een vaste waarde in het Continental-wielrennen. Als aangever voor ploeggenoten als Jochem Hoekstra, Sjors Roosen en Steven Lammertink was De Greef een gewaardeerde teamspeler en een vaste kracht in het Nederlandse Continental-wielrennen, hetgeen hem in 2014 bij KOGA bracht.

De Greef kwam bij KOGA terecht in een ploeg met Wim Stroetinga, die in dat jaar liefst zeven UCI-overwinningen op zijn naam boekte. Excelleren deed hij nog steeds niet, maar duidelijk werd wel waar de Geldroppenaar goed in was: hard fietsen. Héél hard fietsen. Meer dan eens konden zijn ploeggenoten daarvan gebruikmaken.

Op weg naar profcontract (2015-2017)
In het jaar 2015 stapte De Greef eindelijk uit de schaduw toen hij een transfer maakte naar Join-S|De Rijke. De Greef was op dat moment 23 jaar. Normaal gesproken is dit de leeftijd waarop coureurs hun profambities laten varen, maar in tegenstelling tot andere coureurs volhardde De Greef. Met succes. In zijn periode bij de ploeg uit Spijkenisse werd succes op succes behaald. Winst in de Ronde van Zuid-Holland in 2015 toonde het potentieel van de Brabander. Het was nu wachten op zijn definitieve doorbraak, die in 2017 in dienst van Baby-Dump volgde.

De Greef won in dat jaar de Topcompetitie en verwierf daarmee een profcontract bij Roompot-Oranje Peloton. Gestolen was deze overwinning zeker niet: dankzij een imponerende zege in de Ton Dolmans Trofee, een derde plaats in thuiskoers de SIMAC Omloop der Kempen en een vierde plaats in de Tacx Tijdrit Emmen wist hij overtuigend het eindklassement naar zich toe te trekken. Als klap op de vuurpijl won de coureur dat jaar ook nog eens zijn enige UCI-zege: in de Kernen Omloop Echt-Susteren was De Greef die dag niet te houden.

De Greefs profdroom wordt realiteit (2018)
Bij Roompot-Oranje Peloton kon De Greef zijn profdroom op 26-jarige leeftijd dan toch realiseren. In de Cadel Evans Great Ocean Road Race maakte de Nederlander zijn debuut in de WorldTour, die hij helaas niet uit wist te rijden. Het lukte De Greef niet in het jaar om ergens een plek in de top-10 veilig te stellen. Wel leverde hij aanzienlijke bijdrages aan de overwinningen en ereplaatsen van ploeggenoten als Taco van der Hoorn, Wouter Wippert en Pieter Weening.

Aan het einde van het jaar kreeg De Greef te horen dat zijn contract met Roompot-Oranje Peloton, mede door de fusie met Véranda’s Willems-Crelan, niet werd verlengd. Zowel de Nederlandse ploeg als de Belgische ploeg moest afstand doen van een aantal van hun renners. Waar sommige renners zich zouden richten op een maatschappelijke carrière, zocht De Greef zijn heil bij een andere ploeg. Alecto bood hem uiteindelijk een contract voor het jaar 2019.

Robbert de Greef (1991-2019) 
De Greef kwam bij Alecto samen te rijden met Coen Vermeltfoort, met wie hij ook al ploeggenoot was bij Join-S|De Rijke en Roompot-Oranje Peloton. Samen lieten zij in de eerste maanden van 2019 zien uit welk hout zij gesneden zijn: Vermeltfoort hield huis in onder andere de Craft Ster van Zwolle, terwijl De Greef voor een grote glimlach zorgde bij Alecto dankzij een indrukwekkende tweede plaats in de Ronde van Drenthe.

Het doet pijn om te zien hoe de grote glimlachen in korte tijd om kunnen slaan in groot verdriet. In de ochtend van 30 maart 2019 was er nog niks aan de hand. Alecto stond met groot vertrouwen aan de start van de Omloop van de Braakman, maar vijftien kilometer later werd een droom een nachtmerrie. Een hartstilstand zorgde voor grote zorgen over De Greef de afgelopen weken. Lang kon hij zich sterk houden, maar tegen een hersenbloeding op 26 april was niks meer te doen.

WielerFlits wil de vriendin, familie, vrienden, collega’s en iedereen die Robbert de Greef een warm hart toedraagt veel sterke wensen met dit verlies. Rust zacht, Robbert.