Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Hoe is Tadej Pogacar te verslaan in Milaan-San Remo?
Na de UAE Tour, Strade Bianche en de Tirreno-Adriatico is Milaan-San Remo de volgende prooi voor Tadej Pogačar. De 23-jarige kopman van UAE Emirates is misschien wel dé topfavoriet voor Milaan-San Remo.
Maar hoe is hij te verslaan? Wachten tot de Poggio is een grote gok voorspellen ploegleiders Wilfried Peeters (Quick-Step Alpha Vinyl), Steven de Jongh (Trek-Segafredo) en Allan Davis (Lotto Soudal)
Wilfried Peeters – Ploegleider Quick-Step Alpha Vinyl
Wilfried Peeters met Fabio Jakobsen – foto: Cor Vos
“Alles is mogelijk in Milaan-San Remo. Wat Pogačar heeft laten zien in de Strade Bianche, maar ook in de Tirreno-Adriatica, is fenomenaal. Maar de Poggio is een helling die ook andere renners goed ligt. Het verschil daar maken is niet zo evident, ook niet voor hem.
De steile hellingen zoals in de Strade en de Tirreno liggen hem veel beter. De Poggio is niet superlastig, waardoor heel wat renners daar met de besten meekunnen. En ik denk ook niet dat hij daar Wout van Aert kan lossen.
En wat doen ze dan als ze samen na de Poggio voorop zitten? Gaan ze met elkaar á bloc doorrijden of gaan ze kijken? Dat zijn veel vraagtekens. Maar het is mogelijk. We moeten niet vergeten dat twee jaar geleden Julian Alaphilippe en Van Aert op de top van de Poggio zijn weggereden.
Het deelnemersveld is allesbepalend voor het koersverloop. Vorig jaar hebben ze het ook geprobeerd, maar kwamen ze met een grote groep over de top en reed Jasper Stuyven uiteindelijk weg in de afdaling.
Je kunt allerlei scenario’s op papier zetten, maar ik denk dat de Poggio niet de beste plek voor Pogacar is om weg te rijden. Een andere optie is een vroege aanval op de Cipressa. Nibali heeft dat een keer gedaan en is voorop gebleven tot over de Poggio. Als je met vier a vijf man weet weg te komen is het haalbaar tot de finish. Het hangt er dan wel vanaf wie erbij zitten. Als alle topfavorieten mee zijn, is het afwachten wat de achtervolgers nog kunnen doen.
Maar nogmaals… met Pogačar is alles mogelijk.”
Steven de Jongh – Ploegleider Trek-Segafredo
Steven de Jongh – foto: Cor Vos
“Hoe moet je Pogacar stoppen? Dat is een goede vraag. Als je kijkt hoe dominant hij in de Strade Bianche en Tirreno-Adriatico heeft gereden, dan rijdt hij tegenwoordig weg waar hij het zelf wil. Ook al pakken twee à drie ploegen zich samen om te achtervolgen, dan nog komen ze niet dichterbij. Als Pogacar het op z’n heupen krijgt op de Poggio, dan vrees ik dat iedereen geklopt is. Wanneer hij een topdag heeft, dan wordt het heel moeilijk om hem te verslaan.
Of het zin heeft om hem eerder te isoleren? We hebben genoeg bergritten gezien waar hij in z’n eentje zat tegen een overmacht van andere ploegen, maar daar werd hij niet heet of koud van. Ik denk dat dit weinig uitmaakt.
Ik denk overigens wel dat Pogačar zal wachten op de Poggio en niet op de Cipressa al een aanval gaat opzetten. We moeten ruim dertig jaar teruggaan dat op die klim nog een beslissing werd geforceerd. Tegenwoordig is er echter een totaal ander peloton met in de breedte veel meer goede renners.
Het kan zijn dat er een omvangrijke groep op de Cipressa weg rijdt, maar dan nog zijn er altijd enkele ploegen die de slag hebben gemist en langs de kust een georganiseerde achtervolging kunnen opzetten. Ik verwacht overigens wel dat men héél hard de Cipressa op rijdt. Je merkt dat veel renners bang zijn om Caleb Ewan mee te nemen naar de Poggio. Vorig jaar heeft hij als sprinter een grote indruk op de Poggio gemaakt, dat veel concurrenten hem zullen proberen af te matten voor die klim. Dan moet je de koers dus hard maken op de Poggio. Of hen dat lukt? Ewan heeft in de Tirreno met een mooie ritwinst aangetoond in vorm te zijn. De daaropvolgende dag gaf hij op om zich in alle rust voor te bereiden op Milaan-San Remo. Reken maar dat hij in topvorm zal zijn.”
Allan Davis – Ploegleider Lotto Soudal
Allan Davis – foto: Cor Vos
“Het is geen geheim dat mannen als Tadej Pogačar en Wout van Aert gaan proberen aan te vallen. En de beste plek om het te proberen is op de Poggio. Dat is denk ik wel duidelijk.”
“Hoe je Pogačar kan verrassen is een goede vraag. Wij hebben daar geen plan voor. Ons doel is Milaan-San Remo te winnen en niet Pogačar of iemand anders te verrassen. Dat is ons referentiepunt waar we een plan voor maken.”
“Ze zeggen wel eens dat Milaan-San Remo het makkelijkste monument is om uit te rijden, maar de moeilijkste om te winnen. Met dat laatste ben ik het eens, maar dat eerste is niet helemaal waar in mijn optiek. San Remo is absoluut geen makkelijke koers door de lengte van bijna driehonderd kilometer.”
La Primavera blijft een speciale koers, doordat zowel sprinter als echte puncheurs kunnen winnen. Dat is een extra moeilijkheidsgraad voor Pogačar. Het aantal renners dat kan winnen is in Milaan-San Remo heel wat groter dan in andere belangrijke koersen.”
Oproep: Hoe denk jij dat Tadej Pogačar te verslaan is? Deel je strategie in de reacties.
Maar puur op basis van zijn kwaliteiten is hij volstrekt onverslaanbaar in elke koers die hij start. Als hij wil, dan wint ie. Altijd en overal.
Pogi zal er wel zijn, maar vooral VanAert en Pedersen gaan elkaar het wit uit de ogen kijken denk ik. Zeker nu Ewan niet meedoet.
Maar moet je koersen om Pogacar te verslaan? Of koersen om zelf te winnen? Ik denk dat er op dit moment heel veel ploegen zijn die niets hebben aan wachten tot op de Poggio, en zelfs niks hebben aan wachten op de Cipressa. Maar er zijn dan nog ongeveer 300 km over waar je het verschil wel kunt maken. Wie weet zelfs al het eerste stuk vanuit Milaan, met de wind die er momenteel waait.
Maar als je de koers voorspelbaar laat verlopen, dan krijg je een heel select clubje dat met een kleine voorsprong aan de afdaling van de Poggio begint. Als je denkt daarbij te zijn, moet je daarop aansturen en speculeren op het "Stuyven-scenario". En als je twijfelt of je mee kunt, dan moet je eerder wat proberen. En dan niet als eenling, maar met je ploegmakkers en / of andere bondgenoten.
Zoals Stuyven vorig jaar kon winnen, zijn er dit jaar ook een stuk of wat.
Al bij al is er geen topfavoriet.
Vind het ook wat overdreven, MSR is een heel andere koers dan LBL, Strade en Lombardije. Er zijn er weinig die iedereen uit het wiel kunnen kunnen kletsen op de Poggio.
Zei het al in een ander topic, maar tenzij hij alleen is bovenaan de Poggio of misschien samen met een andere rappe man als van Aert, zie ik het doorgaan tot aan de finish.
MSR kent toch meestal een heel andere ontwikkeling dan de klassiekers die hij won, waar bijna altijd de sterkste man in koers wint.
Dat is ook de reden dat UAE gaat razen en het halve peloton er af blaft op de Cipressaom daarna ook full, full force maar de Poggiovoet te stormen. Ook nog wind in de rug dus maak je klaar voor een bliksemeditie, schat dat laatste uurtje niet verkeerd in.
Hoe het ook zij, Van Aert lijkt me hier gewoon de grootste kanshebber aangezien Pogacar hem waarschijnlijk niet zal kunnen lossen,en een sprint a deux zal winnen. Eigenlijk kan Van Aert alleen door pech of van zichzelf verliezen.
De klapper van het decennium, wat zeg ik: van de voorbije vijftig jaar.
Er zal vreugde zijn, en trillende handen, en ontroering. Je zal er jezelf op betrappen dat de tranen je over de wangen stromen. Misschien zak je wel met gevouwen handen op je knieën op de koude vloer, prevelend: vergeef me dat ik aan jou getwijfeld heb, Milano-San Remo, koers der koersen, oermoeder van het cyclisme. Door je waas van tranen zie je een explosie van water en licht. Is het de fontein van de via Roma, is het de reuzenfles champagne (spumante?) die de winnaar laat ontploffen? Je weet het niet, maar je weet: dit is al een doopsel, ik ben opgenomen in de gemeenschap van koers cognocendi, ik zie het licht, en niets, neen, niets zal ooit nog hetzelfde zijn. Op je sterfbed zal je het prevelen, nauwelijks hoorbaar, in je laatste ademzucht, tegen je kleinkinderen: 2022, San Remo, de 'o' klank die wegsterft in de kale ruimte. Je kinderen, je kleinkinderen, ze snikken, maar ze zijn dankbaar, want ze weten: het is niet voor niets geweest. Milano-San Remo 2022: de zin van het leven.
Op de Poggio dan elk om beurten aanvallen en Pogacar de gaten laten dichtrijden.
Helaas is het een eendaags wedstrijd en geen rittenwedstrijd en heeft TJV volgens mij niet de ballen om te koersen en te durven verliezen - ze willen volledige controle - net wat onbestaande is in MSR!