Vincenzo Nibali heeft voor de tweede maal in zijn carrière de Ronde van Lombardije gewonnen. De Italiaanse kopman van Bahrain Merida reed – net als twee jaar geleden – weg in de afdaling van de Civiglio. Hij wist vervolgens een solo van ruim tien kilometer uit de benen te schudden. Julian Alaphilippe (Quick-Step Floors) reed vanuit de achtergrond naar de tweede plaats. Gianni Moscon wist een tumultueuze week positief af te sluiten door de sprint om plaats drie te winnen.

Traditionele kopgroep met Hofstede zoekt avontuur op
Traditie in de Ronde van Lombardije is een kopgroep met daarin tot op het bot gemotiveerde thuisrijders. Loreno Rota (Bardiani-CSF), Pier Paolo De Negri (Nippo-Vini Fantini) en Davide Ballerini (Androni-Sidermec-Bottecchia) waren ditmaal de hoofdrolspelers met dienst. De drie Italianen kregen het gezelschap van Nederlander Lennard Hofstede (Sunweb), de ervaren Jacques Janse van Rensburg (Dimension Data) en de jonge Fransman Mathias Le Turnier (Cofidis). De zes aanvallers reden in de eerste wedstrijdhelft een maximale voorsprong bijeen van maar liefst tien minuten.

Deze bonus bleek te gortig voor de twee topfavorieten in koers: Vincenzo Nibali en Rigoberto Uran. De Italiaan en Colombiaan lieten hun ploegen Bahrain Merida en Cannondale-Drapac daarom het vuile werk opknappen in de achtergrond. Hierdoor slonk de voorsprong van de vluchters binnen geen tijd van tien naar zes minuten. In de daaropvolgende honderd kilometer knabbelde het peloton stelselmatig aan de achterstand van de zes vluchters. Aan de voet van de Madonna del Ghisallo – de traditionele opener van de finale van Il Lombardia – was de voorsprong geslonken tot goed twee minuten.

‘Spettacolo’ op de Madonna del Ghisallo
Op deze Madonna del Ghisallo (8,5 km aan 6.2%) ontbrandde de koers definitief. Verschillende ploegen probeerden het initiatief te nemen door renners vooruit te sturen. Uiteindelijk wist een groep met Laurens de Plus (Quick-Step Floors), Primož Roglič (LottoNL-Jumbo), Mickaël Chérel (AG2R La Mondiale), Jan Polanc (UAE Emirates), Winner Anacona (Movistar) en Tiesj Benoot (Lotto Soudal) weg te rijden. Zij gingen op jacht naar de jonge Le Turnier, die op de steilste stroken wist weg te fladderen van zijn medevluchters. Net voor de top van de Ghisallo – met zijn kenmerkende kerkklokken – wisten Cherel en De Plus aan te sluiten bij de dappere Fransman. Roglič volgde met zijn mede-avonturiers al op ruim een halve minuut. De favorietengroep, gereduceerd tot goed zeventig man, kwam zelfs boven op ruim één minuut.

Cherel, De Plus en Le Turnier wisten in de afdaling van de Ghisallo hun voorsprong te consolideren. Eenmaal aangekomen aan de voet van de Colma di Sormano (5,1 km aan 6.6%) – met nog 58 kilometer te gaan – hadden de drie koplopers nog altijd een voorgift van respectievelijk dertig tikken en één minuut op de achtervolgende groep en het uitgedunde peloton. Op de beginflanken van de Sormano probeerde een groepje met Alessandro de Marchi en Philippe Gilbert om de sprong naar voren te maken. Zij werden echter al snel weer ingerekend door de andere favorieten.

Gesloten koers op duivelse stroken van de Muur van Sormano, hallucinante valpartij De Plus
Eenmaal de wat meer schappelijke stroken van de Colma di Sormano waren afgevinkt, doemden de duivelse percentages van de Muro di Sormano op. Op deze 1,9 kilometer lange muur – met maximale stroken tot maar liefst 27%(!) – was het Cherel die zijn medevluchters overboord kieperde. De Plus zag de Fransman kleiner en kleiner worden, terwijl Roglič op zijn eigen tempo vroege vluchter Le Turnier wist in te rekenen. De AG2R La Mondiale-coureur kwam boven met een bonus van 25 seconden op de Belg. Het peloton, met toppers als Nibali, Aru en Uran attent van voren, reed relatief gegroepeerd naar boven.

In de bij tijd en wijle technische afzink van de Sormano flirtte koploper Cherel enkele keren met de valpartij. Waar de Fransman echter het geluksduiveltje op de schouder had, was De Plus minder fortuinlijk. De Belg miste op volle snelheid een bocht, en viel metersdiep naar beneden. Het peloton was duidelijk gewaarschuwd, want het nam duidelijk geen onverantwoorde risico’s. Inmiddels waren de medische diensten al ter plekke om de Belg te verzorgen, bij wie de blessures bleken mee te vallen. Dat het bekende gezegde ‘de koers wacht op niemand’ ook nu van toepassing was, lieten Gilbert en De Marchi zien door in de afdaling weg te rijden uit de groep met favorieten. Zij kregen uiteindelijk het gezelschap van Pello Bilbao.

Civiglio zorgt voor spektakel, Nibali maakt indruk
In de fase tussen de Muro di Sormano en Civiglo was het FDJ die voor kopman Thibaut Pinot het initiatief nam in het peloton. Eenmaal de Civiglio opgedraaid, bleek het tempo te hoog voor favorieten als Daniel Martin en Adam Yates. Vooraan werden de resterende koplopers ingerekend door het steeds verder uitdunnende favorietengroepje, waaruit Vuillermoz, Villela en Moscon probeerden weg te rijden. De Italiaan sloeg samen met Sam Oomen een gaatje. Dit was het sein voor Pinot om te versnellen. De Fransman kreeg Nibali, Uran, Bernal, Pozzovivo, Quintana en Roche met zich mee, waardoor het tempo stokte. Dit was het sein voor Pinot om nogmaals aan de boom te schudden.

De runner-up van de afgelopen Tre Valli Varesine wist bij zijn derde demarrage wel een significant gaatje te slaan. De FDJ-coureur leek met een fikse voorsprong boven te komen op de top, maar het was Nibali die als een ware vuurpijl naar de Fransman wist te vliegen. De twee kemphanen kwamen uiteindelijk zij aan zij boven op de Civiglo, terwijl een achtervolgend groepje met onder meer Oomen en Uran al een vijftiental seconden in het krijt reed.

Foto POOL/De Wale/LaPresse – Fabio Ferrari

In de daaropvolgende technische afzink probeerde Nibali de Fransman, net als twee jaar geleden, uit het wiel te dalen. Aanvankelijk wist Pinot Lo Squalo met flink wat kunst- en vliegwerk te volgen, maar op goed twaalf kilometer van de finish moest hij de in ziedende vaart naar beneden gaande Italiaan toch loslaten. Eenmaal beneden bleek de achterstand opgelopen tot een kleine tien seconden. Intussen wisten Uran en Moscon weg te rijden uit de achtervolgende groep; zij volgden onder de boog van de tien kilometer echter al op veertig seconden van de kop van de koers.

Lo Squalo krijgt vleugels op de San Fermo della Battaglia 
Het was barsten of buigen voor Pinot aan de voet van de San Fermo della Battaglia (2,7 km aan 7.2%). Het werd buigen voor de Fransman. De voorsprong van de inmiddels op een wolk fietsende Nibali steeg met de hectometer. In de achtervolgende groep probeerden Rosa, Quintana, Pozzovivo en Aru om naar het resterende podiumplekje te versnellen. Het was echter Alaphilippe die zijn kruit het beste droog wist te houden. De Fransman wist vlak voor de top aan te sluiten bij landgenoot Pinot, maar kreeg in de eerste dalende meters weer het gezelschap van Aru en Quintana. Ondertussen was Nibali duidelijk gaan vliegen. De voorsprong van de kopman van Bahrain Merida was al gegroeid naar liefst veertig seconden.

Alaphilippe liet in de afdaling van de San Fermo della Battaglia zijn daalcapaciteiten zien, door weg te rijden uit de achtervolgende groep. De jonge Fransman wist nog enkele seconden af te knabbelen van zijn achterstand, maar Nibali kon uitgebreid zegevieren voor de uitzinnige tifosi. Achter een eveneens uitbollende Alpahilippe wist Moscon een voor hem veelbewogen week positief af te sluiten door naar de resterende podiumplek te sprinten, voor de Fransen Vuillermoz en Pinot. Sam Oomen eindigde met een elfde plaats net buiten de top-tien.