Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Greg LeMond: “Tegenstand Froome heeft levensgrote kans laten liggen”
Chris Froome beleefde gisteren enkele bange momenten. De leider in de Tour kreeg voor de voet van de Col de Peyra Taillade af te rekenen met mechanische pech, net op het moment dat AG2R zich vol overgave op kop van het peloton had gezet. De Brit wist de scheve situatie echter weer recht te zetten. Dit had wellicht anders kunnen aflopen, mochten zijn rivalen voor het geel het initiatief genomen te hebben. Iets waarover oud-Tourwinnaar Greg LeMond zich verbaast tegenover persbureau Reuters.
De Eurosport-analist spreekt over een meer dan gemiste kans. “Aru, Uran en Bardet: ze hebben de kans van hun leven laten liggen om Froome op definitieve achterstand te fietsen. Bardet had op het moment dat Froome pech kreeg, zelf moeten aanvallen. En niet zijn ploeg op kop laten rijden. Als je de Tour wilt winnen, moet je durven het initiatief te nemen.”
De Amerikaan plaatst zijn vraagtekens bij de mentaliteit van de concurrentie. “Ze hebben een gouden kans laten liggen. Sommige renners koersen niet met het idee dat ze de Tour ook effectief kunnen winnen. Uiteindelijk heeft het allemaal te maken met het feit of je wel of niet een winnaar bent.”
Ik vrees alleen dat een vergelijking tussen een Tour rijden toen en nu is als een vergelijking tussen een vaste telefoon uit 1989 en een smartphone anno 2017.
De vaste telefoon is - ironisch genoeg gezien de benaming - makkelijker los te laten, en dan kan je op je instincten afgaan. De smartphone creëert de illusie van constante keuzevrijheid op basis van een veelheid aan informatie, maar werkt net als een keurslijf.
Alle data wezen erop dat het nog "te ver was" voor Bardet. Als hij op zijn instinct (en een killer-instinct is daar een wezenlijk onderdeel van) had durven betrouwen en de sprong gewaagd...
OnT: Ik ben het trouwens wel met Lemond eens. Je kunt je afvragen of na een aanval van Bardet/Aru/Uran de mannen erachter vlekkeloos de samenwerking hadden gevonden. Een aanval had op zijn minst wat meer pijn kunnen doen.
Gewoon teveel cycling manager spelers hier.
@nb
Mooie vergelijking toen een telefoon nog nut had en spelletjes buiten werden gedaan.
Bardet is van november 1990 en Aru van juli.
Er zijn er natuurlijk die nog meer goodwill genieten dan Froome. Vond het gisteren alvast geweldig om de laatste resten van de vluchtersgroep - met Geschke en Degendt op kop - zich de ziel uit het lijf te zien racen om Martin te helpen uit de greep van het groepje Froome te blijven.
Jij legt waarschijnlijk juist uit wat is gebeurd, maar tactisch gezien volledig fout gegaan. Als Bardet immers had doorgetrokken was er nog 1 sky man over in Landa. Waarschijnlijk zouden de andere klassementmannen meegegaan zijn met Bardet of een lichte achterstand oplopen.
In dat geval zou er of een select groepje van 2/3/4 kopmannen over zijn die samen het belang hebben om Froome weg te rijden. Landa zou dan bewust moeten inhouden om Froome te ondersteunen. Froome zelf zou hoofdzakelijk tm's opharken die bij hem irritant in het wiel zouden zitten en waar hij weinig aan zou hebben. Kortom het was waarschijnlijk 2/3/4 man tegen 2 zijn geweest. En dat had Froome niet meer goedgemaakt, die 40 seconden met zo'n inspanning en de stress bergop.
Mocht door een aanval van de toppers zij verbrokkeld raken in groepjes van twee of solo rijden, dan zou het op zijn best 2-1 zijn voor Froome indien Landa moet inhouden.
Bedankt, ik vul het direct in op de verjaarskalender.
Probleem is dat ze er daarom nooit achter komen wat ze eventueel nog extra kunnen als het *echt* moet.
Het argument van Landa die meelift snap ik ueberhaupt niet. Froomey is de grootste tegenstander, niet Landa. De grootste tegenstander uitschakelen moet prioriteit zijn. En Landa zou zich misschien zelfs moeten laten terugzakken - dan kun je twee concurrenten uitschakelen.