Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Giro 2023: Voorbeschouwing etappe 10 naar Viareggio – Sprinters of vluchters?
Na een eerste welverdiende rustdag gaat de Giro d’Italia in etappe tien, zonder Remco Evenepoel, verder met een rit van Scandiano naar Viareggio. Na een pittig begin volgt een vlakke finale. Sprinters zullen deze rit tellen als een halve kans, al zullen ze dan wel aan de bak moeten. WielerFlits blikt vooruit.
[toto id=”863501″ link=”https://bit.ly/3Br6qjL” title=”Wie wint etappe 10?”]
Parcours
Het peloton heeft zich tijdens de rustdag verplaatst naar de Reggio Emilia en deze dinsdag rijden de renners weer terug naar de Tyrreense kust.
Sprinters zullen opzien tegen de eerste negentig kilometer en hopen dat het peloton het in deze eerste 2,5 wedstrijduur rustig aan doet, zodat zij later in Viareggio om de zege kunnen sprinten. De vraag is echter of dat gaat lukken, en deze rit niet meer voor aanvallers is bedoeld. Organisator RCS geeft deze rit twee sterren.
Gestart wordt er dinsdag op 110 meter hoogte, waarna het peloton rustig begint aan een beklimming van 90 kilometer naar de Passo delle Radici op 1.527 meter hoogte. Oké, af en toe moet het peloton ook even afdalen in deze eerste 90 kilometer, maar feit is wel dat er al vroeg in de etappe heel veel stijgende kilometers (goed voor 2.600 hoogtemeters) worden gemaakt.
Al na 15,5 kilometer arriveert het peloton in Baiso op 543 meter hoogte. De beklimming heeft in het routeboek geen naam, maar op dit moment in de wedstrijd zijn er toch alweer 440 hoogtemeters overbrugd. Na een klein plateau dalen de renners af naar Gatta, waarna er eerst geklommen wordt naar Villa Minozzo. Daar is de eerste tussensprint van de dag.
Vervolgens begint het echte klimmen met de Pian del Monte (8 km aan 5,1%) en daarna de jump naar de Passo delle Radici (4,2 km aan 6,3%), die de Giro-organisatie – met de eerdere hoogtemeters in ogenschouw genomen – heeft aangeduid met de tweede categorie.
Het lastigste gedeelte van de etappe is dan achter de rug, al is de springplank naar de Monteperpoli (2,4 km aan 8,4%) aan het einde van de afdaling nog een bijzonder steil tussendoortje. Na deze beklimming is het echt vlak en rijdt het peloton in rap tempo naar de Tyrreense kust.
Er is op dat moment nog 76 kilometer naar de meet in Viareggio te rijden. De sprinters krijgen dus nog alle tijd om terug in het peloton te keren, maar is de kopgroep dan niet al te ver uit zicht? De laatste drie kilometer lopen compleet langs de kustlijn bij Viareggio, dus er is voor sprintersploegen alle ruimte om de treintjes op de rails te zetten.
Officieuze start: 12.05 uur
Officiële start: 12.20 uur
Finish: Tussen 17.00 en 17.30 uur
Afstand: 196 kilometer
[toto id=”863501″ link=”https://bit.ly/3Br6qjL” title=”Wie wint etappe 10?”]
Favorieten
Het is niet de eerste keer dat we een Giro-voorbeschouwing beginnen met een welbekend wielercliché: het kan weer alle kanten op! Het is voor voorbeschouwers niet altijd een pretje, maar voor koersfans des te interessanter. Sprinters zullen zich, na een uitgebreide studie van het parcours, zeker niet kansloos wanen. Vluchters zullen de rit naar Viareggio dan weer zien als een ideale mogelijkheid om zich te onderscheiden, in die jacht op eeuwige wielerroem.
Meerdere scenario’s zijn mogelijk. Krijgen we na bijna 200 kilometer koers toch ‘gewoon’ een sprint om de overwinning? Of krijgen rittenkapers, rasaanvallers en baroudeurs een vrijgeleide en de (misschien wel) kans van hun leven om eens een Giro-rit te winnen? Het zal allemaal afhangen van het koersverloop, de wil om er iets van te maken, de sterkte van de sprintteams, de vlucht die vooruit rijdt, de weersomstandigheden en het koersgedrag van de mannen van INEOS Grenadiers, de ploeg van de onverwachte nieuwe leider Geraint Thomas.
Magnus Cort – foto: Cor Vos
Na veel wikken en wegen denken we toch dat de vluchters (licht) in het voordeel zijn, al kan het kwartje ook zomaar de andere kant opvallen. Dat de eerste pakweg negentig kilometer omhoog lopen, maakt het voor sterke renners eenvoudiger om daar al weg te rijden. Magnus Cort zal deze rit wel hebben aangekruist, in de wetenschap dat de kansen schaars zijn in deze Giro. De Deen van EF Education-EasyPost wist zich in de eerste week nog niet te onderscheiden en er hangen dan ook de nodige vraagtekens rond de besnorde Deen, maar wellicht heeft de alleskunner wel gewacht tot de tiende rit met aankomst in Viareggio.
Een vluchter met winstambities moet niet alleen een portie kunnen klimmen. Een goede sprint is ook geen overbodige luxe, aangezien de laatste zeventig kilometer – en dus ook de finale – in vlakke lijn gaan. Een renner die we graag naar voren willen schuiven, is Sven Erik Bystrøm. De 31-jarige Noor van Intermarché-Circus-Wanty is misschien niet een veelwinnaar, hij heeft nog maar één profzege achter zijn naam staan, maar dat wil niet alles zeggen. Wie had voor de Giro nu gedacht dat Davide Bais een Giro-rit zou winnen met aankomst op Campo Imperatore? Wielrennen is geen exacte wetenschap, en dat is maar goed ook.
Lorenzo Rota – foto: Cor Vos
Bystrøm heeft de kwaliteiten om in een overgangsetappe als die naar Viareggio te zegevieren. De voormalig wereldkampioen bij de beloften gaat goed bergop en heeft na een zware koers nog een aardige sprint in de benen. Dit liet hij eerder in deze Giro nog zien door in Melfi naar een zesde plaats te sprinten. Het zal Bystrøm het vertrouwen hebben gegeven dat hij kan zegevieren in een koers als de Ronde van Italië, als alles een beetje meezit. Alleen: hij is pas net ‘hersteld’ van een coronabesmetting. Hij kan eventueel ook als bliksemafleider dienen voor zijn ploeggenoten Laurenz Rex en Lorenzo Rota, nog twee renners met goede papieren voor de rit van dinsdag.
Update: Sven Erik Bystrøm kampt nu toch met symptomen van het coronavirus en zal dan ook niet aan de start verschijnen van de tiende etappe.
Voor Alpecin-Deceuninck is de rit naar Viareggio wellicht weer een kans om te sprinten met Kaden Groves, al is het maar de vraag of de Belgische ploeg bereid is om de koers (mee) te controleren voor een eventuele sprint. Na het uitvallen van Ramon Sinkeldam en Nicola Conci is de formatie toch al flink gedecimeerd, en dus kan het misschien geen kwaad om de krachten te sparen voor de rit van woensdag naar Tortona. Ook dan staan er onderweg weer enkele beklimmingen op het programma, maar is het parcours in zijn totaliteit toch minder uitdagend, wat de rappe mannen (en dus ook Groves) in de kaart speelt.
Stefano Oldani – foto: Cor Vos
Het zou ons niet verbazen, mocht Alpecin-Deceuninck dinsdag voor de aanval kiezen. En dan schrijven Stefano Oldani op als een mogelijke ritwinnaar. De Italiaan won vorig jaar al vanuit de vlucht een rit in de Giro d’Italia en zal dit kunstje graag nog een keer willen overdoen. De 25-jarige Oldani kan op dit soort parcoursen goed uit de voeten en in Melfi, waar hij vijfde werd in de sprint, liet hij al zien dat het met zijn vorm wel snor zit. Zijn land- en ploeggenoot Kristian Sbaragli (33) is ook een gevaarlijke klant in overgangsetappes. Alpecin-Deceuninck heeft met andere woorden twee ijzers in het vuur.
Nog een ploeg die het van meerdere aanvallers moet hebben: Astana Qazaqstan. De Kazachse formatie heeft met Mark Cavendish natuurlijk wel een rappe man in de gelederen, maar we zien niet meteen een scenario waarin de Brit voor de zege kan sprinten. De aanval is in dit geval de beste verdediging, en met de ervaren Luis Léon Sánchez, Samuele Battistella, Gianni Moscon, Christan Scaroni en Simone Velasco kan Astana bijna de gehele ploeg inzetten. Van deze renners heeft Velasco – wat ons betreft – toch een streepje voor. De Italiaan is al weken uitstekend op dreef, is een aanvaller pur sang en is bovendien vrij snel aan de meet.
Alessandro De Marchi en Simon Clarke – foto: Cor Vos
Dat kan ook gezegd worden van Simon Clarke. De inmiddels 36-jarige Australiër won in zijn carrière al etappes in de Tour en Vuelta en was afgelopen donderdag nog zeer dicht bij zijn eerste triomf in de Giro. Op 400 meter van de streep reed hij nog voorop met zijn medevluchter Alessandro De Marchi, maar door het nodige gepoker in de laatste kilometer spatte zijn droom uiteen. Clarke werd in extremis toch nog ingerekend en bleef zo met lege handen achter. Wat we wel hebben opgestoken van de rit naar Napels, is dat de coureur van Israel-Premier Tech bijzonder goed op dreef is. Er is dus nog van alles mogelijk in deze Giro.
Nog wat interessante namen die vanuit de aanval zouden kunnen toeslaan? Komen ze: Andrea Vendrame (AG2R Citroën), Andrea Pasqualon (Bahrain Victorious), Bob Jungels en Nico Denz (BORA-hansgrohe), Alberto Bettiol en Stefan De Bod (EF Education-EasyPost), Bruno Armirail en Jake Stewart (Groupama-FDJ), Will Barta en Carlos Verona (Movistar), Alessandro De Marchi (Jayco AlUla), Natnael Tesfatsion, Alex Kirsch en Toms Skujiņš (Trek-Segafredo). En let op Vincenzo Albanese van EOLO-Kometa. De sfeer bij deze ploeg zal opperbest zijn na de zege van Davide Bais.
Jonathan Milan – foto: Cor Vos
De kans dat de rit toch gewoon eindigt in een (massa)sprint, is er natuurlijk ook. In dat geval is het uitkijken naar Mads Pedersen (Trek-Segafredo), Jonathan Milan (Bahrain Victorious) en Kaden Groves (Alpecin-Deceuninck). Deze drie sprinters hebben al een ritzege op zak, en zullen dus met iets minder druk rondrijden. Ook Michael Matthews (Jayco AlUla) kon deze Giro al eens feestvieren, maar zijn honger is zeker nog niet gestild. Pascal Ackermann (UAE Emirates) en Fernando Gaviria (Movistar) staan nog altijd droog, maar zijn op een goede dag natuurlijk wel in staat om in dit sprintveld te zegevieren.
We hebben ook nog een Brits hoofdpijndossier, want wat doen we met de winstkansen van Mark Cavendish? De Brit is op papier nog altijd een van de snelste renners in deze Giro, maar ging in de eerste week al twee keer tegen de grond. Daar komt nog eens bij dat de heuvelachtige openingsfase van de rit hem niet meteen gunstig gezind is. Andere rappe mannen om in de gaten te houden, al dan niet voor een ereplaats, zijn Simone Consonni (Cofidis), Niccolò Bonifazio en Arne Marit (Intermarché-Circus-Wanty), Alberto Dainese en Marius Mayrhofer (Team DSM) en Filippo Fiorelli (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Magnus Cort
*** Simon Clarke, Stefano Oldani
** Simone Velasco, Vincenzo Albanese, Andrea Vendrame
* Mads Pedersen, Jonathan Milan, Kaden Groves, Pascal Ackermann
[toto id=”863501″ link=”https://bit.ly/3Br6qjL” title=”Wie wint etappe 10?”]
Weer en TV
Voor de etappe naar Viareggio worden enkele pittige regenbuiten voorspeld in de wijde omtrek van de finishplaats, verwacht Weeronline. Deze buien zullen later op de dag ontstaan en vooral in de namiddag over de regio gaan trekken, al zijn er ook drogere periodes. De temperatuur schommelt tussen de 15 en 18 graden Celsius. De wind (3 Beaufort) waait uit het noordwesten.
Eurosport zendt de hele Giro d’Italia van start tot finish uit. Dinsdag begint de uitzending om 11.45 uur. Voor meer informatie kun je altijd terecht in onze tv-gids Wielrennen op TV.
Voor de wielrenner Nello Trogi lag daar in 1944 de definitieve eindstreep.
Trogi, geboren in 1912 in het naburige gehucht Piandelagotti, had zich midden jaren dertig gevestigd in Toulon, na een contract bij de Franse Terrot-ploeg te hebben bemachtigd. Reed voornamelijk Franse wedstrijden, zo schreef hij o.a. de Ronde van Corsica en de Ronde van de Vaucluse op zijn naam. In 1937 won hij als lid van de gelegenheidsformatie ‘Italiani all’Estero’ (Italianen in het buitenland) de eerste etappe (Milaan- Turijn) van de Giro en mocht voor een dag de roze trui dragen; later in de ronde moest hij opgeven. Een jaar later maakte hij deel uit van de Italiaanse landenploeg in de Tour, en hielp hij als knecht kopman Bartali aan diens eerste Tourzege.
Na mei 1940, toen in West-Europa de oorlog in volle hevigheid losbarstte, zijn er geen uitslagen meer bekend van Trogi. Hij verliet Frankrijk en keerde terug naar zijn geboortestreek, de Apennijnse heuvels tussen Bologna en La Spezia.
Deze streek, het zuiden van de provincies Modena en Reggio Emilia nabij de grens met Toscane, was begin 1944 het toneel van serieuze confronties tussen de Duitse bezetter en het Italiaanse verzet, de partizanen. Als represaille richtten Duitse soldaten enkele gruwelijke bloedbaden aan in dorpen waarbij vrouwen, kinderen en ouden van dagen niet werden gespaard.
Een aantal dagen nadat deze streek door het verzet werd uitgeroepen als ‘Partizanenrepubliek van Montefiorino’ kwam Nello Trogi op 21 juni 1944 in Villa Minozzo door geweervuur om het leven. Er zijn bronnen die melden dat hij door een partizanengroep zou zijn gefusilleerd, maar een reden wordt niet genoemd. Daarentegen is het ook bekend dat in de omgeving rond Villa Minozzo regelmatig Duitse patrouilles opdoken die vermeende verzetsstrijders zonder pardon executeerden. In ieder geval staat de naam Nello Trogi gebeiteld in een monument gewijd “aan hen die vielen voor het vaderland” in het verderop gelegen dorp Frassinoro. De exacte omstandigheden waaronder Trogi het leven liet blijft evenwel in nevelen gehuld. Vermeldenswaardig is wellicht dat enkele familieleden van Trogi, waaronder een oudere broer, in de jaren ‘20 bepaald niet onwelwillend hadden gestaan tegenover Mussolini getuige hun deelname aan de ‘Mars naar Rome’ (1922).
De partizanenrepubliek was overigens geen lang leven beschoren. Op 1 augustus 1944 bezetten Duitse troepen strategische punten en brandden een aantal dorpen, waaronder Villa Minozzo, volledig plat.
Het is altijd een mooie en zeer gewaardeerde toevoeging aan de rit deze stukjes die je schrijft.
Als er grote kopgroep is met veel ploegen. Wie zal dan controleren.
Als ik barta was ,zou ik meegaan, je weet maar nooit hoeveel tijd je krijgt voor evt roze..
De vraag is, mcnulty ben je er keer bij ofniet. 3de keer goeie keer vlucht?
Dus als hij er zijn zinnen opzet, zit hij in vlucht denkik.
Die eerste 80 km is toch dodelijk voor de niet klimmende sprinters als het hard gaat in peloton
Dat zou mijn Giro pooltje prima vinden. Graag samen met Konrad, Tesfatsion, Battistella, De Marchi en J.A Cepeda.
Waar kan ik de reserveringen voor de vluchtgroep boeken ? ;)
Roglic en Ineos hadden bloed geroken. En met het slechte weer was er zeker kans dat ze morgen iets wilden proberen. Dat zou dan ook invloed op de kansen van de sprinters hebben gehad.
Zit even te denken welke ploeg hiervan het meest zou kunnen profiteren. Wie is het best in bergop waaiers trekken?
Als het een sprint wordt, zijn ze er zonder ongelukken gewoon bij. Als het een vlucht wordt, is de kans niet kleiner dat zij erbij zijn dan de andere vluchters, want sterke sprinters zijn doorgaans niet vies van om in dit soort overgangsritten mee te zitten.