Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Giro 2022: Oldani klopt Rota en Leemreize in vluchtersrit naar Genova
De twaalfde etappe van de Giro d’Italia 2022, met aankomst in Genova, is gewonnen door Stefano Oldani. De Italiaan versloeg na een rit voor de vluchters landgenoot Lorenzo Rota en Nederlander Gijs Leemreize in een sprint met drie, en schenkt zijn ploeg Alpecin-Fenix zo alweer de tweede ritzege in deze Giro. Juan Pedro López mag zich nog altijd de rozetruidrager noemen.
Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! De twaalfde etappe van de Giro d’Italia 2022 liep van industrie- en kaasstad Parma naar kustplaats Genova. Op papier was dit een serieuze kans voor de sterke vluchters, maar ook de puncheurs hadden deze etappe met rood omcirkeld in hun agenda. De etappe kende namelijk drie beklimmingen van derde categorie, waarvan de laatste twee – die van La Colletta (9 km aan 4,3%) en de Valico di Trensasco (4,3 km aan 8%) – in de laatste vijftig kilometer. De rit stond echter niet alleen maar in het teken van de sportieve strijd tussen de Giro-tenoren: men keerde ook terug naar de plek waar Wouter Weylandt noodlottig om het leven kwam.
Spervuur aan demarrages, Van der Poel bedrijvig
De renners begonnen omstreeks 12.00 uur in zonnige omstandigheden aan de iets meer dan 200 kilometer lange etappe. De strijd om de vlucht van de dag barstte vanuit de start los, maar de vluchters kregen niet zomaar een vrijgeleide naar de finish, ondanks een spervuur aan demarrages. Mathieu van der Poel was in de beginfase zeer bedrijvig, net als zijn ploeggenoten bij Alpecin-Fenix, maar de eerste vluchtpogingen van de Nederlander werden in de kiem gesmoord. Een groepje met Pascal Eenkhoorn en Pieter Serry reed vervolgens weg uit het peloton, maar ook dit bleek niet de goede vlucht.
Het tempo lag ook na goed vijftig doldwaze kilometers nog altijd onverminderd hoog, waardoor we met een compleet peloton richting de eerste tussensprint van de dag reden. Hier lagen de nodige punten voor de paarse puntentrui voor het oprapen en dus was het geen verrassing dat we de mannen van Arnaud Démare, de leider in dit nevenklassement, op kop zagen rijden. Groupama-FDJ wist zijn sprintkopman naar de volle buit aan de tussensprint te piloteren, voor Fernando Gaviria en Simone Consonni, waardoor Démare goede zaken deed voor La Maglia Ciclamino. Het peloton nam vervolgens gas terug.
Samenstelling kopgroep
foto: Cor Vos
Andrea Vendrame (AG2R Citroën), Valerio Conti (Astana Qazaqstan), 
Mathieu van der Poel, Stefano Oldani, Oscar Riesebeek (Alpecin-Fenix), 
Santiago Buitrago, 
Jasha Sütterlin (Bahrain Victorious), Davide Gabburo, Luca Covilli (Bardiani-CSF-Faizanè), Matteo Sobrero, 
Lucas Hamilton (BikeExchange-Jayco), Wilco Kelderman, 
Cesare Benedetti (BORA-hansgrohe), Edoardo Zardini (Drone Hopper-Androni Giocattoli), 
Magnus Cort (EF Education-EasyPost), Vincenzo Albanese (EOLO-Kometa), Lorenzo Rota, 
Rein Taaramäe (Intermarché-Wanty-Gobert), Gijs Leemreize, Pascal Eenkhoorn (Jumbo-Visma), Michael Schwarzmann (Lotto Soudal), 
Will Barta (Movistar), Davide Ballerini (Quick-Step-Alpha Vinyl), Nico Denz (Team DSM), Bauke Mollema (Trek-Segafredo).
Dit was voor 22 avonturiers het sein om ten aanval te trekken en de juiste trein bleek dit keer vertrokken. Met Van der Poel, Bauke Mollema, Gijs Leemreize, Wilco Kelderman, Oscar Riesebeek en Pascal Eenkhoorn waren de Nederlanders zeer goed vertegenwoordigd in de omvangrijke vlucht. Met Rein Taaramäe, Vincenzo Albanese, Andrea Vendrame, Magnus Cort en Santiago Buitrago zaten nog meer interessante renners van voren. Dit in tegenstelling tot Bardiani-CSF-Faizanè en Drone Hopper-Androni Giocattoli: de twee Italiaanse ProTeams hadden verrassend genoeg de slag gemist.
En dus moesten de renners van Bardiani-CSF-Faizanè, als straftraining, het vuile werk opknappen in het peloton, in de hoop de scheve situatie zo alsnog recht te zetten. Het verschil bleef echter schommelen rond de minuut en dus probeerden Luca Covili en Davide Gabburo – twee renners van Bardiani – en Edoardo Zardini namens Drone Hopper-Androni Giocattoli nog de oversteek te maken. De drie Italianen slaagden na een kilometerslange achtervolging in hun opzet en dus trokken we met 25 koplopers naar de top van de Passo del Bocco, de klim die helaas is verbonden met (het tragische lot van) Wouter Weylandt.
Kopgroep krijgt de ruimte, renners keren terug naar plek des onheils
Op deze top van deze klim kwam Mollema als eerste boven, goed voor negen bergpunten, gevolgd door Eenkhoorn en Ballerini. Het peloton, aangevoerd door de ploeg van rozetruidrager Juan Pedro López, volgde op de top van de Passo del Bocco al op goed vijf minuten. Trek-Segafredo wilde de kopgroep ook niet te veel ruimte geven. De best geplaatste renner in de kopgroep, Wilco Kelderman, volgde voor de start namelijk op 11m02s van leider López. De voorsprong bleef met andere woorden schommelen rond de vijf minuten, maar het was al snel duidelijk dat de winnaar in de voorste groep zat.
Na de afdaling van de Passo del Bocco, waar koersdirecteur Mauro Vegni nog een eerbetoon bracht aan de betreurde Weylandt, reed de kopgroep in gestrekte draf naar de tweede klim van de dag: die van La Colletta (9 km aan 4,3%). Halverwege de klim besloot Lorenzo Rota te anticiperen. De Italiaan van Intermarché-Wanty-Gobert reed weg bij zijn medevluchters en kwam met voorsprong over de top van La Colletta. In de afdaling van deze klim kreeg Rota het gezelschap van twee tegenaanvallers: Stefano Oldani en Gijs Leemreize. Deze drie renners vonden elkaar aan kop van de koers en wisten steeds verder uit te lopen.
Leemreize in de aanval – foto: Cor Vos
Rota, Oldani en Leemreize met een mooie voorsprong
Het verschil met de achtervolgende groep, met daarin de grootste favorieten voor de dagzege, groeide al snel richting de halve minuut. Met name voor Alpecin-Fenix was dit een perfecte situatie. De Belgische formatie had met Oldani iemand mee in de vuurline, waardoor topfavoriet Van der Poel zich wat kon wegsteken bij de achtervolgers. De samenwerking in de achtervolgende groep was echter wel helemaal zoek, waardoor de voorsprong van de drie koplopers alsmaar groter werd. Rota, Leemreize en Oldani begonnen met een voorsprong van een minuut aan de laatste klim van de dag, de zeer pittige Valico di Trensasco.
Op de flanken van de Valico di Trensasco kwamen de betere klimmers naar voren. Lucas Hamilton, Kelderman en Mollema versnelden en wisten zo het kaf van het koren te scheiden in de tweede groep. Van der Poel wist zijn wagonnetje in de eerste kilometer nog aan te haken, maar botste al snel op zijn limieten en moest de ene na de andere renner laten gaan. Met een Van der Poel in moeilijkheden, kon Alpecin-Fenix volledig de kaart van Oldani trekken. De Italiaan reed samen met Rota en Leemreize naar de top van de Valico di Trensasco. De groep Mollema-Kelderman kwam wel wat dichter, maar volgde nog altijd op meer dan een halve minuut.
Oldani sprint naar de overwinning, tweede zege voor Alpecin-Fenix
De achtervolgers bleken niet meer in staat om dit verschil nog te overbruggen in de vlakke kilometers naar Genova. Sterker, Rota, Oldani en Leemreize wisten hun voorsprong weer uit te breiden richting de minuut. Dit bleek meer dan voldoende om uit de greep te blijven van de eerste achtervolgers en dus kregen we in de finale een duel om de zege tussen drie renners met een blanco erelijst. Bij het ingaan van de laatste twee kilometer begon het gepoker tussen de drie vooraan. Leemreize probeerde in de laatste kilometer op de verrassing te spelen, sloeg een gat, maar Oldani en Rota kwamen weer in het wiel van de jonge Nederlander.
Een dolblije Oldani viert zijn eerste profzege – foto: Cor Vos
Leemreize leek na deze aanval uitgeteld voor de overwinning, maar probeerde met een lange sprint alsnog de zege binnen te halen. Oldani was echter alert, zat meteen op het wiel van de renner van Jumbo-Visma en ging toen zelf aan. Rota probeerde zijn landgenoot nog wel te remonteren, maar kwam er niet meer over en zo mocht Oldani in Genova zijn eerste profzege bijschrijven. Rota eindigde als tweede, Leemreize werd na een knappe koers derde. Mollema won een kleine minuut na de binnenkomst van Oldani de sprint voor plaats vier, voor Buitrago en Kelderman. Ook Eenkhoorn eindigde nog in de top-10. Van der Poel liet het in de finale lopen en kwam nog net voor het peloton binnen.
De 40 seconden die ze hadden leek ruim, maar als 30% van de kopgroep al vroeg gaat linkeballen is dat zo weg. Verder is het na 200 km, een belachelijk snelle start en een redelijk zwaar parcours nog helemaal niet zo makkelijk om even in je eentje weg te rijden en het dan ook nog een paar kilometer solo vol te houden. Ook dat 'eerder aanvallen' is dus verre van een ABC'tje. Eigenlijk vond ik z'n poging in die bocht juist van heel veel intelligentie getuigen.
Ik denk dat jij vooral inderdaad snel terug moet naar je playstation en nog net iets meer moet leren over wielrennen :)
Eén aanval in de laatste kilometer heeft in principe weinig zin omdat de snelste sprinter die altijd gaat counteren. Als je eerder begint met aanvallen, kan je het een paar keer proberen en dan is de kans dat ze een keer naar elkaar kijken groter.
Maar goed, ik heb er verder geen verstand van natuurlijk en jullie zijn de echte kenners. Lol.
Al denk ik wel dat Leemreize het in de sprint wellicht best goed had gedaan. In de aanval en de sprint was zijn eerste aanzet namelijk gewoon goed.
[quote]Juist als de langzaamste van het stel moet je pokeren. Dan is het niet erg als die anderen terugkomen[/quote]
[quote]Nergens zeg ik dat het makkelijk zou zijn geweest, maar nu heeft hij zijn winstkansen niet gemaximaliseerd.[/quote]
Je begrijpt dat z'n winstkansen juist veel lager werden als hij de rest laat terugkomen? Hij moet het dan nog steeds van wegrijden in de finale hebben, alleen zijn er dan 4 renners meer die het gat achter hem dicht kunnen rijden. Voor Oldani en Rota maakte het geen reet uit of ze nou tegen alleen Leemrijze of ook tegen die 4 jongens achter hun moesten sprinten.
Alleen het is nog geen tactisch wonder, niet erg handig gereden in de finale.
Je riskeert wel om een achtervolgend groepje, dat zit in te dutten, terug wakker te maken. Ook al hou je snel in en ook al draai je niet mee, je kan wel iets in gang steken wanneer dat niet nodig was.
Die jongens zagen wel hoe TdG minstens twee derde van het kopwerk voor zijn rekening nam, en konden enkel kiezen tussen meerijden naar de finish of laten lopen.
Leemreize draaide vlotjes mee met twee snellere mannen, ook toen het gat geruststellend groot was. Had toch meer kunnen pokeren, maar dat ligt misschien niet in zijn natuur.
Verder een ruk-finaleparcours, waar je helemaal niet kon aanvallen.
Ik vermoed dat het alternatief was om door nauwe straatjes met het risico op valpartijen richting finish te koersen. Nu was het over bruggen en viaducten allerhande inderdaad weinig selectief.
Anderzijds maken de renners de finale.
In een ander scenario had je bijvoorbeeld een Mollema alleen op kop kunnen hebben na de eerste klim, met op 40 seconden daarachter een jagend groepje met Cort, MVDP en nog één man van Alpecin in steun etc. Dan hadden we ondanks het ruk-parcours op het puntje van onze stoel gezeten.
Dan mag de stad ook wel even op de kaart gezet worden via het hoofdwegennet met de heli van boven. Bovendien ging het ook om de nieuwe brug, na de catastrofe van 2018,ontworpen door Renze Piano. Veel publiek ook langs het finishparcours.
'Waardoor topfavoriet van der Poel zich kon wegsteken bij de achtervolgers' [maar dat vervolgens helemaal niet deed]
Al bij al hoeft MVDP niet te klagen over de mantel der liefde die WF hier bovenhaalt.
Verder is het Oldani meer dan gegund, was al sterk op de Etna, steekt zich niet weg.
Vraag, als het echt niet lukt, eens aan iemand in je omgeving om mijn reactie te lezen. Je vindt ongetwijfeld iemand die je een eind op weg kan helpen bij het doorgronden van de essentie.
Of weet je eigenlijk wel wat ik wil zeggen, maar ben je het er niet mee eens, omdat je grote held MVDP op de korrel genomen wordt? Ik zeg maar wat, ik moet gissen nu.
Conclusie: jouw reactie is eigenlijk stukken moeilijker te lezen dan de mijne.
Ik vond Alpecin als een stelletje oliebollen tekeer gaan in de achtervolging op het koptrio, en vind dat zo relevant dat het niet uit een verslag gefilterd hoeft te worden.
Stel, Riesebeek rolt de loper uit voor een sterkere Mollema, dan ben je niet snel bezig.
Winst verheft zwak taktisch koersen niet plotseling tot slim taktisch koersen.
Amen to that! Moet er nog wol zijn? ;-)
De groep verliest hier, omdat ze op Matje z'n wiel koersen.
Leemreize prima gedaan. Je moet verliezen om later te kunnen winnen.
Dikke min voor Eurosport dat men op het moment suprême naar de boodschappen ging, in plaats van WW108 te eren. Mispeer.
Wat is er met VDP aan de hand? In dit (matige) deelnemersveld zo moeten laten lopen...
2. Matig ja; Kelderman won nog nooit een koers (?), Oldani is een ploegmakker. Mollema wil ik in meegaan; dat is een topper in dit soort werk; een man die een koers kan afmaken. Maar het is hier natuurlijk niet tegen Girmay, van Aert, Pogacar, Alaphillipe, Teuns, Asgreen en andere kleppers te doen.
Dus; moet toch iets schelen?
En wat dan nog dat er in de Tour een sterker deelnemersveld is? Mag hij van jou niet verliezen ofzo?
Bij Van der Poel moet zo de tank ook aardig leeg zijn. Of gaat hij morgen voor of op de klim weer de beuk erin gooien om met een kansrijke vluchtgroep weg te raken?
Ook Bahrain staat met de derde man voor Wanty in het AK. En staat zelfs met elk van de drie renners beter geklasseerd.
Hoe wordt dit dan berekend?