Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Jumbo-Visma wint met Bennett ook Gran Piemonte, Van der Poel derde
George Bennett heeft beslag gelegd op de 104e Gran Piemonte. Op de voorlaatste klim van de dag reed de Nieuw-Zeelander weg bij de favorieten en hield stand tegen een snel opkomende Diego Ulissi. Mathieu van der Poel werd derde. Bennett zorgde zo voor het tweede succes van Jumbo-Visma vandaag, nadat eerder Wout van Aert al de openingsrit van de Dauphiné won.
Waar vorig jaar nog werd gefinisht na de steile slotklim naar Oropa, was de 104e Gran Piemonte een heuvelkoers door de Langhe-streek. Gestart werd in Santo Stefano Belbo, waarna over 187 kilometer naar Barolo werd gekoerst. Daar lag de aankomst na een klimmetje. De finale bestond uit twee lokale ronden van 44,2 kilometer, waar ook de beklimmingen van Monforte d’Alba en La Morra waren opgenomen.
Vier vluchters
Nadat net voor twee uur het startsein was gegeven, was Petr Rikunov de eerste vluchter. Maar de Gazprom-renner kreeg geen ruimte. Een nieuwe ontsnappingspoging liet echter niet lang op zich wachten, want Mikkel Frølich Honoré en Callum Scotson sloegen vervolgens de handen ineen. Zij zagen even later Philipp Walsleben en Joey Rosskopf aansluiten. De vier vluchters mochten bijna zes minuten wegrijden van het peloton.
Mathieu van der Poel bij de start – foto: Cor Vos
De voorsprong van de kopgroep werd lange tijd tussen de vijfenhalf en zes minuten gehouden. In de eerste van twee grote ronden rond Barolo begon het peloton, onder leiding van Jumbo-Visma en Astana, de verschillen dan terug te brengen. Op 52 kilometer van de streep was Scotson de eerste die voorin moest afhaken. De Australiër van Mitchelton-Scott had zichtbaar last van kramp. Met nog drie minuten vóór begonnen de overige vluchters aan de laatste vijftig kilometer.
Toen de marge eenmaal was teruggebracht tot twee minuten, verdwenen Jumbo-Visma en Astana van het voorste plan in het peloton. Enkele renners probeerden van de impasse te profiteren en vielen aan, maar de rust werd snel hersteld door Astana. Daarop werd de achtervolging weer op tempo gebracht, onder meer door Team Ineos en Israel Start-Up Nation. Ook Alpecin-Fenix, dat kopman Mathieu van der Poel omringde, schoof steeds verder op naar voren.
Valpartij in het peloton
Bij het ingaan van de laatste 25 kilometer, toen de voorsprong was geslonken tot een minuut, nam de nervositeit in de kopgroep toe. Rosskopf versnelde, maar Honoré en Walsleben reageerden. Ook in het peloton liep de spanning op. In een afdaling gingen meerdere renners onderuit, onder meer Alpecin-renner Kristian Sbaragli, die onder een vangrail vandaan moest kruipen, Cameron Meyer, Dion Smith, Matteo Jorgenson, Gino Mäder waren erbij betrokken.
Bennett rijdt weg op de klim van La Morra – foto: Cor Vos
Het peloton denderde echter onverminderd hard voort en op acht kilometer van de streep waren alle vluchters ingerekend. Op de klim van La Morra trok Jumbo-Visma’s Chris Harper hard door. Maar toen Vincenzo Nibali aanzette, werd het serieus want vervolgens opende George Bennett de finale met een scherpe aanval. Gianni Moscon reageerde, waarna Mathieu van der Poel erop en erover ging bij de Italiaan van Team Ineos.
Maar in de afdaling van La Morra, die er door de regen vochtig bij lag, haakten Moscon en ook Alessandro De Marchi, Robert Stannard, Attila Valter en Ion Izagirre weer aan in het wiel van Van der Poel. Bennett had echter een mooi gaatje te pakken en begon met een kwart minuut aan de slotklim naar Barolo. Diego Ulissi kwam aan het einde nog dicht bij de Nieuw-Zeelander, maar die wist stand te houden.
Mathieu van der Poel kwam op vier tellen als derde over de streep, in dezelfde tijd als Aleksandr Vlasov, Simon Geschke, Alex Aranburu en Dries Devenyns.
Wel leuk voor Bennett.
Het deelnemersveld in de Giro van 2016 was ook vrij zwak en Nibali was vrij ondermaats in de eerste twee weken.
Hij komt niet uit het niets. Al vind ik hem wel een overschatte renner, maar dat denk ik van alle klassementsmannen die op anonieme wijze een top tien trachten te krijgen in een grote ronde. Een winnaar is het niet.
Iedereen die Kruijswijk een beetje had gevolgd wist dat hij in elk geval heel goed klassement in zich had. In vrijwel elke grote ronde die hij reed hoorde hij in de 3e week bij de beste klimmers, zelfs als hij de eerste 2 weken constant in ontsnappingen mee ging. Het moest alleen allemaal eens goed vallen.
Dat is dus storend: zogenaamde wielervolgers die totaal niet weten waar ze over praten, en dan maar verdachtmakingen de wereld in slingeren.
En dan ga ik nog voorbij aan de verbetering die psychologisch optreed wanneer er gewonnen wordt. Een beetje zoals dat wanneer je thuis speelt, je ook een paar procent beter bent. Dat is het verschil tussen een 10e plaats en een 1e plaats
Nou, als dit zo doorgaat voor TJV wordt de Tourzege slechts een formaliteit. Je kunt slechter boeren.
Ik ben een trotse fanboy... wat een ploeg, echt fantastische prestaties gezien vandaag.
Trots!
Mooi haha!
- Tom met een logisch slechte 2e dag en goed werk op dag 3.
- Kruijswijk met een fletse aanval op dag 2 en gelost worden zonder gewerkt te hebben dag 3.
En dat terwijl Bennett berewerk verricht heeft en op dag 3 nog eens aanvallen afsloeg. En de beste man kán ook nog eens flitsend aanvallen.
Vorig jaar heeft ie het klassement vergooid met die waaierrit naar Albi en een TT wat ie gewoon niet kan maar hij had een goede klassering kunnen rijden anders.
Wat stelt Strade Bianche, Milano-Sanremo en een rit in de Dauphiné nou voor in vergelijking met Gran Piemonte!
Maar het lijkt er toch op dat mensen het serieus menen.
Alleen goede resultaten kunnen nooit en nooit en nooit genoeg zijn voor dopingbeschuldigingen. Dan zijn (of waren) bijvoorbeeld Evenepoel, Sagan, Alaphilippe en Van Avermaet ook allemaal gebruikers en is Quickstep veruit de meest verdachte ploeg.
Het wordt anders als er bijvoorbeeld een bijzonder onwaarschijnlijke curve is te zien in de prestaties, maar daar lijkt me bij Roglic en Van Aert en Dumoulin sowieso geen enkele sprake van, en Bennett heeft de afgelopen jaren al wel eens vaker bij de beste klimmers gehoord, en een overwinning in een deelnemersveld als dit kan gewoon gebeuren.
Laten we de zaken even in perspectief zien: WVA heeft 2 topkoersen gewonnen. Alle andere zeges zijn in voorbereidingskoersen . Het is echt nog niet zo dat TJV alle andere ploegen belachelijk maakt. Ze zijn goed bezig, maar dit is toch niet ongekend, nooit vertoonde en dus verdachte dominantie.
@RV: er zijn hier inderdaad mensen die bij iedere Rus of Zuid-Amerikaan 'doping' beginnen te roepen zodra 'ie goede resultaten neerzet. Dat is inderdaad erg dom. Maar om dan diezelfde dingen ook maar te gaan roepen als JV het doet om daarmee de onzinnigheid aan te tonen lijkt me ook weer niet helemaal de juiste strategie.
Ja, het verschil tussen net toegestaan en net verboden is klein. Maar ook veel te klein om precíes het verschil te maken tussen niks en heel veel winnen. Dus is veel winnen bij lange na niet genoeg reden om meteen over doping te beginnen. Zeker als die periode van winnen nog geen drie weken en vijf koersen bedraagt. Er zijn zooooooveel andere factoren die een rol spelen die veeeeeel eerder in aanmerking komen om als oorzaak te gelden dan vals spel, en volgens mij is er verder geen énkele aanleiding om vals spel te vermoeden.
Ala had in de afdaling van de Pogio, mits een paar betere bochten, de leiding behouden tot het einde van de afdaling. Daarna zou Van Aert sowieso op zijn nek gevallen zijn. Los hiervan zou Ala nooit gewonnen hebben indien hij alleen naar de meet moest.
MVDP toont dat hij op de goede weg is. Goed, maar nog net niet. Hij leek zo naar Bennet te rijden, maar toen liepen de benen vol. Dan maar wachten, wat uiteindelijk een verkeerde keuze, bleek nadien. MVDP zou uiteindelijk, na heel even gerecupereerd te hebben in de afdaling, toch teruggekomen zijn in het laatste klimmetje naar de aankomst, want Bennet plafoneerde daar.