Interview “Ik koers om wedstrijden te winnen. Maar deze trofee zal ook een prominent plaatsje in huis krijgen. Noem het gerust een mooie opsteker in moeilijke tijden”, was de eerste reactie van kersvers Flandrien Wout van Aert. “Al dacht ik dat Philippe Gilbert de grootste kanshebber was.”

Gefeliciteerd, Wout. Een trofee die je te danken heb aan jouw collega-renners. 
“Het is een speciaal concept. Als renner in het peloton zie je andere dingen dan voor je tv of langs de kant van de weg. Ik denk zelf ook elk jaar goed na aan wie ik mijn punten uitdeel. Ik stel me echt de vraag wie me het meeste pijn heeft gedaan. Daarom is dit voor mij ook een bijzondere bekroning.”

Hoe verrassend vind je deze uitslag?
“Persoonlijk vond ik Philippe Gilbert de grootste kanshebber. Phil won met Parijs-Roubaix een monument. Een van de twee die hij nog miste. Ik weet ondertussen een beetje wat het is om op één dag te moeten presteren. Straf wat Gilbert deed. Dat staat volgens mij boven wat de vier andere genomineerden wonnen. Remco had het ook verdiend. Hij won mooie koersen en in combinatie met zijn jonge leeftijd kan dat niet anders dan gewaardeerd worden.”

Wat vind je zelf jouw mooiste moment?
“Qua beleving steekt de ritzege in de Tour de France er uiteraard bovenuit. Ik ben achteraf geschrokken van de reacties. Hoe de supporters genoten hebben van dat moment.  Maar wat puur fysieke prestatie betreft, zet ik mijn tijdritzeges in zowel de Dauphiné als op het Belgisch kampioenschap bovenaan. Met dank aan de ploeg. Ik was voor het eerst zeer goed omringd en dat heeft geloond.”

Je belandde dit jaar in een rollercoaster. Een moeilijke winter, de perikelen met jouw ex-ploeg, een aantal hoogtepunten in de zomer, daarna die blessure… Hoe moeilijk is dat?
“Het was niet gemakkelijk, moet ik toegeven. Maar dat is het leven nooit, niet? Het was nu ook uitzonderlijk, hoe alles gelopen is. Maar ik ben vooral blij dat ik goed terechtgekomen ben. Ik denk dat de toekomst mij nu gunstig gezind is.”

Oostende – Cor Vos © 2019

Je vertelde tijdens de huldiging dat het een eer is om Remco Evenepoel te kloppen.
“Uiteraard. Ik heb nog maar zelden sporters gezien die op zo jonge leeftijd al zoveel bewezen hebben. Ik heb in het veldrijden zelf ervaren hoe het is om als 19-jarige met die druk te moeten omgaan. Bij Remco heb ik daar nog het meeste respect voor. Je ziet zo dat hij een hele grote wordt.”

Deze verkiezing is ook wel een beetje een populariteitspoll. Heb je geprobeerd om stemmen te ronselen in het peloton?
“Haha, nee. Deze bekroning is mooi, maar ik lag er niet van wakker, nee. Ik heb geen hulplijn ingeschakeld. Ik geef wel toe dat ik op mijn stembriefje mezelf op één heb gezet en Philippe Gilbert op twee.”

Hoe gaat het ondertussen met jou?
“Ik ben stilaan opnieuw met de fiets bezig. Mijn langste training was drie uur. Voor een profrenner stelt dat nog niet veel voor, maar in vergelijking met anderhalve maand geleden – toen ik met krukken liep – voelt het als een overwinning. Van echte conditieopbouw is nog geen sprake. Al hoop ik nu snel progressie te maken. Op 11 december vertrekken we met de ploeg op stage naar Spanje. Ik hoop tegen dan het niveau te halen om te kunnen aansluiten bij de groep. Dat is mijn eerstvolgende doel.”

Is een terugkeer tijdens het Belgisch kampioenschap in Antwerpen een optie?
“Ik hoop het. Maar dan niet om te presteren. Ik kom niet uit een rustperiode van drie weken. Ik kom van ver onder nul. Als ik zou crossen, zou dat zijn om opnieuw wat hardheid te krijgen. Om die competitieprikkel te voelen en om explosiviteit te krijgen richting het klassieke voorjaar. Als ik dat niet doe, moet ik andere voorbereidingskoersen op de weg gaan rijden. Laat me dan nog maar wat crossen.”

Oostende – Cor Vos © 2019