Eindejaarslijstjes: De beste Nederlandse renster 2018
Volgende maand begint in Australië het nieuwe wielerseizoen alweer, maar december is dé maand voor WielerFlits om terug te kijken op het afgelopen jaar. We blikken heel december terug op het afgelopen seizoen. Iedere werkdag met een nieuwe terugblik en poll. Vandaag: de beste Nederlandse renster van 2018.
Annemiek van Vleuten
Als we alleen kijken naar het aantal zeges dan mag Annemiek van Vleuten met de eer strijken. Met dertien overwinningen in 2018 is ze de absolute Nederlandse zegekoningin. Het overgrote deel van die zeges boekte ze in de Giro Rosa en de Boels Ladies tour. In beide rittenkoersen schreef ze drie etappes én het eindklassement op haar naam. Sowieso is ze vooral in rittenkoersen succesvol. Tien van haar dertien zeges boekte ze in meerdaagse wedstrijden.
Nog een indrukwekkende statistiek is het aantal overwinningen op het hoogste niveau. Elf van de dertien overwinningen die ze op haar palmares mocht bijschrijven boekte ze in de Women’s World Tour of tijdens het WK. Alleen de Herald Sun Tour – waar ze de tweede etappe won – en Veenendaal-Veenendaal waren geen wedstrijden uit de Women’s World Tour. Op het WK in Innsbruck beleefde ze zowel een hoogte- als dieptepunt. Wist ze op de dinsdag van de koersweek haar wereldtitel tijdrijden nog te verlengen, sloot ze de daaropvolgende zaterdag de wegwedstrijd met een gebroken knie af. De 36-jarige Wageningse heeft in het verleden echter al bewezen sterk terug te kunnen komen van een zware blessure.
Belangrijkste resultaten
Giro Rosa
Boels Ladies Tour
WK Tijdrijden
La Course
Giro Rosa – Etappe 7, 9 & 10
Boels Ladies Tour – Proloog, etappe 2 & 3
Emakumeen XXXI. Bira – Etappe 2
Veenendaal – Veenendaal
Marianne Vos
Op gepaste afstand was het Marianne Vos die na Van Vleuten de meeste overwinningen boekte in dit kalenderjaar. Haar eerste zege liet de nodige tijd op zich wachten, al was ze het hele voorjaar nadrukkelijk aanwezig in de koers. Maar liefst negen keer stond ze op het podium voor ze voor het eerst op het hoge schavotje stond. Vooral in de OVO Energy Women’s Tour reeg ze de ereplekken aaneen. In vier van de vijf etappes eindigde ze als tweede of derde; goed voor de tweede plek in het algemeen klassement.
Op dertien juni was de eerste zege daar. Tijdens de achtste etappe van de Giro Rosa wist ze zich samen met Lucinda Brand en Elisa Longo Borghini los te werken van het peloton. Het trio zou samen sprinten om de overwinning; Vos was met overmacht de sterkste. Haar zege in Italië leek bevrijdend te werken, precies een week later wist ze in de BeNe Ladies Tour namelijk haar tweede zege op te eisen. Wederom was ze twee andere dames te snel af in een sprint. Deze keer liet ze Lotte Kopecky en Eugenia Bujak haar hielen zien.
In de Crescent Vårgårda wist Vos op spectaculaire wijze de zege te grijpen. Kort voor de laatste bocht trok ze naar de voorkant van het peloton waarna ze die bewuste bocht met een hoop meer snelheid dan haar concurrenten wist te nemen. In het laatste rechte stuk wist ze haar voorsprong te behouden én uit te bouwen. Met twee seconden voorsprong op het peloton kwam ze over de streep, haar tweede seizoenszege in de Women’s World Tour was een feit. Enkele dagen was ze in de Ladies Tour of Norway oppermachtig. Ze schreef alle etappes en logischerwijs ook het eindklassement op haar naam om zo haar zegetotaal van 2018 te verdubbelen naar acht.
Belangrijkste resultaten
1e Crescent Vårgårda
1e Etappe 8 Giro Rosa
1e Ladies Tour of Norway
1e Etappes 1, 2 en 3 Ladies Tour of Norway
1e BeNe Ladies Tour
1e Etappe 2 BeNe Ladies Tour
2e Europees kampioenschap op de weg
2e Prudential RideLondon Classique
2e GP de Plouay – Lorient Agglomération
Anna van der Breggen
Natuurlijk draait het niet alleen om de kwantiteit van de overwinningen – allesbehalve zelfs. Vergeleken met de eerdergenoemde coureurs klinkt zes overwinningen wellicht niet ongelooflijk indrukwekkend maar Anna van der Breggen heeft een bijzonder jaar achter de rug. Tijdens haar eerste koersdag schoot ze al raak. Goed raak. In Strade Bianche toonde ze de rest van het peloton in topvorm te steken. Op twintig kilometer van de finish trok ze ten aanval, de concurrentie zou haar niet meer terug zien.
Dat leek het verhaal van haar seizoen te zijn. Wanneer Van der Breggen vertrekt zijn er weinig coureurs die kunnen volgen. Ook in de Ronde van Vlaanderen kwam ze solo over de finish. In de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik was haar voorsprong op de streep minder groot maar wederom was beide keren overduidelijk dat ze de sterkste vrouw in koers was. De apotheose van haar seizoen moest echter nog komen. In Innsbruck was ze in de wegwedstrijd van het wereldkampioenschap wederom hors categorie. Met een voorsprong van bijna vier minuten op de nummer twee – Amanda Spratt – kwam ze over de finish. Na vier tweede plaatsen op een WK mocht ze eindelijk de regenboogtrui aantrekken.
Belangrijkste resultaten
1e Wereldkampioenschap op de weg
1e Strade Bianche
1e Ronde van Vlaanderen
1e Waalse Pijl
1e Luik-Bastenaken-Luik
1e Healthy Ageing Tour – Etappe 1 (ITT)
1e Durango-Durango Emakumeen Saria
2e Wereldkampioenschap tijdrijden
Kirsten Wild
Kirsten Wild was vroeg in het seizoen al serieus op dreef. Op het WK Baanwielrennen in Apeldoorn troonde ze zich tot de absolute koningin van de baan. Met drie gouden en één zilveren medaille op zak trok ze naar huis. Tijdens de Scratch, het Omnium en de puntenkoers was ze oppermachtig, in de koppelkoers moest ze met zilver genoegen nemen. Tijdens het EK toonde ze wederom een van de snelste dames op twee wielen te zijn. In Glasgow wist ze de Scratch en het Omnium op haar naam te schrijven.
Ook op de weg reed de Almelose een meer dan verdienstelijk seizoen. Vijf overwinningen mocht ze op haar palmares bijschrijven, allemaal in de massasprint. Haar eerste zege op de weg boekte ze in de Healthy Ageing Tour, waar ze Christine Majerus te snel af was. Later in het seizoen wist ze ook in de Tour of Chongming Island, de Tour de Yorkshire en de Giro Rosa etappezeges te boeken. In de Prudential RideLondon Classique is ze met een machtige sprint Marianne Vos te snel af en boekt ze haar laatste zege van het seizoen op het asfalt.
Belangrijkste resultaten
Wereldkampioenschap baanwielrennen – Omnium
Wereldkampioenschap baanwielrennen – Scratch
Wereldkampioenschap baanwielrennen – Puntenkoers
Prudential RideLondon Classique
Giro Rosa – Etappe 2
Tour of Chongming Island – Etappe 3
Healthy Ageing Tour – Etappe 3
Tour de Yorkshire – Etappe 1
Ellen van Dijk
Ellen van Dijk schitterde dit jaar weer in haar discipline: het tijdrijden. Van het begin tot het einde van het seizoen streed ze regelmatig mee om de bloemen, niet alleen in de tijdrit. In de Omloop van het Hageland trok ze in de diepe finale ten aanval, met succes. Dat trucje wist ze een maand later in Dwars door Vlaanderen te herhalen. Vervolgens was het enkele maanden wachten op de volgende zege, maar in de Lotto Thüringen Ladies Tour boekte ze haar eerste tijdritzege van het seizoen. Een opvallende overwinning schreef ze bij in de Madrid Challenge by La Vuelta. De eerste etappe – een ploegentijdrit – wist ze met haar ploeggenoten van Sunweb te winnen. Een zesde plek in de tweede etappe was genoeg voor de eindoverwinning.
In de tweede helft van het seizoen wist Van Dijk vooral te presteren in enkele grote tijdritten. Zo schreef ze voor de vierde maal het Nederlands kampioenschap tijdrijden op haar naam. Ze zal niet te zien zijn in de nationale driekleur, want in Glasgow won ze voor het derde jaar op rij het Europese kampioenschap tijdrijden. Tijdens het WK tijdrijden reed ze naar een derde plek, al was dat niet naar haar tevredenheid.
Belangrijkste resultaten
1e Madrid Challenge by La Vuelta
1e Europees kampioenschap tijdrijden
1e Nederlands Kampioenschap tijdrijden
1e Omloop van het Hageland
1e Dwars door Vlaanderen
1e Etappe 7 (ITT) Lotto Thüringen Ladies Tour
2e Boels Ladies Tour
3e Wereldkampioenschap tijdrijden
Outsiders
Naast deze vijf dames waren er de nodige andes coureurs die goed presteerden in 2018. Een daarvan is Amy Pieters. Het voorbije seizoen bevestigde ze met overwinningen in de Ronde van Drenthe en de GP de Plouay tot de absolute top in de sprint en het klassieke werk te behoren. Ook Chantal Blaak kende een goed jaar. Zo kwam ze in haar regenboogtrui als eerste over de finish van de Amstel Gold race en werd ze voor het tweede jaar op rij Nederlands Kampioen. Ook de jonge Lorena Wiebes maakte indruk met vier overwinningen. Kan de sprintster komend jaar haar kwaliteiten bevestigen?
Als je dan toch nog een extra eindejaarslijstje voor de dames wil (wat ze wellicht wel verdienen gezien de prestaties), kan je beter wat onderscheid maken in disciplines, bijv. Beste klassieker-renster, beste tijdrijder of beste ronderenner (beide bij de dames vanzelfsprekend)
Winnaars in meerdere disciplines. Wild krijt van mij de stem
Op Anna gestemd overigens :)
Bij de dames is het wel erg lastig om een beste uit te kiezen