Eindejaarslijstjes: De beste Nederlandse renner van 2018
Volgende maand begint in Australië het nieuwe wielerseizoen alweer, maar december is dé maand voor WielerFlits om terug te kijken op het afgelopen jaar. We blikken heel december terug op het afgelopen seizoen. Iedere werkdag met een nieuwe terugblik en poll. Vandaag: Wie was de beste Nederlandse renner van 2018?
Tom Dumoulin
Tweede worden in de Tour de France, dat is in jaren geen Nederlandse wielrenner gelukt. Om daarnaast ook nog eens tweede te worden in de Giro d’Italia, een jaar na zijn eigen eindwinst, daarmee bevestigde Tom Dumoulin nog maar eens zijn klasse. Het was niet genoeg voor een nominatie als Sportman van het Jaar. Wel werd hij door de Club 48 en lezers van De Telegraaf gekroond tot de beste Nederlandse wielerprof. Is hij dat ook bij jullie, de bezoekers van WielerFlits?
Het verhaal van de Giro is al vaak genoeg verteld. In de eerste twee weken was Simon Yates veel te sterk voor Dumoulin, maar de Brit stortte in de slotweek in. Precies op die dag was Chris Froome als herboren en moest Dumoulin een andere Brit voor zich dulden. In de Tour vocht de Sunweb-kopman tegen het Sky-blok, maar dat was voor de in uitstekende vorm verkerende Dumoulin niet genoeg: Geraint Thomas won dit keer.
In beide rondes wist Dumoulin ook een etappezege te boeken. Beide keren was het een individuele tijdrit die hij in zijn regenboogtrui wist te winnen. In Israël was hij nipt Rohan Dennis te snel af en in de Tour moest hij concurrenten Chris Froome en Geraint Thomas van zich afhouden.
Op het WK tijdrijden kon hij zijn wereldtitel niet verdedigen. Dit keer was Dennis hem veel te snel af en moest Dumoulin zich nog haasten voor het zilver. Mogelijk is Dumoulins vierde plaats in de wegrit van Innsbruck hoger in te slaan dan die zilveren plak op de chrono. Hoe lang was het geleden dat een Nederlander zo dicht bij de wereldtitel was? Tom Leezer in Doha misschien?
Belangrijkste resultaten 2018
2e Tour de France – Eindklassement
2e Giro d’Italia – Eindklassement
WK tijdrijden
1e Tour de France – Etappe 20
1e Giro d’Italia – Etappe 1
4e WK wielrennen op de weg
4e Deutschland Tour – Eindklassement
Dylan Groenewegen
Dylan Groenewegen is dé Nederlandse zegekoning van 2018 met maar liefst veertien overwinningen. Maar ben je dan ook de beste van Nederland voor het publiek? Het seizoen van de rappe, in Abcoude wonende, Amsterdammer begon furieus met de winst in Kuurne-Brussel-Kuurne. Een klassieker die weer een extra stap betekende in zijn ontwikkeling. Die vorm trok Groenewegen door naar Parijs-Nice, waar hij ook een massasprint won.
Het kon niet op voor Groenewegen, die met drie zeges in Noorwegen en één in Slovenië afreisde naar het Nederlands kampioenschap. Het rondje Hoogerheide bleek te zwaar voor het bonk spier dat Groenewegen is. In de Tour de France wilde het de eerste dagen ook niet lukken, terwijl wel het nodige verwacht werd. In etappe 7 sprak Ome D met de benen. In Chartres legde hij alles en iedereen op de pijnbank, resulterend in het vingertje voor de mond. Een dag later had ook in Amiens iedereen het nakijken. Een nare val in de Roubaix-etappe zorgde ervoor dat Groenewegens Tour vroeg eindigde.
Het najaar kleurde Groenewegen op met overwinningen in Veenendaal-Veenendaal en het Kampioenschap van Vlaanderen. Ter afsluiting reed hij nog de Tour of Guangxi, waar hij de openingsetappe op zijn naam schreef. Een seizoen voor Groenewegen waarin hij stappen maakte en waarin de tegenstand meer en meer rekening met hem ging houden. Waartoe is Groenewegen in staat namens Jumbo-Visma?
Belangrijkste resultaten 2018
1e Tour de France – Etappe 7
1e Tour de France – Etappe 8
1e Kuurne-Brussel-Kuurne
1e Parijs-Nice – Etappe 2
1e Tour of Guangxi – Etappe 1
1e Veenendaal-Veenendaal Classic
1e Kampioenschap van Vlaanderen
Steven Kruijswijk
Noem één prestatie van Steven Kruijswijk uit 2018 en je zal negen van de tien keer horen: die aanval naar Alpe d’Huez! Een waanzinnige poging van Steven Kruijswijk om de Tour de France op zijn kop te zetten, dat was het. De kopman van LottoNL-Jumbo schuwde de aanval niet en ging vroeg op pad, wat resulteerde in een voorsprong van mi-nu-ten. Bij Team Sky knepen ze hem, toen Kruijswijk virtueel het geel bedreigde. Maar oke, dat lukte niet. Dan had hij toch wel genoeg aan de vier minuten waarmee hij aan Alpe d’Huez begon? Nee, ook dat niet. Een kilometer voor de meet viel het doek voor Kruijswijk. Lof alom. Geen zege. Geen geel.
Maar het jaar 2018 is voor Kruijswijk meer dan alleen die ene donderdag, de 19e van juli. Die hele maand presteerde Kruijswijk uitmuntend. Voor het eerst focuste hij zich echt op de Tour en dat resulteerde in een vijfde plek, nog achter zijn ploeggenoot Primoz Roglic, die voor een nog wel grotere verrassing zorgde. Kruijswijks hoogvorm trok hij door naar de Clásica San Sebastián, waar hij als niet-eendagscoureur knap negende werd. Daarna volgde nog de Vuelta a España voor de Brabander. Tot in het slotweekend had Kruijswijk het eindpodium in zicht, maar de jonge springveren waren hem te slim af: Enric Mas en Miguel Ángel López mochten met Simon Yates mee het podium op.
Dat was allemaal in de zomer en het najaar, maar in het voorjaar liet Kruijswijk al zien dat er rekening met hem gehouden moest worden. In de rondes van Catalonië (achtste), Romandië (zesde) en Zwitserland (achtste) pakte hij ereplaatsen. Die vorm wist de breedgeschouderde Kruijswijk daarna nog twee keer te halen, goed voor een nominatie in deze categorie.
Belangrijkste resultaten 2018
4e Vuelta a España – Eindklassement
5e Tour de France – Eindklassement
6e Ronde van Romandië – Eindklassement
8e Ronde van Catalonië – Eindklassement
8e Ronde van Zwitserland – Eindklassement
9e Clásica San Sebastián
Mathieu van der Poel
Tsja. Mathieu van der Poel. Hij kende een ongekend seizoen met – naast zijn prestaties in het veldrijden en op de mountainbike – meerdere uitschieters op de weg. De kopman van Corendon-Circus zette in ‘zijn’ Hoogerheide een dikke streep onder zijn potentie. Onderweg kleurde hij de koers, maakte hij de wedstrijd hard, werd hij teruggepakt en won hij de oplopende eindsprint. Zijn naam als toptalent was andermaal bevestigd.
VIDEO: Samenvatting van het NK wielrennen op de weg
Daarnaast was Van der Poel op dreef in de regio van zijn opa Raymond Poulidor. Aan één ritzege had hij genoeg om later ook het eindklassement te winnen van Boucles de la Mayenne. Die hoogvorm trok de alleskunner door naar de Belgische Ronde van Limburg. Alleskunner, want Nacer Bouhanni verslaan in een sprint is niet niks. Ook al zat de Fransman niet goed in zijn vel.
Zijn wegcampagne sloot Van der Poel af met het Europees kampioenschap in een nat Glasgow, waar hij de beslissende vlucht haalde en naar het zilver sprintte. In de kopgroep bleek de erkend rappe Matteo Trentin sneller. De Italiaan hield Van der Poel en Wout van Aert nipt af. Ook in een internationaal veld liet Van der Poel zich dus zien en streed hij mee om de winst. Dat liet hij ook in de Arctic Race of Norway zien. Hij won er twee etappes en werd tweede in een door zijn ploegmaat Adam Toupalik gewonnen rit.
En dan hebben we het nog niet eens over zijn titels op het NK veldrijden en mountainbike, zijn nieuwe Europese titel cross en het brons op het WK mountainbike.
Belangrijkste resultaten 2018
NK wielrennen op de weg
NK veldrijden
NK mountainbike
EK veldrijden
1e Boucles de la Mayenne – Eindklassement
1e Boucles de la Mayenne – Etappe 2
1e Ronde van Limburg
1e Arctic Race of Norway – Etappes 1 en 4
EK wielrennen op de weg
WK mountainbike Cross Country
WK veldrijden
Niki Terpstra
Een Nederlandse winnaar van de Ronde van Vlaanderen moet altijd in dit lijstje met kanshebbers staan. Niki Terpstra flikte het om zijn voorjaar te bekronen met winst in de Vlaamse Hoogmis. De ervaren Noord-Hollander was al bezig aan een indrukwekkend voorjaar.
In een helse Le Samyn was hij met zijn ploegmaats van Quick-Step Floors superieur. Hij profiteerde optimaal van het overtal en perste een sterke solo uit de benen. Dat plan werd overgeheveld naar de E3 Harelbeke. Quick-Step haalde 70 kilometer voor de finish de vroege vlucht terug, waarna Terpstra met Yves Lampaert ontsnapte. De Nederlander wist zijn ploeggenoot te lossen en alleen over de finish te komen.
In de Ronde schitterde Terpstra met een bijzonder lange solo. Na een eerdere poging plaatste hij op twintig kilometer op de Oude Kwaremont een aanval waar niemand een antwoord op had. Enkel Mads Pedersen bleef in de buurt, maar de Deen liet een gat dat niet meer te overbruggen was. Zo kon Terpstra na zijn winst in Roubaix wéér een monument op zijn palmares bijschrijven. In de Hel van het Noorden was de ervaren rot niet opgewassen tegen wereldkampioen Peter Sagan; hij was wel de best of the rest en daarmee knap derde.
De Tour van Terpstra viel in het water door een val in de aangestipte Roubaix-etappe. Zijn seizoen sloot hij nog wel af in vorm. Op het WK ploegentijdrit wist hij voor de vierde keer in zijn loopbaan goud te winnen op dit onderdeel, een prestatie van formaat met zijn Quick-Step Floors-ploegmaats. Door zijn aangekondigde (en verrassende) overstap naar Direct Energie wist hij dat een vijfde titel lastig ging worden. In oktober wist hij op de onverharde wegen van Parijs-Tours nog tweede te worden.
Belangrijkste resultaten 2018
1e Ronde van Vlaanderen
1e E3 Harelbeke
1e Le Samyn
WK ploegentijdrit
2e Parijs-Tours
NK tijdrijden
3e Parijs-Roubaix
Outsider: Fabio Jakobsen
Een nieuw gezicht op het hoogste niveau, dat was Fabio Jakobsen. Een sprinter met potentie in het voorjaar, zo werd hij omgeschreven. Zijn sprintbenen liet de jonge Nederlander zeker zien in zijn eerste profjaar, waarin hij indruk maakte met zes zeges. De Scheldeprijs was zijn eerste grote overwinning, in een natte editie van het WK voor sprinters. Tel daar nog zijn overwinningen in de WorldTour (openingsrit BinckBank Tour en twee etappes in Guangxi) bij op, en Jakobsen verdient een eervolle vermelding. Maar maakt het hem ook de Nederlandse renner van het jaar?
Belangrijkste resultaten 2018
1e Binck Bank Tour – Etappe 1
1e Tour of Guangxi – Etappes 3 en 6
1e Scheldeprijs
1e Nokere Koerse
1e Tour des Fjords – Etappe 1
1e Ronde van Slovenië – Etappe 4
2e Halle Ingooigem
4e Dwars door West-Vlaanderen
Outsider: Bauke Mollema
Winnen op het hoogste niveau is niet velen gegeven. Bauke Mollema won wel twee keer dit jaar. Zijn hoofddoel, een goede klassering in een grote ronde kon hij al snel vergeten. Hierdoor was de kopman van Trek-Segafredo in de Tour en de Vuelta veelvuldig op zoek naar ritsucces. In Frankrijk werd hij een keer derde en een keer vierde, waarna hij in Spanje twee keer tweede werd. Zijn vele aanvallen werden nog beloond met de Superstrijdlust. Met een knappe overwinning in de GP Bruno Beghelli, ritwinst in Coppi e Bartali en een uitstekende tweede plek in San Sebastián achter een ongenaakbare Julian Alaphilippe, moet Bau wel genoemd worden.
Belangrijkste resultaten 2018
1e GP Bruno Beghelli
1e Settimana Internazionale Coppi e Bartali – Etappe 2
2e Clásica San Sebastián
2e Settimana Internazionale Coppi e Bartali – Eindklassement
6e Waalse Pijl
7e Ronde van het Baskenland – Eindklassement
De laatste namen die afvielen waren: Taco van der Hoorn (etappezege Binck Bank Tour en winnaar Primus Classic), Sam Oomen (negende Giro d’Italia, zevende Ronde van Zwitserland en negende Ronde van Polen) en Wout Poels (tweede Ruta del Sol, Tour of Britain en meesterknecht bij eindzeges Giro en Tour).
Destijds gewonnen door Dumoulin en daar lijkt mij weinig op aan te merken.
Geen verdere discussie mogelijk. Het was een topjaar voor NL, maar er kan er maar 1 de uitblinker zijn.
[b]-Topic Gesloten-[/b]
De verkiezing is die van beste Nederlandse wielrenner van het jaar hè. Dan kan er nog wel iemand met een andere nationaliteit boven staan toch... Maar twee keer 2e in een grote ronde in één jaar is zo'n unieke prestatie voor een Nederlander (en eigenlijk ook daarbuiten, want wie kan dit in Giro plus Tour?), geen twijfel mogelijk dat Dumoulin dit moet winnen.
Dat Terpstra niet wint met zo'n geweldig jaar of Groenewegen met twee etappezeges in de Tour zegtt alleen maar hoe ongelooflijk goed het is gegaan met het Nederlandse wielrennen in 2018.
In België zou Terpstra winnen, maar in Nederland worden ronderenners hoger aangeslagen. Ik zou Dumoulin ook hoger inschatten. Terpstra kan nooit wat Dumoulin kan, terwijl met een specifieke voorbereiding Dumoulin best de Ronde zou kunnen winnen.
Maar Terpstra wón uiteindelijk ook echt de kleppers waar hij zijn geld op zette! Dus hij krijgt mijn stem. Jongens hé, wie was de laatste wielrenner die twee monumenten won?
Zijn zoon was overigens de verrassing van 2018! Maar daarmee nog niet de renner van het jaar.
Echt geloof me, deze generatie hebben we het over 20 jaar nog over!
Geniet ervan!!!
Volgens mij had de 6de man van Sky alles onder controle en begonnen vooral de andere teams hem te knijpen.
Tom, Terpstra en Turbo-Mathieu zijn ook voor mij de top 3. Mijn vermoeden is dat volgend jaar Tom en Mathieu weer tot de top-3 behoren, maar Terpstra niet...
Dat terzijde, het moet natuurlijk Terpstra zijn omdat hij, in tegenstelling tot Dumoulin wel iets gewonnen heeft. Het zijn niet te vergelijken disciplines, dus moet je de cijfers laten spreken.
winnen in vlaanderen en dan ook nog een keer 3de PR
Vlaanderen levert Terpstra 275 PCS en 500 UCI punten op, plaats 2 in de Giro levert Dumoulin 290 PCS en 600 UCI punten op. Plaats 3 in PR levert Terpstra 150 PCS ounyten op, net zoveel als plaats 4 van Dumoulin op het WK tijdrijden.
Kijk de lijstjes erop na:
https://www.procyclingstats.com/rider.php?id=140747
https://www.procyclingstats.com/rider/tom-dumoulin
PCS ranking TD plaats 6 en Terpstra plaats 24, UCI Ranking TD plaats 8 en Terpstra 22.
Ook zonder punten te geven schat ik de prestaties van Dumoulin net wat hoger in, maar het blijft altijd lastig al is dit minder lastig dan een turner met een schaatser of voetballer te vergelijken, dat is (nog) meer appels en peren vergelijkingen.
Wel heel lastig kiezen tussen Dumoulin en MvP die ongekende dingen laat zien op jonge leeftijd. Voor de rest sowieso een fantastische lijst.
Natuurlijk is Tom Dumoulin 'de beste'.
En heeft Dylan Groenewegen de meeste overwinningen.
En is Mathieu van der Poel een unieke meervoudige kampioen.
Maar ik heb toch voor Niki Terpstra gekozen, want hij was toch duidelijk de succesvolste, kijkend naar het aantal overwinningen en de kwaliteit daarvan.
Het gaat toch om winnen..
Al moet ik West gelijk geven: Anna van der Breggen steekt overal met kop en schouders bovenuit.
Een klassements renner is het hoogste goed in het wielrennen
Maar wat een weelde dit jaar!
Wat mij betreft had Terpstra het normaal verdient, maar 2x 2e In Giro en Tour is bijna Mercxiaans. (Bijna) Terwijl Terpstra’s exploot Het resultaat van planning en gelegen opbouw is, was Dumoulin’s prestatie een sprong In het onbekende Met een niet te voorspellen uitkomst was.
Had Terpstra nu nog een Tour etappe gewonnen dan had hij gepresteerd buiten zijn specialisms en dat had hem dan hoe dan Ook De prijs opgeleverd.
(Dumoulin heeft laten zien dat er In sommige een daags wedstrijden (WK) Ook wat verwacht kan worden.
(Lastig Ook, Paris-Roubaix en de Giro zijn mijn favoriete wedstrijden... wat een weelde)
Overigens vind ik dat we af moeten van de vooronderstelling dat klassementsrenners ver boven klassiekerspecialisten staan. Dat doen we toch ook niet bij de atletieknummers.
De 100m sprint is een stuk prestigieuzer dan de 10km snelwandelen bijvoorbeeld.
;)
Wellicht is de vergelijking duidelijker te maken door de tienkamp (klassement) en de loopnummers te vergelijken (al gaat elke vergelijking ergens mank). De tienkampers genieten wel ontzag, maar hun populariteit en status is niet hoger dan die van de beoefenaars van de andere, 'eendimensionale' nummers (denk aan Bolt).
Dumoulin niets gewonnen op enkele etappes na. Dan kan ik hem toch niet kiezen als we zoveel mooie overwinningen hebben behaald dit jaar. Maar zeker de beste ronde renner van Nederlandse bodem die we in jaaaaren hebben gezien.
Terpstra geniaal in het voorjaar (voor mij de mooiste koersen van het jaar, maar dat is persoonlijk)
Verder vind ik sprinters altijd moelijk te vergelijken.
Wellicht dat meeste UCI (of andere)punten de meest objectieve uitslag geeft
Op het N.K weg waren toch alle Nederlandse toppers aanwezig, Hij heeft ze allemaal opgelegd.Wint in het jaar 2018 meer dan 40 wedstrijden welke Nederlandse topper heeft dat gepresteerd ???
Ja Terpstra reed een sterk jaar maar mag de schoenveters van Dumoulin nog niet strikken. Bij het rijden van een Grote ronde komt veel meer kijken dan alleen het rijden van klassiekers. Dumoulin was super constant in zijn presentaties dit jaar.
Ik snap je heus wel maar ik, en met mij velen, hechten meer aan die ene x iedereen te grazen nemen tov overal net niet de beste zijn. Volkomen subjectief en even legaal.
Strikt genomen is het ook knapper om wanneer je fysiek niet de beste bent toch de rpijs te grijpen terwijl zo'n Dumoulin een soort van halfgod is qua aanleg,