Dylan Teuns wint Waalse Pijl na duel met Alejandro Valverde
Dylan Teuns heeft de Waalse Pijl 2022 gewonnen. Na een koers van ruim 202 kilometer, die pas diep in de finale openbrak, was de Belgische kopman van Bahrain Victorious de beste op de loeisteile Muur van Hoei. Hij bleef Alejandro Valverde en Aleksandr Vlasov voor.
Een eerste vluchtpoging met onder meer Ruben Apers en Sébastien Reichenbach had weinig succes, maar na 30 kilometer was het raak voor acht renners: Jimmy Janssens (Alpecin-Fenix), Pierre Rolland (B&B Hotels-KTM), Bruno Armirail (Groupama-FDJ), Valentin Ferron (TotalEnergies), Simon Guglielmi (Arkéa-Samsic), Daryl Impey (Israel-Premier Tech), Chris Juul-Jensen (BikeExchange-Jayco) en Morten Hulgaard (Uno-X).
Bingoal Pauwels Sauces WB en Sport Vlaanderen-Baloise misten een pion in de vlucht en dus trokken namens die ploegen respectievelijk Luc Wirtgen en Jens Reynders in de tegenaanval. Na een lange achtervolging sloten zij aan, waardoor er een kopgroep van tien man ontstond. INEOS Grenadiers, Quick-Step-Alpha Vinyl en UAE Emirates reden daarachter op kop van het peloton, op ruim drie minuten achterstand.
Tom Pidcock moet vroeg lossen
De koplopers begonnen met een voorsprong van ongeveer twee minuten aan de drie lokale rondes, met daarin de Côte d’Ereffe (2 km à 5,5%), Côte de Cherave (1,4 km à 7,9%) en de Muur van Hoei (1,2 km à 10,4%). Op de eerste passage van de Muur, op ruim 60 kilometer van de finish, had de kopgroep nog een minuut van die voorgift over. Voor wie het daar al wel game over was: Tom Pidcock. De Brit had wat kopwerk gedaan, loste vroeg en gaf op.
Net na de top probeerde Bahrain Victorious de koers zwaarder te maken, maar meer dan het peloton wat uitdunnen deed de ploeg niet. Ondertussen bleven vooraan Armirail, Janssens, Ferron, Guglielmi en Impey over op de tweede beklimming van de Côte d’Ereffe. Zij kregen Jan Bakelants achter zich aan, want hij ging alleen in de tegenaanval, maar hij werd snel weer gegrepen.
Pogacar keert terug na pech, slecht moment Vingegaard
Pech was er voor topfavoriet Tadej Pogacar, die op ruim 40 kilometer van de meet een lekke band kreeg. Pas vlak voor de Côte de Cherave wist hij terug te keren in het peloton, op een moment dat EF Education-EasyPost versnelde en Simon Carr wegreed. Voor Jumbo-Visma-kopman Jonas Vingegaard ging het daar te hard. Hij loste al vroeg en wist niet meer terug te keren.
De tweede passage van de Muur van Hoei werd in groep opgereden, en ondanks wat speldenprikjes bleef alles bij elkaar bij het ingaan van de derde lokale ronde. Vooraan werd de kopgroep groter, want Carr sloot aan bij de vijf. En de Brit reed heel snel weer weg, samen met de Fransman Ferron. Zij bleven het langst uit de greep van het peloton, maar werden uiteindelijk 9 kilometer voor de streep in de kraag gevat.
Vansevenant en Kragh Andersen openen finale
Voorin het peloton waren het vooral INEOS Grenadiers en Bahrain Victorious die zich lieten zien, terwijl ook de andere favorieten zich positioneerden. Op de laatste Côte de Cherave trok Cofidis ten aanval in dienst van Rémy Rochas. Hij kreeg Mauri Vansevenant en Søren Kragh Andersen mee, maar in de afdaling kon Rochas het tempo van de Deen niet volgen. Vansevenant speelde vervolgens het ploegspel; hij volgde Kragh Andersen, maar mocht niet mee rijden.
Even was het gat met het kopduo 20 seconden, maar aan de voet van de laatste Muur van Hoei was dat gedicht tot 10 seconden. Op 900 meter van de meet volgde een hergroepering, waarna het aan de grote mannen was. Movistar nam de kop in dienst van Alejandro Valverde.
Teuns rijdt iedereen uit het wiel
Ruim 300 meter voor de finish begonnen Aleksandr Vlasov en Valverde vervolgens aan hun sprint, maar zij werden overvleugeld door Dylan Teuns. De heuvelspecialist van Bahrain Victorious bepaalde het tempo en zorgde ervoor dat andere favorieten als Pogacar en Alaphilippe kraakten. Vlasov haakte eveneens af en ook Valverde zette zich neer na een nieuwe versnelling van Teuns in de laatste 100 meter. Hij trok zo de overwinning naar zich toe, voor Valverde, Vlasov, Alaphilippe en Daniel Felipe Mártinez.
De muur van Huy liegt niet. Hier wint gewoon de beste!
Dik verdiend! Rijdt eigenlijk al het ganse voorjaar steengoed!
Vorige week in de Brabantse Pijl ook een van de beste in koers!
Om daarna alsnog af te stappen? Lijkt me sterk dat die is teruggekeerd.
Ik had stiekem toch gehoopt op Valverde, maar Teuns is ook een mooie winnaar.
Als commentator, en dat zei ik al bij het vertrek van Wuyts, niet slecht maar zorgt niet voor de beleving van zijn voorganger. Wel als geen ander een man voor een praatprogramma zoals Vive le vélo. Het probleem is dat ze (wat mij betreft) momenteel niet echt een betere commentator hebben bij de VRT. Misschien komt Vandegoor wel in aanmerking, maar die heeft naast de positieve vooral ook de negatieve kantjes van Wuyts overgenomen. Als nummer 1 van de commentaarcabine zou het hem wel eens heel snel naar het koppie kunnen stijgen.
Tijd voor een nieuw gezicht daar, tenzij Peter Vandenbempt (zelf verstokt wielertoerist) eens de overstap waagt naar de wielrennerij? Al weet ik niet of hij daarvoor ook genoeg van de koers kent.
Volledig met je eens. Beter kon ik het niet beschrijven. Daarbovenop blijkt Karl in het echte leven nog eens heel arrogant te zijn tegen 'personeel' en andere collega's.
Maar dan heb je nog Pogacar (slecht gepositioneerd), Martinez, Woods…
Teuns doet eigenlijk wat een Wellens nooit kon waarmaken: winnen op het allerhoogste niveau, in klassiekers én Tour, en hoog scoren in monumenten (Lombardije, Vlaanderen).
Benieuwd of hij zondag ontspannen kan meestrijden.
Hij staat ook echt messcherp.
De Belgen jammeren ook vandaag met een dertiger op het hoogste podium, een 28jarige ‘knecht’ (jouw woorden) buiten de top tien, en pas op plekken 27 en 28 wat jongeren…
In 2008 zijn Gesink en Dekker es 4de en 5de geweest, en eind jaren '90 heeft Den Bakker 2 keer top-5 gereden. Dat is het dan ook.