Dylan Teuns wint Waalse Pijl na duel met Alejandro Valverde
Dylan Teuns heeft de Waalse Pijl 2022 gewonnen. Na een koers van ruim 202 kilometer, die pas diep in de finale openbrak, was de Belgische kopman van Bahrain Victorious de beste op de loeisteile Muur van Hoei. Hij bleef Alejandro Valverde en Aleksandr Vlasov voor.
Een eerste vluchtpoging met onder meer Ruben Apers en Sébastien Reichenbach had weinig succes, maar na 30 kilometer was het raak voor acht renners: Jimmy Janssens (Alpecin-Fenix), Pierre Rolland (B&B Hotels-KTM), Bruno Armirail (Groupama-FDJ), Valentin Ferron (TotalEnergies), Simon Guglielmi (Arkéa-Samsic), Daryl Impey (Israel-Premier Tech), Chris Juul-Jensen (BikeExchange-Jayco) en Morten Hulgaard (Uno-X).
Bingoal Pauwels Sauces WB en Sport Vlaanderen-Baloise misten een pion in de vlucht en dus trokken namens die ploegen respectievelijk Luc Wirtgen en Jens Reynders in de tegenaanval. Na een lange achtervolging sloten zij aan, waardoor er een kopgroep van tien man ontstond. INEOS Grenadiers, Quick-Step-Alpha Vinyl en UAE Emirates reden daarachter op kop van het peloton, op ruim drie minuten achterstand.
Tom Pidcock moet vroeg lossen
De koplopers begonnen met een voorsprong van ongeveer twee minuten aan de drie lokale rondes, met daarin de Côte d’Ereffe (2 km à 5,5%), Côte de Cherave (1,4 km à 7,9%) en de Muur van Hoei (1,2 km à 10,4%). Op de eerste passage van de Muur, op ruim 60 kilometer van de finish, had de kopgroep nog een minuut van die voorgift over. Voor wie het daar al wel game over was: Tom Pidcock. De Brit had wat kopwerk gedaan, loste vroeg en gaf op.
Net na de top probeerde Bahrain Victorious de koers zwaarder te maken, maar meer dan het peloton wat uitdunnen deed de ploeg niet. Ondertussen bleven vooraan Armirail, Janssens, Ferron, Guglielmi en Impey over op de tweede beklimming van de Côte d’Ereffe. Zij kregen Jan Bakelants achter zich aan, want hij ging alleen in de tegenaanval, maar hij werd snel weer gegrepen.
Pogacar keert terug na pech, slecht moment Vingegaard
Pech was er voor topfavoriet Tadej Pogacar, die op ruim 40 kilometer van de meet een lekke band kreeg. Pas vlak voor de Côte de Cherave wist hij terug te keren in het peloton, op een moment dat EF Education-EasyPost versnelde en Simon Carr wegreed. Voor Jumbo-Visma-kopman Jonas Vingegaard ging het daar te hard. Hij loste al vroeg en wist niet meer terug te keren.
De tweede passage van de Muur van Hoei werd in groep opgereden, en ondanks wat speldenprikjes bleef alles bij elkaar bij het ingaan van de derde lokale ronde. Vooraan werd de kopgroep groter, want Carr sloot aan bij de vijf. En de Brit reed heel snel weer weg, samen met de Fransman Ferron. Zij bleven het langst uit de greep van het peloton, maar werden uiteindelijk 9 kilometer voor de streep in de kraag gevat.
Vansevenant en Kragh Andersen openen finale
Voorin het peloton waren het vooral INEOS Grenadiers en Bahrain Victorious die zich lieten zien, terwijl ook de andere favorieten zich positioneerden. Op de laatste Côte de Cherave trok Cofidis ten aanval in dienst van Rémy Rochas. Hij kreeg Mauri Vansevenant en Søren Kragh Andersen mee, maar in de afdaling kon Rochas het tempo van de Deen niet volgen. Vansevenant speelde vervolgens het ploegspel; hij volgde Kragh Andersen, maar mocht niet mee rijden.
Even was het gat met het kopduo 20 seconden, maar aan de voet van de laatste Muur van Hoei was dat gedicht tot 10 seconden. Op 900 meter van de meet volgde een hergroepering, waarna het aan de grote mannen was. Movistar nam de kop in dienst van Alejandro Valverde.
Teuns rijdt iedereen uit het wiel
Ruim 300 meter voor de finish begonnen Aleksandr Vlasov en Valverde vervolgens aan hun sprint, maar zij werden overvleugeld door Dylan Teuns. De heuvelspecialist van Bahrain Victorious bepaalde het tempo en zorgde ervoor dat andere favorieten als Pogacar en Alaphilippe kraakten. Vlasov haakte eveneens af en ook Valverde zette zich neer na een nieuwe versnelling van Teuns in de laatste 100 meter. Hij trok zo de overwinning naar zich toe, voor Valverde, Vlasov, Alaphilippe en Daniel Felipe Mártinez.
En Pogacar die niet alles wint, stiekem ook wel lekker.
EDIT: en de interviews met Teuns, zijn een klein cadeautje aan ons.
Al had de koers ook dit jaar weer 200,8 km korter mogen zijn.
Koers op zichzelf ouderwets voorspelbaar maar zo erg is dat niet, tegenvallend natuurlijk weer QSA en Poga is ook niet onoverwinnelijk.
Bala ook weer van de partij, wat past deze aankomst hem als een handschoen. Flip heeft het nog nét niet, maar voor hem moet het meer dan ooit in Luik gebeuren. Pogi dan toch niet onklopbaar, de vormcurve wat aan het zakken of een gebrek aan ervaring hier?
Vlasov, Martinez en uiteraard Woods had ik hier ook wel verwacht, maar ze waren geen partij voor Teuns.
Blijft een hypervoorspelbare koers, maar de apotheose had ik toch niet verwacht.
Top 16 zelfs.
Moet een WT record zijn.
Dit is heeeeel herkenbaar
Mooi!
Moet-ie ook wel want er is een jonkie onderweg hé.
Van zeven naar zes all time, wel wel…
En ik zie dat Cavendish ondertussen Rebellin voorbij is naar het plek 26, terwijl Gilbert daarachter plafonneert…
Dolle pret in het bejaardentehuis!
Ik dacht hele tijd: Pogacar en Alaphilippe zullen wel nog komen.
Pogacar zette zich neer, vervolgens kraakte Alaphilippe, moest Vlasov passen.
Ai, duel met die oude, die gaat er over heen, nee, Teunske versnelt nog eens en houdt Mister Muur van Hoei af.
Had het persoonlijk Valverde wel gegund om nog een keer als eerste boven te komen.
Sporza had vooraf de kaart quickstep getrokken?
Echte helden van de dag: iedereen die iets ondernam, met Carr en Kragh Andersen op kop.
Zonder dollen, mooie vis voor Teuns, sympathieke gast, ijzersterke renner. Ook 'leuk' om wat namen er hier doorheen te zien zakken die ik niet had verwacht: Poga en (in mindere mate) Flip. Het waren drie leuke minuten.
Denk dat Stybar, McEwen die erfenis niet hebben en nog sneller als halve (aangetrouwde) Belgen beschouwd worden.
Als zo’n Kevin Vermaerke begint te winnen, wordt die ongetwijfeld ook geadopteerd…
Net zoals de zanger Gotye na zijn wereldhit plots Belg werd door zijn roots… en Bob Geldof en Brian Eno omwille van een Belgische grootouder ook een stukje van ons zijn…
Verder helpt het natuurlijk ook niet dat MVDP in een oranje truitje aan allerhande kampioenschappen deelneemt…