Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Dylan Groenewegen: “Eerste zege gaat een heel emotioneel moment zijn”
Interview Dylan Groenewegen voelt zich weer wielrenner. Volgende week vrijdag eindigt zijn schorsing voor het veroorzaken van de ingrijpende valpartij in de Ronde van Polen. Een dag later, op zaterdag 8 mei, maakt de sprinter van Jumbo-Visma al zijn comeback in de Giro d’Italia.
Ook dit jaar maken we met RIDE weer een lekker dikke zomereditie. Een 212 pagina's dik wielermagazine waar je deze zomer uren van kunt genieten en die de sportzomer nog nét iets leuker maakt. Bestel nu jouw exemplaar online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang maar liefst 20% korting! Laten we beginnen met de actualiteit: Je keert volgende week terug in het peloton in de Giro d’Italia. Een rentree in de spotlights.
“Dat is iets waar we in eerste instantie niet voor hebben gekozen. Het plan was om rustig te beginnen, maar het nadeel daarvan in deze tijd is dat de geplande koersen één voor één een beetje wegvallen. De Ronde van Noorwegen is al afgelast en daarmee bleef er voor de maand mei alleen de Ronde van Hongarije over. Het was een moeilijke keuze om naar de Giro te gaan, want ik heb natuurlijk een hele tijd niet gekoerst. Ik denk dat het voor mij ook beter is om meerdere koersdagen te hebben.”
“Fysiek ben ik er zeker klaar voor. De laatste weken heb ik mijn trainingen goed kunnen doen. Mijn niveau is goed. De vraag is hoe het mentaal gaat in een koers, hoe ik reageer op het peloton en hoe het peloton reageert op mij. Dat zijn vragen waar ik nu ook nog geen antwoord op heb. Dat gaan we zien in de koers.”
Met welke verwachtingen ga je naar de Giro d’Italia?
“De wil om goed te presteren is er altijd. Het voornaamste is weer plezier krijgen in het fietsen. Dat ik daar gewoon weer lol in heb en dat ik weer zin heb in het op pad zijn met de jongens.”
“Sinds ik weet dat ik de Giro mag rijden, ben ik daar echt naartoe aan het leven om daar zo goed mogelijk te zijn. Als ik zeg dat ik me goed voel, denk ik dat iedereen erachter zal staan om mijn kaart te trekken, maar dat is een vraag die ik pas in de koers ga kunnen beantwoorden aan die jongens.”
“Ik heb ze allemaal gesproken. Ze vinden het geweldig dat ik mee ga, en ze zijn er van overtuigd dat ik de goede benen daar weer ga terugvinden. Is dat in de eerste week, de tweede week of derde week? Als het in de derde week is, zal ik daar niet zo veel meer aan hebben, maar dan is dat om hardheid op te doen.”
Niet iedereen zal je met hetzelfde enthousiasme weer ontvangen. Ben je voorbereid op negatieve reacties?
“Erger dan wat ik de afgelopen maanden heb meegemaakt, gaat het denk ik niet meer worden. (Groenewegen kreeg ernstige bedreigingen, red.) Ik ben er zeker klaar voor. We weten dat er negatieve reacties kunnen komen.”
“Zeker meteen na het incident in Polen was het chaos. Toen stond ook mijn leven even op z’n kop. Vrij snel daarna heeft de ploeg een psycholoog ingeschakeld met wie ik veel heb gepraat. Dat werkte heel goed. Naarmate de dagen en weken vorderden draaiden de meningen ook ietsje, en kreeg ik ook veel berichten van renners en collega’s. Dat deed mij wel wat.”
Hoe ga jij reageren op je terugkeer in het peloton?
“Als je er zo’n lange tijd bent uit geweest, zeker als sprinter, dan komen er veel meer zaken kijken dan alleen fysiek in orde zijn. Zeker als sprinter moet je weer kunnen omgaan met de stress in het peloton. Hoe gaat mijn timing in de sprint zijn? Ik kan hier een bordjessprint doen, die win ik altijd… Maar in het peloton komt er veel meer bij kijken.”
Je hebt inmiddels contact gehad met Fabio Jakobsen. Hoe is jullie verstandhouding op dit moment?
“Het eerste contact is met zijn vader geweest. Ongeveer twee weken na de val in Polen, toen bekend werd dat hij buiten levensgevaar was, heb ik zijn vader uit interesse een bericht gestuurd. Daar werd positief op gereageerd, waar ik heel dankbaar voor was.”
“Naarmate de maanden verstreken heb ik ook berichten naar Fabio gestuurd. Logischerwijs kreeg ik daar niet meteen reactie op, maar dat kwam later wel. Vlak voor de Ronde van Turkije hebben we in een zaaltje in Amsterdam zelfs al een gesprek gehad. Daar hebben we beiden ons hart kunnen luchten. Voor beiden was dat een heel fijn gesprek. Wat daar precies besproken is, houd ik liever tussen ons.”
“Het voornaamste is dat Fabio weer terugkomt in de wedstrijden. Dat is nu gebeurd en dat is heel fijn voor hem én voor mij. Het maakt het voor hem ook ietsje makkelijker om met mij te praten. Als sportmannen kijken we nu weer vooruit.”
foto: Team Jumbo-Visma / Bram Berkien
Ben je door de val ook een andere renner geworden?
“Nu zeg ik van niet… Maar er is maar een manier om daar achter te komen. Dat is door weer te koersen en mezelf weer in de sprints durven te mengen. Het is wachten tot de Giro om te zien hoe dat gaat zijn.”
“Eerst kon ik niet naar de koers kijken op televisie. Het eerste wat ik heb gekeken, zijn fragmentjes van de Tour de France. Heel de etappe kijken, vond ik toen echt nog te moeilijk. Met heel de ploeg zitten we in een app-groep en daar las je af en toe dat het heel goed ging en kon ik het dus niet laten om af en toe de tv toch kort aan te zetten, maar dat waren dan de bergritten.”
Ga je dit incident ooit volledig achter je kunnen laten?
“Dat denk ik niet. Dit blijft ons altijd bij. Ik heb het een plekje kunnen geven. Dat is na heel veel praten gelukt en normaal gesproken ben ik daar niet zo van.”
“In het begin dacht ik er heel de dag aan, non-stop. Ik hoorde ook heel de dag de knal van de valpartij. Als ik ook maar iets van een klapje hoorde, was dat even schrikken. In Spanje ging laatst een auto keihard toeteren… Ik schrok mij helemaal te pletteren, maar die bleek gewoon heel enthousiast. Gelukkig gaat dat nu de goede kant op.”
De UCI heeft je negen maanden geschorst voor het incident in Polen. Heb je het gevoel dat je ook gestraft bent voor de gevolgen bij Jakobsen?
“Dat is een lastige vraag. Ik ben gestraft… Of dat alleen voor mijn bewegingen is gebeurd, of ook voor de gevolgen? Dat laat ik in het midden, dat weet ik niet precies. Het is te hopen dat ze (de UCI, red.) in de toekomst meer consequent gaan zijn. De UCI moet op meerdere dingen gaan letten, zoals de hekken en dalende aankomsten waar we met snelheden van 90 kilometer per uur sprinten.”
“Als er foute bewegingen zijn, moeten die meteen bestraft worden. Iedereen weet dan: dit kan niet door de beugel. Anders wordt toch altijd weer het randje opgezocht. En we hebben helaas gezien wat er kan gebeuren.”
“Mijn straf heb ik geaccepteerd. Dat voelde op dat moment ook het beste, omdat we toen ook nog niet wisten hoe het met Fabio zou aflopen.”
Ga je weer even uitbundig als voorheen kunnen juichen?
“Dat is een vraag die ik mezelf al heel vaak heb gesteld. Ik weet het niet. Als je de finish passeert is het altijd adrenaline wat er bij komt kijken. Ik hoop vooral dat ik het binnenkort weer een keer ga meemaken. Hoe ik dan reageer? Ik weet in ieder geval dat het een heel emotioneel moment zal zijn, dat 100% zeker.”
Terpstra heb ik altijd een heerlijke etter gevonden maar bij Groenewegen komt dat Patsyboy gedoe weer een beetje sullig over. En zo zijn er ook die dat exact andersom hebben.
Uit zijn 1001 verhalen vandaag komt op mij wel over dat in ieder geval hij het afgesloten heeft en weer vooruit kijkt. Wat Jakobsen betreft ben ik tot dusverre niet heel erg enthousiast als ik hem zo zag rond Turkije. Ik vermoed dat zijn revalidatie en acceptatie van wat hem overkomen is nog lang gaat duren, los nog van de schuldvraag tov Groenewegen.
[i]edit wf: pas je toon aan[/i]
Geloof ik komt hij bij zat mensen behoorlijk arrogant over, bij mij ook.
Acties als een vingertje voor je mond bij het juichen liggen mij ook absoluut niet. Prima natuurlijk als jou dat niet stoort, maar ik vind het begrijpelijk dat hij bij sommige mensen dus niet als erg sympathiek over komt.
Als ik hem tegen het lijf loop kan ik vast een prima gesprek met hem hebben, en kan hij hartstikke aardig zijn. Maar dan nog zou ik hem door eerder genoemde gedragingen als sporter niet sympathiek vinden.
Ik zie niet veel afgunst, vooral veel 'niets hebben met de persoon Groenewegen'.
Waarom dat dan als afgunst af te schilderen?
Modereren jullie maar wat beter. Dit soort forumleden verzieken de sfeer hier.
Toevallig nog nieuws over alle rechtszaken die Lefevere ging aanspannen?
Heel mooi. Uiteindelijk is dat het allerbelangrijkste denk ik. Dat beide heren weer normaal samen in de sport en door het leven kunnen.
Dat zijn de mannen waar het om gaat.
Ik geloof dat dit incident en de emotionele kwetsbaarheid die er uit ontstaan is, hem als renner - maar in ieder geval als mens - mooier maakt. Dit draagt hij mee voor altijd, maar hopelijk op verrijkende wijze.
[quote]Eens met Rahims, voor een gast uit 020 valt hij reuze mee.[/quote]
geniaal Joaquim, +1
Die wat mij betreft met knipoog is weggezet.
Als je je als verantwoordelijke ploegbaas en als volwassenen vent zo gedraagt ben je een complete mafkees en begrijp je de strekking en de gevolgen van wat je tweet volstrekt niet. Het jammere is dat je n.a.v. deze tweet en het gedrag van die kleine 'snotneus' die vond dat bij terugkeer van Dylan Groenewegen in het peloton "niemand van Deceuninck-Quick Step nog wat moest zeggen tegen hem", een sfeer hebben gecreëerd die volgzame schapen moeiteloos bestendigen. Zoals weer uit een groot deel van bovenstaande (haat) reacties blijkt.
Ik wens Dylan alle goeds toe alsook Fabio.
het zou Lefevere en zijn kroonprins sieren als ze daar nog eens op terugkwamen, om te rectificeren dat het er grof over was.
Overigens was het van Evenepoel veel later dan de heat of the moment.
Qua domme, ondoordachte en ongepaste uitspraken was dat toch een zeldzaam pareltje.
Het zal mij benieuwen in hoeverre hij de knop kan omzetten. Je sprintjes trekken en je wattages halen op training: jezelf terug in een massasprint smijten is toch wat anders.
Ik hoop dat hij heel snel zijn handen weer in de lucht mag steken. Net als Fabio.
En nu de straf van Bouhanni .....
En die emotie en 'vingertjes' van Groenewegen maken het alleen maar mooier en sieren hem als mens. Hij laat zien dat hij een mens van vlees en bloed is en emoties heeft. Prachtig toch!
We schrijven en zeggen zo makkelijk wat over mensen op het internet zonder de complete feiten te kennen. We (ver)oordelen, we geven meningen, commentaar, tips en soms verwensingen. Maar wat dat doet met de persoon in kwestie lijkt totaal irrelevant geworden te zijn.
Als in dit geval dylan daar openlijk op reageert met zijn bevindingen/gevoel hierover. Komt er misschien meer begrip vanuit de reageerders en denken we hopelijk beter na voor we iets het internet op slingeren.
Je wordt er niks wijzer van.
Het nadeel van sociale media is ook dat voortaan elke idioot een podium krijgt om zijn onzin te verspreiden.
Vroeger zaten zulke figuren tegen hun tv te schreeuwen en had bijna niemand er last van.
Nu hebben we ze zelfs hier, al valt het nog wel mee vergeleken met de grote sociale media.
Een gesprek met Jakobsen zegt me ook niet veel. Tuurlijk is dat een sociaal wenselijk gesprek waarin ze elkaar alles gunnen en vooruit willen.
De vraag is of dit echt zo is, zeker als blijkt dat een Jakobsen het niveau niet meer gaat halen.
Heb respect voor proffessionals in algemene zin (het talent wat ze hebben en alles wat ze laten om dit te bereiken). Maar voor mii is je voorkomen even belangrijk en daarin vind ik Dylan op veel fronten erg rekort komen.
-Welke daden geven blijk van zijn (volgens jou) weinig empatisch vermogen?
-Jij vraagt je af of hij Jakobsen wel echt alles gunt; op basis van wat doe je dat?
-Op welke fronten komt Dylan tekort in zijn voorkomen?
Prima dat je gaat trouwen, maar om dat op dat moment te doen is not done.
Groenewegen heeft zijn vriendin ten huwelijk gevraagd ruim 4 maanden na de crash. 8 dagen daarvoor stond op WF het bericht dat Jakobsen definitief vertrokken was naar het trainingskamp van DQS. het was een moment dat hij en zijn vriendin in een moeilijke periode zaten. Namelijk de gevolgen van de crash, de bedreigingen (o.a. een strop met het bericht erbij dat hij zijn nog niet geboren kind daar aan kon hangen), en het schuldgevoel richting Jakobsen. Daarnaast ging het niet goed met de zwangerschap en lag zijn vriendin op dat moment in het ziekenhuis waar hij haar gevraagd heeft. Op Instagram, waar hij een foto plaatste met het bericht erbij dat ze elkaar altijd steunen in goede en slechte tijden, laat hij de intentie zien. Ik zie het dan ook als een gebaar wat hij heeft gekozen om elkaar als stel te laten zien dat ze er voor elkaar zijn. Misschien heb ik het mis, maar volgens mij zijn ze nog niet getrouwd.
Dat je boos op hem bent prima, maar lees je alsjeblieft goed in en baseer daar je mening op. Nu jaag je jezelf op de kast met feitelijke onwaarheden. Ik hoop dat je je nu schaamt en dit voortaan anders doet. Het scheelt zoveel onderbuik woede en draagt bij aan verdraagzaamheid en zorgvuldige discussie.