Fietstoerisme 
Materiaalzone 
Dumoulin begrijpt voorzichtige Vingegaard niet: “Waarom valt hij niet aan?”
Jonas Vingegaard had in de voorlaatste etappe van de Tour de France maar één doel: het geel verdedigen. Dat bleek wel toen Tadej Pogacar aanviel. De Deen van Jumbo-Visma sprong direct op het wiel, maar nam daarna niet over. “Ik snapte daar niks van”, zegt Tom Dumoulin als analist bij de NOS.
“Pogacar valt aan en Vingegaard sprong mee, dus ik dacht: we gaan koersen om de overwinning”, blikt de Nederlander terug. “De enige kans van Vingegaard was proberen Pogacar bergop te lossen, maar dat doet hij niet. Ze blijven naar elkaar kijken, gaan bijna stilstaan op die klim. Ze spelen precies hetzelfde spel als toen het nog echt om de secondes ging in de tweede week.”
“Waarom valt Vingegaard niet aan?”, vraagt Dumoulin zich af. “Vingegaard wil die Tourzege toch ook nog extra glans geven door die rit te winnen? Vervolgens gaat Gall nog maar op kop rijden, wat ik ook niet echt begreep. Hij had nauwelijks kans om nog te stijgen in het klassement. Ik snapte eigenlijk de hele tactiek in de finale niet. Het was een heel spectaculaire rit, met een heel raar einde. Uiteindelijk trok Pogacar aan het langste eind. Want ja, je weet: als je met een groepje klimmers naar de streep rijdt, wint Pogacar altijd.”
“Vingegaard zijn Tourzege was al veilig. Natuurlijk, hij hoefde daarom niet meer te winnen. Maar je kan ook zeggen: ik gooi nog een keer alles eruit voordat we naar Parijs gaan. Dat deed hij niet, hij wachtte op die sprint.”
Zegt waar het op staat, zonder overdreven te doen.
Wat wel grappig was: over het plaatsen van fietsen op het dak om aeronomisch voordeel te creëren tijdens de tijdrit had hij nog nooit gehoord - blijkbaar toch wel heel recent dat dat aan het arsenaal is toegevoegd. Hij vond overigens dat het 'niet zou mogen kunnen'.
Blijkbaar schatte hij een verrassing in de sprint als meest kansrijke in.
Maar ik zal wel weer ouderwets zijn.